HARRY CHAPIN: Ο ΑΚΤIΒΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΟΣ


Ήταν φθινόπωρο του 1992 όταν οι Ugly Kid Joe μάς συστήθηκαν με το album America's Least Wanted και λίγους μήνες αργότερα είδαμε στο MTV το video του νέου τους single με τίτλο “Cat’s in the cradle”. Το τραγούδι έγινε μεγάλη επιτυχία (Νο6 στο Billboard) και αποτέλεσε την αφορμή να μάθουμε (οι περισσότεροι από μας) τον σπουδαίο τραγουδοποιό Harry Chapin ο οποίος ήταν ο συνθέτης του κομματιού, που είχε διασκευαστεί από τους Ugly Kid Joe.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ο Harry Foster Chapin, γεννήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1942, στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Γονείς του ήταν η Jeanne Elspeth και ο Jim Chapin, γνωστός περκασιονίστας, που είχε συνεργαστεί με τους Tommy Dorsey και Woody Herman. Οι γονείς του χώρισαν το 1950, με τη μητέρα του να διατηρεί την επιμέλεια των τεσσάρων γιων τους, καθώς ο Jim περνούσε μεγάλο μέρος του χρόνου του περιοδεύοντας με διάφορες μπάντες.  Ο Harry είχε τρία αδέλφια. Τα αδέρφια του Tom και Steve έγιναν επίσης μουσικοί αργότερα. Από μικρή ηλικία άρχισε να παίζει τρομπέτα, πριν ασχοληθεί με την κιθάρα. Παρακολούθησε μαθήματα στη διάσημη Μουσική Σχολή Greenwich House και υπήρξε μέλος της χορωδίας του Μπρούκλιν. Στην εφηβική του ηλικία  έπαιζε μουσική με τα αδέρφια του, ενώ περιστασιακά τους συνόδευε ο πατέρας τους στα ντραμς. Αποφοίτησε από το Τεχνικό Γυμνάσιο του Μπρούκλιν το 1960 και παρακολούθησε για λίγο την Ακαδημία Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. Σπούδασε επίσης στο Πανεπιστήμιο Cornell για λίγο, αλλά δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Ο Chapin αρχικά σκόπευε να γίνει σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ και σκηνοθέτησε το “Legendary Champions” (1968), που προτάθηκε βραβείο για Oscar. Το 1971, άρχισε να επικεντρώνεται στη μουσική και σχημάτισε ένα γκρουπ με τους: John Wallace (μπάσο), Tim Scott (τσέλο) και Ron Palmer (κιθάρα), με το οποίο έπαιζε μουσική σε διάφορα νυχτερινά κέντρα στη Νέα Υόρκη.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ
Ο Harry Chapin συναντήθηκε το 1966 με την Sandy Cashmore (ή Gaston), μια Νεοϋρκέζα εννέα χρόνια μεγαλύτερή του με πλούσια κοινωνική δράση, όταν τον κάλεσε ζητώντας μαθήματα μουσικής. Το ζευγάρι ερωτεύτηκε αμέσως και παντρεύτηκαν δύο χρόνια αργότερα. Μετά τον γάμο του, έγινε ο πατέρας των τριών παιδιών της Sandy από τον προηγούμενο γάμο της(Jaime, Jason και Jonathan) και το ζευγάρι απέκτησε δύο δικά του παιδιά, τη Jennifer και τον Joshua.
Η ρομαντική ιστορία της συνάντησης και του έρωτά τους περιγράφεται στο τραγούδι του, “I Wanna Learn a Love Song”. Ο Chapin έγραψε πολλά τραγούδια για τη σύζυγό του, όπως το "Shooting Star" και το "Sandy".




Η ΚΑΡΙΕΡΑ

Ο Chapin κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ Heads & Tales το 1972. Το άλμπουμ γνώρισε διεθνή επιτυχία, με τις πωλήσεις να ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο. Η επιτυχία του οφειλόταν στο επιτυχημένο single "Taxi" που έφτασε στο Νο 25 του Billboard Hot 100 και κατάφερε να παραμείνει στα charts για 16 εβδομάδες. Το τραγούδι αφηγείται την ιστορία του Χάρι, ενός οδηγού ταξί, που κάποια βροχερή νύχτα παίρνει μια  επιβάτη, στο πρόσωπο της οποίας αναγνωρίζει τη γυναίκα που παλιότερα είχε αγαπήσει.
Η επιτυχία του τραγουδιού στην Αμερική πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό και στον Jim Connors, τον διάσημο dj του αμερικανικού  ραδιοφώνου, ο οποίος βοήθησε στην προώθηση του τραγουδιού, παρά το γεγονός ότι είχε μεγάλη διάρκεια. Ο Chapin έπαιξε το "Taxi" στο The Tonight Show του Johnny Carson, με αποτέλεσμα οι τηλεθεατές μετά από καταιγισμό τηλεφωνημάτων, να αναγκάσουν τον παρουσιαστή να φέρει πάλι τον Chapin στο show της επόμενης μέρας. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του show που ένας ερμηνευτής κλήθηκε να εμφανιστεί δυο συνεχόμενες φορές. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και το δεύτερο album του Sniper and Other Love Song. Το ομότιτλο τραγούδι "Sniper” ήταν εμπνευσμένο από το αιματηρό περιστατικό των πυροβολισμών στον Πύργο του University of Texas, όταν ο Charles Whitman οχυρώθηκε στο κτίριο και για 96 λεπτά πυροβολούσε αθώους πολίτες σκοτώνοντας 15 και τραυματίζοντας 31. Στο Sniper and Other Love Songs περιέχεται ένα από τα καλύτερα κομμάτια του το “Circle”. Με τα folk-rock πρώτα του albums ο Harry είχε αποκτήσει αρκετούς θαυμαστές, που με ανυπομονησία περίμεναν τον επόμενο δίσκο του. Το τρίτο άλμπουμ του Short Stories (1973) δικαίωσε τις προσδοκίες των οπαδών του και ξεπέρασε σε πωλήσεις το ένα εκατομμύριο. Η μεγάλη επιτυχία του album είναι το «WOLD», ένα τραγούδι που αναφέρεται σε έναν dj που έχει αφοσιωθεί στη δουλειά του παραμελώντας την οικογένειά του και αδιαφορώντας για τις απλές απολαύσεις της φυσιολογικής ζωής.

Φυσικά ο άνθρωπος που «φωτογραφίζει» ο Chapin δεν είναι άλλος από τον Jim Connors. Εκτός από το «WOLD» άλλα αξιοσημείωτα τραγούδια από το άλμπουμ είναι τα: “Mr. Tanner "," Mail Order Annie "και" They Call Her Easy ". Το τέταρτο album του Verities and  Balderdash (1974) αποτελεί τη μεγαλύτερη επιτυχία του, καθώς έφτασε στο Νο4 στα charts των ΗΠΑ και έγινε χρυσό. Η επιτυχία του άλμπουμ οφείλεται κυρίως  στο Νο 1 single "Cat's in the Cradle", γραμμένο για έναν πατέρα προσανατολισμένο στην καριέρα του σε τέτοιο βαθμό που κλονίζεται η σχέση με τον γιο του. Το τραγούδι βασίστηκε σε ένα ποίημα που είχε γράψει η σύζυγος του Chapin, η Sandy που εμπνεύστηκε τους στίχους από την προβληματική σχέση του πρώην συζύγου της James Cashmore με τον πατέρα του John, ο οποίος ήταν γνωστός πολιτικός. Ο Harry είχε δηλώσει: «Οι στίχοι αυτού του τραγουδιού με τρομάζουν». Μετά την ηχογράφηση του Verities and Balderdash, ο Chapin διέλυσε την μπάντα που τον συνόδευε και ασχολήθηκε με το The Night That Made America Famous, ένα μιούζικαλ που ανέβηκε στο Broadway. Αρκετά μέλη της μπάντας του, αλλά και τα αδέρφια του συνεργάστηκαν με τον Harry σε αυτή την καλλιτεχνική απόπειρα, που ήταν υποψήφια για δύο βραβεια Tony. Εκτός από το The Night That Made America Famous (1975) έγραψε μουσική και στίχους για το μιούζικαλ ‘Cotton Patch Gospel’ που ανέβηκε μετά τον θάνατό του. Τον Σεπτέμβρη του 1975 κυκλοφορεί το πέμπτο album Portait Gallery, που παρά την επιτυχία του single "Dreams Go By" πούλησε μόνο 350.000 δίσκους. Ακολουθούν δύο ακόμη albums: “On the Road to Kingdom Come“(1976)και “Dance Band on the Titanic” (Double Album, 1977). Και τα δυο έκαναν χαμηλές πωλήσεις, καθώς και οι κριτικοί τα χαρακτήρισαν βαρετά και νωχελικά. Το 1978, ο Chapin κυκλοφόρησε το άλμπουμ Living Room Suite που περιείχε τα τραγούδια “It Seems You Only Love Me When It Rains”, “Why Do Little Girls”, “Flowers Are Red” και “Somebody Said”. Το “Sequel” (1981) ήταν το τελευταίο άλμπουμ που κυκλοφόρησε κατά τη διάρκεια της ζωής του Harry. Το ομότιτλο τραγούδι “Sequel” αναφέρεται στη ζωή του Χάρι και της Σου, των χαρακτήρων από την επιτυχία “Taxi” του 1972.




ΤΟ ΦΙΛΑΝΙΡΩΠΙΚΟ ΕΡΓΟ


Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, ο Chapin επικεντρώθηκε στον κοινωνικό ακτιβισμό, συμπεριλαμβανομένης της συγκέντρωσης χρημάτων για την καταπολέμηση της πείνας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η κόρη του Jennifer είπε: «Είδε την πείνα και τη φτώχεια ως προσβολή για την Αμερική». Συνίδρυσε την οργάνωση World Hunger Year με τον φίλο του παραγωγό ραδιοφώνου Bill Ayres, πριν επιστρέψει στη μουσική με το “On the Road to Kingdom Come”. Κυκλοφόρησε επίσης ένα βιβλίο ποίησης, «Looking … Seeing», το 1975. Πάνω από τις μισές συναυλίες του Chapin ήταν παραστάσεις για φιλανθρωπικούς σκοπούς (για παράδειγμα, μια συναυλία για τη διάσωση του Landmark Theatre στις Συρακούσες της Νέας Υόρκης). Πολλές συναυλίες έκανε για την καταπολέμηση των αιτιών της πείνας με την δημιουργία τράπεζας τροφίμων. H φιλανθρωπική δραστηριότητα του Chapin μερικές φορές προκάλεσαν τριβή μεταξύ των μελών της μπάντας του. Ο Chapin δώρισε περίπου το ένα τρίτο των χρημάτων από τις συναυλίες του σε φιλανθρωπικούς σκοπούς, συχνά παίζοντας μόνος του με την κιθάρα του για να μειώσει το κόστος. Το 1978 συναντήθηκε με τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Jimmy Carter με στόχο τη δημιουργία μιας επιτροπής που θα συντόνιζε τις ενέργειες για την καταπολέμηση της πείνας.
Ο Chapin βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο του τραπεζιού,.τριά άτομα αριστερά του Προέδρου Carter.



ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Στις 16/9/1981 ο Chapin οδηγούσε στην αριστερή λωρίδα του Long Island Expressway περίπου με 105 χμ / ώρα . Κατευθυνόταν στο Eisenhower Park στο East Meadow της Νέας Υόρκης για να παίξει σε μια δωρεάν συναυλία που είχε προγραμματιστεί αργότερα εκείνο το βράδυ. Κοντά στην έξοδο 40 στο Jericho, έβγαλε φλας έκτακτης ανάγκης, πιθανώς λόγω είτε μηχανικού είτε ιατρικού προβλήματος. Στη συνέχεια, επιβράδυνε στα περίπου 24 χλμ./ ώρα και στράφηκε στην κεντρική λωρίδα, όπου συγκρούστηκε με ένα άλλο αυτοκίνητο. Αποτέλεσμα της σύγκρουσης ήταν να βρεθεί στην πορεία ενός φορτηγού της εταιρείας Supermarkets General. Με τη σύγκρουση έσπασε η δεξαμενή καυσίμου από το μπλε Volkswagen του Harry και το αυτοκίνητο τυλίχθηκε στις φλόγες.  Ο ιατροδικαστής Δρ Minoru Araki διαπίστωσε ότι ο Chapin είχε υποστεί καρδιακή ανακοπή (και όχι έμφραγμα όπως είχε ειπωθεί αρχικά, καθώς η καρδιά του ήταν σε πολύ καλή κατάσταση).  Σε μια συνέντευξη της το 2004, πολλά χρόνια μετά το θάνατό του, η κόρη του Jennifer  είπε: «Ο μπαμπάς μου δεν κοιμόταν πραγματικά,  έτρωγε άσχημα και είχε ένα εντελώς τρελό πρόγραμμα».  Παρόλο που ο Chapin οδηγούσε χωρίς άδεια (η άδεια οδήγησής του είχε ανακληθεί  για μια μακρά σειρά παραβάσεων), η χήρα του, η Sandy, κέρδισε απόφαση 7,2 εκατομμυρίων δολαρίων σε αγωγή εναντίον των Supermarkets General. Το Lakeside Theatre μετονομάστηκε σε “Harry Chapin Lakeside Theatre” κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας στη μνήμη του, έναν μήνα μετά τον θάνατό του. Η ταφή του Harry Chapin έγινε στο Huntington Rural Cemetery στο Huntington της Νέας Υόρκης. Η επιτάφια επιγραφή προέρχεται από το τραγούδι του “I Wonder What Would Happen to this World”

Oh if a man tried
To take his time on Earth
And prove before he died
What one man’s life could be worth
I wonder what would happen
to this world
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ο Dee Snider (Twister Sister) σε απονομή βραβείου στην χήρα του Chapin για το φιλανθρωπικό του έργο.


Ο Harry Chapin ήταν πολύ ταλαντούχος και δημοφιλής τραγουδιστής. Ο ίδιος χαρακτήρισε τα τραγούδια του “story songs”. Πρόκειται για μια αφηγηματική μορφή που δανείστηκε σε μεγάλο βαθμό από παλαιότερα μπλουζ, που μιλούσαν κυρίως για χαμένες ευκαιρίες, τη σκληρή πραγματικότητα, την υποκρισία στη ζωή και τις σχέσεις των ανθρώπων. Η φιλανθρωπική του δραστηριότητα αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πολλά  projects τα επόμενα χρόνια όπως τα: USA for Africa και Hands Across America.



ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ


• Heads & Tales (1972)
• Sniper and Other Love Songs (1972)
• Short Stories (1973)
• Verities & Balderdash (1974)

ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ
 26/7/21

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου