Δεν θυμάμαι πότε γνωρίστηκα με τον Γιώργο Γάκη, σίγουρα είναι περισσότερα από 23 χρόνια. Ίσως από την εποχή που έπαιζα στον Capital Fm και Rock Fm! Mέσα σε αυτά τα χρόνια, τον είδα live, πήρα τα cd του, του έκανα συνεντεύξεις, και να τώρα που με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του καινούργιου άλμπουμ του Parallel Dimensions ξανά μιλάμε, αυτός από τα Γιάννενα κι εγώ από την Αθήνα. Πέραν της μουσικής του, εκείνο που εκτιμώ στον Γιώργο είναι η ασταμάτητη δουλειά του, ειδικά τα τελευταία χρόνια όπου κάθε εβδομάδα παίζει 1- 2 φορές, σε διαφορετική πόλη κι αυτό είναι κάτι που δεν συναντάς εύκολα!
Ερωτήσεις: Αλέξανδρος Ριχάρδος
Τα τελευταία χρόνια είσαι πολύ δραστήριος, με εμφανίσεις σε clubs σε όλη την Ελλάδα.
Μεταξύ των 2 τελευταίων άλμπουμ, μεσολάβησαν πολλές εμφανίσεις ανά τον κόσμο και το λέω αυτό γιατί το 2017, 2018, 2019 και 2020, έπαιξα με τον κιθαρίστα Ron "Bumblefoot" Thal (ήταν μέλος των Guns and Roses από το 2006 έως το 2014!) στην Ταϊλάνδη σε΄ένα μεγάλο bike φεστιβάλ. Με τον Joe Lynn Turner έχω παίξει σε πολλές γειτονικές χώρες!
Διαβάζω στο facebook τις αναρτήσεις σου, όπου αναφέρεις τις επερχόμενες εμφανίσεις σου. Κάθε εβδομά παίζει 1- φορές. Δεν έχεις κουραστεί;
Αντέχω, δεν με κουράζει κάτι που μου αρέσει πολύ. Πολλές φορές η αξία αυτού που παίρνεις, είναι μεγαλύτερη απλό αυτό που δίνεις κι αυτό συμβαίνει και με εμένα.
Ας έλθουμε στο καινούργιο cd σου που τιτλοφορείται Parallel Dimensions
Διάλεξα αυτόν τον τίτλο, που υπάρχει και σαν τραγούδι, γιατί μιλάει για τις θεωρίες συνωμοσίας. Πράγματι, μερικές μπορεί να είναι και ίσως τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως νομίζουμε. Είμαι κάπου στη μέση. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι χωρίς να ενστερνιζόμαστε όλες τις θεωρίες συνωμοσίες και να γινόμαστε γραφικοί, πρέπει να είμαστε alert γιατί κάποια πράγματα δεν είναι όπως μας τα παρουσιάζουν και η αλήθεια θα μπορούσε να είναι διαφορετική. Εγώ απλά με το Parallel dimensions, προβάλλω ένα προβληματισμό κι από εκεί κει πέρα ο καθένας σκέφτεται όπως θέλει.
Πόσο καιρό δούλεψες τα καινούργια τραγούδια σου;
Το δούλεψα την εποχή της καραντίνας, είχα κάποιες ιδέες, κάποια κομμάτια στο μυαλό μου, στίχους, όλα demo. Για να είμαι ειλικρινής, δεν είχαμε πολύ χρόνο να τα δουλέψουμε στο στούντιο και αυτό γιατί όλα τα κιθαριστικά θέματα και ιδέες, τα δούλεψα με τον Μπομπ Σαγανά μέσω υπολογιστή (ο Σαγανάς είναι γιατρός στην Ελβετία) κι ο αδελφός μου ηχογράφησε τα ντραμς. Τα δουλέψαμε σιγά σιγά, ήλθε εδώ, ο Δήμος Ιωαννίνων μάς παραχώρησε ένα καταπληκτικό κτήριο, ψηλοτάβανο και μέσα σε 2ημέρες, είχαμε τελειώσει, βγάζοντας πολύ καλό ήχο. Τα φωνητικά τα ηχογράφησα στο studio ενός φίλου χωρίς κανένα ακριβό μικρόφωνο κι μέσα σε 3 ημέρες τελείωσα όλα τα τραγούδια. Έγραφα μόνο τα απογεύματα.
Τις τελικές μίξεις των φωνητικών έκανε ο φίλος μου Kip Winger στο Nashville όπου έγινε και το mastering Nashville. Κατέχουν μυστικά του ήχου που δεν τα ξέρουμε εμείς! Είμαι τυχερός γιατί έχω δίπλα μου εξαιρετικούς μουσικούς όπως ο αδελφός μου.
Τον τελευταίο καιρό παίζεις συνοδεία Συμφωνικής Ορχήστρας
Είναι πολύ δύσκολο να παίξεις με Ορχήστρα τόσων πολλών μουσικών Χρειάζεται απόλυτη πειθαρχία, δεν μπορείς να αυτοσχεδιάσεις, δεν μπορείς να κάνεις κανένα λάθος. H πιο πρόσφατη συνεργασία μου ήταν αυτή με τη Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Θεσσαλονίκης-την Παρασκευή 9 Ιουνίου στο θέατρο Κήπου. Ήταν μαγικό. Παίξαμε και 2 τραγούδια από το Parallel Dimensions και γυρίσαμε ένα video στα Γιάννενα.
Ο δίσκος έχει κυκλοφορήσει πριν από 20 ημέρες και δεν έχεις κάνει ακόμα παρουσίαση. Τι σκέφτεσαι να κάνεις;
Κανονικά θα έβγαινε το φθινόπωρο αλλά επέμενα να κυκλοφορήσει τώρα γιατί κάναμε τους εορτασμούς των 30 χρόνων των Troublemakers. Η παρουσίαση θα γίνει το φθινόπωρο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
Τι θυμάσαι από τη συνεργασία σου με τον Joe Lynn Turner αλλά και με όποιους μουσικούς συνεργάστηκες στο προηγούμενο άλμπουμ σου Too much ain’t never enough αλλά και live.
Κύτταξε, όταν συνεργάζεσαι με κάποιον που μεγάλωσες ακούγοντας τον και ξαφνικά από τα ακουστικά ακούς τη φωνή του μαζί με τη δική σου στο studio, συγκινείσαι. Εγώ δάκρυσα! Ο Kip Winger έχει έλθει σπίτι μου, όλες οι συναντήσεις-συνεργασίες με ξένους καλλιτέχνες έχουν μια δόση ρομαντισμού. Πάντα από πίσω υπάρχει μια πραγματικότητα γιατί όλα γίνονται για τα χρήματα. Υπάρχει μια εξαίρεση, στο Too much ain’t never enough έπαιξαν οι Bobbi Rondinelli και James Kottak χωρίς να πληρωθούν. Προσφέρθηκαν μόνοι τους να παίξουν, αφού προηγουμένως τους φιλοξένησα. Το εκτίμησαν, κι έπαιξαν χωρίς αμοιβή.
Ακούγοντας τα τελευταία 2 άλμπουμ σου, τι θα άλλαζες αν είχες τη δυνατότητα;
Πιστεύω ότι κάθε δίσκος μου, αντιπροσωπεύει μια συγκεκριμένη πραγματικότητα, μια συγκεκριμένη περίοδο. Δεν θα άλλαζα τίποτε, γιατί απλά έτσι σκεφτόμουν τότε κι έτσι έκανα. Είμαι πολύ περήφανος για κάθε δίσκο που έκανα. Πάντα πηγαίνω με περιορισμένο budget, ίσως στο Forbidden Paradise, αν μπορούσα θα άλλαζα την παραγωγή. Ήταν το 2000, το είχαμε γράψει με ένα Mac που δεν το ξέραμε καλά, ίσως σήμερα να γινόταν καλύτερο.
 |
| Σωτήρης και Γιώργος Γάκης, Bob Σαγανάς |
Ο κόσμος σε έχει συνηθίσει σαν ένα καλό ερμηνευτή διασκευών. Γιατί να αγοράσει/κατεβάσει από τις πλατφόρμες τα τραγούδια σου;
Αυτή είναι η αγωνία μου. Πρέπει με κάποιο τρόπο να βγάλω τα προς το ζειν και παίζοντας κάθε εβδομάδα, ο κόσμος με έμαθε σαν ερμηνευτή κι όχι σαν δημιουργό. Από το 2004 στα Γιάννενα διοργανώνω φεστιβάλ που έχει φιλοξενήσει τους Whitesnake, Winger, Glenn Hughes κ.α. Σκέφτηκα ότι φταίω που δεν υποστηρίζω τις δουλειές μου γιατί λειτουργώ σαν διασκεδαστής. ΄Ισως να έπεσα σε κάποια παγίδα, αλλά δεν μετανιώνω γιατί όπως σου είπα έτσι βιοπορίζομαι. Με αυτόν το δίσκο, παρουσιάζομαι σαν συνθέτης (όλα τα τραγούδια είναι δικές του συνθέσεις).
Να κλείσουμε με την αναφορά στο Parallel Dimension
Η φωτογραφία που βλέπεις στο εξώφυλλο, έγινε την ημέρα που γυρίσαμε το video του “Insane”, σε εγκαταλελειμμένο κτήριο του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και παίζουν ο αδελφός μου Σωτήρης, ο Bob Saganas, ο Φαίδωνας Μαρκουλάς κι ο Πάνος Φλετζούρης. Η φωτογραφία στο εξώφυλλο, έγινε τυχαία, κατά τη διάρκεια μιας πρόχειρης φωτογράφισης αλλά μου άρεσε και την κρατήσαμε. Ο φωτογράφος είναι ο Βαγγέλης Γιωτόπουλος και το εξώφυλλο επιμελήθηκε ο Χρήστος Καριέτης.
Το δερμάτινο που φοράς στο video από που το πήρες;
Χα χα, από τη Μόσχα! Θα ήθελα να κάνω μια αναφορά στη δισκογραφική εταιρεία ROAR που κυκλοφόρησε το δίσκο και ειδικά στον Άκη Κοσμιδη, που με πολύ ευγενικό τρόπο δεν μου έκανε καμία παρατήρηση και παρέμβαση κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων. Η ROAR έχει μια καλή διανομή στη ν Ευρώπη και κυρίως στη Γερμανία κι ο δίσκος θα κυκλοφορήσει και στην Αμερική.
Ήθελα να βγάλω από πάνω μου αυτό που έλεγαν »¨ο τύπος που τραγουδάει Coverdale”. Σίγουρα ο Coverdale είναι μεγάλος αλλά ήθελα να κάνω κάτι άλλο.
Το Parallel Dimension είναι δίσκος που τον καταλαβαίνεις, αφού τον ακούσεις 2-3 φορές.
Δεν θεωρώ ότι άλλαξα πολύ το ύφος μου, έκανα κι άλλα πράγματα που δεν είχα κάνει παλαιότερα. Θα έλεγα ότι στο Parallel Dimensions ακούγομαι περισσότερο επηρεασμένος από τους Led Zeppelin, έχω απομακρυνθεί από τον ήχο των Whitesnake και Deep Purple. Η παγίδα της μίμησης είναι πολύ επικίνδυνη το κάνεις χωρίς να το επιδιώκεις.
Φωτογραφίες: Κατερίνα Φίστα, Νίκος Σιδηρόπουλος (κεντρική φωτό)
Την επόμενη Κυριακή: 13 τραγούδια για να γνωρίστε το Southern Rock
Δημοσίευση σχολίου