SCANDI A.O.R.: 17 ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΑΓΑΠΑΜΕ


 Η Σκανδιναβία υπήρξε ανέκαθεν κοιτίδα μουσικού ταλέντου και το μελωδικό ροκ διαμορφώθηκε κατά ένα μέρος του από τους μουσικούς της. Από τα μέσα της δεκαετίας του ογδόντα, με την παγκόσμια επιτυχία των Europe, ήταν σαν κάποιος να απελευθέρωσε το Κράκεν στον απέραντο μουσικό ωκεανό. Το λεγόμενο SCANDI-AOR, όπως ονομάστηκε, με αφετηρία τον ήχο του The Final Countdown μέχρι σήμερα παραμένει μία σκηνή που πέρασε πολλά (βλέπε grunge), κατόρθωσε όμως να επιβιώσει, συνεχίζοντας να παράγει πολλές ποιοτικές κυκλοφορίες. Ρωτήστε τον οποιονδήποτε λάτρη του Scandi- A.O.R. να σας ονομάσει αγαπημένα συγκροτήματα και σίγουρα θα λάβετε τεράστιες λίστες από ονόματα γνωστά σε αρκετούς και άγνωστα σε περισσότερους. Η λίστα είναι φαινομενικά ατελείωτη. Ακόμα και αν οι περισσότερες από αυτές τις μπάντες δεν ξεπέρασαν ποτέ τα φυσικά σύνορα της χώρας τους σε δημοφιλία, το γεγονός είναι πως η συγκεκριμένη σκηνή παραμένει ενεργή και δραστήρια στη Σκανδιναβία. Νέο αίμα διαρκώς εμπλουτίζει το χώρο που σε συνδυασμό με την παλιά φρουρά κρατούν ζωντανή την φωτιά, έτοιμη να την μεταλαμπαδεύσουν στην επόμενη γενιά θαυμαστών του Melodic Rock.
  Παρακάτω γίνεται μία αναφορά στα κατά την γνώμη μας σημαντικότερα άλμπουμς του Σκανδιναβικού AOR.
Ο εθνικός ύμνος του Scandi-A.O.R. ήταν, είναι και θα είναι το τραγούδι The Final Countdown μέσα από τον ομότιτλο δίσκο των Europe του 1986. Άλμπουμ που έβαλε τους Europe στην ελίτ κατηγορία των rock συγκροτημάτων και που άνοιξε το μεγάλο κανάλι για τους υπόλοιπους Βίκινγκς προς την χώρα των μεγάλων ευκαιριών. Τραγούδια που εκτέθηκαν πολλάκις στα ραδιοκύματα όπως τα Rock the Night, Carrie και Cherokee νομίζω δεν χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο. Τα Ninja, The Time Has Come και Love Chaser είναι τα κρυφά διαμάντια του άλμπουμ και τα παχυντικά εδέσματα για όσους δεν θέλουν να αποκλείσουν από την δίαιτά τους τις έξτρα θερμίδες από μελωδίες και πλήκτρα.

 Δύο χρόνια αργότερα, το 1988, οι συνθήκες θα αδικήσουν την πρώτη δουλειά των Alien που φέρει τον τίτλο του συγκροτήματος. Ευτυχώς όμως, η ιστορία θα αποκαταστήσει το "στιγμιαίο λάθος" αφού σε βάθος χρόνου θα αναγνωριστεί η τεράστια αξία του! Δισκάρα με σταθερή βάση την εμπορική εκδοχή των Rainbow, στολισμένη με εμπνευσμένες μελωδίες από τον παγωμένο Βορρά. Πολύ δύσκολα επιλέγεις τραγούδι/ια γιατί οι τύψεις ότι αφήνεις τα υπόλοιπα απέξω είναι αβάσταχτες!
  Μπορεί ο Jan Granwick να μην μνημονεύεται από την πλειοψηφία του κιθαριστικού κόσμου, γιατί κάποιος Yngwie θέλησε να σκεπάσει άπαντες με το ταλέντο του, αλλά στο δίσκο Danger In This Game (1989) των Glory έλαμψε με την άνεσή του στην εξάχορδη ταστιέρα καθώς και με τις μελωδικές ευαισθησίες του. Τρομερή η μπαλάντα Feel The Fire ενώ τα Never Stop, Runaway και Harmony καλούσαν από μακριά τους Europe που γευόντουσαν το Αμερικανικό νέκταρ. 

Αν ο διάδοχος του Final Countdown δεν είχε την ονομασία Out Of This World θα μπορούσε να λέγεται, χαλαρά, Dreamhunter. Δυστυχώς ή ευτυχώς έτσι ονομάζεται ο τρίτος δίσκος των Treat που κυκλοφόρησε το 1987, με ήχο που ταυτίζεται με το παραπάνω άλμπουμ. Οι Treat μέσα από αυτήν την δουλειά έρχονται να παρουσιάσουν την πλήρη απενεχοποίηση της μελωδικής αρετής με κομματάρες όπως Sole Survivor, Take Me On Your Wings, Outlaw, World Of Promises και One Way to Glory. Η δυναμική μπαλάντα Best Of Me δικαιολογεί απόλυτα το όνομα του τίτλου της ως "best".


  Πριν από τους Europe, για τον Kee Marcello υπήρχαν οι Easy Action και ειδικά το άλμπουμ That Makes One (1986) που εκδήλωναν την αγάπη τους για τους Toto. Η προσπάθεια να φέρουν τον θερμό αέρα της Καλιφόρνιας στην παγωμένη Στοκχόλμη στέφθηκε με επιτυχία δίχως να οφείλεται μονάχα στα σακάκια του εξωφύλλου. Το κρίμα της υπόθεσης όμως είναι ότι ποτέ δεν θα μάθουμε την δυναμική τραγουδιών όπως Code To Your Heart, One In A Million, Talk, Talk, Talk αν τα παλικάρια μας είχαν γεννηθεί με φόντο τον Ειρηνικό ωκεανό.



  Όταν ο Max Norman κάθισε στην καρέκλα του παραγωγού και του γενικού επιμελητή για το άλμπουμ Eye To Eye (1988), οι Σουηδοί 220 Volt κατάλαβαν ότι ο δίσκος τους εκτός από δυνατός θα είναι ακραία γυαλισμένος, έτοιμος για την κατάκτηση του κόσμου. Ισχυρό χαρτί ο Norman αλλά και η πρώτη ύλη, τα τραγούδια δηλαδή, ισχυρότερα. The Harder They Come, Beat Of A Heart, Love Is All You Need, Still In Love είναι σπουδαία κληρονομιά για το Σκανδιναβικό μελωδικό ροκ.

 Ο Björn Strid και ο David Andersson (rip), μέλη του death metal συγκρότηματος Soilwork, κατά την διάρκεια περιοδείας και παρέας που έκαναν, ανακάλυψαν πως έχουν μία κοινή αγάπη από παιδιά. Ποιά; Μα φυσικά τους Toto! Οι δύο αυτοί "ντεθάδες" με πρόσχημα τους Night Flight Orchestra, το 2017 και το άλμπουμ Amber Galactic, ήρθαν να μας αποτελειώσουν ή καλύτερα να μας βάλουν ακόμα βαθύτερα στα σπλάχνα μίας σκηνής που πολύ απλά δεν λέει να πεθάνει (με την καλή έννοια πάντα)! Το "Something Mysterious ανασύρει μνήμες από την Γιγαντομαχία του "IV" (μία είναι η Γιγαντομαχία στο σινεμά) ενώ το Domino είναι το μοντέρνο Africa. Από το black metal των Mercyful Fate ξεκίνησε ο Δανός Hank Shermann αλλά κάπου στην πορεία θέλησε να δει αν "το έχει" και στο πεδίο των Europe. Τελικά, το έχει! Κρατώντας το ένα συνθετικό, Fate, της προηγούμενης μπάντας του σαν όνομα συγκροτήματος έρχεται το 1986 με το A Matter Of Attitude να μας κάνει να ξεχάσουμε το ανίερο παρελθόν του. Με τραγούδια όπως Won't Stop, I Can't Stand Losing You, The Hunter, Summerlove το κατάφερε.... Ο μπαγάσας!
  Με το καλημέρα, συνεργασία με Desmond Child και μάλιστα με υπερχιτάρα! You're Not My Lover (But You Were Last Night) τραγούδησαν οι Dalton αλλά τα φώτα και η δημοσιότητα μάλλον δεν τους ταίριαζε. Ακόμα και σήμερα είναι αρκετά "κάτω από το ραντάρ" χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι ο δίσκος The Race Is On του 1987 είναι κάτι λιγότερο από εξαιρετικό δείγμα Σκανδιναβικού AOR μεγαλείου. Άξια αγάπης χρήζουν και τα Caroline, Losing My Mind και Loving You.


Για να τα καταφέρεις πρέπει να έχεις κομματάρες και τραγουδισταρά που να το "μιλάει" το Αγγλικό. Τσεκ και στα δύο κουτάκια! Everyone's a Star , 10,000 Lovers (In One), As Far as the Eye Can See, Child's Play, Listen to Your Heart και Ή (!) μπαλάντα "Northern Lights" είναι οι κομματάρες. Ο τραγουδισταράς είναι Αμερικανικής υπηκοότητας, διαθέτει φωνάρα 4 οκτάβων και ονομάζεται Tony Harnell. Οι Νορβηγοί TNT δεν φτάνει μόνο που είχαν όλα τα παραπάνω, είχαν και έναν τρελό παιχταρά στις κιθάρες, τον Ronni Le Tekro που ήταν και ιδρυτικό μέλος τους. Όλα αυτά μαζί τα βρίσκουμε σε ένα πακέτο που ονομάζεται Tell No Tales και που κυκλοφόρησε το 1987.
  Ο Robby Valentine καταρχήν παίζει πλήκτρα και συνθέτει μουσική. Επιπλέον γουστάρει υπερβολικά τους Queen και τον Freddie. Η καταγωγή του είναι από την Ολλανδία και αν κάποιος ψάξει ένα παλιό Ολλανδικό συγκρότημα ονόματι Zinatra θα τον βρει μέσα στον δίσκο The Great Escape που κυκλοφόρησε το 1990. Η Ολλανδία δεν ανήκει στις Σκανδιναβικές χώρες, η μουσική των Zinatra όμως είναι Scandi! Απίστευτες τραγουδάρες με το Two Sides Of Love να ξεχωρίζει και να πιστώνεται στον σπουδαίο Paul Laine.

Το 2021 εντοπίζεται το τελευταίο δισκογραφικό στίγμα των Σουηδών Bad Habit. Το 1989 όμως είναι η καλύτερη δουλειά τους με τίτλο After Hours. Αιχμηρότεροι κατά το ελάχιστο από τους Europe του Out Of This World, με φοβερές τραγουδάρες όπως Living On The Edge, Rainbow, Rowena τα οποία συνυπάρχουν με μία διασκευή. Πρόκειται για το More Than A Feeling"των Boston στην πιο Σκανδιναβική απόδοσή του. Τσεκάρετε τους!
  Ομώνυμος δίσκος H. E. A. T. του 2008! Κάπου εδώ πήραν οι περισσότεροι χαμπάρι ότι το πράγμα ξαναρχίζει. Καλύτερα μάλλον συνεχίζει, αφού οι H. E. A. T. έκαναν μία προέκταση στον ήχο της δόξας των Europe, που εγκατέλειψαν οι ίδιοι. Νέο αίμα, πολύ ενέργεια και ωραίες ιδέες. Δεκάρι ακατέβατο με ύμνους όπως Never Let Go, Keep On Dreaming, Straight For Your Hear, Cry, Feel It Again και..... Feel The Heat.

  Υπεύθυνοι για την επανεκκίνηση είναι και οι Brother Firetribe από την Φιλανδία, το συγκρότημα με πιο διάσημο μέλος του τον Empuu Vuorinen, τον κιθαρίστα των Nightwish. Η "αδελφότητα" την ίδια χρονιά, 2008,κυκλοφορεί την δεύτερη δουλειά της με τίτλο Heart Full Of Fire και κλέβει τις εντυπώσεις. Σύγχρονο μελωδικό a.o.r. του Βορρά με καλή απορρόφηση των Καναδών Loverboy, στάθηκαν αφορμή να θυμόμαστε τα Wildest Dreams, Runaways, Play It From The Heart και το πλέον "δικό τους" Chasing The Angels που το είχε πρωτο ερμηνεύσει ο Mike Reno για το soundtrack του Iron Eagle II.


  Τους Νορβηγούς Stage Dolls προσωπικά τους έμαθα από το τραγούδι Wings Of Steel μέσα από μία συλλογή του Αλέξανδρου Ριχάρδου. Αργότερα άκουσα τον ύμνο Love Cries και λίγο πιο μετά απέκτησα τον δίσκο Stage Dolls(1989). Τότε ήταν που  δεν μπόρεσα ποτέ να ξεπεράσω τραγούδια όπως Still In Love, Lorraine, Waitin' For You και Don't Stop Belivin (όχι το γνωστό των Θεών). Ένα από τα καλύτερα καμουφλάζ Scandi με Αμερικανικό χαρακτήρα! Βάζω το τραγούδι Call Me A Liar να ακούσω και ακόμα προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι αυτός που τραγουδάει δεν είναι ο Joey Tempest και ότι αυτά τα πλήκτρα δεν ανήκουν στους Europe. Και όμως... Αυτοί είναι οι Da Vinci! Η δεύτερη δουλειά τους έχει τίτλο Back In Business και την βρίσκουμε το 1989. Οι Νορβηγοί γνωρίζουν πολύ καλά την τέχνη του scandi. Τραγούδια που θα κολλήσει κάποιος μαζί τους, εκτός του Call Me A Liar, είναι τα Touchdown, Young Hearts, Turn Down The Lights και Millions Like Us.

  Για το τέλος επισκεπτόμαστε την Δανία και συγκεκριμένα το συγκρότημα των Skagarack στο δίσκο Hungry For A Game(1988). Δουλεμένος από τα χέρια του Tommy Hansen, όσο αφορά την παραγωγή, σαν τελικό αποτέλεσμα λαμβάνουμε μία προσεγμένη δουλειά για ένα ιδίωμα που μεσουρανεί εκείνη την εποχή. Τις καλύτερες στιγμές του άλμπουμ τις συναντάμε σε τραγούδια όπως Joanna, She's A Liar, Always In A Line και Somewhere In France.

Την άλλη Κυριακή:  Πίνακες ζωγραφικής πιυ έγιναν εξώφυλλα δίσκων (Bathory, Warlord, Rotting Christ, New Order, Pogues, Kansas, Bruce Dickinson, Deep Purple, Guns and Roses, Tom Petty κ.α.

ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

24/3/24




Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου