Σε όλες τις παρουσιάσεις καλλιτεχνών σε αυτή τη στήλη, υπάρχει μια βιογραφική διάθεση όπου φυσικά αναφέρονται οι τυχόν δυσκολίες που συνάντησαν στη ζωή τους. Στην περίπτωση του Joe Walsh, τα πράγματα ήταν αρκετά δύσκολα, αφού σε ηλικία 2 ετών έχασε τον πατέρα του, ήταν μάρτυρας στα αιματηρά γεγονότα της δολοφονίας του Πανεπιστημίου του Kent, ενώ το 1974 σκοτώθηκε η κόρη του. Για μια ακόμα φορά, ο λαμπερός κόσμος της show business δεν είναι τόσο λαμπερός και κυρίως δεν είναι αυτός που εμείς βλέπουμε. Ο Joe Walsh, γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1947 στη Wichita του Kansas, όπου σε ηλικία 2 ετών, έχασε τον πατέρα του, που σκοτώθηκε όταν το αεροπλάνο που επέβαινε, συντρίβει στην Okinawa. Ήταν εκπαιδευτής στη Lockheed F-80 Shooting Star της Αμερικάνικης Αεροπορίας. Τις μουσικές ρίζες, τις πήρε από τη μητέρα του που ήταν δασκάλα κλασικού πιάνου. Η μητέρα του ξανά παντρεύτηκε κι ο μικρός Joe υιοθετήθηκε από τον πατριό του σε ηλικία πέντε ετών όπου πήρε το επώνυμο του, αλλά διατήρησε το Fidler του πατέρα του, γι αυτό και το πλήρες όνομά του είναι Joseph Fidler Walsh. Στην Αμερική, τη δεκαετία του 50, ήταν κοινή πρακτική τα παιδιά να παίρνουν το όνομα του πατριού τους για να έχουν κοινωνική ασφάλιση, εγγραφή στο σχολείο και αρχεία υγείας. Στα 10 χρόνια του έμαθε κιθάρα, όμποε κι ένα από τα πρώτα τραγούδια που έμαθε ήταν το κλασικό"Walk Don't Run" των Ventures. Η επιτυχία των Beatles του έδωσε το έναυσμα να αφοσιωθεί στην κιθάρα και σύντομα έγινε μέλος του τοπικού συγκροτήματος των Nomads, στο in New Jersey, όπου έχει μετακομίσει η οικογένεια του. Η συνέχεια τον βρίσκει να παίζει σε διάφορα συγκροτήματα, με πιο σημαντικό αυτό των Measles. Το 1970 ήταν ανάμεσα στους διαδηλωτές στο Πανεπιστήμιο Kent όπου διαδήλωναν στην επεκτεινόμενη εμπλοκή του πολέμου του Βιετνάμ στην Καμπότζη και τελικά εξελίχθηκε σε μαζική δολοφονία 4 φοιτητών με πυρά της Εθνοφρουράς. Κι ενώ βρισκόταν στη διαδικασία φοίτησης, το τραγικό γεγονός επηρέασε τη σκέψη του κι αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική. Η αποχώρηση του κιθαρίστα Glenn Schwartz από τους James Gang, οδηγεί τον νεαρό Walsh στο σπίτι του ντράμερ του συγκροτήματος όπου του ζητάει να αντικαταστήσει τον Schwartz. Έτσι βρέθηκε στους James Gang με τους οποίους ηχογράφησε τα άλμπουμ Yer' Album (1969), James Gang Rides Again (1970), Thirds (1971)και Live at Carnegie Hall, φτιάχνοντας παράλληλα ένα πολύ καλό όνομα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι 2 μοναδικές επιτυχίες των James Gang σε μικρούς δίσκους (Funk #49" and "Walk Away") είχαν τη συμμετοχή του!
Το Δεκέμβριο του 1971, αποχώρησε από τους James Gang, με τον Steve Marriott να τον προσκαλεί να κάνει δοκιμαστικό στους Humble Pie, στη θέση του Peter Frampton που είχε αποχωρήσει, αλλά ο Walsh αρνείται. Αποφασίζει να σχηματίσει το δικό του συγκρότημα, τους Barnstorm με ντράμερ τον Joe Vitale και μπασίστα τον Kenny Passarelli, με τους οποίους θα συνεργαστεί πολλές φορές στο μέλλον. Το πρώτο κι ομώνυμο άλμπουμ των Barnstorm κυκλοφόρησε το 1972 και μετά από συμβουλή του Pete Townshend, χρησιμοποίησε ARP Odyssey synthesizer αλλά και slide κιθάρα (την τεχνική την είχε μάθει από τον Duanne Allman), effects pedals, fuzzbox, talk box και πλήκτρα. Το άλμπουμ πήρε καλές κριτικές αλλά εμπορικά απέτυχε για να ακολουθήσει το The Smoker You Drink, the Player You Get(1973, Νο 6 Αμερική), που έβγαλε και τη μεγαλύτερη επιτυχία του "Rocky Mountain Way"(Νο 23 Αμερική). Οι Barnstorm διαλύθηκαν το 1974 κι ο Walsh ακολούθησε προσωπική καριέρα. Την ίδια χρονιά έπαιξε slide κιθάρα στο άλμπουμ του Vitale, Roller Coaster Weekend για να δεχθεί πρόταση από τους Eagles να γίνει μέλος τους.
Στην πραγματικότητα, αντικατέστησε το ιδρυτικό μέλος τους Bernie Leadon κι έδωσε χώρο στους Frey και Felder να ασχοληθούν με τα φωνητικά, αναλαμβάνοντας τα σόλο. Με τους Eagles ηχογράφησε τα άλμπουμ Hotel California (1976), The Long Run (1979), Eagles Live(1980), Hell Freezes Over (1994) Long Road Out of Eden (2007) και Live from the Forum MMXVIII(2020) ενώ ήταν παρών σε όλα τα reunion που έκαναν (όπως και σε αυτά των James Gang). Μετά τα δύο πρώτα άλμπουμ που διαβάσατε πιο πάνω που θεωρούνται σαν άλμπουμ των Barnstorm, το 1974 κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό του με τίτλο So What όπου συμμετείχαν και οι τρεις Eagles Don Henley, Glenn Frey και Randy Meisner. Ακολούθησε μια σειρά προσωπικών άλμπουμ όπως τα But Seriously, Folks...,(σ.σ. και την επιτυχία του «Life's Been Good" που αρχικά συμπεριέληφθηκε στο soundtrack της ταινίας FM(1978) και έφθασε στο Νο12 του chart των μικρών δίσκων), There Goes the Neighborhood, You Bought It – You Name It, The Confessor, συνολικά 11 κι ένα live με τελευταίο το Analog Man(2012), ενώ τα πιο πετυχημένα εμπορικά ήταν τα The Smoker You Drink, the Player You Get (Νο6) και But Seriously, Folks... (Νο8). Η διάλυση των Eagles το 1980 δυνάμωσε την προσωπική του καριέρα ενώ παράλληλα έπαιξε στους Αυστραλούς Party Boys ενώ μια σημαντική στιγμή της καριέρα του ήταν η συμμετοχή του στους Ringo Starr & His All-Starr Band (1989-1992). Το 1989 εμφανίστηκε στην εκπομπή MTV Unplugged μαζί με τον Dr. John και την ίδια χρονιά εμφανίστηκε στο Wiltern Theater του Los Angeles μαζί με τους Etta James και Albert Collins.
 |
| Με τους Eagles και James Gang |
Το 1990 σχημάτισε τους Best μαζί με τους Keith Emerson πλήκτρα, John Entwistle, (Who) μπάσο, Jeff "Skunk" Baxter κιθάρα και Simon Phillips ντραμς. Δεν προχώρησαν σε ηχογράφηση δίσκου παρά μόνο σε συναυλίες στην Ιαπωνία!
Το 1993 συνεργάστηκε με τους Terry Reid, Nicky Hopkins, Rick Rosas και Phil Jones σχηματίζοντας τους Flew αλλά ο θάνατος του Nicky Hopkins έβαλε τέλος στα οποία σχέδια για ηχογράφηση. Έχει εμφανιστεί ακόμα στο περίφημο Crossroads Guitar Festival του Eric Clapton, ενώ το 2006 πήρε μέρος στην 15θήμερη περιοδεία των James Gang. Και επειδή δεν κάθεται σε ησυχία, σημειώνω ορισμένες από τις πολλές εμφανίσεις του σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών όπως στο Souvenirs του Dan Fogelberg που έκανε παραγωγή, στο Too Late the Hero του John Entwistle που έπαιξε κιθάρα, στο "Dirty Laundry" του Don Henley και σε άλμπουμ των Ringo Starr; America, REO Speedwagon, Jay Ferguson, Andy Gibb, Wilson Phillips, Emerson, Lake & Palmer, Steve Winwood και Richard Marx. Στα μέσα της δεκαετία του 80 εργάστηκε σαν ραδιοφωνικός παραγωγός στον KLOS του Λος Άντζελες, ενώ έπαιξε και στο άλμπουμ των Foo Fighters, Sonic Highways(20140.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Έχει παντρευτεί 5 φορές κι από την δεύτερη σύζυγό του απέκτησε την Emma Kristen η οποία σκοτώθηκε το 1974 σε ηλικία 3 ετών σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα καθώς πήγαινε στον παιδικό σταθμό. Στο άλμπουμ So What, οι στίχοι του τραγουδιού, "Song for Emma" είναι εμπνευσμένοι από την απώλεια του παιδιού όπως κι ο τίτλος του άλμπουμ γιατί μετά από αυτό τίποτε δεν είχε αξία στη ζωή του! Στη μνήμη της έφτιαξε ένα σιντριβάνι στο North Boulder Park του Colorado, όπου το επισκέφτηκε η Stevie Nicks κι έγραψε το τραγούδι "Has Anyone Ever Written Anything for You?" για το άλμπουμ της Rock A Little(1985). H Nicks είχε σχέση με τον Walsh, χαρακτηρίζοντας τον σαν " τη μεγάλη αγάπη της ζωής της», και ο μόνος λόγος που χώρισαν ήταν ότι και οι 2 ήταν χρήστες κοκαίνης. «Χώρισα με τη Stevie για το λόγο ότι φοβόμουνα ότι κάποιος από τους 2 μας θα πέθανε και ο άλλος δεν θα μπορούσε να τον σώσει, επειδή κι αυτός θα ήταν σε κακή κατάσταση»! Έως και το 1993 αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα με τον εθισμό στην κοκαϊνη, αλλά όπως ισχυρίζεται ο ίδιος μετά από μια επίσκεψη στο Otatara Pa, μια αρχαία τοποθεσία των Μαορί στη Νέα Ζηλανδία, αναγεννήθηκε κι έκτοτε είναι καθαρός. Πρόσοφατα, μίλησε στο περιοδικό Mojo και ανέφερε μια διαφορετική εκδοχή γαι την απεξαρτοποίησή του. Μετά το θάνατο της μικρής Emma Kristen, στράφηκε σε ουσίες για να περάσει τις δύσκολες μέρες και να διατηρήσει τη δουλειά του αλλά η κατάσταση καθημερινά γινόταν χειρότερη. «Σε λίγο καιρό, δεν μπορούσα να κάνω τίποτε αν προηγουμένως δεν είχα πάρει κοκαΐνη» είπε στο Mojo. Για καλή του τύχη, την επόμενη χρονιά, οι Eagles τον προσκάλεσαν να γίνει μέλος τους, παίζοντας όλα τα σόλα στο άλμπουμ Hotel California, αλλά τα προβλήματα του δεν εξαφανίστηκαν. Το 1980, το συγκρότημα σταμάτησε τις περιοδείες και διαλύθηκε, ενώ τα προβλήματα με τις ουσίες συνεχίστηκαν για τον Walsh. «Έγινα αλκοολικός και εξαρτημένος από τα ναρκωτικά όσο μπορεί κάποιος να γίνει. Περισσότερο δεν μπορούσα! Οι φίλοι μου πέθαναν σχεδόν όλοι κι εγώ ήμουν τυχερός που έζησα.
Ήμουν αυτοκαταστροφικός για πολύ καιρό, παρ’ όλο που έβλεπα τα προειδοποιητικά σημάδια. Τότε είπα στον εαυτό μου, κάτι πρέπει να κάνεις, αλλιώς θα πεθάνεις». Δώδεκα χρόνια αργότερα, οι πρώην σύντροφοι του Walsh, Glenn Frey και Don Henley (από τους Eagles), συναντήθηκαν μαζί του στο Aspen του Κολοράντο, όπου ι ήθελαν να επανασχηματίσουν το Μεγάλο Συγκρότημα και τον ήθελαν μαζί τους,με την προυπόθεση ότι θα ήταν νηφάλιος. Για τον Walsh, αυτή ήταν η καλύτερη ευκαιρία να επαξερτοποιηθεί. «Μου έσωσαν τη ζωή, χωρίς αμφιβολία, ήταν οι μόνοι άνθρωποι που είχα ακούσει. Τους χρωστάω τη ζωή μου». Μέχρι το 1994, ο Walsh ήταν εντελώς νηφάλιος, και παρόλο που χρειάστηκε λίγος χρόνος για να προσαρμοστεί ξανά στις εμφανίσεις, είπε ότι δεν μετάνιωσε ποτέ για την απόφαση, ακόμα κι αν υπήρξε κάποια στιγμή που δεν πίστευε ότι θα έφτανε στην ηλικία που είναι σήμερα, 76 ετών, ενώ έχει συμπληρώσει 29 χρόνια καθαρός. «Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα, ειδικά οι νέοι μουσικοί, πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχει ζωή μετά τον αλκοολισμό και τον εθισμό και είναι καλό», κατέληξε ο Walsh. «Αν κάποιος το αποδεικνύει αυτό, είμαι εγώ».
Μια από τις επόμενες συζύγου του ήταν η Marjorie Bach, αδελφή της ηθοποιού Barbara Bach που έχει παντρευτεί τον Ringo Starr, και η κουνιάδα του Susan Walsh, αγνοείται από το 1996.
Ο Joe Walsh είναι κάτοχος Άδειας Ραδιοερασιτέχνη Extra Class και το διακριτικό του σταθμού του είναι WB6ACU. Έχει επίσης ασχοληθεί με την ενημέρωση μαθητών στα σχολεία για τις δυνατότητες του ερασιτεχνικού ραδιόφωνου.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
The Smoker you drink, the player you get (1973)
But Seriously Folks…(1978)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
19/6/23
Δημοσίευση σχολίου