NAZARETH: 1973-1983 MIA ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

α-δ: Pete Agnew, Dan McCafferty, Darrell Sweet,Manny Charlton
Δεν υπάρχει 60αρης που να μην έχει χτυπηθεί με τα “Telegram’,”Razamanaz”, “Hair of the Dog”, “This flight tonight”, «Broken Down Angel» αλλά και να μην έχει προσχεδιάσει(!) στο πάρτι, πότε θα ακουστούν από το πικ απ τα «Dream On»και «Love Hurts» για να τα χορέψει με την καινούργια γνωριμία! Αυτές είναι μερικές από τις μεγάλες επιτυχίες των σκοτσέζων  Nazareth που μπήκαν στη ζωή μου το 1973 με πρώτο το “This flight tonight”. Τα (κλασικά) άλμπουμ τους Razamanaz, Loud’n’Proud, Rampant, Close Enough for Rock ‘n’ Roll(1976) και Hair of the Dog με το τελευταίο να αποτελεί για εμένα την κορυφή τους. Η παρέα των 4 νεαρών από το Dunfermline της Σκοτίας είχε μια ξεχωριστή ιδιότητα: Δεν ήταν fans των Beatles και φυσικά δεν έπαιζαν τραγούδια τους στις εμφανίσεις που έκαναν, αρχικά σαν  The Shadettes και αργότερα σαν Nazareth, το 1968. Οι Dan McCafferty τραγούδι, Manny Charlton κιθάρα, Pete Agnew μπάσο και το μόνο μέλος που παραμένει σταθερό μέχρι τις ημέρες μας και ο ντράμερ Darrell Sweet προτιμούσαν τον πιο σκληρό ήχο της εποχής, αφού ήταν fans των Deep Purple, Uriah Heep, Spooky Tooth και Led Zeppelin. Παίζοντας στα clubs και στις εκδηλώσεις της περιοχής τους κατάλαβα ότι πολύ δύσκολα θα τους πρόσεχε ένας κυνηγός ταλέντων από δισκογραφική εταιρεία. Έτσι πήραν την απόφαση να εγκατασταθούν στο Λονδίνο, όπου οι ευκαιρίες ήταν περισσότερες, τα studio πολύ καλύτερα, τα clubs περισσότερα και κυρίως, εδώ ήταν τα γραφεία των δισκογραφικών εταιρειών. Και οι τέσσερις νοίκιασαν ένα διαμέρισμα όπου στοίβαξαν τα όνειρα τους και τα λίγα υπάρχοντα τους. Σε μια στιγμή οι σύζυγοί τους (σ.σ. και οι 4 ήταν παντρεμένοι) ήλθαν να τους επισκεφθούν και έφριξαν όταν είδαν το χώρο που ζούσαν.  Ο Pete Agnew θυμάται ότι η σύζυγός του Dan McCafferty, όταν είδε που κοιμόταν ο άνδρας της, έβαλε τα κλάματα.
ΠΩΣ ΠΗΡΑΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ
Το όνομα Nazareth δεν το διάλεξαν από την γνωστή πόλη του Ισραήλ αλλά από τον πρώτο στίχο τού τραγουδιού “The Weight”  των Band που αναφέρεται στην πόλη Nazareth της Πεννυσλυβάνια.
I pulled into Nazareth, was feeling ‘bout half past dead/
I just need some place where I can lay my head

Αλλά οι Nazareth ήταν αποφασισμένοι να πετύχουν.  Από τα πρώτα support που έκαναν ήταν να ανοίγουν τις συναυλίες του Άγιου Rory Gallagher που μόλις είχε κυκλοφορήσει το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ.  Σύντομα, το 1971, καταφέρνουν να υπογράψουν συμβόλαιο και το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς κυκλοφορούν το πρώτο άλμπουμ με τίτλο το όνομα τους. Τίποτε το ιδιαίτερο, μάλλον ένα χλιαρό, hard rock άλμπουμ (σ.σ. τότε δεν υπήρχε ο όρος heavy metal, όπου εντελώς λανθασμένα πολλοί νεώτεροι δημοσιογράφοι τους κατέταξαν εκεί) με ένα καλό κομμάτι να ανοίγει το άλμπουμ, το «Witchdoctor Woman» και μια χαλαρή διασκευή του «Morning Dew». Αν ακούσετε το «Witchdoctor Woman»  θα διαπιστώσετε πως αυτό είναι το ύφος που το συγκρότημα κράτησε για ταυτότητα στα μελλοντικά τραγούδια του: Σφιχτή rhythm section, σκληρός για τα δεδομένα της εποχής ήχος της κιθάρας και σε πρώτο πλάνο η γρεζαριμένη φωνή του McCafferty!
Η προσπάθεια εύρεσης ταυτότητας, χωρίς επιτυχία, συνεχίζεται και στο δεύτερο άλμπουμ τους που κυκλοφόρησε το 1972 με τίτλο Exercises με καλύτερη δουλειά στην ενορχήστρωση και παραγωγή που δίνουν μεγαλύτερη διάσταση στη φωνή του McCafferty αλλά τα τραγούδια είναι υποδεέστερα του πρώτου άλμπουμ! Το rock ύφος τους μάλλον υποχωρεί αφού η συμμετοχή (συνοδεία) ορχήστρας μάλλον κάνει τα κομμάτια χλιαρά και γενικά υπάρχει ένα folk/ pop rock ύφος. Την παραγωγή υπογράφει ο άγνωστος τότε Roy Thomas Baker που ήταν μηχανικός ήχου και στο πρώτο άλμπουμ τους. Ο Ray Thomas Baker θα έπρεπε να περιμένει 3 χρόνια για να κάνει παραγωγή στο άλμπουμ των Queen, A Night at the Opera και να καταξιωθεί. Το Exercises κλείνει με το «1692 (Glen Coe Massacre)» που αναφέρεται σε πραγματικό γεγονός της σκοτσέζικης ιστορίας που έγινε στο Glencoe, στα Highlands της Σκοτίας και στην εξέγερση των Jacobitie κατά των Άγγλων.

Και ξαφνικά, το Μάιο του 1973 κυκλοφορούν το τρίτο άλμπουμ τους και είναι μεταμορφωμένοι. Λες και είναι άλλο συγκρότημα. Με παραγωγό το μπασίστα των Deep Purple,  Roger Glover  το άλμπουμ Razamanaz σταματάει μια θέση κάτω από το TOP 10 του βρετανικού chart, στο Νο11. Ο Glover μόνο τυχαία δεν βρέθηκε στη θέση του παραγωγού αφού οι Nazareth άνοιγαν την αγγλική περιοδεία των Deep Purple, έχοντας κυκλοφορήσει το άλμπουμ Exercises. To συγκρότημα ήθελε ένα βαρύ όνομα για παραγωγό και είχαν βολιδοσκοπήσει τους Jimmy Page και Pete Towenshend, κιθαρίστα των Who. Με τον Glover έγιναν φίλοι αφού μετά τις συναυλίες (άνοιγαν για τους Deep Purple) έπιναν στα bars των ξενοδοχείων και έτσι βρέθηκε πίσω από την κονσόλα. Τα 9 τραγούδια του Razamanaz ηχογραφήθηκαν μέσα σε 10 ημέρες και το «Broken Down Angel» ήταν το πρώτο τραγούδι τους που κατάφεραν να το δουν μέσα στο Top 10 του βρετανικού chart μικρών δίσκων (σ.σ. έφθασε έως το Νο 9). Το άλμπουμ ανοίγει με το ομότιτλο καταιγιστικό κομμάτι, ένα από τα καλύτερα τους και αγαπημένο μου, που συνδυάζει το γρέζι της φωνής του Mac Cafferty με το hard rock feeling των υπολοίπων. Πραγματική κομματάρα που απογειώνει το δίσκο που αφού τον ακούσεις σου αφήνει μια γλυκεία γεύση. Το  «Broken Down Angel»πιο μελωδικό και πιο «εύκολο» για το ραδιόφωνο έγινε επιτυχία, όπως και το «Bad, Bad Boy». Αυτοί οι Nazareth δεν είχαν καμία σχέση με τους Nazareth των δύο μετριωνχλιαρών άλμπουμ. Η δουλειά του Glove r σε συνδυασμό των συνθέσεων, έδωσε στο σκοτσέζικο συγκρότημα την ταυτότητα που έψαχναν και τώρα έπρεπε να τη διατηρήσουν.

Έξη μήνες μετά το Razamanaz, το Νοέμβριο του 1973 και πάλι με παραγωγό τον Roger Glover κυκλοφορούν  το άλμπουμ Loud ‘n’ Proud (Νο 10 Μ.Βρετανία)που έχει 3 καλά κομμάτια, («Turn your receiver”, «Teenage Nervous Breakdown» και τη μεγάλη επιτυχία τους “This Flight Tonight»
που τους καθιερώνει. Το “This Flight Tonight» είναι σύνθεση της Καναδής συνθέτριας και τραγουδίστριας, Joni Mitchell και αρχικά είχε συμπεριληφθεί στο άλμπουμ της Blue(1971). Το κομμάτι έτυχε να το ακούσουν μέσα στο tour bus oι Nazareth κι από μια απλή όμορφη μπαλάντα αν το μεταμορφώσουν σε ένα super classic rock τραγούδι για τη δεκαετία του ’70 που πήγε στο Νο11 του βρετανικού chart, στο Νο1 του γερμανικού chart στο Νο 27 του Καναδά ενώ είχε κυκλοφορήσει και σε single στην ελληνική αγορά. Η Jon I Mitchell, η οποία δεν γνώριζε καν την ύπαρξη των  Nazareth, ξαφνικά μαθαίνει ότι στην Ευρώπη ένα δικό της τραγούδι σε hard rock εκτέλεση είναι μεγάλη επιτυχία. Έτσι σε όλες τις εμφανίσεις της στη Μ.Βρετανία, το αναγγέλλει λέγοντας «Τώρα θα παίξω ένα τραγούδι των Nazareth”!
Το τραίνο των Nazareth έχει μπει στη σωστή τροχιά και τα άλμπουμ που ακολουθούν, κτίζουν τη μεγάλη επιτυχία τους. To Rampant(1974 Νο 13 Μ.Βρετανία) με την επιτυχία «Shanghai’d in Shanghai» που ήταν το τελευταίο με παραγωγό τον Roger Glover και το Hair of the Dog (1975) σε παραγωγή του κιθαρίστα του συγκροτήματος Manny Charlton ανήκουν στις μεγάλες στιγμές της καριέρας τους. Ειδικά το Hair of the Dog που είναι ένα από τα 3 αγαπημένα μου άλμπουμ των Nazareth ξεπέρασε σε συνολικές πωλήσεις σε όλο τον κόσμο τα 2.000.000 αντίτυπα. Ο γερός ήχος τους συνεχίζεται και σε αυτό το άλμπουμ με κομμάτια σαν τα «Beggars Day» and «Please Don’t Judas Me».αλλά και γενικά η υπέροχη ομοιομορφία που και στις ημέρες μας, 44 χρόνια μετά, παραμένει  σημείο αναφοράς. Για συλλέκτες κι αγοραστές βινυλίου η αμερικάνικη έκδοση του άλμπουμ περιέχει το “Love Hurts” σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή που στην θέση του έχει το «Guilty». Το άλμπουμ έκανε μεγάλη  επιτυχία στην Αμερική και σύμφωνα με τον Dan McCafferty αυτό οφείλεται σε ένα λόγο και στο στίχο
Now you’re messin’ with a/
(A son of a bitch) now you’re messin’ with a son of a bitch
όπου άρεσε στον αμερικάνικη νεολαία. Μάλιστα αρχικά ήθελαν να ονομάσουν το άλμπουμ Son of a Bitch αλλά η δισκογραφική εταιρεία είχε σοβαρές αντιρρήσεις και κατέληξαν στην έκφραση Hair of the Dog που σημαίνει ότι είμαι πιωμένος και πίνω τόσο ακόμα όσο είναι μια τρίχα του σκύλου και γίνομαι χάλια!

Το εξώφυλλου του δίσκου επιμελήθηκε ο David Fairbrother Roe, ο οποίος όπως θα παρατηρήσατε έχει μια αρτίστικη άποψη κοντά σε αυτή του Roger Dean αλλά και του Rodney Matthews. Παρ’ όλη τη καλή δουλειά του, ο Roe έκανε ελάχιστες δουλειές με εξώφυλλα δίσκων και εκτός του Hair of the Dog των Nazareth, επιμελήθηκε το πρώτο άλμπουμ του τραγουδιστή των Yes, Jon Anderson, Olias of Sunhillow και το Stolen From Timeτων Νορβηγών Popol Aces.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ‘LOVE HURTS”
Η μεγάλη επιτυχία για τους Nazareth ήλθε με τη διασκευή τους στη επιτυχία των Everly Brothers από το 1960, “Love Hurts” (No 8 Αμερική). Το κομμάτι το ήξεραν ο μπασίστας Pete Agnew και ο τραγουδιστής Dan McCafferty και σκέφτηκαν να το διασκευάσουν. Όταν το κυκλοφόρησαν στην αρχή δεν είχαν καμία ανταπόκριση αλλά όταν ένας σταθμός στο Τέξας άρχισε να το παίζει όλη την ημέρα, σιγά σιγά ανταποκρίθηκαν και άλλοι σταθμοί με αποτέλεσμα το τραγούδι να γίνει η μεγαλύτερη επιτυχία τους στην Αμερική.  Ο μικρός δίσκος είχε στη Β πλευρά το ”Hair of the Dog” που κι αυτό παίχτηκε και βοήθησε στις πωλήσεις του δίσκου και το συγκρότημα για αρκετά χρόνια περιόδευε στην Αμερική για 6 ολόκληρους μήνες!
Στην Ευρώπη το Hair of the Dog δεν περιείχε το “Love Hurts”  αλλά το κομμάτι κυκλοφόρησε στη συλλογή Hot Tracks(1976). Στην Ελλάδα το Hot Tracks  δεν κυκλοφόρησε ποτέ αλλά το κομμάτι συμπεριλήφθηκε στην πετυχημένη συλλογή Greatest Hits (1975) όπου σε όλα τα πάρτι υπήρχε δίπλα στο πικ απ.


Το Hair of the Dog διαδέχτηκε το Close Enough for Rock ‘n’ Roll(1976, Νο 24 Αμερική) με το καταπληκτικό Telegram να ανοίγει το άλμπουμ και να αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια των σημερινών 60αρηδων. Πραγματική κομματάρα με Telegram με την υποβλητική εισαγωγή και τους πολύ καλούς στίχους που μιλούν για τη ζωή των καλλιτεχνών στο δρόμο, μέσα στα αεροπλάνα, στα λεωφορεία, τις καθημερινές αλλαγές πόλεων, την καθημερινότητα τους κατά τη διάρκεια της περιοδείας, τα hangovers, τα soundcheck και όλα αυτά που για αυτούς είναι κομμάτια της ζωής τους. Το τραγούδι κλείνει με ένα πέρασμα από την κλασική επιτυχία των Byrds, “So you wanna be A Rock’n’Roll Star” που οι στίχοι τους δένουν με τους στίχους του “Telegram”.
Wake up call to catch the plane/
You know you’re on the road again/……
Find your bags and walk for miles/
The customs man is waitin’ there/
Εκτός από το καταπληκτικό “Telefgam” το άλμπουμ δεν έβγαλε άλλη επιτυχία και είναι άνισο σαν δίσκος, αφού πέραν του “Telegram” κανένα άλλο τραγούδι δεν ξεχώρισε.
 Το άλμπουμ που διαδέχτηκε το Close Enough for Rock ‘n’ Roll και μάλιστα την ίδια χρονιά ήταν το Play ‘n’ the Game(1976, Νο 75 Αμερική) αλλά εμπορικά δεν πήγε, ούτε έβγαλε κάποια επιτυχία σε αντίθεση με το Expect No Mercy(1977 Νο 87 Αμερική)ήταν σίγουρα καλύτερο με το ομώνυμο κομμάτι να μένει κλασικό. 

 Με την κυκλοφορία του δέκατου άλμπουμ τους No Mean City (1979, Νο 34 Μ.Βρετανία, Νο 88 Αμερική) καταφέρνουν να ξαναμπούν στο βρετανικό  chart. Το εξώφυλλο επιμελήθηκε ο Rodney Matthews και ο τίτλος είναι δανεισμένος από το ομώνυμο μυθιστόρημα του H.Kingsley Long του 1935. Εδώ οι Nazareth έχουν κάνει τον ήχο τους περισσότερο hard (σ.σ. όπως διαβάσατε δεν γράφω heavy γιατί οι Nazareth κι όλα τα rock συγκροτήματα της δεκαετίας του 70 ΔΕΝ ήταν heavy). Μια σημαντική αλλαγή είναι  η προσθήκη κι ενός δεύτερου κιθαρίστα, εκτός του Manny Charlton, του επίσης σκοτσέζου Zal Cleminson από τους Sensational Alex Harvey Band.


Το Malice in Wonderland (1980, No 41Αμερική)  τους ξαναφέρνει ψηλά στο αμερικάνικο chart, βγάζοντας δύο καλά τραγούδια, το «Holiday» (Νο 87 Αμερική) και το «Heart’s Grown Cold», σύνθεση του Zal Cleminson που είναι μια από τις ομορφότερες μπαλάντες που έχω ακούσει. To κομμάτι διασκεύασαν και οι Blackfoot στο άλμπουμ τους Siogo αλλά σε διπλάσιο τέμπο που το κάνει αγνώριστο και έτσι χάνει την ομορφιά του. H remastered επανέκδοση του 2010 (σ.σ. έχουν γίνει τρεις reamastered επανεκδόσεις στη δισκογραφία τους) περιέχει live εμφάνισή τους απλό το Hammersmith Odeon που τότε είχε μεταδοθεί από το BBC για την εκπομπή In Concert του 1980.
 Το The Fool Circle(1981, No 60 Μ.Βρετανία, Νο 70 Αμερική) είναι το δωδέκατο άλμπουμ στην πλούσια δισκογραφία τους με έντονο το στοιχείο της reggae! Σύμφωνα με τον μπασίστα Pete Agnew, το The Full Circle προοριζόταν για concept άλμπουμ, αλλά τελικά δεν προχώρησαν σε αυτή την ιδέα. Το ηχογράφησαν στη Καραϊβική και πολλά τραγούδια έχουν ελαφρά πάντα, το στοιχείο της reggae μουσικής. Ξεχωρίζουν το γνωστό “Cocaine» σύνθεση του J. J. Cale και το ‘Let me be your leader”. Η εκτέλεση του “Cocaine»πέρασε απαρατήρητη στη χώρα μας, ίσως γιατί είχαμε απογοητευτεί από τη στροφή του συγκροτήματος. Το “Cocaine»έγινε μικρή επιτυχία και στη χώρα μας όταν κυκλοφόρησε στο διπλό live It’s Snaz (1981 Νο 83 Αμερική, Νο78 Μ.Βρετανία). Το πολύ καλό live των Nazareth που περικλείει μια ολόκληρη εποχή, την πρώτη και καλύτερη του σκοτσέζικου συγκροτήματος έχει παρουσιαστεί στη στήλη Τα Καλύτερα Live Άλμπουμ.


Τελευταίο άλμπουμ των Nazareth που μπήκε στο αμερικάνικο chart είναι το 2XS (1982 Νο 122) και κατάφερε να βγάλει 3 επιτυχίες, τα «Love Leads to Madness», «Games» και τρίτο και καλύτερο το “Dream On” που είναι μια από τις καλύτερες rock μπαλάντες. Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι σύνθεση του κιθαρίστα Billy Rankin, γραμμένο από το 1979 με τον Manny Charlton να προσθέτει τις μελωδίες.
Η μεγάλη καριέρα των Nazareth τελειώνει εδώ. Το 1990 μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ Snakes ‘n’ Ladders, αποχωρεί ο κιθαρίστας, συνθέτης αλλά και δημιουργός του ήχου τους Manny Charlton και το συγκρότημα συνεχίζει με τον Billy Rankin. Διαβάστε εδώ την ιστορία για το demo που ηχογράφησε ο Charlton για τους Guns’n’Roses. Από το 1994 κιθαρίστας του συγκροτήματος είναι ο επίσης σκοτσέζος Jimmy Murrison.
Ο αρχικός ντράμερ τους Darrell Sweet πέθανε εξ αιτίας καρδιακής προσβολής το 1999. Το συγκρότημα βρισκόταν ήδη στην Αμερική, στο Αμφιθέατρο του New Albany για να ξεκινήσει την αμερικάνικη περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ του Boogalloo όταν ο 51χρονος Sweet αισθάνθηκε μια αδιαθεσία και λίγο αργότερα εξέπνευσε! 

Τον αντικατέστησε ο Lee Agnew, γιός του μπασίστα Pete Agnew. H μεγάλη απώλεια για τους Nazareth ήταν η υποχρεωτική αποχώρηση λόγο υγείας του τραγουδιστή Dan McCafferty το 2013  που αρχικά αντικαταστάθηκε από τον Linton Osborne κι από το 2015, με τον Carl Sentance πρώην τραγουδιστή των Persian Risk, Geezer Butler Band, Don Airey αλλά και Krokus (για ένα μικρό διάστημα). Με τον Sentence ηχογράφησαν το τελευταίο άλμπουμ τους Tattooed on My Brain(2018).
 Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΠΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝ
Θεωρώ ότι τα άλμπουμ Razamanaz, Loud’n’Proud, Rampant, Hair of the Dog, Close Enough for Rock’n’Roll (σ.σ. ας έχει μόνο ένα καλό κομμάτι), No Mean City, It’s Snaz και Malice in Wonderland είναι ότι καλύτερο ηχογράφησαν κι άφησαν πίσω τους.  Μπορεί οι Nazareth να μην έγιναν ποτέ Deep Purple, Uriah Heep ή και Bad Company αλλά σίγουρα είναι από τα μεγάλα συγκροτήματα της δεκαετίας του 70 και σίγουρα πολύ  μα πολύ αδικημένοι. Η κινητήριος δύναμη, η μεγάλη αναγνωσιμότητα αλλά και η κορυφή του συγκροτήματος ήταν και είναι η αξεπέραστη φωνή του Dan McCafferty. Η φωνή με τρελό γρέζι, σήμα κατατεθέν των τραγουδιών του σκοτσέζικου συγκροτήματος ξεπετάγεται από το αυλάκι του δίσκου και συναρπάζει. Ήδη έχει τελειώσει το τρίτο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο Τhe Last Testament που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2019. Κι όπως είπε ο μπασίστας Pete Agnew στο Classic Rock,"Είμαστε ένα rock συγκρότημα, ξαφνικά γίναμε pop stars και μετά μας αποκάλεσαν δεινόσαυρους. Αλλά αφού και καταφέραμε να επιβιώσουμε από την εποχή των δεινοσαύρων, δικαιωματικά γίναμε θρύλοι».

 ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΓΑΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ AXEL ROSE
Είναι αλήθεια το γεγονός ότι ο Axel Rose προσκάλεσε τον Dan McCafferty στο γάμο του με την Erin Everly για να τραγουδήσει το ‘Love Hurts”. Ο γάμος έγινε στις 28 Απριλίου 1990 στο Las Vegas αλλά ο McCaffertyy δεν μπόρεσε να παραβρεθεί γιατί οι Nazareth ήταν σε περιοδεία. O χρυσόδετος κι ασήκωτος τόμος της ιστορίας του rock μας θυμίζει ότι οι Guns’n’Roses στο άλμπουμ τους με τις διασκευές The Spaghetti Incident έχουν συμπεριλάβει το «Hair of the Dog». Ο Pete Agnew θυμάται ένα περιστατικό που έγινε το 1985 όταν οι Nazareth έπαιζαν 6 συνεχόμενες βραδιές σε ένα club του Λος Άντζελες. «Κάθε βράδυ, πριν γίνουν ακόμα γνωστοί, ερχόντουσαν και οι 5 μπροστά στη σκηνή και παρακολουθούσαν τη συναυλία. Τους είχαμε δώσει πάσα για να μας επισκεφτούν στα παρασκήνια γιατί καταλάβαμε ότι τους αρέσουμε. Μετά από 6 μήνες, έκαναν πρόταση στον Charlton να κάνουν ένα demo μαζί»!

ΟΙ ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΩΝ NAZARETH ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ.
Την πρώτη εμφάνισή τους στη χώρα μας την έκαναν στις 11 Νοεμβρίου του 1985 στη Τέντα, ένα χώρο στη Λ.Συγγρού,  στο πλαίσιο της Αθήνας Πολιτιστικής Ευρώπης για εκείνη τη χρονιά, στο πλαίσιο της τουρνέ για την κυκλοφορία της συλλογής The Ballad Album. Η τέντα ήταν εγκατεστημένη σε ένα μεγάλο χώρο, που σήμερα είναι κτισμένος, και είχαν τοποθετήσει μια τέντα σαν αυτές που χρησιμοποιούν τα τσίρκο. Ο χώρος εκείνο το βράδυ ήταν γεμάτος, περί τις 2.000 άτομα και λειτούργησε για συναυλίες όχι περισσότερο από δύο χρόνια. 
Οι Nazareth έχουν εμφανιστεί πολλές φορές στη χώρα μας αλλά εκτός της πρώτη που διαβάσατε πιο πάνω, ιστορική εξελίχθηκε η δεύτερη. Και γράφω εξελίχθηκε γιατί ενώ έπαιζαν στο Λυκαβηττό στις 13 Ιουνίου 1992, στη σκηνή ανέβηκε ο Ian Gillan(!) ο οποίος ήταν στην Αθήνα για τις ηχογραφήσεις του άλμπουμ που έκανε με τον Μιχάλη Ρακιτζή και έπαιξαν τα Tush και Smoke on the Water. Μπορείτε να ακούσετε και τα δύο αποσπάσματα στα οποία ο ήχος είναι καλός αλλά ο Gillan ήταν μεθυσμένος! Στο παρακάτω audio video ακούστε τοιυς Nazareth  με τον Ian Gillan στο Λυκαβηττο!


Διαβάστε εδώ τη συνέντευξη του Μιχάλη Ρακιντζή που μιλάει για τη συνεργασία του με τον Ian Gillan!

TRIVIA
  • Όλη η δισκογραφία τους έχει επανεκδοθεί σε cd με πολλά  bonus τραγούδια.
  • Το The Full Circle είναι το τελευταίο άλμπουμ τους που μπήκε στο βρετανικό chart.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment
  1. Σπουδαίο συγκρότημα, που δεν έπαψε να κυκλοφορεί ενδιαφέροντες δίσκους ακόμη και μετά τη χρυσή εποχή των '70ς. Άδικα παραγνωρισμένοι από το μεγάλο μέρος του τύπου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή