Η Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2025 θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη όσων βρέθηκαν στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Το πρώτο Rockhard Festival Greece, γιορτάζοντας τα 20 χρόνια του περιοδικού Rockhard (σε έντυπη αρχικά και σήμερα σε ηλεκτρονική μορφή), έφερε στην καρδιά της πόλης ένα line-up που συνδύαζε το χθες, το σήμερα και το αύριο του heavy metal. Και η πρώτη μέρα εξελίχθηκε σε πραγματική γιορτή, με περίπου 3000 θεατές να γεμίζουν τον χώρο και να ζουν στιγμές που θύμιζαν άλλες εποχές. Για ολόκληρη αυτή την εικοσαετία ως ενεργό (και κάτι παραπάνω) μέλος του Rockhard, μπορώ να πω ότι νιώθω περηφάνια όχι μόνο για όσα δημιουργήσαμε και πετύχαμε στο παρελθόν παρέα με τον Σάκη Φράγκο, αλλά σήμερα νιώθω μια ιδιαίτερη χαρά για αυτόν. Για όσα έχει καταφέρει να κάνει, για όσα έχει δημιουργήσει, για όσα έχει επιμείνει, για όσα έχει αντιμετωπίσει και τα έχει ξεπεράσει και για το σημείο που έφτασε σήμερα να είναι σε θέση να διοργανώσει και να φέρει εις πέρας ένα τέτοιου μεγέθους φεστιβάλ, να το τρέξει και να λειτουργήσει στην εντέλεια. Δεν έχω καμία πρόθεση να ευλογήσω τα γένια κανενός (ειδικά του Φράγκου…), αλλά η αλήθεια πρέπει να λέγεται και οι προσπάθειες να αναγνωρίζονται! Το Rockhard festival είναι η τρανή απόδειξη της αξίας του Σάκη, της δουλειάς του που δεν φαίνεται πολλές φορές προς τα έξω, της επιμονής του και της διορατικότητας του. Από εμένα εδώ είναι η ευκαιρία, μέσω του Rockmachine..gr, να του δώσω δημοσίως τα εύσημα και τα συγχαρητήρια μου για ότι έχει κάνει μέχρι σήμερα και όλα αυτά που έχει να κάνει στο μέλλον. Η θέση μου είναι λίγο λεπτή, μιας και γράφω μια μικρή ανταπόκριση για την πρώτη μέρα του φεστιβάλ εδώ, για τον φίλο μου τον Αλέξανδρο, και όχι στο rockhard.gr. Αλλά αν το έκανα στο δικό μας site θα μου λέγατε ότι περιαυτολογώ και αυτοδοξάζομαι, γιατί ο σκοπός μου δεν είναι τόσο τα πεπραγμένα του φεστιβάλ, αλλά ένα δημόσιο και τεράστιο μπράβο στον επί σχεδόν τριάντα χρόνια φίλο μου!
12 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Ο ήλιος έκαιγε ακόμα πάνω από τα κτίρια της Τεχνόπολης όταν οι Ganzi Gun ανέβηκαν στη σκηνή, οι πόρτες είχαν μόλις ανοίξει και ο κόσμος είχε αρχίσει να μπαίνει στον χώρο. Οι hard rockers δεν πτοήθηκαν, με ένταση, μοντέρνο ήχο και διάθεση να “σπάσουν τον πάγο”, κέρδισαν το πρώτο ζεστό χειροκρότημα της ημέρας βασιζόμενοι στο δεύτερο άλμπουμ τους Time is now, και είναι η μπάντα που στην ουσία «άνοιξε» τον χορό για έναν καινούργιο συναυλιακό θεσμό. Και τον άνοιξε με ένταση, όρεξη, κέφι και δύναμη, παρά το γεγονός πως ανέλαβαν να σηκώσουν το βάρος της πιο άβολης ώρας. Ήταν εκεί όμως, δυνατοί και ορεξάτοι να παίξουν την μουσική που γουστάρουν. Μπράβο τους! Θέλουμε να ελπίζουμε ότι το συγκρότημα του Νίκου Μελά θα συνεχίσει το ίδιο δυναμικά και περιμένουμε τα επόμενα της βήματα.
Αμέσως μετά, οι Cobra Spell από την Ολλανδία, στο ντεμπούτο τους μπροστά σε ελληνικό κοινό, ανέβασαν κατακόρυφα την ενέργεια με τον κλασσικότροπο hard n heavy ήχο τους . Η Kristina Vega ξεχώρισε με τη φωνή και τη σκηνική της παρουσία (αλλοίμονο τώρα…), ενώ η μπάντα έπαιξε με ορμή, γεφυρώνοντας το παρελθόν με το παρόν. Για πολλούς, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη η παρουσία τους, μιας και από την μία είναι μια μπάντα που ακόμα «φτιάχνει» όνομα και λογικό είναι να υπάρχει αρκετός κόσμος που δεν τους ξέρει και από την άλλη έδωσαν ένα καλοδουλεμένο show που προσέλκυσε τα βλέμματα για πολλούς λόγους θα ομολογήσω...
 |
| Cobra Steel και Innerwish |
H ώρα των Innerwish ήταν και η στιγμή που ο κόσμος είχε αρχίσει να γεμίζει πια πραγματικά τον χώρο. Το ελληνικό power metal συγκρότημα έπαιξε με την αυτοπεποίθηση που πάντα τους χαρακτηρίζει δίνοντας μας ένα μικρό best of της δισκογραφίας τους, όσο τους επέτρεψε ο χρόνος που είχαν στην διάθεση τους. Άψογοι σκηνικά, χωρίς υπερβολές αλλά με πολύ διάθεση δεν ήταν δύσκολο να κερδίσουν το κοινό, το οποίο ούτως ή αλλιώς ήταν θετικά προδιαθετημένο απέναντι τους. Μια ωραία αναδρομή στην δισκογραφία τους με τα The enemy inside, Burning desires, Needles in my mind, Higher, Inner strength, Silent faces και φυσικά το επικό Rain of thousand years ήταν στο 50λεπτο set τους. Στις 29/11 γιορτάζουν τα 30 χρόνια της μπάντας και θα είμαστε πάλι κοντά τους να τους απολαύσουμε!
Και ήρθε η ώρα τα πράγματα να γίνουν πολύ ζόρικα! Το πρώτο πολύ μεγάλο στοίχημα του Rockhard Festival. Overkill! Ήταν η ώρα που η Τεχνόπολη έγινε ένα τεράστιο pit και οι thrash εποχές ξανάζησαν λίγο τα μεγαλεία του παρελθόντος. Οι βετεράνοι, έφεραν μαζί τους την καταιγιστική ενέργεια που τους χαρακτηρίζει εδώ και δεκαετίες. Από τις πρώτες νότες, το κοινό μπήκε σε ρυθμούς mosh pit και ασταμάτητου headbanging. Ο Bobby “Blitz” Ellsworth απέδειξε ότι παραμένει ακμαιότατος frontman, με την χαρακτηριστική του φωνή και την αστείρευτη ενέργεια να ξεσηκώνει τους πάντες. Η επιστροφή τους στην Ελλάδα μετά από χρόνια ήταν από τα highlights όχι μόνο της βραδιάς αλλά της χρονιάς! Ένα από σχήματα που εντυπωσίασαν με την συμμετοχή τους, και την εμφάνιση τους στο πρώτο Rock Hard Festival. Να σημειώσουμε ότι οι Overkill δεν ήταν στη μέση κάποιας περιοδείας στην Ευρώπη, αλλά πέταξαν από την Αμερική μόνο και μόνο για να εμφανιστούν στο φεστιβάλ μας! In union we stand και Fuck you στον επίλογο και όπως ήταν φυσικό ήταν συγκλονιστικά και κάτω από την σκηνή έγινε μεγάλος χαλασμός!
 |
| Hammerfall/Overkill |
Η βραδιά κορυφώθηκε με τους headliners της 1ης μέρας του Rockhard Festival, τους Hammerfall, οι οποίοι ανέβηκαν στην σκηνή η οποία είχε διαμορφωθεί αναλόγως με τον πλούσιο εξοπλισμό της μπάντας. Οι έμπειροι Σουηδοί power metallers έστησαν ένα καλοδουλεμένο show, με ήχο καθαρό, δυνατά φώτα και σκηνική παρουσία που συνδύαζε επαγγελματισμό και πάθος. Μια απίστευτα καλοκουρδισμένη και καλοδουλεμένη μπάντα! Ήταν εντυπωσιακό το πως λειτούργησαν επάνω στο σανίδι. Κάποια στιγμή είπε ο Cans ότι έχουν περάσει σχεδόν τριάντα χρόνια από το πρώτο τους άλμπουμ, αλλά δεν έπαιξαν ούτε μια νότα από αυτό ρε γμτ! Κομμάτια όπως το Fury of the wild, Hearts on fire, (We Make) Sweden rock και το Last man standing έγιναν τεράστια sing-along, με το κοινό να συμμετέχει φωνάζοντας στο κάθε ρεφρέν. Ήταν η στιγμή που όλη η Τεχνόπολη τραγουδούσε σαν μία φωνή, σε ένα φινάλε που άφησε άπαντες ικανοποιημένους.
Δεν θα περιαυτολογήσω σχετικά με τα θετικά του φεστιβάλ, την οργάνωση, την συμμετοχή, το merchandise κλπ. Νομίζω πάντως πως ο κόσμος δεν αντιμετώπισε προβλήματα και έμεινε ικανοποιημένος σε όλα τα επίπεδα. Άλλωστε ήταν η πρώτη μας προσπάθεια να στηθεί κάτι τόσο μεγάλο! Από τους ανερχόμενους Ganzi Gun και Cobra Spell, στους αγαπημένους Innerwish, τους θρυλικούς Overkill και τους “επικούς” Hammerfall, το φεστιβάλ πρόσφερε ποικιλία, ένταση και στιγμές που θα θυμόμαστε. Ήταν μια μέρα που θύμισε γιατί το heavy metal παραμένει ζωντανό, διαχρονικό και ικανό να ενώνει χιλιάδες ανθρώπους σε μια κοινή εμπειρία. O πήχης πήγε ψηλά για τη συνέχεια κε Φραγκο..
Κείμενο: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΕΙΡΗΝΑΚΗΣ
Φωτογραφίες: ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΡΑΝΙΔΗΣ
 |
| Crypt/Battleroar/Heaven's Gate |
Για την ιστορία, οι Heavens Gate έχουν διαλυθεί από το 1999(!) και επανασυνεδέθηκαν ειδικά για το Rock Hard Festival της Αθήνας. Ο ήχος καλυτέρευσε, οι κιθάρες ακουγόντουσαν τέλεια και τα In Control, We Got the Time, Path of Glory, Gate of Heaven, Livin' in Hysteria (με φωνητικά και της Adrienne Cowan) και Can't Stop Rockin' ήταν τα τραγούδια που ακούσαμε και σίγουρα όλοι μας, αναρωτιόμαστε πότε θα τους ξανά δούμε. Εδώ να σημειώσω ότι όπως είχε πει ο Σάκης Φράγκος στη συνέντευξή του στον Rockmachine.gr (διαβάστε την εδώ), οι Heavens Gate ΔΕΝ πληρώθηκαν, αλλά επανασυνδέθηκαν μόνο για το Rock Hard Festival και ήλθαν με τις οικογένειες τους!! Και να προσθέσω ότι ο άνθρωπος που από την αρχή τούς κυνήγησε να τους φέρει ξανά μαζί, είναι ο συντάκτης τού RockHard.gr, Γιώργος Κουκουλάκης!!! Δεξιά, ο Γιώργος Κουκουλάκης στη μέση, με τα μέλη των Masters of Ceremony και Heaven's Gate.
Με τον κόσμο να έχει φθάσει περί τις 3.800, έχει έλθει η ώρα για τον Gus G και τους Φίλους του. Κι εν προκειμένω οι φίλοι του είναι ο Jo Nunez ντραμς (Firewind), David Ellefson μπάσο (πρώην Megadeth), Ronnie Romero τραγούδι (Elegant Weapons, Lords of Black, Rainbow, Ferrymen, Michael Schenker Group, Rainbow και Sunstorm) και 2 μέλη των Conception, τους Roy Khan και Tore Ostby! Πες μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι. Το set ξεκίνησε με 2 instrumental κομμάτια για να ζεσταθεί κοινό και μπάντα και στη σκηνή ανέβηκαν οι Roy Khan και Tore Østby τωνConception όπου έπαιξαν το Roll the Fire, για να ξεκινήσει ουσιαστικά …το πανηγύρι με τον Ronnie Romero να παίρνει το μικρόφωνο και να παίζουν, το ένα μετά το άλλο, τα Kill the King((Rainbow), My Premonition
 |
| Heavens Gate/Ο κόσμος κατά τη διάρκεια των Gus G+Friends/Candlemass/Gus+Friends |
Δημοσίευση σχολίου