KANSAS – VINYL CONFESSIONS (1982) H A.O.R. ΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ KANSAS

Έχουν γραφτεί πολλά άρθρα για άλμπουμ που ανήκουν στην κατηγορία του A.O.R αλλά ηχογραφήθηκαν από συγκροτήματα που δεν υπηρετούν το συγκεκριμένο είδος μουσικής. Ένα από αυτά είναι και το Vinyl Confessions (1980, Νο 16 Αμερική) από τους Kansas. Ήδη από την κυκλοφορία του προηγούμενου άλμπουμ τους Audio-Visions (1980), το συγκρότημα είχε κάνει μια στροφή σε πιο mainstream ήχο (σ.σ. τότε δεν υπήρχε ο όρος A.O.R.), αλλάζοντας βασικές δομές του ήχου τους γι αυτό και η συμμετοχή του βιολονίστα Robby Steinhardt είναι μάλλον διακριτική. Μια σημαντική αλλαγή είναι η αποχώρηση του τραγουδιστή/οργανίστα Steve Walsh που δεν συμφωνούσε με τη νέα στιχουργική αλλά και συνθετική κατεύθυνση που έπαιρνε το συγκρότημα και σχημάτισε τους Streets.
Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ STEVE WALSH 

 Ήταν 16 Αυγούστου 2014 στο Hard Rock Hotel & Casino στο Sioux City της Iowa όταν οι Kansas έδωσαν την τελευταία συναυλία τους με τον Steve Walsh.“Σταθήκαμε όλοι μαζί μπροστά στη σκηνή, αποχαιρετίσαμε το κοινό, μπήκαμε στα αυτοκίνητα και φύγαμε. Αυτό ήταν»! Έτσι περιέγραψε την αποχώρηση ο οργανίστας, τραγουδιστής και συνιδρυτικό μέλος των Kansas, Steve Walsh.  Ήταν τραγουδιστής τους από το 1973 και συνδύασε το όνομά του με μια σειρά καταπληκτικών άλμπουμ, ειδικά αυτά της περιόδου 1974-1982. Αντικαταστάθηκε αρχικά από τον John Elefante κι όταν αυτός αποχώρησε, ο Walsh επέστρεψε το 1986 ηχογραφώντας το άλμπουμ με τον Steve Morse στην κιθάρα, για να αποχωρήσει οριστικά το 2014, οπότε και το συγκρότημα επέστρεψε με το άλμπουμ Prelude Implicit και τραγουδιστή τον Ronnie Platt., Όπως έχει δηλώσει ο ίδιος ο Walsh, εκτός της κόπωσης, αντιμετώπιζε και προβλήματα με τη φωνή του. Λέει σχετικά ο κιθαρίστας και συνιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος, Richard Williams: «Ο Steve δυσκολευόταν πραγματικά με τη φωνή του και δεν θέλαμε να τον διώξουμε, δεν μπορούσαμε όπως να συνεχίσουμε έτσι. Η επιδείνωση της φωνής του, σε συνδυασμό με αυτή την προφανή έλλειψη ενδιαφέροντος, οδήγησαν στην αποχώρηση του. Θυμάμαι τον Steve, τον ντράμερ Phil Ehart κι εμένα να κάνουμε μια από τις ετήσιες συναντήσεις μας κι ο Steve ήταν πολύ θλιμένος. Του είπα όσο κι αν σου αρέσει να παίζω με το συγκρότημα, φαίνεσαι ότι βαρέθηκες, δεν μπορώ να φανταστώ πόσο άσχημα νιώθεις για να μου απαντήσει: «Έχω χορτάσει».  Άντεξε περισσότερο από τον Kerry Livgren, Dave Hope και Robby Steinhardt, βιολί.Στην τελευταία συναυλία, ο Walsh είχε φέρει και το γιό του. Πήγαμε μαζί ως το αυτοκίνητο, χαιρετηθήκαμε κι έφυγαν. Αυτό ήταν.  Είμαστε πραγματιστές, ζούμε αυτό που ζούμε» λέει  ο Ehart.

 Και η καινούργια κατεύθυνση ορίστηκε από τον κιθαρίστα και βασικό συνθέτη Kerry Livgren και τον μπασίστα Dave Hope οι οποίοι είχαν κάνει μια στροφή προς το χριστιανισμό και οι επιδράσεις τους ήταν έντονες στα νέα τραγούδια του συγκροτήματος.
 ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ
 
H εισαγωγή του “Play the Game tonight” με το πιάνο και η εξέλιξη της σύνθεσης είναι το καλύτερο διαπιστευτήριο για το τι θα ακούσουμε στο Vinyl Confessions. Και το «Right away» που ακολουθεί είναι ένα καλό κομμάτι αλλά καλύτερο όλων είναι το «Chasing Shadows”. Θαυμάσια μπαλάντα που δεν αναγνωρίστηκε, αξίζει να της δώσετε μια ευκαιρία με τους στίχους να μιλούν για την απογοήτευση στην αναζήτηση οτιδήποτε εκτός της βιβλικής αλήθειας! Όμως τα καλά τραγούδια του Vinyl Confessions δεν τελειώνουν εδώ. Υπάρχουν ακόμα τα “Borderline” και “Play on” με την εισαγωγή του δεύτερου να θυμίζει πολύ το κομμάτι των Electric Light Orchestra, "Daybreaker" που ήταν το σήμα της τηλεοπτικής σειράς Μεθοριακός Σταθμός της ΥΕΝΕΔ. Παρ’ όλη τη μεγάλη επιτυχία του άλμπουμ στην Αμερική (Νο16), στην Ευρώπη πέρασε σχεδόν απαρατήρητο, ενώ στην Ελλάδα πούλησε κάτι περισσότερο από 1.000 αντίτυπα. Χαρακτηριστικό είναι ότι το βασικό single"Play the Game Tonight", που είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια τους για την καινούργια δεκαετία, έγινε (σχετική)επιτυχία στη χώρα μας το….2000!!!  Επίτηδες διάλεξα το audio video του "Chasing Shadows' κι όχι τη live μορφή του. Ο λόγος είναι ότι η ερμηνεία του Elefante και η  studio ηχογράφηση δίνουν στο τραγούδι όλη την ομορφιά του.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Ένα χρόνο αργότερα, το 1983 κυκλοφόρησαν το μέτριο Drastic Measures.

ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Ο JOHN ELEFANTE
Ηχογράφησε ακόμα ένα A.O.R. άλμπουμ με τους Kansas, το Drastic Measures κι αποχώρησε για να επιστρέψει ο Steve Walsh και να ηχογραφήσουν το Power (1986). Στη συλλογή Best of Kansas κι όχι σε όλες τις εκδόσεις υπάρχει ένα καινούργιο τραγούδι με τίτλο "Perfect Lover" που το ερμηνεύει ο Elefante. To 1989 συνέχισε την καριέρα του με τους Mastedon (σ.σ. καμία σχέση με τους Mastodon) με τους οποίους ηχογράφησε 3 άλμπουμ, έχει κυκλοφορήσει και 4 προσωπικά άλμπουμ κι έχει σωρεία συμμετοχών σε φωνητικά αλλά και σαν παραγωγός σε άλμπουμ άλλων καλλιτεχνών.
TRIVIA
  • Όταν ο John Elefante έμαθε ότι οι Kansas αναζητούν καινούργιο τραγουδιστή, έστειλε μια κασέτα και σε λίγες ημέρες πήρε απάντηση! Όταν είχε κυκλοφορήσει το Carry on Wayward Son o Elefante ήταν 17 ετών.
  • Κατέληξαν σε αυτόν μετά από μια μακρά διαδικασία ακροάσεων, η οποία κατέληξε σε τρεις βασικούς υποψηφίους: τους Warren Ham, Michael Gleason και  John Elefante για να καταλήξουν τελικά στον τελευταίο. Το παράδοξο είναι ότι ο Warren Ham παίζει στο δίσκο φυσαρμόνικα!
  • Το Vinyl Confessions ήταν το τελευταίο άλμπουμ όπου συμμετείχε ο βιολονίστας Robby Steinhardt ο οποίος επανήλθε το 1997 για να αποχωρήσει οριστικά το 2006.
 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

1/5/19/

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment
  1. Ο αγαπημενος μου δισκος απο τους KANSAS! Περιεκτικοτατο αρθρο! Ευγε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. υπαρχει στο διαδικτυο μια σειρα συνεντευξεων του Kerry Livgren ο οποιος εξιστορει διαφορα γεγονοτα της ιστοριας των Kansas , οπως η επιλογη του John Elefante . Φυσικα οι Kansas δεν θα μπορουσαν να χαρακτηριστουν AOR , ομως υπαρχουν σωρεια καλλιτεχνων που ηθελημενα η αθελα εγραψαν καποια κομματια η και αλμπουμ που κατατασονται στην κατηγορια αυτη . Και φυσικα προκειται ακομα για ενα συγκροτημα που ειναι κατι πολυ περισσοτερο απο τα 'γνωστα ' κομματια του .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αξίζει να ακούσετε τα albums των Mastedon. Ειδικά το 3 (2009) είναι από τα καλύτερα melodic rock albums που κυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια. Στιχουργικά "φλερτάρουν" με το christian rock.

    ΑπάντησηΔιαγραφή