Ας μην αναφερθούμε καλύτερα σε όσα προηγήθηκαν μέχρι να πιστέψουμε ότι όντως θα παίξουν οι Foo Fighters στη χώρα μας και ότι θα καταφέρουμε να τους δούμε, καθώς το παρασκήνιο της ανοργανωσιάς και της πολιτικής άλλων εποχών με το σενάριο της αποκλειστικής διάθεσης προσκλήσεων σε υπουργεία και τον δήμο Αθηναίων δημιούργησε ένα πραγματικό θρίλερ γύρω από το γεγονός.
Με την πολύτιμη πρόσκληση στα χέρια μου - ο οικογενειακός φίλος που μου την έδωσε με παρακάλεσε να μην πω το όνομά του! - ανηφόρισα προς την οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου κατά τις 8 και κάτι χθες το απόγευμα, όταν παρατήρησα πλήθος κόσμου και μία τεράστια ουρά σαν γιγαντιαίο φίδι να κινείται σε ρυθμούς καλοκαιρινής ραστώνης περιμένοντας υπομονετικά την είσοδο στο θέατρο. Από ό, τι πληροφορήθηκα τελικά διατέθηκαν εισιτήρια (55€) την τελευταία στιγμή και μετά από μεγάλη πίεση από παντού τα οποία εξαντλήθηκαν μέσα σε δύο ώρες!
Και τώρα μέσα! Είναι πια 8.45’ και το θέατρο είναι σχεδόν γεμάτο, παρόλα αυτά ο κόσμος δεν σταματά να μπαίνει. Είμαι ωστόσο σίγουρη ότι δεν θα υπάρξουν σημαντικές καθυστερήσεις καθώς υπάρχει αμερικανική ταυτότητα πίσω από την οργάνωση: Έχει ήδη ανακοινωθεί ότι η ιστορική αυτή συναυλία θα φιλμογραφηθεί και θα παρουσιαστεί στο κοινό αυτό το φθινόπωρο ως μέρος της παγκοσμίου φήμης σειράς ντοκιμαντέρ του PBS, “Landmarks Live In Concert” από όπου έχουν παρελάσει οι μεγαλύτεροι super star του πλανήτη με εμφανίσεις σε μνημειώδεις τοποθεσίες ανά τον κόσμο. Πράγματι σε πολύ λίγο κάνει την εμφάνισή του ο πολύς Chad Smith ντράμερ των Red Hot Chili Peppers σε ρόλο καλοκαιρινού κονφερασιέ (σ.σ που θυμήθηκα αυτή τη λέξη), αλλά και δημοσιογράφου για την σειρά αυτή, ο οποίος προλογίζει το πολυβραβευμένο συγκρότημα.
Και από εκεί γύρω στις 9 και κάτι μέχρι τις 11μιση, παρακαλώ, άρχισε ένα απίστευτο grunge πάρτι, με πρωταγωνιστές τον Grohl από τη μία και τον κόσμο από την άλλη! Ο ενθουσιασμός και η ενέργεια ξεχείλιζαν από αμφότερες τις πλευρές, ενώ η υπόλοιπη μπάντα χαμογελώντας και με πολύ καλή διάθεση ακολουθούσε το ρυθμό του front man.
Η αρχή έγινε με το In times like these αρχικά με τον Groh μόνο του και στη συνέχεια με όλο το συγκρότημα, ενώ ακολούθησαν το All my life, learn to fly και pretender. Ήδη όλοι χόρευαν και τραγουδούσαν, ενώ δεν έλειψαν και οι απαραίτητες φιλοφρονήσεις για τη χώρα μας, τα πειράγματα προς τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας αλλά και προς το κοινό που δεν σταματούσε να ζητά .. παραγγελιές ή να εκδηλώνει με κάθε τρόπο – φωνές, πλακάτ, χειρονομίες- την αγάπη του προς τη μπάντα.
Στη συνέχεια έγινε η παρουσίαση του συγκροτήματος μέσα από ένα mix από τα Wanted dead or alive / Another one bites the dust / Blietzkrieg bop / και ένα σόλο στα keyboards.
Η συναυλία προχώρησε με τα La dee da (από το νέο τους άλμπουμ), Walk, these days και my hero και όλοι μας χορεύαμε ασταμάτητα, ιδρωμένοι, ο ένας πάνω στον άλλο μέσα στην καλοκαιρινή ζέστη, αλλά «φίλοι και αδελφοί» όπως έλεγε σε άλλες εποχές ο Πασχάλης, αφού μας είχε τόσο συνεπάρει ένα συγκρότημα που ήξερε να συνδυάζει τον αψεγάδιαστο επαγγελματισμό, την εμπειρία και τα υψηλά standards με τον ενθουσιασμό για τη μουσική – This is the best fucking job in the world – και το live μπροστά σε ένα κοινό που τα έδινε όλα για καλό ροκ και διασκέδαση.
Επειδή όμως οι περισσότεροι από μας, συμπεριλαμβανόμενης και της μπάντας εννοείται, δεν είναι πια 20 ή 30 – για να μην πω και 40 - είδαμε τον Grohl να μας παρουσιάζει την 12χρονη κορούλα του Harper, η οποία αποφάσισε να πάρει το βάπτισμα του πυρός στα ντραμς με την καθολική υποστήριξη του περήφανου μπαμπά της και του ντράμερ Taylor Hawkins, κρατώντας το ρυθμό στο We will rock you.
Τα hits συνεχίζουν να διαδέχονται το ένα τ’ άλλο και πραγματικά δεν προλαβαίνουμε να καθίσουμε. Και δεν είναι μόνο τα πιο πρόσφατα από το Bbest seller wasting light, αλλά και από τα παλαιότερα όπως αυτά που προαναφέρθηκαν, συνδυάζοντάς τα εκπληκτικά. Ακούσαμε τα Arlandria και το Rope αλλά και το Monkey wrench και το πολυζητημένο Best of you. Πήραμε μια γεύση από το νέο τους άλμπουμ Concrete and Gold που κυκλοφορεί στις 15 Σεπτεμβρίου με τα Run – έχει ήδη βγει σαν single από τον Ιούνιο, Arrows, Dirty Water (αφιερωμένο στην κόρη του), La dee da που αναφέρθηκε πιο πάνω και Sunday Rain.
Η συναυλία έκλεισε με το Εverlong χωρίς encore, αφού κατά δήλωσή του Grohl δεν λένε ποτέ αντίο. Έπαιξαν συνολικά 140 λεπτά – είπαν από την αρχή ότι θα έπαιζαν για 20 χρόνια.. Ακούραστοι, έκλεισαν με την ίδια ευγένεια προς το κοινό και τον χώρο με την οποία ξεκίνησαν. Παρότι δεν είχαν την προηγούμενη εμπειρία συναυλίας σε θέατρο –«πρώτη φορά παίζουμε μπροστά σε ανθρώπινο τείχος», κατάφεραν να δημιουργήσουν από την πρώτη στιγμή μία οικειότητα που νιώθεις με φίλους που βλέπεις συχνά. Η αρτιότητα του παιξίματός τους και η συνοχή τους δεν λειτούργησε σε βάρος του αυθορμητισμού και του κεφιού που δημιούργησαν. Το κυριότερο: κατάφεραν να δέσουν με τον χώρο αποδεικνύοντας ότι καλλιτέχνες οποιουδήποτε ύφους οι οποίοι διαθέτουν ποιότητα αναδεικνύουν τον χώρο που τους φιλοξενεί, αλλά και αναδεικνύονται περισσότερο και οι ίδιοι. Παραμερίζοντας τα ταμπού διαπιστώνεται ότι το ροκ φιλοξενούμενο στο υποβλητικό και πανέμορφα φωτισμένο Ηρώδειο δεν έχασε σε τίποτα από την έντασή του, ενώ ταυτόχρονα δίνεται η ευκαιρία η εικόνα της τοποθεσίας αυτή να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο.
ZIGGY STARDUST
Κατάμεστο το Ηρώδειο |
Και τώρα μέσα! Είναι πια 8.45’ και το θέατρο είναι σχεδόν γεμάτο, παρόλα αυτά ο κόσμος δεν σταματά να μπαίνει. Είμαι ωστόσο σίγουρη ότι δεν θα υπάρξουν σημαντικές καθυστερήσεις καθώς υπάρχει αμερικανική ταυτότητα πίσω από την οργάνωση: Έχει ήδη ανακοινωθεί ότι η ιστορική αυτή συναυλία θα φιλμογραφηθεί και θα παρουσιαστεί στο κοινό αυτό το φθινόπωρο ως μέρος της παγκοσμίου φήμης σειράς ντοκιμαντέρ του PBS, “Landmarks Live In Concert” από όπου έχουν παρελάσει οι μεγαλύτεροι super star του πλανήτη με εμφανίσεις σε μνημειώδεις τοποθεσίες ανά τον κόσμο. Πράγματι σε πολύ λίγο κάνει την εμφάνισή του ο πολύς Chad Smith ντράμερ των Red Hot Chili Peppers σε ρόλο καλοκαιρινού κονφερασιέ (σ.σ που θυμήθηκα αυτή τη λέξη), αλλά και δημοσιογράφου για την σειρά αυτή, ο οποίος προλογίζει το πολυβραβευμένο συγκρότημα.
Και από εκεί γύρω στις 9 και κάτι μέχρι τις 11μιση, παρακαλώ, άρχισε ένα απίστευτο grunge πάρτι, με πρωταγωνιστές τον Grohl από τη μία και τον κόσμο από την άλλη! Ο ενθουσιασμός και η ενέργεια ξεχείλιζαν από αμφότερες τις πλευρές, ενώ η υπόλοιπη μπάντα χαμογελώντας και με πολύ καλή διάθεση ακολουθούσε το ρυθμό του front man.
Η αρχή έγινε με το In times like these αρχικά με τον Groh μόνο του και στη συνέχεια με όλο το συγκρότημα, ενώ ακολούθησαν το All my life, learn to fly και pretender. Ήδη όλοι χόρευαν και τραγουδούσαν, ενώ δεν έλειψαν και οι απαραίτητες φιλοφρονήσεις για τη χώρα μας, τα πειράγματα προς τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας αλλά και προς το κοινό που δεν σταματούσε να ζητά .. παραγγελιές ή να εκδηλώνει με κάθε τρόπο – φωνές, πλακάτ, χειρονομίες- την αγάπη του προς τη μπάντα.
Στη συνέχεια έγινε η παρουσίαση του συγκροτήματος μέσα από ένα mix από τα Wanted dead or alive / Another one bites the dust / Blietzkrieg bop / και ένα σόλο στα keyboards.
Η συναυλία προχώρησε με τα La dee da (από το νέο τους άλμπουμ), Walk, these days και my hero και όλοι μας χορεύαμε ασταμάτητα, ιδρωμένοι, ο ένας πάνω στον άλλο μέσα στην καλοκαιρινή ζέστη, αλλά «φίλοι και αδελφοί» όπως έλεγε σε άλλες εποχές ο Πασχάλης, αφού μας είχε τόσο συνεπάρει ένα συγκρότημα που ήξερε να συνδυάζει τον αψεγάδιαστο επαγγελματισμό, την εμπειρία και τα υψηλά standards με τον ενθουσιασμό για τη μουσική – This is the best fucking job in the world – και το live μπροστά σε ένα κοινό που τα έδινε όλα για καλό ροκ και διασκέδαση.
Επειδή όμως οι περισσότεροι από μας, συμπεριλαμβανόμενης και της μπάντας εννοείται, δεν είναι πια 20 ή 30 – για να μην πω και 40 - είδαμε τον Grohl να μας παρουσιάζει την 12χρονη κορούλα του Harper, η οποία αποφάσισε να πάρει το βάπτισμα του πυρός στα ντραμς με την καθολική υποστήριξη του περήφανου μπαμπά της και του ντράμερ Taylor Hawkins, κρατώντας το ρυθμό στο We will rock you.
Τα hits συνεχίζουν να διαδέχονται το ένα τ’ άλλο και πραγματικά δεν προλαβαίνουμε να καθίσουμε. Και δεν είναι μόνο τα πιο πρόσφατα από το Bbest seller wasting light, αλλά και από τα παλαιότερα όπως αυτά που προαναφέρθηκαν, συνδυάζοντάς τα εκπληκτικά. Ακούσαμε τα Arlandria και το Rope αλλά και το Monkey wrench και το πολυζητημένο Best of you. Πήραμε μια γεύση από το νέο τους άλμπουμ Concrete and Gold που κυκλοφορεί στις 15 Σεπτεμβρίου με τα Run – έχει ήδη βγει σαν single από τον Ιούνιο, Arrows, Dirty Water (αφιερωμένο στην κόρη του), La dee da που αναφέρθηκε πιο πάνω και Sunday Rain.
Η συναυλία έκλεισε με το Εverlong χωρίς encore, αφού κατά δήλωσή του Grohl δεν λένε ποτέ αντίο. Έπαιξαν συνολικά 140 λεπτά – είπαν από την αρχή ότι θα έπαιζαν για 20 χρόνια.. Ακούραστοι, έκλεισαν με την ίδια ευγένεια προς το κοινό και τον χώρο με την οποία ξεκίνησαν. Παρότι δεν είχαν την προηγούμενη εμπειρία συναυλίας σε θέατρο –«πρώτη φορά παίζουμε μπροστά σε ανθρώπινο τείχος», κατάφεραν να δημιουργήσουν από την πρώτη στιγμή μία οικειότητα που νιώθεις με φίλους που βλέπεις συχνά. Η αρτιότητα του παιξίματός τους και η συνοχή τους δεν λειτούργησε σε βάρος του αυθορμητισμού και του κεφιού που δημιούργησαν. Το κυριότερο: κατάφεραν να δέσουν με τον χώρο αποδεικνύοντας ότι καλλιτέχνες οποιουδήποτε ύφους οι οποίοι διαθέτουν ποιότητα αναδεικνύουν τον χώρο που τους φιλοξενεί, αλλά και αναδεικνύονται περισσότερο και οι ίδιοι. Παραμερίζοντας τα ταμπού διαπιστώνεται ότι το ροκ φιλοξενούμενο στο υποβλητικό και πανέμορφα φωτισμένο Ηρώδειο δεν έχασε σε τίποτα από την έντασή του, ενώ ταυτόχρονα δίνεται η ευκαιρία η εικόνα της τοποθεσίας αυτή να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο.
ZIGGY STARDUST
Δημοσίευση σχολίου