LIVE CREAM 1 KAI 2: Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ HARD ROCK BLUES

Το πρώτο live δείγμα γραφής των Cream, το είχαμε πάρει το 1968 με την κυκλοφορία του διπλού Wheels of Fire, όπου ο ένας δίσκος περιείχε 9 τραγούδια ηχογραφημένα στο studio και ο δεύτερος, 4 ηχογραφημένα μεταξύ 9 και 10 Μαρτίου 1968 στο San Francisco. Είχαμε λοιπόν στο μυαλό μας, πως το hard rock blues τρίο, χειριζόταν τα τραγούδια του πάνω στη σκηνή. Δύο χρόνια αργότερα, το 1970 οι Cream κυκλοφόρησαν το πρώτο αυτούσιο live άλμπουμ τους με τίτλο απλά  Live Cream, όπου στα περιοδικά αλλά και ορισμένα sites μπορείτε να το συναντήσετε και σαν Live Cream, Volume 1 (Νο 4 Μ.Βρετανία, Νο 15 Αμερική), για να ξεχωρίζει από το Live Cream Volume II(1972).
Σήμερα θα σας παρουσιάσω και τα δύο live, που τότε κυκλοφόρησαν ξεχωριστά, αλλά πρόσφατα επανακυκλοφόρησαν σε μια 4πλή cd έκδοση με bonus τραγούδια που δεν είχαν χωρέσει στις τότε εκδόσεις.  Για να δώσω μια εικόνα της εποχής αλλά και του χρόνου, τα "N.S.U." ,"Sleepy Time Time","Lawdy Mama" ,"Sweet Wine" και "Rollin' and Tumblin'" που κυκλοφόρησαν σαν Cream Live, ηχογραφήθηκαν μεταξύ 7 και 10 Μαρτρίου 1968 στο San Francisco και αποτυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο τη δύναμη των Eric Claton, Jack Bruce και Ginger Baker στη σκηνή.  Τέσσερα από τα πέντε τραγούδια που φιλοξενούνται στο Live Cream προέρχονται από το πρώτο άλμπουμ τους Fresh Cream που είχε κυκλοφορήσει το 1968, ενώ το Το instrumental "Lawdy Mama" είναι το ίδιο με το "Strange Brew" με διαφορετικά φωνητικά και κιθαριστικό σόλο του Eric Clapton. Μπορεί το 10λπτo N.S.U. να ακούγεται κουραστικό, αλλά είναι ένα φωτεινό δείγμα των συναυλιών εκείνη την εποχή και βέβαια του περφεξιονιστικού παιξίματος. Θα μπορούσα να μείνω μόνο στο παίξιμο του Clapton, που είναι ιδιαίτερα αβανταδόρικο αλλά στο συγκεκριμένο κομμάτι το μπάσο του Jack Bruce είναι όλη η βάση του κομματιού. Το 15λεπτο(!) "Sweet Wine", σύνθεση του Ginger Baker μου ακούγεται περισσότερο σαν ένα ξέσπασμα σόλων που αγγίζει τη jazz παρά σαν ολοκληρωμένη σύνθεση, ενώ το "Rollin' and Tumblin'"είναι ένα τυπικό hard rock blues κομμάτι, δείγμα της εποχής. Όσο για το εξώφυλλο, μπορώ να πω ότι με πιάνει θλίψη που το βλέπω, αφού ξέρω πολύ καλά μέσα μου ότι τέτοιες απλούστατες σε στήσιμο φωτογραφίες, τα καινούργια συγκροτήματα δεν πρόκειται να μου προσφέρουν.  

To Live Cream Volume II (Νο 15 Μ.Βρετανία,Νο 27 Αμερική) κυκλοφόρησε δύο χρόνια αργότερα, το 1972 και περιέχει 6 τραγούδια ηχογραφημένα το 1968 στο San Francisco και στο Oakland. Σίγουρα πιο φιλόδοξο από το προηγούμενο live τους, το Cream Live Vol 2 περιέχει 6 τραγούδια και σίγουρα πιο γνωστά στο κοινό.

Κι εδώ ο όγκος του ήχου είναι τέτοιος που σου αφήνει την αίσθηση ότι είσαι εκεί, μέσα στη συναυλία. Το "Deserted Cities of the Heart" άγνωστο στον πολύ κόσμο, κερδίζει τον ακροατή με το παίξιμο των 3 μουσικών, αλλά σε γενικές γραμμές, ισχύει ότι διαβάσατε και στο κείμενο του Live Cream 1. Απλά κρατώ μια επιφύλαξη ότι τα φωνητικά του Jack Bruce θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα. Μου αρέσει πολύ το ξέσπασμα με την παραμόρφωση του Clapton στο “White Room”, μου αρέσει έστω και σε 7λεπτη το “Sunshine of your Love” που όσες φορές κι αν το ακούσω δεν το βαριέμαι (σ.σ. σαν το “Smoke on the water”), θυμήθηκα το “Politician” με τους στίχους του Pete Brown και ευχαριστήθηκα  την ενέργεια του instrumental "Steppin Out". Ειδικά αυτό το τελευταίο, που πρέπει να το έχει ακούσει ο Blackmore αφού θυμίζει το κιθαριστικό πέρασμα στο “Lazy”, είναι σύνθεση του Memphis Slim από το 1959 και είναι ένα από τα αγαπημένα τραγούδια του Clapton. 
To 2019 κυκλοφόρησε η deluxe έκδοση των 2 live σε 4 cd με όλα τα κομμάτια που είχαν παίξει στις συναυλίες του κι είναι ουκ ολίγα όπως “Spoonful”, “Im so Glad”, “Toad”, “Sitting on the top of the world”, “Traintime”, “Crossroads” και “Passing the time”.
Κλείνοντας θα ήθελα να απευθυνθώ στους νεότερους αγοραστές του κλασικού rock ήχου. Ακούστε προσεκτικά, ευλαβικά θα έλεγα, αυτά τα δύο άλμπουμ και εστιάστε στο παίξιμο των τριών μουσικών. Οι Cream είναι από τα συγκροτήματα που στον ήχος τους βασίστηκαν ΟΛΟΙ οι μετέπειτα hard/heavy μουσικοί.  


TRIVIA

Και τα δύο live κυκλοφόρησαν μετά τη διάλυσή τους κι ο λόγος που δεν βγήκαν σε αν διπλό άλμπουμ, είναι ότι τότε, στις αρχές της δεκαετίας του 70, τα διπλά live δεν είχαν αρχίσει να εμφανίζονται και τα στελέχη των δισκογραφικών εταιρειών δεν τα πίστευαν εμπορικά. Να σημειώσω ότι οι τιμές πώλησε στην Αμερική, τότε αλλά και στη χρυσή εποχή της δισκογραφίας, μεταξύ μονού και διπλού ήταν μικρή και σίγουρα όχι στο διπλάσιο, όπως ήταν στη χώρα μας.
Αυτή είναι η καινούργια πολυτελής έκδοση του Goodbye Tour – Live 1968 που περιέχει 4CD με 36 συνολικά τραγούδια εκ των οποίων τα 19 ακυκλοφόρητα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
22/3/20
Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου