VICE HUMAN: ΕΠΑΙΖΑΝ HEAVY METAL ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ...ΤΙΠΟΤΕ!!!

Η συνέντευξη με τους Vice Human και πιο συγκεκριμένα με τον κιθαρίστα/μπασίστα Κώστα Μανόπουλο και τον τραγουδιστή Νίκο Παπακώστα, προέκυψε μάλλον τυχαία. Ένα πρωινό κι ενώ βρισκόμουν στο κατάστημα δίσκων Sirens του φίλου του Χρήστου Χριστοδούλου, συνάντησα τον Κώστα Μανόπουλου που δεν τον γνώριζα αλλά μου τον συνέστησε ο Χρήστος. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα και mails, μού έδωσε το τηλ. του Νίκου Παπακώστα, οι ερωτήσεις συντάχθηκαν εν ριπή οφθαλμού και ξεκινάμε με τον κιθαρίστα και τραγουδιστή του συγκροτήματος Νίκο Παπακώστα.
Για τους νεώτερους να σημειώσω ότι οι Vice Human μετά τους Heaven and Hell είναι το παλαιότερο ελληνικό metal συγκρότημα, αφού ιδρύθηκε το 1983 κι έως σήμερα έχει κυκλοφορήσει 6 άλμπουμ, με το πρώτο να κυκλοφορεί το 1984, ενώ έχουν έτοιμο και το καινούργιο άλμπουμ τους!Είναι πολύ δύσκολο για τους νεώτερους να καταλάβουν τις συνθήκες που αντιμετώπισαν οι Vice Human αλλά κι άλλα ελληνικά metal συγκροτήματα της εποχής, με ανύπαρκτη βοήθεια από το ραδιόφωνο, ελάχιστα μουσικά περιοδικά (Ποπ-Ροκ και Μουσική), αδιέξοδα στις επισκέψεις τους στις εταιρείες δίσκων, μηδαμινοί χώροι πρόβας αλλά και ελάχιστα Clubs που είχαν υποδομή να φιλοξενήσουν live .
Η συνέντευξη χωρίζεται σε 2 μέρη, με τις ερωτήσεις στον κιθαρίστα και τραγουδιστή Νίκο
Παπακώστα να προηγούνται και να ακολουθούν αυτές του κιθαρίστα Κώστα Μανόπουλου. 

Πότε σχηματίστηκαν οι Vice Human;
Ν.Π. Οι Vice Human σχηματίστηκαν το 1982. Μόλις είχα τελειώσει το στρατιωτικό κι αποφάσισα να κάνω το δικό μου συγκρότημα. Από το 1971 έως και το 1982 έπαιζα σε διάφορα σχήματα όπως Ανατολικά της Εδέμ, Εναγμά κ.α. Ο Βλαδίμηρος, ο ντράμερ μού συνέστησε τον Κώστα Μανόπουλο από το Αιγάλεω κι αρχίσαμε τις πρόβες με μπασίστα τον Κώστα. Λόγω της απόστασης Αιγάλεω - Καλαμάκι που κάναμε πρόβες, ο Κώστας δεν μπορούσε να έρχεται κι αναγκάστηκα και πήρα μπασίστα τον Μίμη Πικέα και ντράμερ τον Νίκο Γεραρή. Κι αυτό γιατί και ο Βλαδίμηρος ήταν από το Αιγάλεω. Με αυτή τη σύνθεση  οι Vice Human έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση στη Σοφίτα, στην Πλάκα, στα τέλη του 1982.
Πως καταλήξατε στο όνομα Vice Human;
Ν.ΠΤο όνομα Vice Human το έδωσε ο Σώτος Μπριλάκης που ήταν συμμαθητής μου στη Νομική και μετέπειτα στιχουργός των περισσότερων τραγουδιών μας. Και το εξώφυλλο του πρώτου δίσκου, ιδέα του Μπριλάκη ήταν. Μετά την πρώτη πετυχημένη εμφάνισή μας, παίζαμε σχεδόν 2 φορές την εβδομάδα στη Σοφίτα, κάθε Τετάρτη και Σάββατο, για ένα σχεδόν χρόνο. Ο Κώστας Μανόπουλος επανήλθε αρχικά σαν μπασίστας και στο τέλος του 1983 σαν κιθαρίστας αφού πήραμε μπασίστα των Άκη Θωμάς που παλαιότερα έπαιζε με τους Douglas. Με αυτή τη σύνθεση κάναμε πολλές εμφανίσεις στο club Rainbow της Λ. Βουλιαγμένης (σ.σ. καμία σχέση με το σημερινό) και σε ανοιχτούς χώρους, όπως τη μεγάλη συναυλία στα Προπύλαια και στην Αρχιτεκτονική, στο club Bobby’s club στη Γλυφάδα και άλλα clubs. Ήταν μια άλλη εποχή που τα συγκροτήματα γινόντουσαν γνωστά από τις συναυλίες κι όχι όπως σήμερα, από το διαδίκτυο.
Πως υπογράψατε στην εταιρεία του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη, Πολύαυλο;

Ν.Π. Στο τέλος του 1983, μάς βρήκε ο Ηρακλής Τριανταφυλλίδης με τον οποίο είχαμε παίξει μαζί στη Σοφίτα και πίστεψε στους Vice Human. Υπογράψαμε στην εταιρεία του «Πολύαυλος» και προχωρήσαμε στην παραγωγή του πρώτου δίσκου μας που κόπηκε στην EMI.
Τι θυμάσαι από τις ηχογραφήσεις;
Οι ηχογραφήσεις έγιναν στο studio III του  Κώστα Αρνιώτη που έκανε και την παραγωγή, πολύ καλή για την εποχή και τα δεδομένα της. Οι ώρες εγγραφής ήταν λίγες και οι βάσεις μπάσο, ντραμς αλλά και η κιθάρα ήταν παιγμένα live μόνο μέσα σε 35 ώρες, μαζί με τα φωνητικά και τα σόλο που ηχογραφήθηκαν μετά! Το πρώτο άλμπουμ μας είχε μεγάλη επιτυχία και είχε μπει στο chart του περιοδικού ΠΟΠ-ΡΟΚ στις πρώτες 10 θέσεις, το 1984. Ήταν ο πρώτος heavy metal δίσκος από ελληνικό γκρουπ! Είχαμε επιρροές από Black Sabbath που ήταν το αγαπημένο μου συγκρότημα εκείνη την εποχή. Με αυτή τη σύνθεση (Νίκος Παπακώστας κιθάρα/τραγούδι, Κώστας Μανόπουλος κιθάρα, Άκης Θωμάς μπάσο και Νίκος Γεραρής ντραμς) και πριν κυκλοφορήσει ο δίσκος, είχαμε εμφανιστεί στην ΕΡΤ στην εκπομπή Μια και Μισή, όπου τότε δεν υπήρχε ιδιωτική τηλεόραση και μας είδε κι άκουσε όλη η Ελλάδα! Ο δίσκος είχε παιχτεί κι από τον αμερικάνικο σταθμό της βάσης στη Γλυφάδα με σχόλιο »ένα ελπιδοφόρο συγκρότημα από την Αθήνα».
Το εξώφυλλο του πρώτου άλμπουμ τους
Πως βρεθήκατε στην FM Record;
Ν.Π. Μετά την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου που είχε πάρει καλές κριτικές από τα περιοδικά της εποχής και με τη βοήθεια του αείμνηστου Βαγγέλη Μπαλτά (Lord) που προωθούσε το δίσκο μαζί με την μετέπειτα γυναίκα του Άννα στο Δισκάδικο της Αθήνας, υπογράψαμε στην FM Records που είχε κυκλοφορήσει αρκετούς δίσκους με ελληνικό rock. Έτσι το 1985 κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ μας με τίτλο Metal Attack που περιείχε κομμάτια σαν τα Heavy Metal, Hooligan Hero, Metal Wars που ήταν πιο heavy σε σχέση με τον πρώτο δίσκο μας. Ο Κώστας Μανόπουλος είχε αποχωρήσει λόγω απόστασης αλλά και λόγω διαφορετικών μουσικών απόψεων, ήθελε μια πιο σκληρή στροφή. Τελικά ο Κώστας επέστρεψε λίγα χρόνια αργότερα ενώ τον είχε αντικαταστήσει ο Γιώργος Μανωλιδάκης. Δυστυχώς η παραγωγή του Metal Attack ήταν πολύ μέτρια, ίσως επειδή έγινε σε άλλο studio κάτω από άλλες συνθήκες. Ο δίσκος δεν είχε την αναμενόμενη  επιτυχία έχοντας πάρει κακές κριτικές από τα έντυπα της εποχής, αλλά αυτό δεν εμπόδισε να πουληθούν γύρω στους 1.000 δίσκους και 300 κασέτες! Είχε καλά κομμάτια και νομίζω στο πέρασμα του χρόνου, η αξία του αποκαταστάθηκε. Σήμερα είναι από τους πιο ακριβούς δίσκους στα μεταχειρισμένα στο Μοναστηράκι με την τιμή του να φθάνει έως και τα 300€!
Πως δένει η φωτογραφία των 2 μοντέλων στο εξώφυλλο με το heavy metal;
Η ιδέα για τα 2 μοντέλα στο εξώφυλλο ήταν του Βαγγέλη Μπαλτά και η φωτογραφία των 2 μοντέλων είναι από πρακτορείο. Η φωτογραφία στο οπισθόφυλλο είναι στο συμμαχικό νεκροταφείο, στο Καλαμάκι. Την κυκλοφορία του Metal Attack ακολούθησαν μια σειρά αλλαγών στο συγκρότημα. Έτσι μετά τον Κώστα Μανόπουλο, έφυγε κι ο Νίκος Γεραρής και τη θέση του πήρε ο μετέπειτα μεγάλος ντράμερ Άγγελος Τσουκαλάς, στο μπάσο ήλθε ο Τέρυ Μαυρίδης (Νοκ Άουτ, Μιχάλης Ρακιτζής)και στην κιθάρα ο Γιώργος Κουρτίδης. Με αυτή τη σύνθεση, κάναμε 3 εμφανίσεις στον κινηματογράφο Μαξίμ στην Καλλιθέα και στη Θεσσαλονίκη με τους Vavel το 1987 στον Ελλήσποντο με 1.000 κόσμο! Είπαμε άλλες εποχές. Την τελευταία συναυλία που δώσαμε στο Μαξίμ την είχαμε διαφημίσει με ολοσέλιδη καταχώρηση στο περιοδικό Heavy Metal!
Από την εμφάνισή τους στο Κύτταρο

Η δεκαετία του ’90 πως κύλησε για τους Vice Human; 

Ν. Π
. Στα επόμενα χρόνια που ακολούθησαν από την κυκλοφορία του Metal Attack έως και την κυκλοφορία του Set me Free (2003), πέρασαν από τους Vice Human περισσότεροι από 20 μουσικοί και παίξαμε δεκάδες φορές σε clubs. Ήδη από το 1988 και μετά το συγκρότημα κάνει μια στροφή πιο σε ήχο epic και speed, κάτι που φάνηκε στα επόμενα άλμπουμ μας.
Δώσαμε πολλές συναυλίες σε πολυκλαδικά και στο στάδια Αργυρούπολης με διοργάνωση του Qualisound. Ο Κώστας Μανόπουλος έπαιζε μπάσο μέχρι το 1996 όποτε και πήραμε το ΓιώργοΠαπαδόπουλο που τον φωνάζαμε Hippie, οπότε παίζαμε σαν τρίο έως και το 1999. Νωρίτερα είχαμε δοκιμάσει γυναικεία φωνητικά, αρκετά χρόνια πριν το δοκιμάσουν άλλα metal συγκροτήματα! Οι Vice Human έμειναν ζωντανοί τη δεκαετία του ’90 και το 1993 -1994 δοκιμάσαμε να παίξουμε με ελληνικό στίχο. Είχαμε ένα demo για το τραγούδι «Οδύσσεια» που το video έπαιξε στο Blue Sky από την εκπομπή του ο Άγγελου Γεωργιόπουλου. Τη δεκαετία του ’90 το Heavy Metal ήταν σε κάμψη και δεν ήταν εύκολο να δεχτούν metal συγκρότημα με ελληνικό στίχο και γυναίκα τραγουδίστρια. Αυτό το σχήμα δεν κράτησε πολύ και το 2003 κυκλοφορήσαμε το Set me Free με αγγλικό στίχο, έχοντας υπογράψει στην SMC Records του Αντώνη Λιβάνιου που ήταν πιο speed και epic έως σου είπα παραπάνω.
Το 2004 κυκλοφορήσαμε το άλμπουμ Beyond the Life όπου στη β’ πλευρά παίξαμε σε καινούργια εκτέλεση 5 τραγούδια μας από το άλμπουμ Metal Attack και στο συγκρότημα έχουν επιστρέψει οι Νίκος Γεραρής και Κώστας Μανόπουλος. Ακολούθησαν τα άλμπουμ Escape 92006) και Inside my Grave (2013). Σήμερα στο συγκρότημα είναι οι δύο καλύτεροι φίλοι μου, ο Κώστας Μανόπουλος κι ο Χρήστος Καρακούσης, ενώ στα ντραμς είναι ο γιος του Κώστα, Γιάννης Μανόπουλος! Κι αυτή η συνέντευξη είναι μια καλή ευκαιρία για εμένα αν ευχαριστήσω τον Κώστα που στάθηκε στο πλευρό μου μια ζωή και τον Χρήστο που όταν επέστρεψε το 2012 ήταν μια κρίσιμη περίοδος για εμένα. 

Η συναυλία στα Προπύλαια
Η δεκαετία του 80 ήταν τελείως διαφορετική από τη σημερινή. Μπορεί το hard rock και το heavy metal να είναι διαχρονικά αλλά οι εξωτερικές συνθήκες που ζούμε, επιδρούν στη διαμόρφωση τους, όπως τα studio και τα clubs έχουν αλλάξει. Οι Vice Human παίζαμε πάντα για την παρέα και τους φίλους μας και ποτέ δεν κοιτάξαμε ποια είναι η μόδα στη μουσική. 
Το εξώφυλλο του επερχόμενου δίσκου τους.

Το νέο μας άλμπουμ θα τιτλοφορείται  Never Relieved και θα περιλαμβάνει 16 τραγούδια και έξη από αυτά προέρχονται από το Beyond this Life σε καινούργιο remix. 

Κώστα πότε έγινες μέλος των Vice Human;
Κ.Μ. Τέλη 1982, ένας φίλος μου ντράμερ, ο Βλαδίμηρος, με σύστησε στον Νίκο, όπου έψαχνε κιθαρίστα.  Πήγα λοιπόν, να περάσω audition! Παίξαμε μαζί blues, για να δει τις δυνατότητες μου, και τη χημεία μας κι έτσι ξεκινήσαμε να παίζουμε μαζί! Φυσικά το heavy metal ήταν ακόμη στα γεννοφάσκια του κι αρχίσαμε οι πρώτες πρόβες σε κομμάτια του Νίκου. Κάποια από τα κομμάτια που παίξαμε στις πρόβες αυτές  κατέληξαν στον πρώτο δίσκο, όπως επίσης και δικές μου συνθέσεις.

Κώστας Μανόπουλος

 

Ποιο ήταν το αρχικό σχήμα των Vice Human;
Το αρχικό σχήμα ήταν: Νίκος Παπακώστας: Κιθάρα, φωνή, Κωστής Μανόπουλος: Κιθάρα, Βάσω Παπακώστα: μπάσο και αργότερα ο Άκης Θωμάς, Νίκος Γεραρής: Τύμπανα. Ο Άκης έπαιξε μπάσο στον πρώτο δίσκο.
Είχατε κάνει συναυλίες;
Πάρα πολλές! Σε μαγαζιά (Σοφίτα, Rainbow (παλιό) και σε υπαίθριους χώρους (Προπύλαια κλπ)! Τι να πρωτοθυμηθώ!
Μετά την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ, έφυγες και επανήλθες στα Set me Free (2003) και Beyond the Life (2004). Τι συνέβη;

Το εξώφυλλο του δεύερου άλμπουμ τους Metal Attack.
Κ.Μ. Μετά τον πρώτο δίσκο, υπήρξαν καλλιτεχνικές διαφορές, αλλά και τεχνικοί λόγοι, όπως η απόσταση, οδήγησε τον καθένα μας να τραβήξει το δρόμο του. Εκτός από αυτό, ήθελα να πειραματιστώ σε άλλα στυλ, πάνω στον σκληρό ήχο...και αυτό έκανα. Τα χρόνια πέρασαν, είκοσι χρόνια μετά, ο Νίκος με κάλεσε να συμμετάσχω σε νέο υλικό, όπου και έγιναν εν μέρει reunion της πρώτης σύνθεσης, όπου έπαιξα ακόμη και μπάσο!
Ποιες ήταν οι σχέσεις των μελών, ειδικά την πρώτη περίοδο του συγκροτήματος;
Οι σχέσεις μας ήταν άψογες, περνούσαμε ωραία, με χιούμορ, αλλά και με μεγάλη σοβαρότητα όταν παίζαμε τα κομμάτια.
Ήσουν μέλος των Vice Human σε δύο εντελώς διαφορετικές χρονικές περιόδους, που χρονικά τις χωρίζει άβυσσος στον τεχνολογικό τομέα.
Ισχύει! Όταν γράφτηκε ο πρώτος δίσκος, δεν υπήρχε η τεχνογνωσία, υποδομή, ηχολήπτες του ροκ/μέταλ στην Ελλάδα, ούτε τα home studios όπως σήμερα! Η τεχνολογία ήταν ακριβή, όχι τόσο προσβάσιμη, και δεν έβγαιναν δίσκοι κάθε μέρα.  Γι αυτό μετά το δεύτερο δίσκο, ο Νίκος, έφτιαξε δικό του στούντιο, από τα πρώτα home studio, και αποφάσισε με ό,τι γνώσεις και μέσα είχε, να κάνει μόνος του τις παραγωγές. Πάντως ο πρώτος δίσκος, γράφτηκε στο 111 studio στην Καλλιθέα! (δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα) Αξιοσημείωτο ότι οι δυο κιθαρίστες παίξαμε με χειροποίητα όργανα και εξοπλισμό, από εμάς τους ίδιους!!!  O δίσκος ήταν κατόρθωμα για την εποχή εκείνη για τα ελληνικά δεδομένα! (1984). Δεν υπήρχαν επίσης ούτε μετρονόμοι, ούτε τα ψηφιακά μέσα της εποχής μας.






Τι σου έχει μείνει από εκείνη την εποχή;

K.M. Καταρχήν ήμαστε νέοι, το αίμα έβραζε, το heavy metal ίσα που γεννιόταν και έμπαινε στην μόδα, υπήρχε πάθος, τόλμη, διάθεση και αγάπη για μουσική! Περνούσαμε πάντα τέλεια! Κακές αναμνήσεις δεν υπάρχουν!!
Σήμερα παίζεις μουσική;
K.M. Φυσικά! Δεν σταματώ να παίζω, και κάνω σχέδια! Σύντομα ετοιμάζω νέο τραγούδι για κυκλοφορία. Με τα χρόνια, δεν έμεινα στο heavy metal, έπαιξα μέχρι και death metal (Kerno, Obduktion) αλλά τώρα έχω επιστρέψει και στις ρίζες μου, που είναι το blues rock, όπως και στην audition του Παπακώστα, κι έτσι κλείνει ο κύκλος !!!!
Γράψε μου ότι θυμάσαι από την εμφάνισή στο Κύτταρο και πρόσθεσε ότι νομίζεις.
K.M. Καταπληκτική βραδιά ήταν αυτή στο Κύτταρο. Χαμός! χαχαχα κόλαση! Θριαμβευτικά σκηνικά, τα στιγμιότυπα ήταν σαν γαλλική επανάσταση! Οπαδοί και φίλοι ανέβαιναν στη σκηνή! Περάσαμε υπέροχα, ήταν μια φανταστική βραδιά! Ελπίζουμε κάποτε να επαναληφθεί!

Νίκος Παπακώστας (αριστερά), Χρήστος Καρακούσης (δεξιά)
Έρωτήσεις: Αλέξανδρος Ριχάρδος

7/10/18







 
















Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment
  1. ακουγοντας κατι τετοιες ηχογραφησεις σε αντιπαραβολη με οποιαδηποτε νεανικο συγχρονο συγκροτημα hard rock-metal που μπορει να εγραψε το cd του σε ενα home studio καταλαβαινεις τι εξελιξη και τι προοδος εχει γινει τοσο απο παικτικης πλευρας οσο και απο πλευρας ηχου , επεξεργασιας κτλ κτλ . Επισης ενας παραγοντας εξελιξης ,που ειναι προφανης ,ειναι η διαφορα των εκφραστων . Δεκαετια 70-80 οι εκφραστες του metal ηταν κατα καποιο τροπο περιθωριο , σημερα ειναι συγχρονα ατομα , πληρως εναρμονισμενα με το λεγομενο 'κατεστημενο ΄αφου το ειδος ειναι το πλεον κατεστημενο .Θεωρω στο θεμα αυτο εχει γινει τεραστια εξελιξη προς το καλυτερο .

    ΑπάντησηΔιαγραφή