Η πρόσφατη απαξιωτική εκτική επίθεση του Roger Waters κατά του Ozzy αλλά και γενικά κατά των Black Sabbath και του ήχου τους, δεν ήταν η πρώτη-και προφανώς ούτε η τελευταία- που ο 82χρονος μπασίστας/βασικός συνθέτης και τραγουδιστής των Pink Floyd, τα «βάζει» με κάποιον. Το πρόσφατο παρελθόν του είναι γεμάτο(!) τέτοιου είδους επιθέσεις, μερικές φορές είχε δίκιο, μερικές άδικο. Άσε που οι δημοσιογράφοι των αγγλικών sites λένε ότι κάποιες από αυτές τις επιθέσεις, πηγάζουν από άγνοια ή ζήλια!
Η αλήθεια είναι ότι ο Waters δεν κολλόνει να τα χώσει και μάλιστα με έντονο τρόπο και όταν κουβαλάς ένα μυαλό που δημιούργησε άλμπουμ σαν τα Wall και Dark Side of the Moon, τίποτε δεν σε κρατάει αιχμάλωτο.
Ας ξεκινήσω από την πιο πρόσφατη επίθεση, αυτή κατά του OZZY αλλά και των
Black Sabbath, που είτε του αρέσει είτε όχι, ήταν υπεύθυνοι για τα θεμέλια του heavy metal. Το ενοχλητικό δεν είναι η προσωπική του άποψη για τον Ozzy και τους Sabbath, το ιδιαίτερα ενοχλητικό είναι ότι η επίθεση έγινε μόλις 6 ημέρες μετά το θάνατό του! Συγκεκριμένα, ο Roger Waters μίλησε στο podcast Independent Ink για το πώς οι pop stars μπορούν να αποσπάσουν την προσοχή των ανθρώπων από σημαντικά πολιτικά ζητήματα και η κουβέντα έφθασε στον Ozzy που τον χαρακτήρισε σαν τον άνθρωπο που έφερε «εκατοντάδες χρόνια» «ηλιθιότητας και ανοησίας» στην κουλτούρα, προκαλώντας μια οργισμένη απάντηση από τον γιο του Osbourne, Jack.
«Πώς μπορούμε να το παραμερίσουμε αυτό; Ξέρω πώς! Με την Taylor Swift, μασώντας τσίχλα ή τα οπίσθια της Kim Kardashian» κι έφερε στη συζήτηση στον Ozzy λέγοντας: «... Ή τον Ozzy Osbourne, που μόλις πέθανε, ας είναι ευλογημένος (σ.σ. κατά το δικό μας "ο Θεός ας αναπαύσει τη ψυχή του"), σε ποια κατάσταση ήταν σε όλη του τη ζωή, δεν θα το μάθουμε ποτέ. Αν και, ήταν παντού στην τηλεόραση για εκατοντάδες χρόνια με την ηλιθιότητα και την ανοησία του». Αλλά δεν σταμάτησε εκεί, προχωρώντας σε επίθεση κατά της μουσικής του: «Η μουσική, δεν έχω ιδέα, δεν με νοιάζει καθόλου. Δεν με νοιάζει για τους Black Sabbath, ποτέ δεν με νοιάζει, δεν με ενδιαφέρει... 'Ουάου!!!' (είπε ενώ έβγαζε τη γλώσσα του έξω και έκανε μια εντύπωση που έμοιαζε περισσότερο με τον Gene Simmons παρά με τον Osbourne) και το να δαγκώνει τα κεφάλια από κοτόπουλα ή οτιδήποτε κάνουν. Δεν με νοιάζει καθόλου». Όταν πληροφορήθηκε ότι ο Osbourne (ενημερώθηκε ότι έγινε κατά λάθος) δάγκωσε το κεφάλι μιας νυχτερίδας, κι όχι μιας κότας, ο Waters αηδίασε ακόμη περισσότερο: «Θεέ μου, αυτό είναι ακόμα χειρότερο. Δεν ξέρω, είναι χειρότερο να δαγκώνεις το κεφάλι μιας νυχτερίδας ή μιας κότας;» Ο γιός του Ozzy, Jack, τον κατηγόρησε ότι «ξερνάει ανοησίες» κι ανέβασε το εξής μήνυμα στο Instagram Stories: «"Hey Roger Waters - fuck you. Πόσο αξιολύπητος και εκτός θέματος έχεις γίνει. Ο μόνος τρόπος που φαίνεται να τραβάς την προσοχή αυτές τις μέρες είναι ξερνώντας ανοησίες στον Τύπο. Ο πατέρας μου πάντα σε πίστευε ότι ήσουν μουνί - σε ευχαριστώ που του απέδειξες ότι έχεις δίκιο».
Ιστορική έχει μείνει η εμφάνιση του Johnny Lydon με μπλουζάκι Pink Floyd που έγραφε I Hate, αφού ο ηγέτης του συγκροτήματος είχε πολλές λέξεις για να εκφράσει την αρνητικότητά του στους Sex Pistols. «Οι Sex Pistols απλώς προσπαθούσαν να κάνουν θόρυβο. Ήταν τόσο ξεκάθαρα στημένο. O μάνατζερ ήταν ένας τύπος που είχε ένα μαγαζί που πουλούσε ηλίθια ρούχα. Και μετά ένας από αυτούς πέθανε, οπότε έχεις αυτό το πράγμα που ζει (σ.σ. μάλλον εννοεί τον Lydon).
Η κριτική του δεν άφησε ασχολίαστους και τους Pink Floyd καθώς οι Gilmour, Mason και Wright συνέχισαν να παίζουν μουσική. Ο Waters είπε “λυπάμαι τους fans που τούς ακούν ακόμα, αυτά που κυκλοφορούν είναι σκιά όσων πέτυχαμε όταν ήμουν μαζί του. Με όλο τον σεβασμό στους ανθρώπους που βγήκαν και αγόρασαν αυτούς τους δίσκους, είναι απλώς σκουπίδια, ειδικά το Division Bell. είναι ανοησίες από την αρχή μέχρι το τέλος».
Όταν οι Van Halen εμφανίστηκαν, αμέσως τράβηξαν την προσοχή του κόσμου λόγω της τεχνικής του Eddie Van Halen. Το παίξιμό του ήταν εξαιρετικό, εντυπωσιάζοντας τους πάντας αλλά όχι τον Waters που τους βρήκε άψυχους(!) λέγοντας ότι η η μουσική τους δεν τον ενδιέφερε ούτε στο ελάχιστο. «Τους έχω ακούσει κι ο Eddie είναι λαμπρός και σπουδαίος κιθαρίστας. Απλώς δεν με ενδιαφέρει».
Όχι, θα ξεφεύγανε οι U2! Αρχικά διαφώνησε μαζί τους επειδή επέκριναν ανοιχτά το Wall. «Θυμάμαι όταν κάναμε το The Wall, να μας επικρίνει ο Bono. Οι U2 είναι ένα πολύ νέο συγκρότημα» και συνέχισε προσποιούμενος ότι μιλάει με ψεύτικη ιρλανδική προφορά: "Ω, δεν αντέχουμε όλες αυτές τις θεατρικές ανοησίες που κάνουν οι Pink Floyd. Απλώς παίζουμε τη μουσική μας και τα τραγούδια μόνοι μας και μπλα, μπλα, μπλα". Ο Watwers ενοχλήθηκε με την κριτική τους, αλλά ενοχλήθηκε ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι αφού είπαν ότι η μουσική του ήταν κακή, πέρασαν το υπόλοιπο της καριέρας τους προσπαθώντας να τη μιμηθούν!«Το μόνο που έκαναν για το υπόλοιπο της γαμημένης καριέρας τους ήταν να αντιγράφουν αυτό που έκανα και συνεχίζουν να κάνουν. Οπότε καλή τους τύχη».
Ο τρόπος που ταίριαξε ο Gilmour στους Pink Floyd ήταν πραγματικά αξιοθαύμαστος, αφού ήδη το συγκρότημα είχε ηχογραφήσει το πρώτο του άλμπουμ. Ωστόσο, η σχέση τους αν και προσέφερε σπουδαία δισκογραφικά μνημεία, δεν διήρκεσε όσο θα θέλαμε καθώς οι δημιουργικές διαφορές και η ένταση, τους οδήγησαν στη διάλυση. Η συνέχεια είναι γνωστή, με τη δικαστική διαμάχη και τη συνέχιση της πορείας των Pink Floyd, κάτι που εξόργισε τον Waters. Οι διαφορές τους οδήγησαν σε πολλές επιθέσεις τού ενός κατά του άλλου, μέσω συνεντεύξεων, με τον Waters να λέει: «Πιστεύει ότι επειδή έφυγα από το συγκρότημα, είναι ιδιοκτήτης των Pink Floyd, ότι αυτός είναι οι Pink Floyd και εγώ είμαι άσχετος, και ότι θα έπρεπε απλώς να κρατήσω το στόμα μου κλειστό», για να προσθέσει: «Ήταν πολύ τσιγκούνηδες και ένιωθαν έτσι επειδή ένιωθαν ασήμαντοι».
| Μην με ρωτήσετε ποιος είναι ποιος! |
Τους 2 επόμενους καλλιτέχνες πιθανότατα να μην τους ξέρετε, όπως κι εγώ. Ο Καναδός ράπερ Drake κι ο επίσης Καναδός συνθέτης, παραγωγός και ηθοποιός the Weeknd, βρέθηκαν στο στόχαστρο του Roger Waters, λέγοντας: «Με όλο τον σεβασμό στον Weeknd ή τον Drake ή οποιονδήποτε από αυτούς είμαι πολύ, πολύ, πολύ πιο σημαντικός από ό,τι θα γίνει ποτέ οποιοσδήποτε από αυτούς, όσα δισεκατομμύρια streams κι αν έχουν». (σ.σ. εδώ που τα λέμε, δεν έχει κι άδικο!!!)
Ο ήχος των AC/DC φαίνεται ότι δεν τού αρέσει, αφού πριν λίγα χρόνια δήλωσε «Δεν ενδιαφέρομαι πραγματικά για το δυνατό rock ‘n’ roll, το οποίο μερικοί άνθρωποι το κάνουν και το λατρεύουν, αλλά δεν με νοιάζει καθόλου για τους AC/DC ή τον Eddie Van Halen ή οτιδήποτε τέτοιο».
Ότι θα κριτίκαρε και τον Syd Barrett, με ξεπερνάει. Οι 2 μουσικοί είχαν συνεργαστεί για αρκετά χρόνια πριν ο Barrett φύγει από τους Pink Floyd,με τον Waters να αναλαμβάνει το βασικό κορμό των συνθέσεων. Σημειώστε ότι το τραγούδι Point Me At The Sky (σ.σ. σύνθεση των Roger Waters και David, κυκλοφόρησε το 1968 σε μικρό δίσκο και απέτυχε εμπορικά, που ήταν ένα από τα πρώτα στα οποία δούλεψε μετά την αποχώρηση του Barrett, δεν ήταν στο γνωστό επίπεδο των κομματιών εκείνης της εποχής. Ίσως αυτό να το κατάλαβε και να αναζήτησε εναλλακτικές μουσικές κατευθύνσεις, τις οποίες βρήκε με τη μορφή παρατεταμένων και πολυεπίπεδων άλμπουμ concept.
"Δεν θέλω να επιστρέψω καθόλου σε εκείνες τις εποχές", είπε αναφερόμενος στο Piper at the Gates of Dawn. "Δεν υπήρχε τίποτα το μεγαλοπρεπές σε αυτό. Ήμασταν γελοίοι. Ήμασταν άχρηστοι. Δεν μπορούσαμε να παίξουμε καθόλου, οπότε έπρεπε να κάνουμε κάτι ηλίθιο και πειραματικό", στοχεύοντας στην ουσία τον Barrett που είχε αναλάβει τη δημιουργική κατεύθυνση του άλμπουμ.
Όσο τεράστιος μουσικός είναι άλλο τόσο μισάνθρωπος είναι. Άραγε ποια version του the wall θα κάνει περιοδεία φέτος. Τουλάχιστον οι υπόλοιποι βγάλανε και κάτι άλλο και ζούσαν με τις δάφνες του παρελθόντος
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν ζούσαν με τις δάφνες του παρελθόντος ήθελα να γράψω
ΔιαγραφήΦίλε πόσο δίκιο έχεις! Καμία σχέση με τον Gilmour!
Διαγραφή