Οι Magic De Spell είναι το μακροβιότερο ελληνικό συγκρότημα, με 2 σημαντικές καριέρες στην διαδρομή τους, αυτήν της δεκαετίας του 80 που ήταν η αγγλόφωνη αλλά κι αυτή της δεκαετίας του 90, την ελληνόφωνη. Αρχικά, είχα ετοιμάσει ένα εκτεταμένο βιογραφικό τους για τη στήλη «Ιστορίες από το Ελληνικό Rock», αλλά οι συνεντεύξεις των Ηλία Ασλάνογλου και Θοδωρή Βλαχάκη, ιδρυτικού μέλους και μοναδικού από το αρχικό σχήμα, έδωσαν στο κείμενο άλλη διάσταση και το έφερεαν στη θέση των Κεντρικών άρθρων. Σε ένα εκτενές και λεπτομερές χρονολόγιο-βιογραφία θα διαβάσετε την εξέλιξη της καριέρας τους έως και σήμερα. Η πιο ανθρώπινη και συγκινητική στιγμή του άρθρου είναι η εξομολόγηση του Θοδωρη Βλαχάκη, που περιμένει έξω από το Happening (σ.σ. κατάστημα δίσκων στην οδό Χαριλάου Τρικούπη, στο κέντρο της Αθήανς-δεν υπάρχει πλέον) να δει κάποιον να αγοράζει το Nightmare! Η καλύτερη στιγμή της συνέντευξης!
Όπως θα διαβάσετε πιο κάτω, έκαναν την πρώτη πρόβα τους το 1979 (σ.σ. είχατε γεννηθεί;) και τις ώρες που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, ετοιμάζουν σειρά εμφανίσεων για το 2026. 46 γεμάτα χρόνια!
Το Σεπτέμβριο του 1980 έκαναν τις πρώτες live εμφανίσεις τους σαν αγγλόφωνη μπάντα, τότε όλα σχεδόν τα ελληνικά συγκροτήματα, τραγούδαγαν στα αγγλικά. Η πρώτη σύνθεσή τους ήταν Θοδωρής Βλαχάκης (ντραμς), Γιώργος Σκαρλάτος (μπάσο) και Αλέξης Κυριακάκης (τραγούδι).
 |
| Ιδιόχειρη αφίσα από το 1982 |
Θ.Β.: Ήμασταν συμφοιτητές και φίλοι με τον Αλέξη Κυριακάκη. Το 1979, του εξομολογήθηκα ότι ήθελα πολύ να φτιάξω και να παίξω σ’ ένα γκρουπ. Με μεγάλη έκπληξη τον άκουσα να λέει ότι σκεφτόταν ακριβώς το ίδιο πράγμα για τον εαυτό του. Τα συμφωνήσαμε. Πάμε να φτιάξουμε λοιπόν μια punk μπάντα! Επειδή μας είχε επηρεάσει πολύ η κουλτούρα και οι νέες μουσικές που έρχονταν τότε από την Αγγλία. Ο Αλέξης θα έπαιρνε το ρόλο του τραγουδιστή και εγώ είχα ήδη ξεκινήσει μαθήματα ντραμς σε ωδείο κάτι μήνες πριν. Για την επιλογή του ονόματος, έριξα την ιδέα στον Γιώργο. Του είπα πως το όνομα Magic de Spell παρέπεμπε στην Μάτζικα του Disney, που φορούσε κι εκείνη μαύρα ρούχα όπως εμείς και ήθελε να κλέψει την τυχερή δεκάρα του πλούσιου τσιγκούνη Scrooge. Στη φαντασία μας μάλιστα, αυτή η δεκάρα με την τρυπούλα στη μέση έμοιαζε με 45άρι βινύλιο! Το δέχτηκε αμέσως. Το ίδιο και ο Αλέξης. Τον Σεπτέμβρη του 1980 κάναμε την πρώτη μας εμφάνιση στο «Tiffany’s». Στην τότε μουσική και rock περιοχή της Πλάκας. Σε διάστημα λίγων μηνών στη θέση του κιθαρίστα σταθεροποιήθηκε ο Γιώργος Αλαχούζος, πολύ γνωστός σήμερα από τα κινηματογραφικά του εφέ. Μ’ αυτή τη σύνθεση κάναμε τις πρώτες ηχογραφήσεις το 1981. Νοικιάσαμε ένα υπόγειο στο Μπραχάμι. Ήταν μια αποθήκη με κουνέλια! Καθαρίσαμε και ειλικρινά ευχαριστούμε τις τότε κοπέλες μας για τη βοήθεια. Έτσι δημιουργήσαμε το δικό μας studio προβών!
Ο φίλος μου και γνωστός σκηνοθέτης σήμερα Γιάννης Μαράκης, με γνώσεις στα ηλεκτρονικά, έφτιαξε τον πρώτο μας ενισχυτή. Αγοράσαμε μεγάφωνα και ο Αλέξης κατασκεύασε τα ηχεία στο ξυλουργείο του πατέρα του. Εγώ, ακούμπησα όλες τις οικονομίες μου και πήρα μια πανάκριβη ντραμς TAMA Imperialstar, ίδια μ’ αυτήν που έπαιζε ο Stewart Copeland των Police. Στη συνέχεια, βάλαμε αγγελία στο περιοδικό της εποχής «Μουσικό Εξπρές». Ήρθε ως μπασίστας ο Γιώργος Σκαρλάτος, μαζί με ένα φίλο του κιθαρίστα. Ξεκινήσαμε πρόβες και το συγκρότημα ήταν ήδη γεγονός. Συμφωνήσαμε πως θα ντυνόμαστε στα μαύρα και θα παίζουμε μόνο δικά μας τραγούδια”. Υπήρξαν άλλα ονόματα υποψήφια; Τον Σεπτέμβρη του 1980 κάναμε την πρώτη μας εμφάνιση. Στο «Tiffany’s». Στην τότε μουσική και rock περιοχή της Πλάκας. Σε διάστημα λίγων μηνών στη θέση του κιθαρίστα σταθεροποιήθηκε ο Γιώργος Αλαχούζος, πολύ γνωστός σήμερα από τα κινηματογραφικά του εφέ. Μ’ αυτή τη σύνθεση κάναμε τις πρώτες ηχογραφήσεις το 1981".
Το 1981 κυκλοφόρησαν το EP Nightmare στην ανεξάρτητη εταιρεία Happening, που ανήκε στον Δημήτρη Κερασιώτη που είχε το και ομώνυμο κατάστημα επί της Χαρ. Τρικούπη 13, στο κέντρο της Αθήνας. Το Nightmare θεωρείται η πρώτη punk ηχογράφηση στη χώρα μας.
Θ.Β: . Ηχογραφήσαμε τρία τραγούδια. Αγγλόφωνα. Και επειδή δεν είχαμε αρκετά χρήματα, πούλησα με πόνο ψυχής τα ντραμς για να καλύψουμε σημαντικό μέρος του κόστους. Εκείνη την εποχή βέβαια, το μουσικό άκουσμα που φλερτάραμε ήταν ακόμη ακατανόητο και εξτρίμ για την Ελλάδα. Έτσι όταν δειγματίσαμε τα τραγούδια μας σε δισκογραφικές, κάποιες δεν μας απάντησαν ποτέ, κάποιες άλλες μας αντιμετώπισαν απαξιωτικά. Ένας φίλος, μας μίλησε για το δισκοπωλείο Happening, το οποίο είχε ξεκινήσει ανεξάρτητες παραγωγές με singles 45 στροφών. Πήγαμε, μας άκουσαν και αμέσως είπαν ότι θα μας κυκλοφορήσουν! Δεν πίστευα στ’ αυτιά μου. Είχαμε φάει τόση απόρριψη από τις μεγαλύτερες δισκογραφικές, ώστε μου βγήκε αυθόρμητα και τους ρώτησα γιατί θα το κάνουν. Απάντησαν πως τους άρεσε πολύ και ο ήχος και τα τραγούδια μας.
Το EP Nightmare ήταν η παρθενική μας κυκλοφορία. Πήρε καλές κριτικές από τα μουσικά περιοδικά, το παρουσίασε ο Γιάννης Πετρίδης στην εκπομπή του και έκανε αίσθηση αμέσως. Η ηχογράφηση, ήταν για μας πρωτόγνωρη υπόθεση τότε. Επίσης, η διαδικασία ήταν τελείως διαφορετική. Καμιά σχέση με την σημερινή τεχνολογία και τους υπολογιστές. Μπήκαμε με δέος σ’ ένα τεράστιο studio, το Master Sound στα Πατήσια (σήμερα δεν υπάρχει πια, γιατί καταστράφηκε από πυρκαγιά). Μας βοήθησε πολύ ο ηχολήπτης Βασίλης Γεωργόπουλος, αλλά και ένας μουσικός που βρέθηκε τυχαία εκεί, ο Νώντας Αντωνόπουλος. Όταν κυκλοφόρησε το δισκάκι, την πρώτη μέρα, την είχα στήσει έξω από το δισκοπωλείο του Happening. Περίμενα να δω κάποιον να το αγοράζει και να το κρατάει στα χέρια του. Θα με πείτε ψώνιο, αλλά εγώ είχα ανάγκη να πιστέψω ότι δεν ζω κάποιο όνειρο και πως αυτό που συμβαίνει είναι αλήθεια! Ξαφνικά, βγαίνει ένας πιτσιρικάς, κρατώντας το Nightmare στα χέρια του. Αυθόρμητα τον σταμάτησα και του είπα ότι σ’ αυτό το δίσκάκι παίζω εγώ ντραμς. Ντρέπομαι τώρα που τα λέω αυτά, αλλά όποιος έχει ζήσει εκείνη την εποχή, θα με καταλάβει».
Ακολούθησε η συμμετοχή τους στη συλλογή Happening ΄82, με δύο τραγούδια (End Of Nirvana και City Is Burning) και η αποχώρηση του Αλέξη Κυριακάκη, που πήγε στην Αγγλία για σπουδές, με τον Ηλία Ασλάνογλου να έρχεται στη θέση του.
Η.Α.: “Από τότε που λάτρεψα τη rock μουσική κι άρχισα να μαζεύω τα πρώτα βινυλία και τις πρώτες κασέτες, έβαζα να παίζουν επανειλημμένα (δεν είχε κι πολλά τότε, στις αρχές των 70’s), και τραγούδαγα πάνω στη φωνή του τραγουδιστή. Όταν άρχισα να δουλεύω στο Happening αρχές του 1982 αν θυμάμαι καλά, οι Magic De Spell είχαν κυκλοφορήσει το Nightmare και θα κυκλοφορούσε η συλλογή, το Happening ’82. Μια ημέρα στο μαγαζί είχα βάλει στο πικ απ το single, Transmission των Joy Division( μεγάλη μου επιρροή) και τραγουδούσα από πάνω όπως έκανα πάντα. Έτυχε στο μαγαζί να βρίσκεται ο Σκαρλάτος, με άκουσε και μου πρότεινε να μπω στο συγκρότημα».
 |
| Κάτω δεξιά ο Θοδωρής Βλαχάκης κι ο Γιώργος Σκαρλάτος στο club Mekka στην Πλάκα |
Η κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ τους A Body In A Snare(1983) ήταν από τις σημαντικότερες κυκλοφορίες ελληνικού συγκροτήματος εκείνης της χρονιάς.
Η.Α: «Είχαμε γράψει ήδη 2 κομμάτια, τα Brainwash- ήταν το πρώτο που ηχογραφήσαμε- και Crime, τα οποία θα κυκλοφορούσαν στην εταιρεία Indepentent Sound των Γιώργου G Poly Πολυχρονίου και Πέτρου Μουστάκα , κάτι το οποίο δεν προχώρησε. Μετά υπογράψαμε στην Music Box, ιδιοκτησίας τότε το Μάρτιν Γκεσάρ. Ηχογραφήσαμε άλλα 6, προσθέσαμε και τα 2 τραγούδια που είχαμε ηχογραφήσει μόνοι μας και ο δίσκος κυκλοφόρησε με 8 κομμάτια και συνολικά 35 ώρες studio. Το A Body in a Snare έκανε εντύπωση στην Ελλάδα και όπως αποδείχτηκε πολύ αργότερα και στο εξωτερικό. Φίλοι με ενημέρωσαν πριν μερικά χρόνια ότι η ανεξάρτητη εταιρεία Dark Entries από το Σαν Φρανσίσκο ήθελε να το κυκλοφορήσει γιατί το θεωρούσε milestone για την εποχή του ο ιδιοκτήτης της αλλά δεν βρήκε άκρη με τα δικαιώματα»!
Ακολούθησαν τα Kiss The Mirror(1984) με την προσθήκη του Γιάσννη Ροδίτη πρώην (Metro DeCay) στα πλήκτρα και Cpt Blind(1985), που μαζί με το πρώτο άλμπουμ τους επανακυκλοφόρησαν remastered από την Geheimnis Records. Πατήστε εδώ http://geheimnis-records.gr/ Ένα τραγούδι με το οποίο το συγκρότημα κατάφερε να ακουστεί ή μάλλον να παιχτεί από τις λίγες τηλεοπτικές μουσικέ ς εκπομπές της εποχής ήταν το Valse, από το δεύτερο άλμπουμ τους.
Η.Α: Θυμάμαι από τα αλλεπάλληλα γυρίσματα που είχαμε κάνει, ώστε να έχει ο σκηνοθέτης το επιθυμητό αποτέλεσμα, είχα ζαλιστεί, χορεύοντας σε κύκλους με μια υφασμάτινη κούκλα. Βάλς δεν ήξερα, έμαθα εκείνη την ημέρα με το στανιό! Την σκηνοθεσία είχε κάνει ο Άρης Εμμανουήλ, ένας υπέροχος άνθρωπος, εξαιρετικός σκηνοθέτης, με φοβερή αίσθηση του χιούμορ και πρωτοπόρος των video clip στην Ελλάδα. Οπότε δεν ήταν τυχαίο που επιλέξαμε να δουλέψουμε μαζί του και για το video του «Ο καλός ο μαθητή».
Ειδικά γι αυτό το video, είχαμε κάνει 2 φορές τη διαδρομή Κηφισιά Πειραιάς με το τραίνο, ώσπου να γυριστούν τα πλάνα που είχε φανταστεί ο Άρης. Όλοι οι άνθρωποι που βρίσκονταν στο βαγόνι του τραίνου εκτός από την μπάντα ΄ήταν κομπάρσοι και μερικοί από αυτούς και φίλοι μας. Ένας από αυτούς με την καμπαρτίνα ήταν ο φίλος μου ο Simon που δούλευε σε εκδοτικό οίκο απέναντι από το Happening! Τον είχα καλέσει κι αυτός φόρεσε τα καλά του ρούχα για να έλθει στο γύρισμα».
Θ.Β.: Είχαν περάσει δυόμισι χρόνια από το ξεκίνημα. Ο ήχος μας ήταν διαφορετικός, καθώς και η σύνθεσή μας. Εκτός από εμένα και τον Γιώργο, είχε έλθει ο Ηλίας Ασλάνογλου στη φωνή και ο Θανάσης Σκαρλάτος, αδερφός του Γιώργου στα πλήκτρα, συνθεσάϊζερς και φλάουτο. Στον δεύτερο δίσκο ήρθε και ο Γιάννης Ροδίτης (μεταγραφή από τους Metro Decay), στα πλήκτρα επίσης. Δεν είχαμε πια κιθάρα και αυτό σίγουρα ήταν μια πανελλήνια πρωτοτυπία για την εποχή. Τα δύο πρώτα albums, A Body in a Snare και Kiss the Mirror, κυκλοφόρησαν από την εταιρεία Music Box. Τα περισσότερα τραγούδια τότε τα έγραφε ο Γιώργος Σκαρλάτος και τα ενορχηστρώναμε όλοι μαζί. Ο ήχος ταίριαζε απόλυτα με την ερμηνεία και την ιδιαίτερη χροιά της φωνής του Ηλία. Ήμουν ενθουσιασμένος. Θυμάμαι ότι η Music Box μας είχε στείλει και δύο παραγωγούς. Στον πρώτο δίσκο τον Γιώργο Μανίκα και στον δεύτερο τον Νάκη Πετρίδη. Ήταν γνωστοί μαέστροι της εποχής. Και οι δυο έφυγαν από την πρώτη μέρα, αφού παραδέχτηκαν πως ο ήχος μας ήταν γι’ αυτούς ακατανόητος. Δεν μπορούσαν να αντιληφθούν τι ήταν αυτό το μουσικό είδος dark wave, για το οποίο τους μιλάγαμε και θεώρησαν καλύτερο να μας αφήσουν να κάνουμε τη δουλειά μας όπως εμείς ξέραμε. Και νομίζω ότι είχαν μόνο δίκιο! Θυμάμαι επίσης πόσο χαρήκαμε όταν μάθαμε ότι η κονσόλα του studio έγραφε πλέον σε 16 κανάλια και όχι σε οκτώ, όπως είχαμε ηχογραφήσει για το ΕΡ Nightmare. Αυτοί που γνωρίζουν, θα καταλάβουν πόσο σημαντικό ήταν αυτό για μας. Η τεχνολογία έκανε τα νέα της βήματά της δειλά δειλά στη μουσική. Για τον τρίτο αγγλόφωνο δίσκος (Cpt Blind), που είναι σε παραγωγή του Σπύρου Περιστέρη, επιστρέφουμε σε ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία, την Enigma. Το γκρουπ γίνεται τρίο και χρησιμοποιεί drum machine, bass line και άλλα ηλεκτρονικά, για πρώτη φορά. Πλέον, εκτός του Γιώργου, υπάρχει εδώ και μια σαφής συνθετική δραστηριότητα δική μου και του Ηλία".
Το 1991 κυκλοφορεί το διπλό album A Story (The Best And The Rest) που αποτελεί και το κλείσιμο της αγγλόφωνης περιόδου ενώ το 1992 συμμετέχουν στη συλλογή ΡΟΔΟΝ Live. Τα ελληνικά συγκροτήματα έχουν αφήσει πίσω τους τον αγγλόφωνο στίχο και στρέφονται στον ελληνόφωνο, με τους Magic DeSpell να υπογράφουν στην Warner και να κυκλοφορούν το πρώτο ελληνόφωνο άλμπουμ τους με τίτλο «Διακοπές στο Σεράγιεβο», με παραγωγό τον μπασίστα των Stranglers, Jean Jacques Burnell, που έτυχε να είναι από τους καλύτερους δίσκους εκείνης της δεκαετίας και ένα εξαιρετικό άλμπουμ για το ίδιο το συγκρότημα όπου έχουν αποχωρήσει οι Γ. Σκαρλάτος και Α. Κυριακάκης, στα φωνητικά είναι πια ο Ηλίας Ασλάνογλου, ενώ έχει προστεθεί στο group και ο Νίκος Μαϊντάς. Τότε έγιναν ευρύτερα γνωστοί με τη διασκευή τους στο τραγούδι του Γιώργου Ζαμπέτα “Ο Μαθητής” και στη συνέχεια, την εποχή του πολέμου στην Γιουγκοσλαβία, χάρη στο αντιπολεμικό τραγούδι τους “Sarajevo (Φώναξε)”. Σ’ αυτό και στο επόμενο LP είναι μαζί τους ο κιθαρίστας Νίκος Γεωργούλης.
Η.Α. Ο Γιώργος Ζαμπέτας ήταν θείος μου και οικογενειακά είχαμε στενή σχέση, δεν είμαστε απόμακροι όπως συμβαίνει με πολλούς συγγενείς. Μέναμε δίπλα δίπλα στο City και βλεπόμαστε συχνά. Όταν πέθανε, ηθελα να κάνουμε κάτι στη μνήμη του και πρότεινα στα παιδιά να διασκευάσουμε τον «Ο καλός ο μαθητής». Στην αρχή ήταν διστακτικοί αλλά το ηχογραφήσαμε και έγινε μεγάλη επιτυχία.
Θ.Β.: «Κάποιο πρωί, το τηλέφωνό μου χτύπησε λίγο μετά τις οκτώ και ξαφνιάστηκα. Ήταν ο Ηλίας. Πως και είχε ξυπνήσει τόσο νωρίς; Απάντησα αμέσως και μου είπε πως θέλει να συζητήσουμε μια ιδέα του. Να διασκευάσουμε τον «Μαθητή» του Ζαμπέτα. Με ρώτησε πως μου φαίνεται. Ποτέ το μυαλό μου δεν είχε πάει στο συγκεκριμένο τραγούδι, αν και είχα ρίξει την ιδέα στο παρελθόν, να διασκευάζαμε ένα λαϊκό. Δεν μπορούσα να κρύψω τον ενθουσιασμό μου. Του είπα πως αυτή η ιδέα ήταν εξαιρετική και ανυπομονούσα να ξεκινήσουμε. Πείσαμε όσα μέλη της μπάντας είχαν ακόμη κάποιες αναστολές και μετά από λίγες μέρες ξεκινήσαμε πρόβες! Ήταν το τραγούδι - κλειδί για την νέα μας εποχή».
Θ.Β.: Βρισκόμασταν στο τέλος του 1992 και μόλις είχαμε ξεπεράσει δυσκολίες και αναταράξεις που υπήρχαν στην μπάντα τα αμέσως προηγούμενα χρόνια (τέλος εποχής, διαφωνίες για το αν θα χρησιμοποιήσουμε ή όχι ελληνικό στίχο, διαφωνίες για το μουσικό ύφος, υπολειτουργία ή καθόλου λειτουργία της μπάντας, ξανά αλλαγές στη σύνθεση). Είχαμε όμως καταφέρει να μας υπογράψει η Warner. Το Sarajevo ήταν ένα παλιότερο δικό μου τραγούδι κοινωνικής αμφισβήτησης, το οποίο είχα γράψει προς τα τέλη της δεκαετίας του 80. Δεν είχε χρησιμοποιηθεί μέχρι τότε στους Magic de Spell, ούτε περιείχε αρχικά τη λέξη Sarajevo. Όμως, την ίδια εποχή ο εμφύλιος στην πρώην Γιουγκοσλαβία μας είχε ευαισθητοποιήσει πολύ, αν και ακόμη πέρναγε μόνο στα ψιλά των εφημερίδων. Σκεφτόμασταν λοιπόν να γράψουμε ένα αντιπολεμικό τραγούδι. Ο νέος κιθαρίστας μας ο Νίκος Γεωργούλης με τον οποίο συζητάγαμε αρκετά, μου πρότεινε να πειράξουμε λίγο το ρεφραίν του συγκεκριμένου τραγουδιού μου, ώστε να αναφέρεται κατ’ ευθείαν στο Sarajevo. Εγώ επηρεασμένος από ένα τίτλο των Dead Kennedys (σ.σ. Holiday in Cambodia), σκέφτηκα τη φράση «Διακοπές στο Sarajevo». Ήρθε μετά ο Ηλίας και πρόσθεσε τη φράση «Στις ειδήσεις τα βλέπεις και τρως». Την επανενορχήστρωση του τραγουδιού ανέλαβε ο Γεωργούλης. Ο Νίκος Μαϊντας έπαιξε το solo και ο Νίκος Βοσδογάνης βοήθησε στη σύνδεση των μουσικών μερών. Το τραγούδι έκανε μεγάλη αίσθηση στην εποχή του και παραμένει μέχρι σήμερα διαχρονικό. Και δυστυχώς επίκαιρο”.
Στο τέλος του 1995 κυκλοφόρησαν το δίσκο “Νίψον Ανομήματα Μη Μόναν Όψιν”, πάλι με παραγωγό τον Jean Jacques Burnell.
Η.Α.» Ο Burnell ήταν το punk είδωλό μου. Το Rattus Norvegicus των Stranglers ήταν ο πρώτος punk δίσκος που αγόρασα. Τον είδα στο εξώφυλλο του Rattus Norvegicus, μια δύσκολη επικίνδυνη και ελκυστική φάτσα… μια φάτσα που φτιάχνει μύθο. Με έφερε σε επαφή μαζί του η δημοσιογράφος και αγαπητή μου φίλη, Μαρία Μαρκουλή μετά από μια συναυλία τους στο Ρόδον club. Την επομένη της συναυλίας τους τον επισκέφτηκα στο Divani Zafolia στη Λ. Αλεξάνδρας.Ο JJ ήταν δάσκαλος του καράτε. Επειδή κι εγώ έκανα καράτε, του πήρα συνέντευξη -τη μοναδική που έχω κάνει στη ζωή μου, αποκλειστικά και μόνο για τη διαδρομή του στο καράτε και πόσο τον είχε επηρεάσει αυτό στη μουσική και σκηνική του παρουσία.
Η συνέντευξη αυτή δημοσιεύτηκε σε περιοδικό πολεμικών τεχνών που κυκλοφορούσε εκείνη την εποχή. Ακόμα κρατάμε επαφή. Μετά τη συναυλία τους το 2025 στο Ηρώδειο, είχαμε βγει να τα πούμε με την ησυχία μας. Η φιλία του και το ότι μοιράζεται μαζί μου τα μουσικά και προσωπικά σχέδια του με τιμά ιδιαίτερα. Στην διάρκεια της ηχογράφησης του «Νίψον Ανομήματα Μη Μόναν Όψιν» του εξήγησα τι σημαίνει η φράση και όχι μόνο την κατάλαβε αλλά μπορούσε να την πει άνετα!»
Θ.Β.: Ήμασταν τυχεροί που συναντήσαμε Jean Jacques Burnell. Φαντάσου πως όλα ξεκίνησαν όταν πήγαμε στο «Ρόδον» για να παρακολουθήσουμε ένα live των Stranglers και ο Ηλίας έπρεπε να πάρει μια συνέντευξη στον JJ, για ένα περιοδικό καράτε! Τον πείσαμε να κάνει την παραγωγή στον νέο δίσκο μας. Άκουσε, δέχτηκε και μας βοήθησε ουσιαστικά. Μας έμαθε να δουλεύουμε σοβαρά και υπεύθυνα. Είναι ένας πολύ καλός παραγωγός και φίλος πλέον. Συνεργάστηκε άψογα με τον ηχολήπτη και τωρινό μας μπασίστα Γιώργο Αρχοντάκη και στους δύο δίσκους μας που έκανε την παραγωγή. Ο ίδιος ο JJ παίζει μπάσο στο τραγούδι μας «Νίψον Ανομήματα». Θυμάμαι που οι άνθρωποι της Warner δεν πίστευαν πραγματικά ότι ο JJ Burnel θα έρθει στην Αθήνα ως παραγωγός μας. Τρομάξαμε να τους πείσουμε πως λέμε αλήθεια! Θυμάμαι όταν απέρριψε 7 κιθάρες την πρώτη μέρα, ως μη αξιόπιστα όργανα. Και τελικά τα βρήκαν με τον κιθαρίστα μας και χρησιμοποιήθηκε η πρώτη από αυτές που είχαν δοκιμάσει! Τώρα μου φαίνεται αστείο, αλλά τότε τα είχαμε χρειαστεί. Θυμάμαι επίσης που ο ίδιος ο JJ έδωσε παρατσούκλια στους Νίκους της μπάντας για να ξέρουν σε ποιον από τους τρεις απευθύνεται την κάθε φορά. Ketchup ο κιθαρίστας, Animal ο μπασίστας, Am I Nick ο κημπορντίστας.
Θυμάμαι πως η ακουστική κιθάρα, είχε τον καλύτερο ήχο του μέσα στις τουαλέτες του studio και γι’ αυτό επέμενε να ηχογραφηθεί εκεί!
Θυμάμαι τη φράση του, «the war is over», με την οποία εννοούσε πως η προσπάθεια τελείωσε. Δηλαδή, έχουμε το συγκεκριμένο αποτέλεσμα και δεν μπορούμε να πετύχουμε κάτι καλύτερο. Και ο ίδιος ο JJ μάλλον θυμάται μέχρι σήμερα πόσο πολύ μου άρεσαν τα γλυκά. Γι’ αυτό, όταν το καλοκαίρι που μας πέρασε, αφού έπαιξαν στο Ηρώδειο και μετά έκοψαν τούρτα για τα 50 χρόνια των Stranglers, μου πρόσφερε διπλό κομμάτι!
Το 1997 κυκλοφορεί το mini album “Ο Φόβος Έχει Όνομα” με νέο κιθαρίστα τον Άρη Ζαρακά, όπου περιέχεται η διασκευή της “Μπαταρίας” του Νικόλα Άσιμου. Την ίδια χρονιά αποχωρεί ο Ηλίας Ασλάνογλου, τραγουδιστής του συγκροτήματος από το 1983.
Η.Α.: Μετά τους Magic DeSpell συνεργάστηκα με τον κορυφαίο electronica producer, Savvas Ysatis στο project “Αλλού». Ο Savvas είχε αναλάβει τη σύνθεση, ενορχήστρωση, παραγωγή και δημιουργούσε τα δικά του ηχητικά τοπία κι εγώ είχα αναλάβει τους στίχους και τα φωνητικά. Παίζαμε dub tech house με ελληνικά φωνητικά, με σκοπό όμως την προώθηση αυτού του ιδιώματος σε όλο τον κόσμο. Ο Savvas Ysatis είναι γνωστός για τις δεκάδες παραγωγές που έχει κάνει για σπουδαία ανεξάρτητα label του εξωτερικού όπως οι Tresor και η Instinct/Shadow (όπου υπήρξε και labelmate με τον Moby στα πρώτα του βήματα) και θεωρώ ότι το άλμπουμ των «Αλλού» είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχω κάνει στη ζωή μου. Ήταν πολύ τιμητικό να συνεργαστώ μαζί του. Όταν εργαζόμουν στην Eros Music ως Υπεύθυνος Ρεπερτορίου, κάναμε διανομή τους δίσκους του! Από εκεί άρχισε η φιλία μας. Επεδίωξα τη συνεργασία μαζί του γιατί τον εκτιμούσα ιδιαίτερα και γιατί ήθελα να κάνω κάτι τελείως διαφορετικό απ΄ότι είχα κάνει μέχρι τότε. Πίστευα ότι η electronica ήταν το νέο punk. Ο ομότιτλος δίσκος των «Αλλού» κυκλοφόρησε το 2000και ευτύχησε να διανεμηθεί και στο εξωτερικό.
Το κομμάτι «Ωραία Μέρα» εξακολουθεί και παίζεται στα ραδιόφωνα. Μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα ηθελημένης απουσίας, επέστρεψα ενεργά στη σκηνή ως τραγουδιστής και frontman των Yeah!, μαζί με τα αδέλφια μου Γιάννη Ντρενογιάννη στην κιθάρα (ιδρυτικό μέλος των Yeah! και μέλος των The Anti Troppau Council, Cpt. Νέφος, Χωρίς Περιδέραιο, Libido Blume, Sigmatropic και πρόσφατα Vooeetone), Τάκη Γιαννούτσο στα τύμπανα (ιδρυτικό μέλος των Yeah! και γνωστός σε όλους μας ραδιοφωνικός παραγωγός σε Rock FM, Ρόδον FM, Klik FM, Best 92.6, Red 96.3, Pepper 96.6 αλλά και ντράμερ των πάλαι ποτέ Protest March), Αλίκη Πριόβολου στα πλήκτρα, Μισελ Μόργκαν Χάουερς στο τραγούδι και Στέφανο Γραμμένο στο μπάσο! Πολύ σύντομα, θα βρίσκεται στα δισκάδικα, η πολυαναμενόμενη νέα κυκλοφορία μας! Πρόκειται για το μίνι άλμπουμ “Dust Comes Up” που θα κυκλοφορήσει σε περιορισμένα αντίτυπα βινυλίου αλλά και στις ψηφιακές πλατφόρμες!
Τον Ιούνιο του 1998 βρίσκει τους MagicDeSpell να κυκλοφορούν το άλμπουμ “Τραμπάλα Στις Ταράτσες Ετοιμόρροπων Σπιτιών”, έναν ιδιαίτερα σημαντικό δίσκο της δισκογραφίας τους αλλά και της ελληνικής δισκογραφικής παραγωγής. Το άλμπουμ περιέχει το “Εμένα Οι Φίλοι Μου” σε ποίηση της Κατερίνας Γώγου από το βιβλίο της ”3 κλικ αριστερά”, με τραγουδιστή πλέον του συγκροτήματος τον Κώστα Βούλγαρη.
Θ.Β: Το 1998 μας βρίσκει πάλι με αλλαγές στη σύνθεση. Ο Ηλίας έχει φύγει και στη φωνή είναι ο Κώστας Βούλγαρης. Παίζει μαζί μας και ο κιθαρίστας Άρης Ζαρακάς. Η μπάντα ερχόταν από επιτυχίες και είχε μια κάπως trendy ακτινοβολία, κάτι το οποίο με ανησυχούσε λίγο, γιατί εύκολα κάτι τέτοιο θα μπορούσε να διολισθήσει αργότερα σ’ αυτό που λέμε ντεμοντέ. Αναζητούσαμε ένα κάπως διαφορετικό προσανατολισμό. Συζητώντας λοιπόν για μελοποιήσεις με τον φίλο και μάνατζέρ μας Γιώργο Ψωμόπουλο που χάθηκε πρόσφατα, εκείνος ανέφερε το όνομά της Κατερίνας Γώγου, με την οποία είχαν γνωριστεί και προσωπικά στο παρελθόν. Η ιδέα του να την μελοποιήσουμε με ενθουσίασε. Σε προηγούμενο χρονικό διάστημα είχα διαβάσει όλες τις ποιητικές της συλλογές και ακόμη με γοητεύει η επαναστατικότητα και η ευαισθησία της. Επίσης, η Γώγου δεν είχε μελοποιηθεί ποτέ ξανά στο παρελθόν. Επέλεξα το συγκεκριμένο ποίημα «Εμένα οι Φίλοι μου». Στη συνέχεια θυμήθηκα μια κασέτα με μουσικά θέματα πιάνου που είχε γράψει και είχε αφήσει στο σπίτι μου ο Νίκος Μαϊντάς, κημπορντίστας της μπάντας τότε. Ένα από αυτά τα μουσικά θέματα, έμελλε να είναι το ρεφρέν. Στη συνέχεια, μπήκαμε σε πρόβες για το τελικό αποτέλεσμα. Το τραγούδι αγαπήθηκε από τον κόσμο αμέσως. Από το πρώτο live. Κάτι που δεν συμβαίνει συχνά. Αμέσως μετά ήρθε το clip από τον σκηνοθέτη Νίκο Σούλη και το ανέδειξε στην πραγματική του διάσταση. Αργότερα το 2012 διασκευάσαμε το «Εμένα οι Φίλοι μου» με την συμμετοχή του Σωκράτη Μάλαμα. Πέρυσι, κυκλοφορήσαμε μια live διασκευή του, μαζί με τους «Κοινούς Θνητούς» και τον λυράρη Ιάκωβο Πατεράκη".
Το Μάρτιο του 2000 βγαίνει στην αγορά το άλμπουμ τους “Κόκκινο”, όπου μελοποιούν το ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη, Gala και διασκευάζουν το “Βιετνάμ γιε γιε” του Διονύση Σαββόπουλου και το 2001, περιοδεύουν σε Ελλάδα και Κύπρο. Την ίδια χρονιά αποχωρεί ο Άρης Ζαρακάς που προσχωρεί στους Active Member. Το 2002 η περιοδεία συνεχίζεται, περιλαμβάνοντας και τη Γερμανία ενώ επέστρεψε στην κιθάρα ο Νίκος Γεωργούλης και ήλθε ο Σταύρος Κωνσταντόπουλος στο μπάσο. Το 2004 προσχωρεί ο Ανδρέας Λυγερός (κιθάρα), ενώ αποχωρεί ο κημπορντίσταϛ Νίκος Μαϊντάς. Τον Μάρτιο του 2005 φεύγει από την ζωή ο Τάσος Νισσόπουλος, κιθαρίστας του γκρουπ.
Θ.Β.: ¨Ένα συγκρότημα που συμπληρώνει 45 χρόνια, είναι πολύ δύσκολο να μην έχει δοκιμαστεί από αλλαγές μελών. Όταν μάλιστα πρόκειται για ελληνική μπάντα, με τις δυσκολίες που ξέρουμε αλλά και το ερασιτεχνικό - παρεΐστικο του ξεκινήματος, καταλαβαίνεις πόσο εύκολο είναι να συμβεί. Εν τω μεταξύ, έχουμε χάσει και ανθρώπους.. Κάθε αλλαγή είναι μια πληγή, αλλά και μια πρόκληση για ανανέωση και έμπνευση. Όταν καταφέρνεις να μην αλλοιωθεί ο πυρήνας της φιλοσοφίας της μπάντας, είναι εφικτό να επηρεαστεί και θετικά η δυναμική της από ένα νέο μέλος που έρχεται. Ένα περιπετειώδες ταξίδι είναι όλο αυτό. Σε αχαρτογράφητα νερά. Στη μουσική, στη ζωή και στο χρόνο.
Στις 29 Ιουνίου 2005 γίνεται η μεγάλη συναυλία στο θέατρο Λυκαβηττού για τα 25 χρόνια του συγκροτήματος, Μαζί τους στη σκηνή οι Στέφανος Κορκολής, Πέτρος Κούρτης, ο Αρμένης Tigran Sargsian, ο D.J. RoMYLoS, η Λένα Αλκαίου και το σύνολο εγχόρδων ΗΧΩ. Λίγους μήνες πριν είχε φύγει απ τη ζωή ο κιθαρίστας του γκρουπ Τάσος Νισσόπουλος. Το 2005 κυκλοφορεί ο δίσκος "Ο Τελευταίος Επιζών" και συνεχίζουν τις συναυλίες μαζί με τους Tsopana Rave σε ένα πρωτόγνωρο σχήμα "δύο γκρουπ επί σκηνής". Το 2007 τους βρίσκει να περιοδεύουν σε Ελλάδα και Κύπρο, με την προσθήκη δύο μελών, του Γιώργου Λαγγουρέτου (φωνή) και του Δημήτρη Pixel Δημητριάδη (φωνή). Το 2009 κυκλοφορεί ο δίσκος "ΟΚ Πατέρα" και η συλλογή "Τέρμα το διάλειμμα", που περιλαμβάνει δίσκους από την αγγλόφωνη και της ελληνόφωνη περίοδο του γκρουπ. Η δισκογραφική και συναυλιακή παρουσία τους συνεχίζεται αδιάλειπτα με την κυκλοφορία του δίσκου "Πρόγονε πίθηκε εσύ τι λες;"(2014) σε συνεργασία με το Γιάννη Παλαμίδα. Εκεί μελοποιούν το ποίημα "Στο όνομα εκείνων (κατηγορητήριο)" του αγωνιστή ποιητή από το Ελ Σαλβαδόρ Roque Dalton και διαμορφώνουν την ομάδα μουσικής δημιουργία 21st century darkness project. Στην ομάδα αυτή συμμετέχει ως μπασίστας και ο ηχολήπτης όλων των ελληνόφωνων δίσκων του συγκροτήματος Γιώργος Αρχοντάκης και ο κιθαρίστας Βαγγέλης Θεοδωράκης. Το Δεκέμβριο του 2015 επανεκδίδεται σε βινύλιο το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος "A Body In A Snare” και ακολουθούν οι επανεκδόσεις των "Kiss The Mirror" (2016) και “Cpt Blind (2022).
To 2018 θα τους βρει να μπάινουν και στην digital εποχή αφού το τραγούδι "Γιάννη...". ήταν διαθέσιμο μόνο ψηφιακά. Στο βίντεο κλιπ (σκηνοθεσία Νίκος Σούλης) συμμετέχουν πολλές προσωπικότητες της ελληνόφωνης ροκ σκηνής. Ξεχωρίζει η παρουσία του Δημήτρη Πουλικάκου.
Θ.Β.¨ Η συνεργασία μας με τον Νίκο Σούλη ξεκινά το 1996, όταν σκηνοθέτησε το clip του τραγουδιού «Τέρμα το Διάλειμμα». Μας μάγεψε από τότε ο Νίκος. Τι να πρωτοθαυμάσεις σ’ αυτό τον άνθρωπο; Ταλέντο; Φαντασία; Πρωτοτυπία; Το 2018, κυκλοφόρησε το τραγούδι μας «Γιάννη…» και συνεργαστήκαμε για μια ακόμη φορά μαζί του. Οι καλεσμένοι που εμφανίζονται στο video, είναι άνθρωποι που καθένας τους έχοει αφήσει το δικό του αποτύπωμα στη σκηνή και τη μουσική. Ο Δημήτρης Πουλικάκος, η Θέκλα Τσελεπή. Οδυσσέας Γαλανάκης, κιθαρίστας των Απροσάρμοστων του Σιδηρόπουλου. Ο Γρηγόρης Κλιούμης από τα Υπόγεια Ρεύματα, ο Δημήτρης Μητσοτάκης που προέρχεται από τους Ενδελέχεια, ο Δημήτρης Καλαντζής από τους Τσοπάνα Rave. Ο Ηλίας Μωραΐτης, επί σειρά ετών σταθερός φωτογράφος στα live όλων μας. Ο Δημήτρης Μιχαηλίδης, φίλος και πάντα παρών σ’ όλες τις εκδηλώσεις των συγκροτημάτων. Στο clip εμφανίζεται και ο ίδιος ο σκηνοθέτης Νίκος Σούλης. Αντικειμενικός μας σκοπός ήταν να αναδείξουμε τη μεγάλη και ζωντανή ιστορία της ελληνόφωνης rock και να στείλουμε ένα μήνυμα στον κόσμο που μας ακούει και μας ακολουθεί, πως η σκηνή είναι μια οικογένεια που παραμένει συμπαγής και ενωμένη.
To 2019 κυκλοφορούν το digital single "Τέρμα το διάλειμμα - live" και στις 2 Νοεμβρίου στο ιστορικό club Κύτταρο γίνεται στην Αθήνα μεγάλη συναυλία με πολλούς συμμετέχοντες για τα 40 χρόνια του συγκροτήματος. Όλο αυτό το διάστημα οι Magic de Spell εμφανίζονται στην Ελλάδα, την Ευρώπη και την Κύπρο σε ανοιχτούς και κλειστούς χώρους.
Τον Απρίλιο του 2020, ακολουθεί ακόμα μια digital κυκλοφορία με το τραγούδι "Έρχονται οι άνθρωποι - live", αποτυπώνοντας την ατμόσφαιρα και τις εικόνες από την καραντίνα λόγω της πανδημίας. Το βίντεο σκηνοθέτησε ο Νίκος Σούλης.
Τον Ιούλιο του 2020 δίνουν στην κυκλοφορία το νέο τραγούδι τους «ΕΙΜΑΙ», μελοποίηση του ομώνυμου ποιήματος του Ιάσωνα Σταυράκη που απέσπασε το πρώτο παγκόσμιο βραβείο ποίησης στην Πούλα της Κροατίας, το 2018. Ένα τραγούδι για τους καταπιεσμένους της γης, το video clip του οποίου σκηνοθέτησε ο Νίκος Σούλης.
Το Δεκέμβρη του 2020, δώδεκα χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και τριάντα από το θάνατο του Παύλου Σιδηρόπουλου, οι Magic de Spell, επαναφέρουν το τραγούδι “Η Φαντασία στην Εξουσία” των Στέλιου Βαμβακάρη και Πάνου Ηλιόπουλου, σε μια ζωντανή ηχογράφηση της δικής τους εκδοχής. Στο video clip του τραγουδιού οι φωτογραφίες - ντοκουμέντα του φωτορεπόρτερ Μάριου Λώλου, παρουσιάζουν την πορεία και τον αγώνα των ανθρώπων για την κοινωνική χειραφέτηση και την ελπίδα.
Θ.Β.: Το video στη διασκευή μας στο τραγούδι αυτό των Στέλιου Βαμβακάρη και Πάνου Ηλιόπουλου, είναι μια DIY παραγωγή της μπάντας εν μέσω καραντίνας κορονοϊού και ως τέτοιο πρέπει να αξιολογηθεί. Σε εποχή εγκλεισμού και απομόνωσης, θέλαμε να περάσουμε ένα κοινωνικό μήνυμα. Ζητήσαμε λοιπόν από τον φωτογράφο και φωτορεπόρτερ Μάριο Λώλο να μας δώσει φωτογραφίες του από τις πορείες, τις συγκεντρώσεις, τη ζωή και τις ταραχές στο κέντρο της Αθήνας τα τελευταία 15 χρόνια. Αυτές χρησιμοποιήσαμε και το clip κυκλοφόρησε στις 6 Δεκεμβρίου του 2020. Δώδεκα χρόνια από την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και τριάντα χρόνια από τον θάνατο του Παύλου Σιδηρόπουλου, ο οποίος μαζί με άλλους συμμετείχε τραγουδιστικά στην πρώτη εκτέλεση του συγκεκριμένου τραγουδιού από τους «Ρομαντικούς Παραβάτες» το 1986.
Τον Μάιο του 2022 κάνει πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες, αλλά και σε μεγάλα φεστιβάλ του εξωτερικού, το ντοκιμαντέρ των Βόρι Καραγιάννη και Μιχάλη Λαμπριανίδη με τίτλο “Διασχίζω τον κόσμο και φλέγομαι: Η ιστορία των Magic de Spell”, όπου καταγράφεται η πορεία τους μέσα από δεκάδες συνεντεύξεις και ανέκδοτο αρχειακό υλικό.
Τον Μάιο του 2023 κυκλοφορούν ακόμα ένα digital single, το “Σκοτώνω Λένε, Σημαίνει Ζω”, που περιέχει το ομώνυμο τραγούδι, αλλά και τη διασκευή τους στο εμβληματικό τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη “Το Σφαγείο”.
Θ.Β: Θέλουμε να επανέλθουμε στη φυσική μορφή κυκλοφορίας δίσκων. Για μας είναι πολύ σημαντικό, γιατί έτσι ξεκινήσαμε και επιπλέον νομίζουμε ότι αυτή η φυσική μορφή αντιπροσωπεύει τη μεγάλη εποχή της μουσικής. Επίσης, ποιος έχει εμπιστοσύνη στις ψηφιακές πλατφόρμες; Αν κάποιοι αποφασίσουν να τις απενεργοποιήσουν κάποια στιγμή, πόσα εκατομμύρια μουσικές και τραγούδια θα χαθούν και θα είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ;
Τα τελευταία χρόνια, μέσω της δισκογραφικής Geheimnis Records, έχουν επανεκδοθεί όλοι οι αγγλόφωνοι δίσκοι μας της δεκαετίας του ‘80 και ελπίζουμε μέσα στο 2026 να κυκλοφορήσουμε ένα νέο vinyl album που ετοιμάζουμε.
Πιο πρόσφατη δισκογραφική παρουσία τους είναι το τραγούδι «Δρόμος» μαζί με τους «Κοινούς Θνητούς» όπου τα δύο συγκροτήματα εμπνέονται από τη φράση «ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία» του εμβληματικού τραγουδιού του Μάνου Λοΐζου και τη μεταφέρουν στο σήμερα, δίνοντάς της νέα ένταση και περιεχόμενο. Στίχοι: Μήτσο Φου, Μουσική: Γιώργος Αρχοντάκης. Διαθέσιμο σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.
Από τη δημιουργία τους μέχρι και σήμερα, οι Magic de Spell συνεχίζουν να δίνουν συναυλίες σ' ολόκληρη την Ελλάδα, Κύπρο και Ευρώπη, με πάνω από χίλιες ζωντανές εμφανίσεις στο ενεργητικό τους. Και το ταξίδι συνεχίζεται….
ΜΗΤΗΡ ΜΑΘΗΣΕΩΣ
- Η καρκινική φάαση νίψον ἀνομήματα, μὴ μόναν ὄψιν, σημαίνει «πλύνε τις αμαρτίες σου και όχι μόνο το πρόσωπό σου», συναντήθηκε για πρώτη φορά σε ιερή κολυμβήθρα έξω από την Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη. (Wikipedia)
- Ο «Πιο καλός ο μαθητής» είναι μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Γιώργου Ζαμπέτα, σε μουσική και ερμηνεία δική του και στίχους του Χαράλαμπου Βασιλειάδη. Αρχικά γράφτηκε για την ταινία "Τα κόκκινα φανάρια"(1964), όπου ο Ζαμπέτας εμφανίζεται ως ηθοποιός και τραγουδιστής αλλά επιτυχία έγινε λίγο αργότερα, το 1968 όπου έγινε τίτλος ταινίας σε σκηνοθεσία Κώστας Ανδρίτσου και σενάριο Γιώργου Λαζαρίδη. Το τραγούδι ερμηνεύεται στην ταινία από τον Ζαμπέτα και τον Ντίνο Ηλιόπουλο που πρωταγωνιστή! Το τραγούδι έχει διασκευαστεί και από τους Κώστα Μακεδόνα και Κώστα Καραφώτη.
- Η Magica De Spell είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας που δημιούργησε ο Carl Barks, το 1961. Η πρώτη εμφάνιση της έγινε στην ιστορία Το άγγιγμα του Μίδα που δημοσιεύτηκε στο Uncle Scrooge Νο36 το 1961 και στη χώρα μας πρωτοδημοσιεύτηκε το 1968 στο περιοδικό Μίκυ Μάους Νο125. Πρόκειται για μια πανούργα μάγισσα από την Ιταλία, η οποία ζει σε μία ξύλινη καλύβα κάπου στους πρόποδες του Βεζούβιου και σαν σκοπό έχει να κλέψει την πρώτη δεκάρα του Σκρουτζ Μακ Ντακ πιστεύοντας ότι αυτή είναι η κύρια πηγή του πλούτου του.
Πραγματικά φοβερη η διαδρομή της μπάντας, ευχαριστούμε για ένα ακόμα αξιόλογο άρθρο Αλέξανδρε
ΑπάντησηΔιαγραφή