Όμως είχε σχεδιάσει τη στυλιζαρισμένης γυναικεία μορφή, γνωστή ως McGinnis Woman, η οποία εμφανίστηκε σε πολλά εξώφυλλα βιβλίων και άλμπουμ.
Έργα του δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά όπως Saturday Evening Post, National Geographic, Good Housekeeping, McCall’s, Reader’s Digest και Guideposts, σε πάρα πολλά εξώφυλλα βιβλίων (ειδικά χαρτόδετα βιβλία, που καλύπτουν πολλά είδη, από αστυνομικό έως μυστήριο έως γοτθικό έως ιστορική μυθοπλασία, ρομαντική και φαντασία), πολιτιστικά και ταινίες με πιο γνωστές αυτές του James Bond σημαντικές ταινίες. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι αφίσες των δεκαετιών 60 και 70 που δεν υπήρχαν μηχανήματα κι όλα γινόντουσαν με φυσικά υλικά, η αισθητική ήταν στα ύψη.
Δικό του έργο είναι η κεντρική αφίσα της ταινίας Breakfast At Tiffany με τηνAudrey Bepburn με μια γάτα στον ώμο της!
Πριν λίγα χρόνια έκανε την απίστευτη ότι δεν έλαβε σχεδόν ποτέ παραγγελίες για αφίσες ταινιών στην ψηφιακή εποχή, προσθέτοντας: «Οι αφίσες που γίνονται ηλεκτρονικά δεν έχουν αυτή την ανθρώπινη ζεστασιά, τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία ενός ζωγράφου ή ενός καλλιτέχνη». Στους μεγαλύτερους να θυμίσω την εικονογράφιση των ελληνικών αλλά και ξένων ταινιών από Ελληνες δημιουργούς, πόσο καλαίσθητες και δημιουργικές ήταν!
Θα περιοριστώ στις αφίσες των ταινιών του James Bond καθώς χωρίς να ξέρω το όνομά του McGinnis, η αισθητική και η θεματική προσέγγισή του ήταν πολύ ζεστές και σίγουρα με «τράβαγαν». Με θυμάμαι κάπου στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 70 να πηγαίνω σε ανοικτό κινηματογράφο στο Λουτράκι για να δω το Thunderball. Και την επόμενη ημέρα, πάλι εκεί ήμουν! Παλαιότερα, οι λόγοι που πηγαίναμε κινηματογράφο, δεν ήταν μόνο η ταινία αυτό καθαυτή (αλλοίμονο, ήταν ο πρώτος λόγος) αλλά και ένα σωρό άλλες λεπτομέρειες όπως η αφίσα, που μας ωθούσε στο ταμείο. Και σας διαβεβαιώ, ΠΟΤΕ δεν μας πρόδωσε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
3/5/25
Δημοσίευση σχολίου