To Soft Parade είναι από τα λίγα άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής, που από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας, συνάντησε τόσες αντικρουόμενες γνώμες. Κι αυτό γιατί οι Doors χρησιμοποίησαν πνευστά σε ορισμένα από τα τραγούδια του, κάτι που δεν έγινε δεκτό από τους fans. Tα 9 τραγούδια του Soft Parade (1969, No6 USA), ηχογραφήθηκαν μετά το τέλος της εξαντλητικής περιοδείας που είχε προηγηθεί, με τον μόνιμο παραγωγό τους Paul A. Rothchild να συνιστά πλήρη απομάκρυνση νέων ενορχηστρώσεων από τα τρία πρώτα άλμπουμ τους, προσθέτοντας πνευστά και έγχορδα, προσλαμβάνοντας τον Paul Harris για να οργανώσει έγχορδα και ορχηστρικές διασκευές με την Φιλαρμονική του Λος Άντζελες. Εκείνη την εποχή, ο Jim Morrison αντιμετώπιζε κάποια προσωπικά ζητήματα, έχοντας επικεντρωθεί περισσότερο στην ποίησή του και συμμετέχοντας λιγότερο στη σύνθεση, αφήνοντας χώρο στον κιθαρίστα Robby Krieger. Τα 3 πρώτα άλμπουμ τους Doors, Strange Days και Waiting for the Sun) είχαν ανεβάσει πολύ τον πήχη των προσδοκιών, με το συγκρότημα να παίζει πλέον σε μεγάλους χώρους, ενώ είχαν περιοδεύσει μαζί με τους Jefferson Airplane και στην Ευρώπη. Χρόνια μετά, ο Manzarek είπε ότι ο Morrison σκεπτόταν να εγκαταλείψει το συγκρότημα αλλά ο οργανίστας τον έπεισε να τελειώσει το άλμπουμ και να ξανά σκεφτεί την απόφασή του!
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Το Tell All the People, σύνθεση του Robby Krieger,απέτυχε σαν μικρός δίσκος, σταματώντας στο Νο57 του αμερικάνικου chart, αλλά στην πίσω πλευρά είχε το Easy Ride, που είχε περισσέψει από το προηγούμενο άλμπουμ τους. Από τα ωραία τραγούδια του άλμπουμ με πλούσια πνευστά και καλή ερμηνεία του Morrison.
To Touch me κι αυτό σύνθεση του Robby Krieger ήταν το πρώτο single που κυκλοφόρησαν από το δίσκο και σύμφωνα με τον Ray Manzarek, o “Robby είχε τιτλοφορήσει το τραγούδι Hit Me, λέξεις που ακουγόντουσαν και στους στίχους ‘Come on, co ome on, come on, hit me, babe’” αλλά ο Morrison αρνήθηκε να τους ερμηνεύσει, λέγοντας του Krieger
“αν τους τραγουδήσω θα περπατώ στο δρόμο και ο κόσμος θα με χτυπάει!»
Έτσι ο Krieger πρότεινε στον Morrison να τους αλλάξει και στη θέση του Hit me να βάλει ότι θα τον ευχαριστούσε. Κι ο Morrison έβαλε τις λέξεις Touch me. Υπάρχουν δύο σημαντικά στοιχεία στο συγκεκριμένο τραγούδι, το ένα είναι καθαρά μουσικό και το άλλο …διαφημιστικό. Το μουσικό αφορά το σόλο σαξόφωνο που ακούγεται στο τέλος από τον Curtis Amy, ενώ οι λέξεις»Stronger than dirt» που ακούγονται την ώρα που τελειώνει το τραγούδι, είναι το σλόγκαν που ακουγόταν στη μεγάλη διαφήμιση του καθαριστικού Ajax!!! Η έμπνευση του Runnin’ Blue έρχεται από τον τότε πρόσφατο θάνατο του Otis Redding όπου η εισαγωγή του βασίστηκε στους στίχους του τραγουδιού του Lead Belly, όπου ο Morrison προσέθεσε το όνομα του Otis Redding!
Poor Otis, dead and gone
Left me here to sing his song
Pretty little girl with the red dress on
Poor Otis, dead and gone
To Wishful Sinful, σύνθεση κι αυτό του Krieger, κυκλοφόρησε σε μικρό δίσκο σταματώντας στο Νο 44, έχει μια ενορχήστρωση που φέρνει κοντά στην κλασική μουσική, ενώ το Wild Child κι αυτό προέρχεται από τα sessions του Waiting from the Sun και μάλλον οι στίχοι αναφέρονται στον Morrison που τους έγραψε! Το ομώνυμο κομμάτι, διάρκειας 8.40, κλείνει το δίσκο και πιστώνεται μόνο στον Jim Morrison. Το τραγούδι ολοκληρώθηκε με τη βοήθεια του παραγωγού δίσκων Paul A. Rothchild βοηθώντας τον Morrison να επιλέξει στίχους από τα ποιήματά, με το βασικό θέμα τους την έκφραση ανάγκης για απόδραση και ευχαρίστηση. Ο τίτλος επινοήθηκε από τον Morrison για να υποδείξει τoυς χιλιάδες ανθρώπους που κατοικούσαν στην Sunset Boulevard του Λος Άντζελες. Μουσικά, ξεκινάει αργά και σταδιακά ανεβάζει ρυθμό, αγγίζοντας την ψυχεδέλεια. Από τα δύσκολα τραγούδια τους, που θέλουν προσεκτική ακρόαση!
TRIVIA
To Wishful Sinful κυκλοφόρησε σε μικρό δίσκο (single) στη Δανία και έφθασε έως το Νο3 του chart.
To Soft Parade κόστισε 80.000 $ ενώ το πρώτο τους μόνο 10.000 $.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
17/4/25
Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΣΙΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ SOFT PARADE
Οι Doors δεν χρειάζονται ιδιαίτερεs συστάσειs. εκπροσωπούν το ρεύμα αμφιβήτησηs των 60s σε καλλιτεχνικό πολιτικό-κοινωνικό επίπεδο, και μαζί με τουs Jefferson Airplane και τουs Greatful Dead στιγμάτισαν μιά ολόκληρη εποχή. Το Soft Parade είναι ένα μείγμα ψυχεδελικού blues rock με jazz art πινελιέs και πειραματικά στοιχεία. και μόνον η χαρισματική περσόνα του Morrison με τιs υπαρξιακέs του αναζητήσειs αρκούσε και με το παραπάνω για να μετουσιώσει την ποιητική του εξωστρέφεια σε πολιτιστικά μηνύματα με την μοναδική εκφραστικότητα τηs φωνήs του και την έμφυτη ανατρεπτικότητα που τον χαρακτήριζε..όπωs και με την προκλητική και αυθάδικη σκηνική του παρουσία φυσικά, αν αναλογιστούμε σε ποιά χώρα και για ποιά εποχή μιλάμε. Το άλμπουμ χαρακτηρίζεται κυρίωs απ το hit single Touch me, αλλά και τα ιδιαίτερου μουσικού ύφουs Tell all the people και Shaman’s blues, το οποίο κατά τη γνώμη μου εμφανίζει prog-rock στοιχεία προσαρμοσμένα στο πνεύμα και την κουλτούρα τηs δυτικήs ακτήs. απροσδόκητο και παράξενο το ομώνυμο οκτάλεπτο Soft Parade, ξενίζει κάπωs σε πρώτη ακρόαση και θα έλεγα οτι είναι σχετικά ασύμβατο με το γενικό ύφοs του δίσκου. Οι δε Manzarek και Densmore με τιs jazz καταβολέs τουs ήθελαν να χρησιμοποιήσουν στην ηχογράφηση jazz μουσικούs με πνευστά και έγχορδα, αλλά προσωπικά πιστεύω οτι θα ήταν αταίριαστο το πράγμα γιατί θα απομάκρυνε την underground αισθητική τουs απ τον αναγνωρίσιμο ήχο που τουs καθιέρωσε παγκοσμίωs.
Δημοσίευση σχολίου