Αργότερα, διάβασα κι άλλες εκδοχές (σ.σ. σε συνέντευξη του Γιάννη Σπάθα στον Χρήστο Κισατζεκιάν, ο κιθαρίστας λέει ότι ο Coppersmtih ήταν αυτός που επέλεξε το Plaza). Διαλέγετε και παίρνετε! Βαφτίζοντας ή αν προτιμάτε, τιτλοφορώντας το δίσκο Socrates, κράτησαν την σχέση τους με το παρελθόν, με τους Plaza να μην έχουν την παραμικρή ηχητική σχέση με το παρελθόν τους. Φρέσκος ήχος, με τον Coppersmtih να βγάζει σε πρώτο πλάνο την κιθάρα, ο ήχος να μην έχει καμία σχέση με αυτόν που ξέραμε (σ.σ. σαν Socrates Drank the Conium) και να ακούγεται …80’s, τα φωνητικά καλύτερα (σ.σ. ποτέ τα αγγλικά του Αντώνη δεν ήταν το δυνατό σημείο τους, αλλά μας άρεσαν), ο ήχος στρωτός και 2 γερά τραγούδια, τα “Baby I’m leaving” και “Stray Dogs” που ξεχώρισαν αμέσως, ενώ στους στίχους βοήθησε πολύ και ο Gary Osborne που δούλευε και με τον Elton John.Όπως βλέπετε κι από την αφίσα δεξιά, παρ΄ότι είχαν αλλάξει όνομα, επιμέναμε να τους αποκαλούμε Socrates.
Τότε αυτά τα 2 τραγούδια ακούστηκαν και μετά χάθηκαν σαν να μην υπήρξαν. Τα υπόλοιπα 8 κομμάτια υστερούν συνθετικά και είναι εμφανές ότι καλή η ιδέα για προσαρμογή αλλά στην πράξη δεν τους βγήκε, για αυτό και σπάνια μνημονεύονται, αλλά εξακολουθώ να υποστηρίζω ότι τα “Baby I’m leaving” και “Stray Dogs” άξιζαν καλύτερης τύχης. Το περίεργο είναι ότι το άλμπουμ δεν έχει επανεκδοθεί σε cd και μόνο 2 τραγούδια του του έχουν μπει σε συλλογή (From Persons to Socrates)! Παραδόξως, σε συλλογές που έχουν μπει τραγούδια τους, αναφέρονται ως Socrates!!! To ““Baby I’m leaving” στις συλλογές Various top 84 και Greeks do it better vol1, του περιοδικού Discomoda, ενώ στη συλλογή των….Socrates 14 Μεγάλα Τραγούδια, συμμετέχουν με τα τραγούδια Stray Dogs, Baby I’m leaving και Love like Dynamite, πάντα σαν Socrates!
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΠ-ΡΟΚ
Ο Νίκος Κοντογούρης έγραψε την κριτική του δίσκου στο περιοδικό Ποπ-Ροκ (τευχ. 73, Μάρτιος 1874) όπου επιλέγω να σας μεταφέρω τα σημαντικότερα σημεία.....Ευτυχώς που οι Socrates (ας υιοθετήσω το παλιό όνομα) αντελήφθησαν γρήγορα το αγγλικό πνεύμα και φρόντισαν να παίξουν το παιχνίδι των Βρετανών...Πρώτα απ΄όλα διαφωνών μ΄όλους αυτούς που προσπάθησαν να με πείσουν πως οι Socrates αλλάξαν στυλ..Περισσότγερο συγκρατημένοι οι τρεις καλλιτέχνες, δεν επιτρέπουν στους ευατούς τους να ξεσπάσουν σε μακρόσυρτα σόλο, παίζουν συγκρατημένα, αποφεύγοντας να επιβάλλει ο καθεένασς το δυναμισμό τουκαι το ταλέντο του....Αυτό που προσέσει ο ακροατής το άλμπουμ από το πρώτο κιόλας άκουσμα είναι το περίφημο δέσιμο των μουσικών μεταξύ τους και ο άψογος μοναδικός για τα ελληνικά δεδομένα ήχος....
Ο Νίκος Κοντογούρης έγραψε την κριτική του δίσκου στο περιοδικό Ποπ-Ροκ (τευχ. 73, Μάρτιος 1874) όπου επιλέγω να σας μεταφέρω τα σημαντικότερα σημεία.....Ευτυχώς που οι Socrates (ας υιοθετήσω το παλιό όνομα) αντελήφθησαν γρήγορα το αγγλικό πνεύμα και φρόντισαν να παίξουν το παιχνίδι των Βρετανών...Πρώτα απ΄όλα διαφωνών μ΄όλους αυτούς που προσπάθησαν να με πείσουν πως οι Socrates αλλάξαν στυλ..Περισσότγερο συγκρατημένοι οι τρεις καλλιτέχνες, δεν επιτρέπουν στους ευατούς τους να ξεσπάσουν σε μακρόσυρτα σόλο, παίζουν συγκρατημένα, αποφεύγοντας να επιβάλλει ο καθεένασς το δυναμισμό τουκαι το ταλέντο του....Αυτό που προσέσει ο ακροατής το άλμπουμ από το πρώτο κιόλας άκουσμα είναι το περίφημο δέσιμο των μουσικών μεταξύ τους και ο άψογος μοναδικός για τα ελληνικά δεδομένα ήχος....
TRIVIA
Φωνητικά κάνει η Kiki Dee που το1976 είχε ένα Νο1 στην Μ.Βρετανία με το "Don't Go Breaking My Heart", ντουέτο με τον Elton John! Επίσης φωνητικά κάνει η Carol Kenyan (Heaven 17), δεύτερη κιθάρα παίζει ο Louis Barrtimac (Telephone), πνευστά ο Gary Barnacle (Positive Noise) κ.α.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
30/8/23
Δημοσίευση σχολίου