Έως και το 1991, ο Tom Petty και οι Heartbreakers, είχαν μια πολύ καλή πορεία, τόσο εμπορικά όσο και ποιοτικά, με την πλειονότητα των δίσκων τους να ξεπερνούν τα 1.000.000 αντίτυπα. Έχοντας κυκλοφορήσει τα πρώτα 2 άλμπουμ του στην Shelter, το 1979 βλέπει το τρίτο άλμπουμ του Damn the Torpedoes να κυκλοφορεί από την MCA, που είχε αγοράσει τη Shelter. Έτσι βρέθηκε στο δικαστήριο απέναντί στην MCA όπου υποστήριξε ότι το συμβόλαιό του δεν μπορούσε να ανατεθεί σε άλλη δισκογραφική εταιρεία χωρίς την άδειά του και ως εκ τούτου ήταν άκυρο. Το θέμα διευθετήθηκε με τον Petty να υπογράφει νέο συμβόλαιο ηχογράφησης με την Backstreet Records, μια θυγατρική εταιρεία MCA. Έκτοτε συνέχισε να κυκλοφορεί δίσκους σαν Tom Petty and Heartbreakers, όλοι πολυπλατινένιοι για να φθάσουμε στο 1989 όπου κυκλοφορεί το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ Full Moon Fever(Νο3 Αμερική) με τις πωλήσεις του να ξεπερνούν τα 5.000.000 μόνο στην Αμερική, ενώ ένα χρόνο νωρίτερα, συνεργάζεται με τους George Harrison, Bob Dylan, Roy Orbison και Jeff Lynn και σαν Traveling Wilburys, ταράζουν τα μουσικά δεδομένα. Νιώθοντας ότι συνθετικά βρίσκεται σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο, πηγαίνει το υλικό του στον πρόεδρο της εταιρίας (σ.σ. καλλιτέχνες που πουλούν εκατομμύρια, πρώτα συναντιούνται με τον πρόεδρο της εταιρείας και μετά με τους executives) ο οποίος με την πρώτη ακρόαση των καινούργιων τραγουδιών, τα απορρίπτει(!!!!) με βασική αιτιολογία ότι εκείνη τη στιγμή δεν ήθελε ένα σόλο άλμπουμ του Tom Petty αλλά και πιστεύοντας ότι ήταν πολύ ήρεμο για να απευθυνθεί στο ευρύ κοινό. Ο Petty ένιωσε την απόρριψη, μια απόρριψη που δεν είχε αισθανθεί σε κανένα σημείο της καριέρας του έως τότε. Εδώ να κάνω μια αναγκαία σημείωση, που έχει ιδιαίτερη σημασία για τη συνέχεια: To 1989, o Προέδρος της MCA, Irving Azoff με τον οποίο ο Tom Petty έκανε όλες τις επιτυχίες, είχε αποσυρθεί και τη θέση του πήρε ο Al Teller(πρώην Πρόεδρος της Columbia Records), αλλαγή που έπαιξε ρόλο στην ιστορία μας. Προσέξτε, και οι 2 ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ δισκάνθρωποι, αλλά φαίνεται ότι ο Teller δεν έκανε καλή εκτίμηση της κατάστασης. Απογοητευμένος με την εξέλιξη ο Petty, αναφέρει το συμβάν στον Jeff Lynn (Electric Light Orchestra, Traveling Wilburys), ο οποίος κανονίζει εν αγνοία του Petty, συνάντηση με τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της Waner, Mo Ostin. Πάντα εν αγνοία του Petty, o Lynn τον βγάζει να φάνε σε ένα εστιατόριο όπου όλως τυχαίως συναντούν στον Mo Ostin, που τους καλεί στο τραπέζι του. Εκεί, ο Lynn φέρνει την κουβέντα στην απόρριψη των τραγουδιών του κι ο Ostin δείχνει ενδιαφέρον να τα ακούσει! Όλως τυχαίως, ο Lynn έχει μια κιθάρα στο αυτοκίνητό του κι ο Petty παίζει τα τραγούδια στο εστιατόριο, με τον Ostin να του λέει ότι «είναι πολύ καλά κι όταν τελειώσει το συμβόλαιο του με την MCA, να του τα πάει να τα κυκλοφορήσει». Το χειμώνα του 1994, η Warner κυκλοφόρησε το προσωπικό άλμπουμ του Tom Petty, Wildflowers (No 8 Αμερική, Νο35 Μ.Βρετανία) και πούλησε μόνο στην Αμερική, 3.000.000 αντίτυπα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
2/5/23
Δημοσίευση σχολίου