Το μεγαλύτερο μέρος του παρακάτω άρθρου, προέρχεται από το cd interview που διένειμε η Universal με τίτλο Crush: Interview CD Track by track (2000).
23 Σεπτεμβρίου 1983, στο κατάμεστο Madison Square Garden, ο παρουσιαστής ανακοινώνει το support συγκρότημα στη συναυλία των ZZ Top: Please Welcome… Bon Jovi. Κι ο κόσμος τους υποδέχεται φωνάζοντας ZZ Top, ZZ Top!!! Οι 5 νεαροί από το κοντινό New Jersey, χρειάζονται λίγο χρόνο να βρουν την αυτοκυριαρχία τους και ξεκινούν με το Get Ready και συνεχίζουν με τα Breakout, Roulette και Runaway. Με το Runaway τελείωσαν, πριν συμπληρωθούν τα 30 συμφωνηθέντα λεπτά, αφού ο ενισχυτής του Richie Sambora, κάηκε! Παρ΄όλα αυτά, ο κόσμος που είχε πάει να τους δει, ήταν ο περισσότερος από κάθε άλλο support συγκρότημα, ενώ στα παρασκήνια προσωπικότητες όπως οι managers Don McGhee και Stuart Young (AC/DC, Billy Squire), φιλοξενούντουσαν στο καμαρίνι τους. Εξ άλλου, ο άνθρωπος που τους είχε βάλει να παίξουν ανοίγοντας για τους ZZ Top, ήταν ο διοργανωτής συναυλιών John Schear! Δεν μπορεί, κάτι είχαν «δει» όλοι αυτοί, έστω και χωρίς να έχουν κυκλοφορήσει δίσκο. “Αυτή η εμπειρία ήταν σαν να κάνει πρώτη φορά sex” λέει ο ντράμερ Tico Torres. «Πρέπει να ήταν το γρηγορότερο support, αλλά ήταν η βραδιά με την οποία συμφωνήσαμε με τον Don McGhee να μας μανατζάρει “ λέει ο Bon Jovi που τότε ήταν 19 ετών! Ήταν η εποχή που ο Sambora είχε φτιάξει τη δική του ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία Dreamdisc Records, έπαιζε στους Message και ήταν συνιδιοκτήτης ενός club που το έλεγαν Poor Willies. Στη σκηνή του Poor Willies ερχόταν κι έπαιζε ο Jon Bon Jovi, προκαλώντας το θαυμασμό του Sambora, που είπε “This guy is a Star”. Ο ντράμερ Tico Torres, ήταν ήδη καταξιωμένος επαγγελματίας, περιοδεύοντας με τους Frankie &the Knockouts και είχε προτάσεις από τον Ozzy αλλά και τον Blackmore να παίξει μαζί τους. Ο πρώτος του γάμος τον κράτησε μακριά από περιοδείες και ηχογραφήσεις, αλλά το διαζύγιό του το 1983, τον …απελευθέρωσε! Ο μπασίστας Alec John Such βρέθηκε στο συγκρότημα, μετά από πρόταση του οργανίστα David Bryan. Τον φώναξαν να τους παρακολουθήσει σε μια πρόβα όπου τζαμάρισε μαζί τους, παίζοντας το Runaway. Από την πρώτη συναυλία τους, κατάλαβε ότι ο Jon Bon Jovi το “είχε” με τα κορίτσια να σπρώχνονται μπροστά στη σκηνή, κι αυτός να χτυπιέται! Τότε ο Such ήταν 29 ετών, παντρεμένος και πρόσεχε πολύ τα οικονομικά του! Ο πρώτος κιθαρίστας του συγκροτήματος ήταν ο φίλος του Bon Jovi, Dave Sabo (μετέπειτα Skid Row) ο οποίος ποτέ δεν έγινε μέλος τους επίσημα.
Ο οργανίστας David Bryan ήταν αρχικό μέλος της παρέας και στενός φίλος του Jon. Τη θέση του Sabo πήρε ο Sambora και όπως λέει ο Bon Jovi, η πρώτη περιοδεία τους περιελάμβανε 29 ημερομηνίες, ανοίγοντας για τον Eddie Money.”Παίζαμε παντού, σε σχολεία, μεγάλους χώρους, ανοίγοντας για τον Eddie Money. Το πρόγραμμα ήταν ίδιο κάθε ημέρα. Συναυλία, μάζεμα οργάνων, μπάνιο και ύπνος για την επόμενη ημέρα. Όταν κυκλοφόρησαν τα πρώτα 2 άλμπουμ, έμενα με τη μητέρα μου. Μετά το slippery… κατάφερα και είχα χρήματα για να μείνω μόνος μου» λέει ο Bon Jovi. “Εκείνη την εποχή, είχαμε ένα δικό μας χώρο και παίζαμε, αλλά κάποιοι μπήκαν από την οροφή και μας έκλεψαν τον εξοπλισμό, αξίας 40.000$. Είχαμε ανάγκη να πουλήσουμε δίσκους, αλλά τότε είχαμε κυκλοφορήσει το 7.800 Fahrenheit και πηγαίναμε στα σπίτια φίλων για να αγοράσουν το δίσκο».Ο τίτλος του άλμπουμ υποτίθεται ότι είναι το σημείο τήξης της πέτρας μέσα σε ηφαίστειο που ισοδυναμεί με 7800° βαθμούς Κελσίου και το υπονοούμενο ότι η μπάντα ηταν καυτό Hard Rock. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε μέσα σε 6 εβδομάδες και πούλησε 750.000 αντίτυπα μόνο στην Αμερική, νούμερο που ΔΕΝ ήταν καλό!" Ήταν 1985 όταν άνοιγαν για τους Ratt και είχαν μείνει άφωνοι από την επιτυχία τους, αλλά ήξεραν ότι ήταν καλύτεροι από αυτούς. Απλά χρειαζόντουσαν χρόνοι για να έλθει η επιτυχία. Όμως οι Ratt είχαν ξεχωριστά καμαρίνια, ζεστό πλούσιο φαγητό και χιλιάδες γκόμενες . Το αποκορύφωμα ήταν το χρυσό Rolex του Bobby Blozzer (ντράμερ των Ratt). H βραδιά στο Meadlowland Arena, έξω από το New Jersey, άλλαξε τη ζωή τους, αφού τιμήθηκαν με την απονομή χρυσών δίσκων για τις πωλήσεις των πρώτων 2 άλμπουμ τους, κίνηση που τους έδωσε αυτοπεποίθηση και κίνητρο για το τρίτο άλμπουμ.
Κι αυτό ήταν το Slippery… όπου οι Jon Bon Jovi και Richie Sambora βρήκαν τα πατήματά τους σαν συνθέτες και με τη συμβολή του Desmond Child, το συγκρότημα απογειώθηκε. Τεράστια η συμβολή του παραγωγού Bruce Fairbain (τον πρότεινε ο John Kalodner) και του μηχανικού ήχου Bob Rock, που χωρίς αυτούς, δεν ξέρεις πως θα ακουγόντουσαν τα τραγούδια! Ο JBJ δεν μοιάζει, στη σκηνή τουλάχιστον, του Dee Snider(!) και τα φωνητικά έχουν βελτιωθεί (μιλάμε πάντα για τα live). Εκείνο που τους επηρέασε, ήταν η συνεργασία του Bryan Adams με την Tina Turner στο τραγούδι “It’s only Love” . «Χρειαζόμαστε μια βοήθεια, αλλά από ποιόν;». Tην απάντηση την έδωσε ένα στέλεχος του A&R (δεν αναφέρεται το όνομά του) που πρότεινε τον Desmond Child που είχε δώσει τραγούδια του στους Kiss κι ο JBJ τον ήξερε από τις αφίσες στο Fast Lane Club του Asbury όταν είχε παίξει με το συγκρότημά του, τους Rouge! Ξαφνικά άλλαξαν γνώμη, θεωρώντας ότι μπορούν να τα καταφέρουν μόνοι τους, ως τη στιγμή που πρόβαραν τα "You Give Love a Bad Name" και "Livin' on a Prayer", που κατάλαβαν ότι είχαν στα χέρια τους ένα θησαυρό». ’Ηταν Οκτώβριος του 1986 όταν άνοιγαν για τους 38 Special στο ξενοδοχείο Holiday Inn του Sioux Falls στη Ν. Ντακότα κι έμαθαν ότι το Slippery when wet” Πήγε στο Νο1! Το συγκρότημα είχε ήδη 17 χρόνια ζωής και μετά από ένα πετυχημένο πρώτο άλμπουμ κι ένα μέτριο δεύτερο, (το 7.8008 Fahrenheit), ήλθε το Slippery When Wet για να τα σαρώσει όλα. Στον ίδιο δρόμο ήταν και το New Jersey, που το συνόδευσε 17μηνη(!) περιοδεία για να κυκλοφορήσει το Keep the Faith που έδειξε το δρόμο της αλλαγής και προσαρμογής στα νέα δεδομένα όπως και το These Days που ποιοτικά ήταν από τα καλύτερα άλμπουμ τους, κάνοντας το όνομα των Bon Jovi γνωστό σε όλα τα αμερικάνικα σπίτια (κι όχι μόνο).
Οι Bon Jovi με τον Υπεύθυνο Ξένου Ρπερτορίου της Universal στην Αθήνα 2011. |
H επιτυχία του Crush (No9 USA, No1 UK) βρίσκει τον Sambora με 2 προσωπικά άλμπουμ, με ειδικά το Stranger in This Town να είναι πολύ καλό) και τον Jon Bon Jovi να βλέπει να μην /έρχεται η πολυπόθητη κινηματογραφική καριέρα.
Το συγκρότημα βρισκόταν στο bar γιορτάζοντας την επιτυχία του κι ο manager τους Don McGhee έχασε την πτήση του από Νέα Υόρκη, αναγκάζοντας τον να νοικιάσει ένα jet για να τους συναντήσει. Αυτό τους έδωσε την ιδέα στην επόμενη περιοδεία που θα ήταν πλέον headliners να μετακινούνται με ιδιωτικό αεροπλάνο. Για πολλά χρόνια οι Bon Jovi δεν ξανά μπήκαν σε λεωφορείο! Να σημειώσω ότι το αεροπλάνο δεν τους ανήκει όπως δεν ανήκει σε κανένα συγκρότημα (ίσως εξαίρεση να αποτελούν οι Iron Maiden), αλλά το νοικιάζουν, βάζοντας το όνομά τους στις 2 πλευρές του! Η επιτυχία του Slippery… επανέφερε στο αμερικάνικο chart τα πρώτα 2 άλμπουμ τους με το άλμπουμ να βγάζει 4 πετυχημένα singles και να πουλάει περισσότερα από 15.000.000 αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Η επιτυχία συνεχίστηκε με το New Jersey (1988, No1 USA, No1 UK) και οι ατελείωτες περιοδείες συνεχίστηκαν έως και τον Φεβρουάριο του 1990, συμπεριλαμβανομένης της ιστορικής συναυλίας στη Μόσχα, τον Αύγουστο του 1989. Εκείνο που υποσχέθηκαν στον εαυτό τους ήταν ότι δεν θα ξανά έκαναν ένα άλμπουμ σαν το Fahrenheit. Τα άλμπουμ που ακολούθησαν (Cross Road (συλλογή), Keep the Faith,These Days)ανέβασαν επίπεδο το συγκρότημα, έστω κι αν ήταν πλέον …ώριμο. Ο μπασίστας Alec John Such (έφυγε από τη ζωή τον Ιούνιο του 2022) αποχώρησε το 1994 κι αντικαταστάθηκε από τον Hugh McDonald. Δεν υπάρχουν ασφαλείς πληροφορίες αν έφυγε ή τον έδιωξαν. Μιλώντας στο Classic Rock (τεύχος Μάρτιος 2001), ο JBJ είπε ότι ήταν 10 χρόνια μεγαλύτερος από τους άλλους και περιέργως δεν ήθελε να παίζει στους δίσκους παρά μόνο στις συναυλίες, ενώ συνήθως συμβαίνει το αντίθετο! Πληροφορίες τον φέρνουν να έχει απομακρυνθεί εντελώς από τη μουσική, έχοντας πουλήσει όλο τον εξοπλισμό του και να ζει στο Corpus Christi του Texas.
Κι όπως λέει ο JBJ στους επικριτές τους, “ η καλύτερη εκδίκηση είναι ότι είμαστε ακόμα εδώ! Το συγκρότημα ακολούθησε πιστά το δρόμο του και δικαιώθηκε. Έρχονται μουσικοί από τους Creed και Vertical Horizon και ζητούν να φωτογραφηθούν μαζί μας. Αυτό και μόνο δείχνει τι σημαίνει το όνομα των Bon Jovi! Μπορεί να μην γεμίζουμε πλέον στάδια αλλά εξακολουθούμε να παίζουμε σε μεγάλους χώρους και να τους γεμίζουμε». Οι Bon Jovi,ποτέ δεν στηρίχθηκαν στα κιθαριστικά riffs αλλά στις πιασάρικες μελωδίες που ο Desmond Child τους προσέφερε απλόχερα. Ο χρόνος περνάει και βρίσκουμε τους Bon Jovi να έχουν κυκλοφορήσει το 7ο άλμπουμ τους με τίτλο Crush (2000, No9 USA, No 1 UK) σε παραγωγή των Jon Bon Jovi, Richie Sambora και Luke Ebbin με αρχική επιλογή για τη θέση του παραγωγού, τον Καναδό Bruce Fairbairn, που όμως πέθανε κι έτσι την ανέλαβαν οι δύο τους με την προσθήκη του Luke Ebbin, που προτάθηκε από τον John Kalodner, για να τους δώσει ένα πιο μοντέρνο ήχο. Η κυκλοφορία του βρίσκει τους Bon Jovi και Sambora, να έχουν κυκλοφορήσει τους προσωπικούς τους δίσκους, με όση επιτυχία είχαν και μετά από 5 χρόνια κενού, από το 1995 που κυκλοφόρησαν το These Days, να επανέρχονται με 12 καινούργια τραγούδια, τα περισσότερα συνθέσεις των Bon Jovi/Sambora. Το Crush έβγαλε μια τεράστια επιτυχία, το "It's My Life", το μόνο τραγούδι που συνθετικά συμμετέχει ο Σουηδός Max Martin που είχε γράψει επιτυχίες για τους Britnewy Spears, Backstreet Boys, Celine Dion και NSYNC. Οι Sambora/Bon Jovi είχαν καταλάβει ότι μετά την εξαιρετικά πετυχημένη συνεργασία μες τον Desmond Child δεν θα ήταν καθόλου κακό να συνεργαστούν με ένα πετυχημένο συνθέτη της νέας γενιάς. Και όπως αποδείχτηκε, έκαναν απόλυτα σωστά! Η επαφή με τον Martin έγινε μετά από πρόταση ενός στελέχους του τμήματος A&R της εταιρείας του που του είπε το όνομα του Martin που τότε μόλις είχε ξεκινήσει να συνεργάζεται με την Britney Spears και δεν τον ήξερε κανείς. Άσε που ο Bon Jovi βρισκόταν στη Μάλτα για τα γυρίσματα της ταινίας U-571 κι έπρεπε να γυρίσει στην Αμερική για να συναντηθεί μαζί του. Όταν όμως ξεκίνησαν να συνεργάζονται στο studio και παρ΄όλο που ο Martin δεν είχε ξανά δουλέψει με rock συγκρότημα, οι Bon Jovi εντυπωσιάστηκαν από τον επαγγελματισμό του. Ο αρχικός τίτλος του άλμπουμ ήταν Sex Sells και ήδη είχαν τυπώσει τις αφίσες (φαίνονται στο video του "Real Life"). Ένας άλλος πιθανός τίτλος ήταν το One Wild Night, τραγούδι που υπάρχει στο cd αλλά και σε διαφορετική εκτέλεση (καλύτερη) στο live compilation, One Wild Night Live 1985–2001 που κυκλοφόρησε το 2002. To Crush πούλησε την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του 115.000 αντίτυπα και συνολικά ξεπέρασε τα 2.000.000 μόνο στην Αμερική. Έβγαλε 3 singles, τα "Say It Isn't So", "Thank You for Loving Me" και βέβαια το “It’s my life” που έγινε τεράστια επιτυχία. Με το Crush, ξεφεύγουν από το hard rock ύφος των τελευταίων 2 άλμπουμ και ξανά γυρνούν σε πιο pop-rock ήχο. Κι αυτό συμβαίνει όχι μέσω του "It's My Life", αλλά μέσω των υπόλοιπων τραγουδιών που δεν σημείωσαν ανάλογη επιτυχία, ίσως με εξαίρεση την power μπαλάντα τύπου Bryan Adams, "Thank You for Loving« αλλά και το«Captain Crash and the Beauty Queen From Mars»), δείχνουν ότι το έψαξαν πολύ. Σε γενικές γραμμές το Crush είναι ένας mainstream rock δίσκος, καλύτερος από ό,τι θα περίμεναν οι περισσότεροι. Έξ΄αλλου έχουν περάσει 17 χρόνια από την ημέρα που ξεκίνησαν και οι προσδοκίες έχουν περιοριστεί.
ΤΟ BOX SET
To 2004 κυκλοφόρησαν το box set 100,000,000 Bon Jovi Fans Can't Be Wrong(No 53 Αμερική), με 4 CD/1 DVD, γιορτάζοντας τα 100.000.000 άλμπουμ που πούλησαν σε όλο τον κόσμο!!!. Το εξώφυλλο και ο τίτλος βασίστηκαν στη συλλογή που είχε κυκλοφορήσει ο Βασιλιάς το 1959, 50,000,000 Elvis Fans Can't Be Wrong: Elvis' Gold Records, Volume 2. Στα 4 cd θα βρείτε κυρίως demos, ακυκλοφόρητα b sides αλλά και τα "The Radio Saved My Life Tonight","Real Life", "Edge of a Broken Heart" και "Good Guys Don't Always Wear White" τα οποία είχαν συμπεριληφθεί σε soundtracks και δεν είχαν μπει σε άλμπουμ τους.
TRIVIA
- To 1996 ο Torres παντρεύτηκε την Eva Herzigová με την οποία χώρισε το 1998. Το 2001 παντρεύτηκε για τρίτη φορά (σ.σ. δεν έβαλε μυαλό) την Maria Alejandra με την οποία απέκτησε τον Hector Alexander.
- To Crush έχει ένα hidden track, το μέτριο "I Could Make a Living Out of Lovin' You", που μου θύμισε εκείνη τη χρυσή εποχή των cd’s με το κρυμμένο τραγούδια, όπου είχαμε φθάσει πρώτα να ακούμε το (μέτριο έως κι αδιάφορο) κρυμμένο τραγούδι και μετά το… άλμπουμ.
Την επόμενη Κυριακή: Steppenwolf- Το Διηνεκές Ταξίδι στη Ψυχεδέλεια
΄Εύγε Αλέξανδρε!!Ευχαριστούμε για τον κόπο...άλλωστε ο λόγος ύπαρξης ανάλογων ιστοσελίδων είναι να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότερες γενιές ποια είναι η καλή μουσική και η κλασική μουσική του 20ου αιώνα, αποφεύγοντας τα μουσικά δημιουργήματα"σκουπίδια" του σήμερα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤεραστια μπαντα , ειδικα οι πρωτοι τους δισκοι . Θεωρω αξεπεραστο τον ομωνυμο δισκο τους που εχει πολυ δυνατα κομματια αλλα δεν εχει την 'υπερπαραγωγη ΄ των επομενων ,πραγμα που για μενα τον κανει πιο ενδιαφερον .Περιλαμβανει δε το καλυτερο κομματι τους για μενα το shot through the heart (οχι το you give love ) κομματι του Jack Ponti αν δεν κανω λαθος που αποτελει ισως το απολυτα ενδεικτικο κομματι της μουσικης τους εκεινης της περιοδου .
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαιρνοντας αφορμη απο τον τιτλο ,ειδικα για τους συγκεκριμενους εχει γινει σαφης αναφορα απο παλιο 'εγκυρο ' Ελληνικο μουσικο περιοδικο , στο εισαγωγικο κειμενο του αρχισυντακτη .
Ηταν η εποχη που αρχισει να βγαινει ο πρωτος καπνος απο την εμπορικη επιτυχια των Bon Jovi και οι εμπειροι συντακτες ,ανελαβαν να ξεκαθαρισουν την κατασταση λεγοντας με σαφηνεια οτι ονοματα σαν τους Bon Jovi θα ηταν διατοντες αστερες που μετα απο χρονια κανεις δεν θα θυμαται . Αντιθετα καποια αλλα ονοματα θα ειναι διαχρονικα .
Στο ποδοσφαιρο κατι αντιστοιχο θα ηταν αν εβλεπε καποιος 'ειδημων ΄τον Μαραντονα στο ξεκινημα του και ελεγε οτι ο 'παικτης αυτος δεν προκειται να κανει καριερα ' Στην περιπτωση αυτη ,ο 'ειδημων ΄θα λεγοταν αμπαλος /'μυρωδιας' . Στην περιπτωση της μουσικης πως θα λεγοταν ?