Οι ηχογραφήσεις του έγιναν κατά την περίοδο Φεβρουάριο-Δεκέμβριο 1972, όπου περιόδευαν προωθώντας τα άλμπουμ τους Fragile (1971) και Close to the Edge (1972) για αυτό σε κάποια κομμάτια του Yessongs, ντραμς παίζει ο Bill Bruford ο οποίος μετά την ολοκλήρωση των ηχογραφήσεων του άλμπουμ Close to the Edge, αποχώρησε για να προσχωρήσει στους King Crimson κι αντικαταστάθηκε από τον Alan White (πρώην Plastic Ono Band).
Το Yessongs (Νο 7 Μ.Βρετανία,Νο 20 Αμερική) ηχητικά (σ.σ. η λέξη παιχτικά δεν μου ακούγεται καθόλου καλή) είναι πολύ καλό, αλλά νομίζω ότι σχεδόν όλα(!) τα εύσημα παίρνει το δαντελωτό παίξιμο του κιθαρίστα Steve Howe που σε ορισμένα κομμάτια είναι αριστουργηματικό, αναδεικνύοντας το Yessongs αντιπροσωπευτικό του live ήχου και των δυνατοτήτων του συγκροτήματος ακόμα κι αν οι συνθέσεις τους ξεπερνούν τα 8 λεπτά σε διάρκεια. Όπως έγραψα και πιο πάνω, το παίξιμο των Wakeman, Alan White, David Bruford και Chris Squire είναι υψηλού επιπέδου, αλλά το δαντελωτό παίξιμό του Howe στα "Siberian Khatru"(σε ένα τρελό σόλο), "Heart of the Sunrise", "Roundabout" και "Close to the Edge", είναι ανυπέρβλητο. Γι την ιστορία, το άλμπουμ και οι τότε συναυλίες τους ξεκινούσαν με την επιβλητική εισαγωγή "Firebird" του Ρώσου συνθέτη/μουσουργού Igor Stravinsky!
Τα περισσότερα κομμάτια του τριπλού live άλμπουμ προέρχονται από τα τρία πρόσφατα studio άλμπουμ τους (Yes Album (1970), Fragile (1971) και Close to the Edge (1972))με ικανή προσθήκη ένα πέρασμα από το προσωπικό άλμπουμ του Rick Wakeman, The Six Wives Of Henry VIII, το οποίο δένει απόλυτα με τα υπόλοιπα. Φυσικά δεν λείπουν τα σόλο μπάσο και κιθάρα, που πάντα είτε σαν θεατής σε συναυλία, είτε σαν ακροατής δίσκου, με κούραζαν.
Βρισκόμαστε σε μια εποχή που ο περφεξιονισμός αγγίζει το απόλυτο και το συγκρότημα καταφέρνει να αποδίδει στα live του, την ποιότητα των studio ηχογραφήσεων. Κλασικό παράδειγμα, ο τραγουδιστής Jon Anderson που η απόδοσή του είναι πολύ καλή ακόμα και στο τραχύ "I've Seen All Good People" αν κι έχω την αίσθηση ότι το «ευαίσθητο» "Long Distance Runaround" το παίζουν πιο γρήγορα σε σχέση με τη studio εκτέλεση, αλλά είναι τέτοια η μαγεία που το διακατέχει, που τους το συγχωρώ.
Το εξώφυλλο είναι ζωγραφισμένο από τον μάγο Roger Dean που τα έργα του ανέδειξαν οι Yes αλλά και τα κομμάτια τους αναδείχτηκαν από τα έργα του.
 |
| Δύσκολο μια φωτογραφία να αποδώσει το μεγαλείο ενός εξώφυλλου. |
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Έξη μόνο μήνες μετά την κυκλοφορία του Yessongs, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το διπλό και εξαιρετικά πολυδαίδαλο άλμπουμ Tales from Topographic Oceans (Δεκέμβριος 1973).
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
15/6/21
Τι είχαμε τραβήξει και με το Firebird! Αν θυμάσαι (που σίγουρα θα θυμάσαι), εκείνη την εποχή ο John McLaughlin είχε φτιάξει το jazz rock γκρουπ Mahavishnu Orchestra (έπαιξαν και στο Mar y Sol). Έτυχε τώρα, αυτοί να έχουν βγάλει εκείνη τη χρονιά το καλύτερό τους άλμπουμ, με τίτλο Birds of Fire! Γινόταν λοιπόν πανικός με τη σωστή ονομασία και το σωστό γκρουπ.
ΑπάντησηΔιαγραφή