SHARK ISLAND – LAW OF THE ORDER (1989): ΔΩΣΤΕ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ

 

Να εξηγηθώ: Με κανένα τρόπο δεν θεωρώ ότι οι Shark Island είναι ένα Melodic/ A.O.R.συγκρότημα. Αντίθετα, θα τους κατέτασσα (αν και θεωρώεντελώς λάθοςτις ταυτότητες στη μουσική) στο χώρο του αμερικάνικου hard rock αλλά η ύπαρξη ενός και μόνο ενός τραγουδιού, του “Paris Calling”, τους έχει βάλει κάτω από την ετικέτα του A.O.R./Melodic. Στην πραγματικότητα, οι προερχόμενοι από το Λος Άντζελες Shark Island είχαν την τύχη των πολλών συγκροτημάτων εκείνης της εποχής. Έβγαλαν μια κομματάρα (“Paris Calling”), ένα καλό άλμπουμ και…χάθηκαν. Εκείνο που καταλαβαίνεις με το πρώτο άκουσμα του Law of the Order, είναι ότι τα παέν καλά με τη μελωδία. Κι αν κάποιοι από εσάς έχετε συνδυάσει τη μελωδία με τα πλήκτρα, οι Shark Island δεν έχουν σταγόνα πλήκτρων για να γλυκάνουν τον ήχο τους. Έχουν ένα καλό (σ.σ. έως εκεί, τίποτε παραπάνω) τραγουδιστή, τον Richard Black κι ένα δεμένο, λες και παίζουν χρόνια μαζί, κιθαριστικό δίδυμο, τους  Damir Simic και Alex Kane, που δημιουργούν όλες τις μελωδίες κι από εκεί και πέρα, αμερικάνικο hard rock της δεκαετίας του 80. Βέβαια, οι Shark Island δεν ανήκουν στην κατηγορία των μελιστάλακτων συγκροτημάτων και σίγουρα ο ήχος τους είναι πιο rock edged από τα περισσότερα συγκροτήματα της εποχής. Ας αφήσουμε το “Paris Calling” που είναι το πιο γνωστό τραγούδι τους και δικαιωματικά ξεχωρίζει, κι ας ακούσουμε προσεκτικά τα “Shake for me” και «Somebody Falling” που έρχονται κολλητά. Ευκολομνημόνευτα τραγούδια, catchy μελωδίες, καλή ερμηνεία από τον Richard Black. Και οι κιθάρες, σε κανένα τραγούδι δεν κουράζουν με τραβηγμένα, επιδεικτικά σόλο.  Αδιάφορο το “Passion to Ashes”, τα χώνουν χοντρά στα “Spellbound” και “Get some Strange” που δεν έχουν με κανένα τρόπο το ύφος του μελωδικού. Καλή η προσπάθεια τους στο “Why should I” αλλά δεν έφθανε για να ξεχωρίσει σαν power ballad, με το “Ready or Not” να μας επαναφέρει στη rock ατμόσφαιρα. Το άλμπουμ κλείνει με τη διασκευή τους στο υπέροχο “The Chain” των Fleetwood Mac που ανεπιτυχώς οι Shark Island του έδωσαν rock διάθεση, κάνοντας το έτσι να χάσει όλη τη μαγεία τους. Άσε που η φωνή και η ερμηνεία του Blackδεν του ταιριάζει καθόλου. Σε γενικές γραμμές το Law of the Order είναι ένα άλμπουμ με 10 ώριμα τραγούδια, λες και έχουμε να κάνουμε με ένα συγκρότημα με μεγάλη πείρα και ιστορία πίσω του. Κι όμως, το Law and Order είναι το δεύτερο άλμπουμ τους μετά το S'cool Buss (1986)!


TRIVIA
  • To άλμπουμ επανεκδόθηκε το 2004 από την Bad Reputation σε διπλή έκδοση cd με bonus το live EP τους July 14, 1989 Bastille Day - Alive At The Whiskey EP καθώς και 2 τραγούδια, τα "Father Time" και "Dangerous" με τα οποία συμμετείχαν στο soundtrack  Bill & Ted's Excellent Adventure (1989).
  • Το 1991 ο Black ήταν τραγουδιστής στο μοναδικό άλμπουμ των Contraband που μεταξύ άλλων έπαιζαν και οι Michael Schenker,  Tracii Guns (L.A. Guns), Share Pedersen (Vixen) και Bobby Blotzer (Ratt).
 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

2/12/20

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment
  1. Καλο δισκακι, θεωρω ειναι απο τις μπαντες που τους εμαθαν πιο πολλοι στην 'youtube εποχη ' ,παρα τοτε .

    Απο τον δισκο αυτο το κομματι που μου αρεσει ειναι shake for me , θεωρω εχει καλη ρεφρενια και ομορφο εισαγωγικο ριφ . Υπαρχει και στο youtube ζωντανο να το παιζουν σε καποιο μικρο club το 2018 .

    Σχετικα με τον οτι δεν ειναι 'aor ', πολυ σωστα λεει το κειμενο ,δεν ειναι και οχι μονο επειδη δεν εχει πληκτρα ,υπαρχουν και aorιες χωρις πληκτρα ( κατ εμε κακως ,απο εκει ξεκιναει μια μπαντα) ,αλλα η ολη αισθητικη και κυριως η αποδοση των φωνητικων ειναι με τροπο 'metal-hard rock ' .

    Ειναι παντως καλο αλμπουμ και επισης ειχαν πολυ 'πιασαρικο ονομα ΄.

    ΑπάντησηΔιαγραφή