STYX – PIECES OF EIGHT "ΑΣ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΝΑ ΧΑΘΟΥΝ ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΥΛΙΚΕΣ ΑΠΟΛΑΒΕΣ"

To Pieces of Eight μαζί με το Grand Illusion είναι τα 2 αγαπημένα μου άλμπουμ των Styx. Όχι γιατί περιέχει τα Blue Collar Man (Long Nights)", "Renegade" και “Queen of Spades” αλλά γιατί ακούγοντας το ολόκληρο, πάντα το εύρισκα δεμένο και σφιχτό.
Φυσικά η στήλη δεν μπορούσε να φιλοξενήσει μόνο ένα άλμπουμ από την πλούσια δισκογραφιά του αμερικάνικου συγκροτήματος. Κι αν το Grand Illusion δικαιωματικά παρουσιάστηκε ανάμεσα στα 4 άλμπουμ πυλώνες του A.O.R /Melodic, το αμέσως επόμενο άλμπουμ τους, Pieces of Eight (1978, Νο 6 Αμερική) ανήκει στις καλές ή καλύτερα πολύ καλές στιγμές τους.  Η πρώτη πλευρά ανοίγει με το Great White Hope, ένα τραγούδι που στην ουσία προδιαγράφει το μουσικό ιστό που θα κινηθούν τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου. Το ίδιο συμβαίνει και στο I'm O.K. για να φθάσουμε στο Sing for the Day, την πιο pop στιγμή του άλμπουμ. Θεωρώ ότι το συγκρότημα έχει αφήσει πίσω του την όποια progressive θεώρηση είχε και γενικά το pomp rock και μετά την μεγάλη επιτυχία του Grand Illusion αποφάσισε να κρατήσει λίγα από τα παραπάνω στοιχεία και να ακολουθήσει ποιο (light) rock ύφος.

Σ’αυτό συνέβαλε κατά πολύ η μετεγγραφή του κιθαρίστα και τραγουδιστή Tommy Shaw (από το 1975 και το άλμπουμ Crystal Ball ) που έδωσε στο συγκρότημα άλλη πνοή αλλά και άλλη διάσταση . Ξαναγυρίζω στο άλμπουμ και στη  β πλευρά ανοίγει το με το Blue Collar Man, μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του αν όχι η μεγαλύτερη. Το αστείο είναι ότι η έμπνευση για τη μελωδία των πλήκτρων στην αρχή του τραγουδιού, προέρχεται όταν ο συνθέτης του Tommy Shaw προσπάθησε να βάλει μπροστά το σκάφος του κι η μηχανή του δεν έπαιρνε, κάνοντας αυτόν το θόρυβο. Όταν γύρισε σπίτι του, προσπάθησε να ‘ξαναπιάσει» τον ήχο και τα κατάφερε παίζοντας πλήκτρα! Για τους συλλέκτες, να σημειώσουμε ό τι το single κυκλοφόρησε και σε μπλε βινύλιο το οποίο είναι δυσεύρετο κι ακριβό! Και τα άλλα δύο τραγούδια που ακολουθούν ανήκουν στις καλές στιγμές του άλμπουμ και είναι τα Queen of Spades και Renegade, με το τελευταίο να συγκαταλέγεται μεταξύ των 5 καλύτερων μου τραγουδιών τους. Τραγούδια σαν τα Sing for the Day, Lords of the Ring και Aku-Aku" (σ.σ που βρίσκω εντελώς άχρηστη την παρουσία του) είναι λυρικά και θα τα χαρακτήριζα "album tracks". Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο άλμπουμ έχει υποτιμηθεί από τους fans των Styx και όλοι στέκονται στο Blue Collar Man, λες και το υπέροχο ομώνυμο κομμάτι (Pieces of Eight) δεν υπάρχει, με τον συνθέτη Dennis DeYoung να κλέβει τις εντυπώσεις.

Διαβάζοντας τα αμερικάνικα περιοδικά της εποχής (σ.σ. όσα ερχόντουσαν στη χώρα μας, τότε), οι Αμερικάνοι δημοσιογράφοι έδωσαν στο Pieces of Eight την ταυτότητα του concept άλμπουμ, κάτι που επιβεβαίωσε και ο Dennis DeYoung. Το κυρίως θέμα των κομματιών, όχι όλων αλλά των περισσότερων, έχουν την έννοια «να μην αφήνουμε τα όνειρά μας μόνο για την επιδίωξη χρήματος και υλικών περιουσιακών στοιχείων». Ο χρυσόδετος κι ασήκωτος τόμος της ιστορίας του rock μας θυμίζει ότι concept ήταν το άλμπουμ του The Serpent is Rising.
 
ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ
Τη φωτογραφία και την ιδέα του εξώφυλλου είχε η αγγλική εταιρεία Hipgnosis, η οποία εκείνη την εποχή, σάρωνε. Ο Dennis DeYoung περιγράφει πως αντέδρασαν τα μέλη τους συγκροτήματος όταν το είδαν στα γραφεία της δισκογραφικής εταιρείας: “Όλοι απογοητευτήκαμε. Είμαστε 5 νέοι, παίζαμε rock είχαμε πουλήσει με το προηγούμενο άλμπουμ μας 3.000.000 αντίτυπα και στο εξώφυλλο του νέου μας δίσκου ήταν μια φωτογραφία με 3 μεγάλες σε ηλικία γυναίκες όπου η κάθε μια είχε ένα σκουλαρίκι με άγαλμα από τη Νήσο του Πάσχα. Όμορφες, περιποιημένες αλλά μεγάλες καμία σχέση με το κοινό μας. Δεν καταλάβαμε ποτέ τη λογική της Hipgnosis αλλά οι άνθρωποι της εταιρείας μας ήταν ενθουσιασμένοι!»Το χειρότερο είναι ότι η φωτογραφία τους δεν υπήρχε στο οπισθόφυλλο αλλά μέσα στο διπλό εξώφυλλο, όπου και πάλι υπήρχαν αγάλματα της Νήσου του Πάσχα που μπήκαν μόνο και μόνο για να δώσουν "ένα μυστήριο"στη φωτογράφιση αφού τότε φωτογραφήθηκαν και διατυπώθηκαν οι θεωρίες κατασκευής τους.


ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ

Τον επόμενο χρόνο, το 1978 κυκλοφόρησαν το ακόμα πιο πετυχημένο άλμπουμ Cornerstone που “έβγαλε» το μοναδικό Νο1 στους μικρούς δίσκους, Babe.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
4/12/19/
Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment
  1. Τεραστιοι , οποιος ειχε ταξιδεψει στις ΗΠΑ την δεκαετια του 80 , παρατηρουσε παντου μπλουζες styx οπως και rush .

    Απο το κειμενο κραταω την επισημανση οτι δεν υπηρχε φωτογραφια τους ουτε στο οπισθοφυλο .

    Ετσι λοιπον θα αναφερω το παραδοξο , στο πρωτο μισο της δεκαετιας του 80 , παρα πολλοι δισκοι των μεγαλων συγκροτηματων και καλλιτεχνων του πιο μελωδικου hard rock ,ειτε του μελωδικου rock , ειτε του AOR , ειτε του arena rock κτλ κτλ ειχαν 'μηδενικη ' η σχεσον μηδενικη φωτογραφικη αναφορα στα μελη τους , η ειχαν καποιες πολυ μικρες φωτο με αποτελεσμα σε αρκετες μπαντες ,να μην εχουμε δει καν τα μελη τους . Το παραδοξο ηρθε με την ανοδο των πιο σκληρων ειδων , thrash κτλ , οπου τα αντιστοιχα μελη τους 'ποζαριζαν ' ασυστολα ειτε με υφος καταπατημενου οικοπεδουχου ,ειτε εξαπατημενου επενδυτη , ειτε με διαφορα ποτα στα χερια κατηγορωντας μαλιστα σαν ποζεραδες ποιους ? Αυτους που τους ειχαμε δει σε καποιες 'αχνες' φωτογραφιες η και καθολου !! Ενδιαφερον ...

    Σχετικα με το cornerstone , πιθανων μεσα ειχε το πιο διαχρονικο κομματι τους που παιζεται ακομα και απο τα ελληνικα 'ραδιοφωνα 'σημερα , το boat on the river .

    Αν ηθελε καποιος να ακουσει σε ενα κομματι του τι ακριβως ηταν οι Styx θα του ελεγα να ακουσει το man in the wilderness απο αλλο αλμπουμ βεβαια .






    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε κουράζεις με την πολεμική σου,στα όρια του κόμπλεξ θα έλεγε κανείς,εναντίον όσων δεν ακούν AOR, ή όσων ακούν thrash/power/glam κτλ..έχεις φάει bullying μικρότερος;Σου έχουν κάνει κάτι;
      Και όσο να το καμπυλώνεις κατά καιρούς,εξακολουθείς να το αναφέρεις συνέχεια.Εδώ δεν έχουμε πόλεμο συμμοριών.Δεν σε καταδιώκει κανείς.Το πιο σωστό θα ήταν να σεβαστείς κι εσύ τις επιλογές των άλλων.Διότι είμαστε και πολλοί εδώ (αν όχι οι περισσότεροι) που ακούμε αυτά που κράζεις,χωρίς λόγο,και κατατάσεις σε δικές σου "κατηγορίες" και "μονάδες μέτρησης",που στο φινάλε είναι τελείως υποκειμενικό,και μπορεί να μην ενδιαφέρουν και κάποιους.
      Οπότε θα σε παρακαλέσω να αποφεύγεις χαρακτηρισμούς και ατυχείς παρομοιώσεις,και να μην προσπαθείς να τραβάς συνεχώς την προσοχή με αυτά.Δεν ξέρω,άθελα σου,σκόπιμα,με το να χαρακτηρίζεις κάποιους στερεοτυπικά,προσβάλλεις.
      Δεν θα πω κάτι παραπάνω,νομίζω να σε κάλυψα.

      Διαγραφή
  2. φιλε μου Sad wings ,
    αυτα τα οποια γραφω δεν ειναι υποχρεωτικο να τα διαβαζεις . Ειναι ελευθερος ο σχολιασμος οποτε εφοσον εσυ γνωριζεις το υφος μου και το τι πιστευω και δεν σου κανει ,απλα μην κανεις την αναγνωση .Οποτε δεις αυτο το 'AOR' απλα μην το διαβαζεις αφου ΄τις ιδιες λαλακιες θα πει παλι ' ( οπως θα ελεγε και ο Γεωργιου ) .

    Δεν υπαρχει θεμα σεβασμου η οχι .Θα ισχυε η εννοια 'σεβασμος' στην περιπτωση που ειχα καποιο καναλι , εγραφα καποια αρθρα ,οποτε οι 'πελατες ' -αναγνωστες των αρθρων θα ειχαν καποια απαιτηση-αξιωση να πουν 'φιλε κουραζεις ' . Ειναι σαν να μου λες φιλε κανεις εκφραστικα λαθη (που κανω) . Εχω καποια υποχρεωση να ειμαι εκφραστικα σωστος ? ορθογραφημενος ? μη επαναλαμβανομενος ?

    Βεβαια εχεις καθε δικαιωμα να κρινεις ελευθερα οπως και εγω και δεν εχω καποια ενσταση σε αυτο . Γιαυτο και το σχολιο σου το σεβομαι ,δεν συμφωνω ομως .

    Το ελευθερο σχολιο , εφοσον αυτο ειναι στα ορια που επιτρεπει το ιδιο το σαιτ , ακριβως γιαυτο ειναι ελευθερο για να λεει καθενας την γνωμη του .Δεν εχει την υποχρεωση να λεει αυτα που θελουν να ακουσουν οι υπολοιποι η αν θελεις να ειναι ενδιαφερον η αρεστος στους υπολοιπους .

    Παντα λεω ακριβως αυτο που πιστευω και πραγματι επαναλαμβανομαι πολλες φορες οταν κρινω οτι το θεμα χωραει ιδιου τυπου ' σχολιο .

    Οποτε δυστυχως δεν μπορω να ακολουθησω την παρακληση σου να 'τροποποιησω 'τα σχολια μηπως παρεξηγηθουν οι ακροατες καποιου ειδους ( που θα το εβρισκα και λιγο παιδικο -οπαδικο ) . Την γνωμη μου αναφερω , παντα με την υποκειμενικοτητα και τα κολληματα που με διακρινουν ασφαλως .

    Καθε προσωπικη γνωμη αυτο το χαρακτηριστικο εχει οτι χρησιμοποιει τις δικες της μοναδες μετρησης οπως λες ,αμα χρησιμοποιησουμε μοναδες μετρησης του 'αλλου ' θα ειναι η γνωμη του 'αλλου '.

    Να γνωριζεις παντως οτι σεβομαι ολα τα μουσικα ειδη ,απο μουσικης-παικτικης αποψης ιδιαιτερως .Καποια στερεοτυπα μου φαινονται αστεια ,κυριως του παρελθοντος και σε αυτα εχω αναφερθει οχι σε ατομα συγκεκριμενα . Και ουδεποτε υβριστικα η προσβλητικα ,αυτη την εντυπωση εχω .Πιο πολυ καταγραφω την προσωπικη εντυπωση καταστασεων .

    Το μουσικο γουστο επισης δεν θεωρω οτι σε κατατασει σε καποια υποομαδα για να προβω σε ομαδοποιησεις .

    Αν θελεις καποια παραπανω διευκρινηση ευχαριστως . Δεν ξερω αν μου διαφευγει κατι νομιζω οτι αρκετοι θα μπαινουν στο σαιτ , λιγοτεροι θα διαβαζουν τα αρθρα καθως θα μοιραζονται στο τι τους ενδιαφερει και ακομα πιο λιγοι θα τους απασχολει τι σχολιαζει ο καθε ....απο κατω . Οποτε μην μεγαλοποιεις την σημασια των σχολιων ,που για μενα εχουν βαρυτητα 'προπονητων της εξεδρας ' .




    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για να σχολιάζεις,πάει να πει ότι απευθύνεσαι κάπου.Σε κάποιον/κάποιους που θα διαβάσουν το σχόλιο σου.Επικοινωνείς μια άποψη,σωστά;Οπότε άκυρο το επιχείρημα σου περί "δεν είναι υποχρεωτικό να τα διαβάζεις".Με την ίδια λογική είναι σαν να μιλάς σε ένα καθρέφτη,που γνωρίζεις ότι δεν θα πάρεις απάντηση.Ή σε κάποιο ντουβάρι.
      Μαζί, άλλο τόσο για αυτά περί "ελεύθερου σχόλιου",προκειμένου να εκφράζεις δηκτικές απόψεις,υιοθετώντας ο ίδιος μάλιστα "οπαδικές/καφενειακές" πρακτικές πόλωσης, γιατί γνωρίζεις ότι περιμένεις απάντηση (άλλωστε έχεις παραδεχτεί αρκετές φορές ότι το κάνεις επίτηδες)...ξέρεις υπάρχει και κάποιο όριο.
      Επίσης,υπερασπίζεσαι την αξία του σχολιασμού σου,και στην συνέχεια να την αναιρείς λέγοντας να μην την μεγαλοποιώ ή να μην δίνω σημασία.Γιατί το γράφεις λοιπόν;Θέλω να πω είναι σαν να λες ότι εδώ είμαι δώστε μου σημασία,ακούστε αυτό που θέλω να πω,αλλά μην μου δίνετε σημασία κι ας γράφω κατεβατά,προκειμένου...να μην σε παίρνουν οι υπόλοιποι αναγνώστες στα σοβαρά.Μπαίνεις,αναλύεις,γράφεις,κρίνεις,επαναλαμβάνεσαι και εν τέλει λες πως δεν σε ενδιαφέρει.Σε ποιον απευθύνονται τα σχόλια αν όχι σε αυτούς που διαβάζουν αυτά τα άρθρα;Πέρα από τους συντάκτες.
      Αφου λοιπόν,ο ίδιος απαξιώνεις την άποψη σου σε τρίτους,εγώ δεν μπορώ να πω κάτι.Δικαίωμα σου όπως λες.

      Διαγραφή

  3. Τα σχολια τα πιστευω απολυτα για να τα γραφω , αλλα τα θεματα που καταπιανομαστε και σχολιαζουμε εχουν την βαρυτητα 'περιορισμενη' . Αυτο εννοω μην μεγαλοποιουμε τις αποψεις για θεματα λιγο καφενειακα . Και αυτο αφορα το σχολιο σου οτι προσβαλω καποιες 'ομαδες 'καπως ετσι .

    Δεν εχω στο νου καποιο αναγνωστικο κοινο οταν γραφω καποια αποψη για τους firehouse η τι ειδα σε μια συναυλια , η τι επικρατουσε στο παρελθον . Ισως σου φαινεται περιεργο οτι υπαρχουν και καποιοι που να μην εχουν αυτοσκοπο την 'αναγωριση ' η την 'αυτοπροβολη 'τους .Ισως εχεις δικιο γιατι ετσι ειναι το συνηθες .

    Δεν εχω κανενα τετοιο σκοπο σε διαβεβαιω , μεινε ησυχος ,ειναι εκτος της αντιληψης μου .

    ΑπάντησηΔιαγραφή