PRAYING MANTIS - DENNIS STRATTON- PAUL DI'ANNO:LIVE AT LAST(1990) Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΑΙΗ

Ας αρχίσουμε με μια διαπίστωση: η ζωή δεν είναι πάντα δίκαια! Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η περιπτώσει των Praying Mantis. Παιδιά και αυτοί του N.W.O.B.H.M., όπως οι Def Leppard, οι Saxon, οι Iron Maiden, είχαν (και έχουν!) το ταλέντο, την έμπνευση, τις ιδέες αλλά πέρα από την καταξίωση που γνώρισαν στην Ιαπωνία και σε ένα κλειστό κύκλο οπαδών, δεν μπόρεσαν να γίνουν ποτέ συγκρότημα πρώτης γραμμής, αποκτώντας έτσι ένα «cult status». Ακόμα και έτσι πάντως η αξία τους είναι μεγάλη και η αγάπη των πιστών ακόλουθων είναι τεράστια!
Γυρίζοντας αντίστροφα την κλεψύδρα του χρόνου, θυμόμαστε ότι οι Parying Mantis κυκλοφόρησαν  το πρώτο άλμπουμ τους  το 1981 με τίτλο Time tells no lies. Προηγουμένως  είχαν  ταράξει τα νερά με το τραγούδι Captured city το οποίο συμπεριελήφθηκε στην συλλογή Metal for Muthas του 1980. Από το σημείο αυτό ξεκινά και η μεγάλοι σχέση αγάπης με την χώρα του ανατέλλοντος Ηλίου, αφού από το 1981 και μετά οι Mantis ουσιαστικά δεν υπάρχουν! Όταν λοιπόν τα αδέλφια Troy, ιδρυτές της μπάντας, αποφασίζον να βάλουν από την ναφθαλίνη τους Praying Mantis το 1990 στο πλαίσια μιας νοσταλγικής N.W.O.B.H.M. tour, επιλέγουν την Ιαπωνία για τα ζωντανά διαπιστευτήρια δείχνοντας εμπιστοσύνη σε αυτό το δέσιμο που δημιουργήθηκε ανάμεσα τους, εννέα χρόνια πίσω. Ετσι κυκλοφορεί το  Live at last καθώς επίσης και το Predator in disquise, η δεύτερη studio δουλειά τους η οποία τους βάζει σε ένα δρόμο δισκογραφικής συνέπειας που φτάνει μέχρι σήμερα.
Για τις ανάγκες του συγκεκριμένου live επιστρατεύονται και δυο Maiden φυγάδες της πρώτης περιόδου της μπάντας. Δεν είναι άλλοι από τους Dennis Stratton και Paul Dianno. Ο Dennis Stratton αποχωρώντας από την αγκαλιά της Παρθένου, σχημάτισε ένα μελωδικό σχήμα, τους Lionheart κυκλοφορώντας το 1984 τον δίσκο Hot tonight. Ο Paul Dianno από την άλλη, λαμβάνοντας μέρος και στην δεύτερη  στούντιο δουλειά των Iron Maiden, το Killers (‘81), κυκλοφορεί μαζί τους  το ep Maiden Japan και στην συνέχεια αντικαθίσταται από τον Bruce Dickinson στα τέλη του 1981 λόγω εθισμού σε καταχρήσεις. Διαβάστε εδώ ποιός ήταν η πρώτη επιλογή να τον αντικαταστήσει. ΔΕΝ ήταν ο Dickinson!Στα χρόνια που ακλουθούν σχηματίζει τους Dianno με μια ομότιτλη στούντιο κυκλοφορία το 1984 και τους Battlezone με δυο δουλειές, το Fighting back(‘86) και το Children of Madness(‘87). Ο Bruce Bisland είναι ο drummer ο όποιος στα επόμενα χρόνια θα γίνει μόνιμο μέλος των Praying Mantis. Στο συγκεκριμένο live θα λέγαμε πως μας συστήνεται, δείχνοντας μας πως δεν έχει κανόνα πρόβλημα να παίξει πάνω στα χνάρι του τεράστιου Clive Burr, όσον αφορά τα Maiden τραγούδα. Τέλος, αυτοί που συμπληρώνουν και που ουσιαστικά βάζουν κάτω από τις φτερούγες τους το όλο εγχείρημα είναι οι Praying Mantis. Δηλαδή τα Κυπριακής καταγωγής αδελφια Chris(bass) και Tino Troy(guitar). Αξίζει να αναφέρουμε την συμμέτοχη τους στους Stratus στο Throwing shapes (‘84), οι οποίοι ήταν γνωστοί και ως Clive Burr’s Escape σε κάποια demos.
Το Live at last κυκλοφόρησε στις 21 Ιουνίου 1990 αρχικά στην Ιαπωνία με εξώφυλλο τους πρωταγωνιστές του τίτλου. Πολλά χρόνια αργότερα θα κυκλοφορήσει επίσημα και έκτος Ιαπωνίας με διαφορετικό εξώφυλλο το οποίο αναφέρεται έντονα τόσο στους Praying Mantis όσο και στους Iron Maiden.
Εναρκτήριο λάκτισμα του δίσκου, μετά τις συστάσεις, με το "Panic in the streets" απο τον πρώτο δίσκο των Mantis. Σε τραγουδιστικό ρολό ο Tino Troy σκορπώντας τον ενθουσιασμό στους λάτρεις του N.W.O.B.H.M. Στη συνεχεία, η σκηνή και το κοινό υποδέχονται τον Dennis Stratton ο όποιος προκείμενου να ευχαριστήσει άπαντες, πασπαλίζει την καθαρά του με μελωδικές νότες και με περίσσιο φωνητικό πάθος ερμηνεύει το "Dangerous Game" από τους  Lionheart. Ένα από τα highlight του δίσκου αφού όλα δένουν τόσο άψογα μεταξύ τους και εύκολα μπορεί να καταλάβει κάποιος ότι το μελωδικό ροκ είναι και δίκη τους υπόθεση! Επιστροφή και πάλι σε τραγούδι των Praying Mantis  με το υπέροχο "Children of the Earth" με τον Tino Troy πάλι στα lead vocals και την υπόλοιπη μπάντα σε ξεσηκωτικά backing vocals. Πλημμυρισμένο και αυτό από μελωδία σε οδηγεί από την φρενήρη ένταση στην χαλαρή «γέφυρα» με τον Stratton να αναλάμβανε το μικρόφωνο σε αυτό το σημείο και ξανά πάλι στο πεδίο της έντασης με ένα μοναδικό καθαριστικό σόλο για φινάλε. Οι τόνοι πέφτουν και εμείς απολαμβάνουμε το "Lovers to the Grave". Καθαρός ήχος στην κιθάρα και ταυτόχρονα lead vocals, προσφέρουν άφθονο μουσικό νέκταρ στους παθιασμένους ακροατές. Αμέσως μετά την ηρεμία ακολουθεί η καταιγίδα την οποία προκαλείται από τη διπλή καθαριστική επίθεση του Dennis Stratton και του Tino Troy ρίχνοντας έτσι την αυλαία σε αυτό το αριστούργημα. Η σημαία του N.W.O.B.H.M. κυματίζει περήφανα και πάλι με το "Flirting with Suicide", ταξιδεύοντας σε στα μουσικά δρώμενα που έλαβαν μέρος στις αρχές του 80 στην βροχερή Βρετανία. Στο σημείο αυτό ενσωματώνεται και ο Paul Dianno με την υπόλοιπη μπάντα! "Hot tonight" από Lionheart με τον Paul στα φωνητικά. Πανκ attitude σε ένα καθαρά μελωδικό τραγούδι το οποίο έχει μια ιδιαίτερη γοητεία αφού ο Dianno είναι «φορμαρισμένος» ακόμα και αν ξεχνά τους στίχους σε κάποια σημεία. Ο μελαγχολικός τόνος της φωνής του Paul Dianno είναι ιδανικός για την αρχή του "Running for Tomorrow". Αν και τραγούδι των Praying Mantis, ορκίζεσαι έτι θα μπορούσε να υπάρχει μέσα σε δίσκο των Iron Maiden της πρώτης περιόδου. Οι δισολίες που ακούγονται παραπέμπουν σε ένα άλλο μεγάλο καθαριστικό δίδυμο, αυτό των Gorham-Robertson, φανερώνοντας πως το μεγάλη κίνημα του N.W.O.B.H.M. ήχε σαν βάσει του εκτός των άλλων και τους Thin Lizzy. Κάπου εδώ , ξεσπά ένα τσουνάμι από τραγούδια  που έμειναν στην ιστορία και που αφορούν φυσικά το παρελθόν των δυο «guests» στην μεγαλύτερη heavy metal μπάντα όλων των εποχών: "Wrathchild", "Murders in the Rue Morgue", "Remember tomorrow", "Phantom of the opera"," Iron Maiden" και τέλος "Running Free". Όλα τους αποδίδονται άψογα από τον κάθε μουσικό στον αντίστοιχο τομέα του, τιμώντας αλλά και δίνοντας μια νέα πνοή ζωής στα πρώτα βήματα της Σιδηράς Παρθένου. Προσωπικό αγαπημένο το «Remember Tomorrow» λόγω φυσικά της ερμηνείας του Dianno! Προτελευταίο τραγούδι του δίσκου είναι το Cheated, πίσω από το οποίο κρύβεται μια ιστορία την όποια θα σας την δηγηθεί ο Αλέξανδρος Ριχάρδο στη στήλη Έτσι Γράφτηκε (διάβασε εδώ)...
Συμπερασματικά, έχουμε να κινούμε με ένα θαυμάσιο live album. Κόσμημα στην δισκογραφική πορεία των Praying Mantis και κυριολεκτικά «rock candy» ή καλυτέρα «N.W.O.B.H.M. candy» για όλους εμάς. Η παραγωγή ανήκει στον Dennis Stratton και στον Tino Troy και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια..... Σε καμιά περιπτώσει μην αφήσετε να σας ξέφυγε, αν δεν το έχετε ήδη!
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

24/6/18



Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου