BLACK SABBATH: ΤΟ ΚΟΛΑΝ ΤΗΣ Κας WARD, ΤΟ ΣΩΒΡΑΚΟ ΤΟΥ OZZY ΚΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΛΜΠΟΥΜ SABOTAGE!

Το 1974 ήταν μια πολύ καλή χρονιά για τους Black Sabbath. Ήταν ανάμεσα στα  κορυφαία ονόματα του hard rock, είχαν κυκλοφορήσει 5 αψεγάδιαστους δίσκους και την άνοιξη του 1974 είχαν εμφανιστεί στο Ontario Motor Speedway στην Καλιφόρνια (πίστα αυτοκινήτων ταχύτητας μόλις 15 χιλ. από τον Λος Άντζελες) μαζί με τους Deep Purple και Emerson Lake and Palmer. Οι Deep Purple κυκλοφόρησαν cd και dvd από εκείνη τη καλή εμφάνισή τους, καταγράφοντας έτσι μια ιστορική στιγμή. Ο χρυσόδετος κι ασήκωτος τόμος της ιστορίας του rock μας θυμίζει ότι εκείνο το φεστιβάλ παρακολούθησαν 300.000 κόσμου!
Μετά την εμφάνισή τους, επέστρεψαν στα σπίτια τους θέλοντας να ξαναγυρίσουν σε ένα κανονικό ρυθμό ζωής μετά από συνεχείς συναυλίες και ηχογραφήσεις.
Όμως τους περίμενε ακόμα ένα – πολύ σοβαρό – πρόβλημα. Βρισκόντουσαν σε νομική διαμάχη με τον manager τους Patrick Meehan που από το 1970 όριζε τις τύχες τους! O Meehan όταν τον γνώρισαν ήταν βοηθός του Don Arden, κι αποφάσισαν να συνεργαστούν μαζί του και όπως οι ίδιοι παραδέχονται, του οφείλουν την επιτυχία τους στην Αμερική.  Ο Meeham είχε μεγάλη πίστη στις live ικανότητες του συγκροτήματος γι’ αυτό και τους έκλεινε διαρκώς εμφανίσεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι πριν πάνε να παίξουν στην Καλιφόρνια στο Ontario Motor Speedway το συγκρότημα είχε τελειώσει την αμερικανική περιοδεία του κι είχε επιστρέψει στην Αγγλία, όπου ο Meehan τους ζήτησε να επιστρέψουν στην Αμερική για μια εμφάνιση στο συγκεκριμένο φεστιβάλ.
Όμως η κόπωση είχε καταβάλει τους τέσσερεις Sabbath. Και με δεδομένη την δύσκολη συνεννόηση που είχαν με τον Meehan (σ.σ. «ποτέ δεν σου έδινε μια συγκεκριμένη απάντηση» είχε πει ο Butler) του ανακοίνωσαν τη λήξη της συνεργασίας τους. ‘Ό,που κι αν έψαξα σε παλαιότερες συνεντεύξεις, πουθενά δεν βρήκα ένα σοβαρό παράπτωμα (υπεξαίρεση χρημάτων π.χ) στο οποίο να έχει υποπέσει ο Meehan και να δικαιολογεί τη διακοπή της συνεργασίας τους. Όμως ο δραστήριος manager δεν σκόπευε να εγκαταλείψει το κορυφαίο hard tock συγκρότημα της εποχής τόσο εύκολα. 
Μόλις το συγκρότημα ανήγγειλε τη διακοπή συνεργασίας μαζί του, έκλεισε για ένα μήνα το Morgan Studio, εκεί που είχαν ηχογραφήσει και το προηγούμενο άλμπουμ τους Sabbath bloody Sabbath για να ξεκινήσουν τις καινούργιες ηχογραφήσεις τους. Το studio ήταν κλεισμένο  από τις 14.00, αλλά το συγκρότημα ξεκινούσε να δουλεύει κατά τις 16.00, αφού τις πρώτες δύο ώρες έπιναν στο bar που υπήρχε μέσα στο studio. Η ελεύθερη κι απεριόριστη ύπαρξη κοκαΐνης μέσα στο studio ήταν για αυτούς σκέτος παράδεισος. Ωστόσο όλα πήγαιναν καλά, αν και ο Ozzy ήταν πολύ κουρασμένος επειδή όλες οι ηχογραφήσεις γινόντουσαν live κι αυτό απαιτούσε την μόνιμη παρουσία του.
Ο Iommi βρίσκεται σε μεγάλη φόρμα, συνθέτοντας καθημερινά καινούργια riffs που δουλεύονται απ΄όλους και ντύνουν όλα τα τραγούδια. Ο ήχος είναι πιο σκληρός σε σχέση με αυτόν του Sabbath bloody Sabbath και ίσως πιο πλούσιος . Κι ένα μεσημέρι, απροειδοποίητα την ώρα που ηχογραφούσαν, ένας δικαστικός επιμελητής μπαίνει στο studio και τους αφήνει ένα ένταλμα. Στο δίσκο το συγκεκριμένο κομμάτι που ηχογραφούσαν την ώρα που μπήκε ο επιμελητής εμφανίζεται με τίτλο The Writ (το ένταλμα!). Τα προβλήματα μόλις άρχισαν. 

Στο μουσικό κομμάτι-και το  μόνο ενδιαφέρον- σε ένα μήνα είχαν τελειώσει τις ηχογραφήσεις κι αμέσως οι ταινίες «πέταξαν» για τη Νέα Υόρκη για τη μίξη και το τελικό mastering.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ!
Τα μέλη του συγκροτήματος αποφάσισαν να εμφανίζονται οι ίδιοι στο εξώφυλλο και με τη σύμφωνη γνώμη του Graham Wright προχώρησαν στη φωτογραφία που βλέπετε. Όπως έχει δηλώσει ο Bill Ward είχαν κλείσει το studio για την ηχογράφηση, αλλά δεν είχαν συνεννοηθεί μεταξύ τους για το τι ρούχα θα φορούσαν! Έτσι ο Ward φόρεσε ένα κολάν της γυναίκας του γιατί είχε πάει με ένα βρώμικο blue jean και δεν ήθελε να φωτογραφηθεί με αυτό κι έτσι δανείστηκε το εσώρουχο του Ozzy, ο οποίος εμφανίστηκε με κιμονό, οπότε το εσώρουχο δεν ήταν απολύτως απαραίτητο! Αν αναρωτιέστε γιατί δανείστηκε o Ward (για τη φωτογράφιση) το εσώρουχο του Ozzy,η εξήγηση είναι απλή: Δεν φορούσε! Όλοι  στο μυαλό τους είχαν την άποψη να φορέσουν μαύρα, αλλά τελικά μόνο ο Ward φόρεσε ένα μαύρο δερμάτινο jacket. Η φωτογράφιση τελείωσε μέσα σε πολύ λίγα λεπτά και σήμερα θεωρείται σαν ένα από τα πλέον πρόχειρα εξώφυλλα στο χώρο του rock!
Δεν χρειάστηκε ιδιαίτερη σκέψη για να ονομάσουν το άλμπουμ Sabotage (Νο 7 Μ.Βρετανία, Νο 28 Αμερική) εξ αιτίας της επίσκεψης του δικαστικού επιμελητή την ώρα της ηχογράφησης.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΜΑΧΗΣ ΜΕ ΤΟΝ PATRICK MEEHAN
Όπως ανέφερε ο Ward, οι δικηγόροι στοίχισαν χιλιάδες δολάρια για να καταλήξουν σε μια συμβιβαστική λύση και τελικά πλήρωσαν τον Meehan για να διακοπεί το συμβόλαιό τους. Ακόμα μεγαλύτερη  ήλθε η εφορία κι έτσι σχεδόν ό,τι έβγαλαν από τις πωλήσεις του Sabotage πήγε σε δικηγόρους και εφορία.  Αποφάσισαν οι ίδιοι να μανατζάρουν τους εαυτούς τους, πράγμα που μετά από λίγο κατάλαβαν ότι ήταν αδύνατον και στη συνέχεια προσέλαβαν τον Mark Foster, πρώην υπάλληλο του Meehan.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ
Αν και το Sabotage είναι από τα άλμπουμ της πρώτης γραμμής για τους Black Sabbath, αρχίζει και φαίνεται μια πτωτική πορεία. Οι δικαστικές διαμάχες, τα πολλά έξοδα, η αλλαγή manager και οι συνεχείς καταχρήσεις οδηγούν το συγκρότημα στο μέτριο Technical Ecstasy(1976) και το αδιάφορο Never Say Die!(1977) όπου ο Ozzy απολύεται, ενώ έχει απολυθεί άλλες δύο φορές στο παρελθόν! 
Διάβασε εδώ τη συνέχεια της ιστορίας με το ξεκίνημα της καριέρας του Ozzy
Το 1976 το συγκρότημα προσλαμβάνει τον Don Arden στη θέση του manager αλλά ήδη η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. 
TRIVIA
  • To “Hole in the sky”που είναι το πρώτο τραγούδι που ανοίγει το άλμπουμ και ΠΡΙΝ ξεκινήσει η μουσική ακούγεται η λέξη “Attack”. Την  εκφωνεί στο studio o μηχανικός ήχου και φίλος τους, Mike Butcher. Για να την ακούσετε θα πρέπει να δυναμώσετε αρκετά τα ηχεία σας.  Εκείνη την εποχή, πριν το συγκρότημα ξεκινήσει να παίζει στις συναυλίες, ακουγόταν η λέξη“Attack”, δίνοντας έτσι τόνο στο τι θα επακολουθούσε.
  • Στο μεσοδιάστημα των δυο τελευταίων τραγουδιών Am I going Insane και The Writ ακούγεται ένα κλάμα μωρού κι ένα γέλιο. Το γέλιο ανήκει σε ένα Αυστραλό φίλο του Butler που εκείνες τις ημέρες είχε έλθει στο Λονδίνο, ενώ το κλάμα ανήκει σε ένα άγνωστο μωρό. Κατά τη διάρκεια του μιξαρίσματος, ο Butcher βρήκε στην κονσόλα αφημένη μια κασέτα και την έβαλα να ακούσει τι είχε γραμμένο. Άκουσε το κλάμα του μωρού, το έπαιξε στη μισή ταχύτητα και έβγαλε κάτι το απόκοσμο! Ποτέ δεν έμαθαν σε ποιόν ανήκε η κασέτα.
  • Τέλος στο τέλος του The Writ κι αφού τελειώσει το κομμάτι, ακούγεται μία μουσική πιάνου  με δύο ανδρικές φωνές. Ανήκουν στους Ozzy και Ward που τους ηχογράφησε ο Butcher χωρίς να το ξέρουν και το προσέθεσε στο τέλος του τραγουδιού!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου