Θεωρώ ότι το Sheffield Steel κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην πλούσια δισκογραφία του Joe Cocker, όχι μόνο επειδή ήταν ένα καλό άλμπουμ αλλά γιατί, κυρίως, γιατί τον βοήθησε να βρει τα κατάλληλα τραγούδια που θα τον ξεχώριζαν. Μετά τα 2 πρώτα άλμπουμ του, σταδιακά η καριέρα του βάλτωσε με μέτρια άλμπουμ αλλά η αλλαγή δισκογραφικής εταιρείας (από την Asylum του David Geffen) στην Island του Chris Blackwell που έκανε την παραγωγή, φαίνεται ότι δούλεψαν ευεργετικά. Έχοντας δουλέψει με reggae καλλιτέχνες, ο Blackwell, του συστήνει τους Sly and Robbie (μια από τις καλύτερες rhythm section της δεκαετίας του 80), τον Γάλλο οργανίστα Wally Badarou, τον κιθαρίστα και στενό συνεργάτη της Marianne Faithfull, Barry Reynolds, τους Τζαμαϊκανούς Mikey Chung και Uzziah "Sticky" Thompson, ενώ φωνητικά κάνουν 2 ομόσταβλοι τραγουδιστές της Island Records, οι Jimmy Cliff και Robert Palmer.
Το αποτέλεσμα ήταν να ηχογραφήσουν ένα από τα ποιοτικότερα άλμπουμ εκείνης της δεκαετίας (Νο 105 Αμερική), γεμάτο soulful και bluesy ατμόσφαιρα. Ακούστε τη σύνθεση των Steve Winwood και Will Jennings, Talking Back to the Night, που έγινε μεγάλη επιτυχία από τον Winwood, πόσο groovy ακούγεται από τον Cocker. Ακόμα πιο δυνατό παράδειγμα το Many Rivers to Cross (επιτυχία του Jimmy Cliff), που ταιριάζειο απόλυτα στην εκφραστική φωνή του, το Ruby Lee με κορυφαίο το Seven Days μια τουλάχιστον σε εμένα άγνωστη σύνθεση του Bob Dylan, που μακράν είναι το καλύτερο τραγούδι του δίσκου και μια από τις καλύτερες ερμηνείες του Joe Cocker(1944-2014).
To Sheffield Steel είναι πραγματικά είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ, κι αυτό ίσως να οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στις επιλογές μουσικών του Blackwell, που σε κάθε τραγούδι κτίζουν ένα δικό τους groovy ήχο. Τόσα χρόνια, όσες φορές και να το ακούσω δεν το βαριέμαι, αντίθετα, μου δημιουργεί τη διάθεση να το ξανά ακούσω.
Παρ΄όλη την εμπορική αποτυχία του, λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του, οι συνθέτες/στιχουργοί Jack Nitzsche, Buffy Sainte-Marie και Will Jennings, εμπιστεύτηκαν σε αυτόν και την Jennifer Warnes, το Up Where We Belong, που ακούστηκε στην ταινία An Officer and a Gentleman (ελληνικός τίτλος «Ιπτάμενος και Τζεντλεμαν»). Το τραγούδι έγινε τεράστια επιτυχία και τον επανάφερε στα charts.
ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΜΕΤΑ
Το 1984 κυκλοφόρησε το Civilized Man.
ΜΗΤΗΡ ΜΑΘΗΣΕΩΣ
Το Seven Days δεν υπάρχει σε κανένα άλμπουμ του Dylan παρά μόνο στο The Bootleg Series Volumes 1–3 (Rare & Unreleased) 1961–1991 που κυκλοφόρησε το 1991!
To Sheffield είναι βιομηχανική πόλη της Β. Αγγλίας, φημισμένη για τις βιομηχανίας χάλυβα και σίδηρου και είναι η γενέτειρα του Joe Cocker.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
12/12/25
Ο ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΚΟΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟ SHEFFIELD STEEL
Στην αρχή της δκαετίας του 80, όντας μαθητής λυκείου, γνώριασα την εμβληματική φιγούρα του Joe Cocker, μέσα από την ταινία Woodstock και τη διαακευή του στο With A Little Help from My Friends (σύνθεση των Lennon/McCartney) αλλά και με τραγούδια σαν τα The Letter, Delta Lady,Woman to Woman, Marjorine κ.α.. Το 1982, η χρονιά που τελείωνα το λύκειο, βλέπω την ταινία An Officer and A Gentleman όπου το τραγούδι των τίτλων, Up where we belong με τον Joe Cocker και την Jennifer Warnes, σαρώνει τα βραβεία και επαναφέρει τον Cocker στην επικαιρότητα. Η κατάλληλη στιγμή είχε φθάσει και το εξαιρετικό Sheffield Steel κυκλοφορεί με super hits ta Talking Back to the Night, Seven Days και Many Rivers to Cross, επαναφέροντας τον Cocker οριστικά πλέον στο προσκήνιο, οριοθετώντας μια νέα αρχή στην καριέρα του.
Δημοσίευση σχολίου