Χειμώνας 2020 στο Hard Rock Cafe της Αθήνας, συναντώ τον Σπύρο Φουσέκη, κιθαρίστα των Flying Mercury στην παρουσίαση του πρώτου βιβλίου του Παναγιώτη Παπαϊωάννου, Dead Rockers Society. “Πότε θα κυκλοφορήσει το δεύτερο άλμπουμ των Flying Mercury» ήταν η ερώτησή μου, για να πάρω μια γεμάτη ενθουσιασμό απάντηση, «θα αργήσει λίγο, αλλά θα είναι πολύ καλύτερο από το πρώτο». Τελικά το άλμπουμ δεν κυκλοφόρησε ποτέ, οι Flying Mercury διαλύθηκαν και ξανά βρήκα τον Σπύρο στους Destiny Calls. Με ανεβασμένο τον πήχη των προσδοκιών, άκουσα το πρώτο άλμπουμ τους Alive και συμφώνησα με την άποψη του Σπύρου Γιαννακόπουλου που το χαρακτήρισε »αγνό και ειλικρινές». Στη συνέντευξη που ακολουθεί, οι Αγγελική Ροσσολάτου τραγούδι, Πέτρος Παπαπέτρο ντραμς, Γιώργος Γεωργίου πλήκτρα, Λουκάς Αδαμόπουλος μπάσο και Σπύρος Φουσέκης, μιλούν για το πρώτο πόνημα των Destiny Calls. (Κεντρική φωτό: Μαρία Καλογεροπούλου)¨
Πως προέκυψαν οι Destiny Calls, τι κάνατε πριν, πως καταλήξατε στο νέο σχήμα;
Οι Destiny Calls προέκυψαν από την ανάγκη των μελών τους για μουσική δημιουργία που να έχει μια σαφή έκφραση στις μουσικές αναφορές των 80’ς και από μια εσωτερική ανάγκη να βγαίνει το σωστό θετικό vibe μέσα και έξω από την μπάντα. Ταυτόχρονα το σχήμα θα έπρεπε να έχει κάτι φρέσκο που να περνάει το σωστό μήνυμα μέσω της μουσικής του. Όλοι έμπειροι μουσικοί ο καθένας στο κομμάτι του ανεξαρτήτως ύφους και παράλληλα με τις υπόλοιπες μουσικές μας διαδρομές ενώσαμε δυνάμεις για κάτι καινούργιο. Το μουσικό παρελθόν όλων μας είναι λίγο πολύ γνωστό καθώς και οι δισκογραφίες που μας ακολουθούν.
Πείτε μου λίγα λόγια για τους Destiny Calls .
Οι Destiny Calls είναι οι:
Aggeliki Rossolatou – Φωνητικά
Spiros Fousekis (Silver R.I.S.C., ex-Danger Angel) – Κιθάρες, δεύτερα φωνητικά
George Georgiou (Innerwish, Rock’n’roll Children, Fortress Under Siege) – Πλήκτρα
Loukas Adamopoulos – Μπάσο, δεύτερα φωνητικά
Petros Papapetros (Vital Path) – Τύμπανα
Το συγκρότημα ξεκίνησε τις ηχογραφήσεις ως Flying Mercury τον Ιούλιο του 2020 για το δεύτερο άλμπουμ του. Tο μεγαλύτερο μέρος της συγγραφικής δουλειάς έγινε κατά την περίοδο του covid. Ο εγκλεισμός, η εσωτερική αναζήτηση, οι προσωπικές εμπειρίες και η ανάγκη για επικοινωνία, οδήγησαν σε μια μορφή ανθρώπινης έκφρασης που δίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να εκφράζουν τον καθένα.
Οι ηχογραφήσεις ολοκληρώθηκαν τον Δεκέμβριο του 2021, ενώ η μίξη και το mastering ολοκληρώθηκαν μέχρι το τέλος του 2022. Ξεκίνησε λοιπόν η αναζήτηση δισκογραφικής εταιρείας ώστε να υπάρξει η επόμενη κίνηση της κυκλοφορίας. Όλα αυτά έφεραν σκέψεις και εσωτερικό interaction. Η συνέχεια ήταν ανατρεπτική καθώς κατά τη διάρκεια της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων για τις επόμενες κινήσεις που θα σηματοδοτούσαν την κυκλοφορία, υπήρξε διαφορά απόψεων μεταξύ των μελών του συγκροτήματος, με αποτέλεσμα την αποχώρηση από το σχήμα των τεσσάρων και να ξεκινήσουν κάτι νέο . Το όνομα βρέθηκε γρήγορα, ίσως ήταν ήδη έτοιμο, Destiny Calls.
Μια σύντομη αναζήτηση και μερικές οντισιόν έφεραν ομόφωνα την Αγγελική Ροσσολάτου στο νέο σχήμα και ξεκίνησαν οι φωνητικές ηχογραφήσεις πάνω στο υπάρχον υλικό, ενώ παράλληλα τα μπάσα ηχογραφήθηκαν από τον Αδαμόπουλο εκ νέου. Ο δεύτερος γύρος ηχογραφήσεων και Mastering ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2024, ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2024, ενώ παράλληλα το συγκρότημα ξεκίνησε εντατικές πρόβες για τις πρώτες του εμφανίσεις για την προώθηση της δουλειάς του. Οι Destiny Calls κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους cd με τίτλο Alive μέσω της Hyperstar entertainment τον Μάρτιο του 2025.
Έως τώρα, οι Destiny Calls έχουν δώσει 2 συναυλίες, την πρώτη τον Φεβρουάριο του 2025 με τους Silent Wedding και τη δεύτερη τον Απρίλιο ανοίγοντας για τους Remember Lizzy. Ποιες οι εντυπώσεις σας από το παίξιμό σας (θετικές/αρνητικές).
Γιώργος: Ναι η αλήθεια είναι ότι πέσαμε στα βαθιά από την πρώτη στιγμή αλλά είναι λογικό το βήμα της μεγάλης σκηνής γιατί όλα τα μέλη της μπάντας έχουν την εμπειρία και το παρελθόν να το υποστηρίξουν. Στο πρώτο live στο Piraeus Academy με τους Silent Wedding υπήρξε λίγο άγχος καθώς θα ήταν η πρώτη φορά που θα παρουσιάζαμε το σχήμα και την δουλειά μας, αλλά την στιγμή του Soundcheck όλα μπήκαν στην θέση τους και με άνεση πατήσαμε στα πόδια μας δίνοντας μια πρώτη θετική εντύπωση στον κόσμο για το ποιοι είμαστε και τι κάνουμε.
 |
| Στο Piraeus. φωτό: Γιάννης Δόλας |
Στο Κύτταρο τα πράγματα μας φάνηκαν πιο εύκολα, ενώ στην πραγματικότητα ήταν πιο δύσκολα, καθώς θα ανοίγαμε ένα Live το οποίο ήταν πολύ σημαντικό από άποψη κριτικής και παρουσίας και ουσιαστικά ήταν μια άτυπη παρουσίαση του cd. Όλα πήγαν καλά και στις δυο περιπτώσεις και η αντίδραση του κόσμου το επιβεβαίωσε από όλες τις απόψεις. Προχωράμε λοιπόν με βλέμμα στα επόμενα που θα ανακοινωθούν σύντομα.
Ποιες θα χαρακτηρίζατε σαν βασικές επιρροές (συγκροτήματα και μουσικά ρεύματα)
Σπύρος: Οι Destiny Calls έχουν μια σαφή αναφορά στον ήχο των 80’ς με στοιχεία από μπάντες όπως Journey, Europe, Whitesnake, Survivor, White Lion, επεξεργασμένο στην σημερινή μουσική πραγματικότητα του είδους, ενώ παράλληλα υπάρχει άμεση αναφορά του ύφους της Σκανδιναβικής Hard Rock σκηνής από το 2010 και πέρα από μπάντες όπως Ηeat, Eclipse, WET και Τalisman. Συνεπώς θα χαρακτήριζα την μουσική ως ένα μίγμα US- European Hard AOR 80’s 2010’s .
Ποια ήταν τα συναισθήματά σας όταν ολοκληρώσατε το δίσκο σας;
Πέτρος: Πολλά τα συναισθήματα και αντικρουόμενα, μια αίσθηση χαράς, ηρεμίας και πληρότητας που φτάσαμε στο τέλος ενός ταξιδιού και ένα δέος για το επόμενο ταξίδι που θα είναι το να επικοινωνήσουμε με περηφάνια το πόνημα μας με τον κόσμο.
 |
| Πέτρος Παπαπέτρος. φωτό: μΜ. Καλογεροπούλου. |
Σπύρος: Είμαστε πολύ χαρούμενοι και περήφανοι για το αποτέλεσμα. Πιστεύουμε ότι η δουλειά μας έχει πολλά να πει συνολικά στο είδος αλλά και ατομικά στον κάθε ακροατή και φίλο της μπάντας. Ήδη τα μηνύματα και η ανταπόκριση που έχουμε από Ελλάδα και εξωτερικό είναι πολύ θετικά και ο κόσμος έχει αγκαλιάσει την προσπάθεια μας.
Αγγελική: Εγώ συγκινήθηκα πολύ. Ήταν η πρώτη φορά που έλαβα μέρος σε ηχογράφηση ολόκληρου δίσκου, ένιωσα πολύ περήφανη, πρωτίστως επειδή σε όλα τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας άρεσε εξ’αρχής ο τρόπος που έβγαιναν τα κομμάτια και τους ευχαρίστησε ιδιαιτέρως αυτό (υπήρχε αγωνία από όλους για το αποτέλεσμα, λόγω του ότι τα κομμάτια αρχικά ήταν με αντρική φωνή) και έπειτα για εμένα, που κατάφερα να βγάλω αυτήν την πλευρά μου. Έβαλα όλη μου την διάθεση και τη γνώση, έμαθα πολλά από τον Θάνο Χιόνο ο οποίος με κατεύθυνε / συμβούλευε συνεχώς και φυσικά βγήκε και άπειρο συναίσθημα.
Πως προέκυψε ο τίτλος Alive και πως το όνομα Destiny Calls;
Σπύρος: Ο τίτλος προέρχεται από το ομώνυμο κομμάτι της μπάντας και εκφράζει την στάση ζωής που έχω σαν άτομο και σαν ιδιοσυγκρασία να πετύχω τους στόχους και τα όνειρά μου παρά τις όποιες δυσκολίες φέρνει η ζωή. Αυτή η στάση χαρακτηρίζει και την μπάντα καθώς και την ανάγκη να παίξουμε την μουσική μας – είμαστε ακόμα ζωντανοί στην σκηνή και ναι είμαστε Rock συγκρότημα- η απόφαση για την επιλογή του τίτλου ήταν ομόφωνη.
Το όνομα τελικά ήταν εύκολη υπόθεση καθώς τριγύριζε στο μυαλό μου χρόνια- Θες αυτός ο πίνακας στο σπίτι μου Destiny is Calling με θέμα εμένα και τα παιδιά μου, θες η ετικέτα από τα λευκά κρασιά που φτιάχνω;(Destiny’s Calling), οπότε το πεπρωμένο ήταν ξεκάθαρο 😊Destiny Calls.
Μιλήστε μου για τους στίχους των τραγουδιών σας
Αγγελική: Εγώ δεν έχω μερίδιο ευθύνης όσον αφορά τους στίχους !! Όμως, ο Σπύρος βιωματικά, έχει πέσει μέσα σε όλα και έτσι βγήκε και η δική μου έκφραση μέσα από τους στίχους αυτούς! Φοβερό!!
Λουκάς: Τα τραγούδια μας εμπνέονται από την καθημερινότητα της ζωής και την συναισθηματική ένταση και αστάθεια που υπάρχει στις μέρες μας. Η ζωή του καθενός μας είναι δυναμική και τα ερεθίσματα υπάρχουν, είναι εκεί απλά πρέπει κάποιος να είναι ανοιχτός συναισθηματικά και να μπορέσει να τα εκφράσει με το σωστό τρόπο.
Σπύρος: Και τα 9 tracks έχουν από μία ιστορία που ήταν πραγματική. Ωστόσο είναι κάποια που έχουν ένα ειδικό βάρος, το Into the night είναι το τραγούδι του διαζυγίου μου, πως ξεκινάς μια ζωή και πως καταλήγεις τελείως ξένος, το Alive μιλάει για την απόλυτη προσωπική-κοινωνική κατάρρευση και πρέπει να βρεις την δύναμη να πατήσεις και να βγάλεις την μύτη σου έξω από το νερό την στιγμή που όλα διαλύονται. Να φανείς δυνατός και αποφασιστικός να ρίξεις την σωστή ζαριά για να έρθουν όλα στην θέση τους και ακόμα καλύτερα από πριν. Το Out of love μιλάει για να ζευγάρι που τα είχε όλα και τελικά όλα πήγαν λάθος με έναν τραγικό επίλογο. Οι στίχοι είναι αυτοβιογραφικοί και όπως αναφέρω στα thanks μου στο cd: I hope that you enjoy and maybe identify yourself in the music and lyrics.
Να σε ρωτήσω Σπύρο, οι στίχοι προηγούνται ή η μουσική όταν γράφεις τραγούδια;
Σπύρος: Όλα είναι θέμα στιγμής και συνολικής έμπνευσης, συνήθως γράφω τους στίχους με την μορφή ποιήματος ή εξομολόγησης και τους κρατάω σε αρχείο περιμένoντας το κατάλληλο ριφφ που θα προκύψει συνήθως από practice. Αυτή είναι η συνηθισμένη διαδικασία χωρίς να αποκλείω το αντίστροφο. Μετά αρχίζει η διαδικασία του κόψε -ράψε, μέχρι να με εκφράσει απόλυτα το αποτέλεσμα και συνδυαστικά να ολοκληρωθεί το τραγούδι.
Υπήρξαν τεχνικές δυσκολίες στην ηχογράφηση;
Αγγελική: Δεν θεωρώ ότι στο κομμάτι της φωνής υπήρχαν δυσκολίες. Απλά άλλαξε η προσέγγιση του υλικού, λόγω του ότι είχαν γραφτεί τα κομμάτια αρχικά πάνω σε αντρική φωνή.
Σπύρος: Δεν υπήρξαν ιδιαίτερα προβλήματα, όλα πήγαν με βάση το πλάνο που είχαμε στο μυαλό μας. Υπάρχουν κάποιες φορές καθυστερήσεις, αλλά όχι κάτι τραγικό. Το στάδιο της προπαραγωγής είναι πάντα λίγο διερευνητικό όταν έχεις στο μυαλό σου κάτι συγκεκριμένο και πρακτικά όταν το στήνεις σε οδηγεί σε άλλα μονοπάτια. Αυτό έγινε με το Angel το οποίο το είχα στο μυαλό μου σαν μπαλάντα και όταν κούρδιζα για να γράψω τον οδηγό, έπαιζα το riff και την ρυθμική αγωγή που τελικά έγραψα, με σταματάει ο Ethan που με ηχογραφούσε και μου λέει: τι είναι αυτό? "Τίποτα, εδώ χαζολογάω" απαντώ. Παίξε το ξανά μού λέει, το επαναλαμβάνω και τότε με βάζει να κάνω recording. "Έτσι θα το πάμε το κομμάτι "μου λέει! Και έτσι βγήκε το Angel στη μορφή που κυκλοφόρησε.
Από εκεί και πέρα όπως συμβαίνει σε κάθε ηχογράφημα, τσεκάρεις εξονυχιστικά τα recordings μήπως σου ξέφυγε τίποτα, τα ακούς με ξεκούραστα αυτιά πολλές φορές. Αυτό το μπρος πίσω είναι λίγο ταλαιπωρία. Στο τέλος βέβαια το αποτέλεσμα δικαιώνει.
 |
| Στο Piraeus Academy. Φωτό: Μαρία Καλογεροπούλου |
Η φωτογραφία στο εξώφυλλο, αισθάνομαι ότι δένει με το μουσικό περιεχόμενο του δίσκου
Γιώργος: Το εξώφυλλο αρχικά ήταν άλλο και η αλήθεια είναι ότι είχε ετοιμαστεί πριν αποφασιστεί η σύσταση καινούργιου συγκροτήματος, ποιο συγκεκριμένα ήταν ένα τρικάταρτο καράβι το οποίο περνούσε μέσα από μεγάλη τρικυμία και φωτιές το οποίο οδηγούσαν σε ήσυχο λιμάνι Guardian angels και δελφίνια, αληθινά ιδιαίτερο. Ωστόσο το όλο ύφος του παρέπεμπε σε πιο heavy ακούσματα αλλά εφόσον ήταν έτοιμο και είχαμε ολοκληρώσει και τις ηχογραφήσεις λόγω χρόνου και πίεσης θέλαμε να το κρατήσουμε.
Πέτρος: Όμως σε μια συνάντηση με τον φίλο Νίκο Σιγκλίδη, συζητήθηκε το αταίριαστο της μουσικής με το ‘’βαρύ’’ εξώφυλλο και μπήκαμε σε σκέψεις.... φαντάσου ότι αυτή η κουβέντα έγινε 15 ημέρες πριν προχωρήσουμε σε κοπή και ανακοίνωση κυκλοφορίας και ήταν κάτι το οποίο θα έπρεπε να δοκιμαστεί ΑΜΕΣΑ και αποφασιστικά.
Σπύρος: Στο σημείο αυτό δούλεψε ο εσωτερικός μηχανισμός της μπάντας και είπαμε να κάνουμε μια δοκιμή βάζοντας ένα χρονικό περιθώριο 3 ημερών για την δημιουργία νέου εξωφύλλου. Ο μπασίστας μας ο Λουκάς Αδαμόπουλος ο οποίος είναι βαθιά επηρεασμένος από AOR και West coast ακούσματα πρότεινε την ιδέα για εικόνα πόλης με φοίνικες, ζωή και καθημερινότητα που η μουσική σε βοηθάει να ξεπεράσεις τα όποια προβλήματα και σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις. Στην Αθήνα βέβαια είναι λίγο δύσκολο να βρεις το τοπίο αυτό παρά μόνο αν πας κάτω στο Καβούρι στην παραλιακή και στηθείς να ‘’τραβήξεις’’ την στιγμή. Την λύση λοιπόν έδωσε ο έμπειρος φωτογράφος και ντράμερ μας, Πέτρος Παπαπέτρος ψάχνοντας τα αρχεία του και έφερε αυτή την φωτογραφία την οποία είχε τραβήξει στις διακοπές του το καλοκαίρι του 2024 στην Σαραγόσα της Ισπανίας. Ήταν ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που χρειαζόμασταν!! Στη συνέχεια ανέλαβε ο Λουκάς να φτιάξει μερικές versions – μεταξύ άλλων είναι και πολύ έμπειρος γραφίστας- συγκεκριμένα 8 και διαλέξαμε αυτήν που μας ταίριαζε περισσότερο.
Τέσσερα από τα μέλη σας ήταν μέλη των Flying Mercury. Στην ουσία οι Destiny Calls είναι η συνέχεια των Flying Mercury. Τι συνέβη …..
Πέτρος: Όταν ένας κύκλος κλείνει , ένας καινούργιος ανοίγει. Στην ουσία αυτό έγινε, έπρεπε να ξεκινήσει κάτι καινούργιο ποιο φρέσκο και ήταν η κατάλληλη στιγμή. Συνεχίσαμε διαφορετικούς δρόμους, με καινούριο όραμα και κρατώντας τα καλά σημεία.
Πως προέκυψε η Αγγελική;
Σπύρος: Εφόσον η μπάντα ουσιαστικά ήταν έτοιμη και καθώς είχαμε αποφασίσει να συνεχίσουμε οι υπόλοιποι 4 παρέα, το ζήτημα νέας φωνής ήταν ιδιαίτερα σημαντικό για να σηματοδοτήσει την καινούργια προσπάθεια. Με απόλυτη ειλικρίνεια δηλώνω ότι σίγουρα δεν είχα στο μυαλό μου female fronted person!! Μάλιστα οι πρώτες σκέψεις ήταν για έτοιμους και γνωστούς τραγουδιστές ώστε να γίνει αυτό το boost που θα θέλαμε. Στο μυαλό μου είχα βάλει ένα χρονοδιάγραμμα ότι εάν δεν έβρισκα τραγουδιστή σε 2-3 μήνες θα τραγούδαγε κάποιος session για να γίνει η κυκλοφορία και για τα live θα βλέπαμε. Έγιναν 2-3 auditions με κάποια παιδιά και δεν ήταν άσχημα, αλλά πάλι κάτι έλειπε. Σε μια συνάντηση με τον καλό φίλο Θοδωρή Τσιλιγιάννη, μού μίλησε για την Αγγελική η οποία μάλιστα εκδήλωσε και την επιθυμία να δοκιμάσει. Ανταλλάχτηκαν τηλέφωνα και έγινε η πρώτη επαφή. Πολύ ευγενική και προσεχτική, πρότεινε να δοκιμάσουμε 1-2 διασκευές και κάποιο δικό μας. Πράγματι κλείσαμε πρόβα και αφού στηθήκαμε ξεκινάμε να παίζουμε το Come undone της Jennifer Rush και περιμέναμε να την ακούσουμε...... Με το που ανοίγει το στόμα της και βγαίνουν οι πρώτες νότες , κοιταχτήκαμε με νόημα και γέμισε ο τόπος χαμόγελα!!!! Αυτό ήταν... μπήκαμε σε μια σειρά! Για την ιστορία παίξαμε επίσης το Separate ways- Journey και τα δικά μας Better days και Alive. (σ.σ. προσέξτε στο live video από το Κύτταρο-πιο πάνω στο κείμενο- πόσο αβίαστα βγάζει τη φωνή της)
Μου είπατε ότι τα φωνητικά είχαν ηχογραφηθεί. Πως έγινε η μετατροπή και προσαρμόστηκαν στη φωνή της Αγγελικής;
Σπύρος: Ουσιαστικά δεν έγινε καμία μετατροπή αλλαγής τονικότητας των τραγουδιών, απλά βγήκαν τα προηγούμενα ηχογραφήματα της φωνής και δώσαμε στην Αγγελική τα tracks να τα δοκιμάσει για να αναπτύξει τον δικό της τρόπο έκφρασης και ερμηνείας. Μπήκε στο στούντιο με αυτοπεποίθηση (Να σημειώσουμε ότι ήταν η πρώτη φορά που έγραφε) και όλα πήγαν όπως έπρεπε. Έτσι γράφτηκαν πρώτες και δεύτερες φωνές, μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις μαζί με τον Ethan την ώρα του recording ακούγοντάς την, μάς ερχόντουσαν ιδέες και αρμονίες έξω από το booth και με μια κιθάρα, την καθοδήγουσαμε για περάσματα και κάποιες δεύτερες αρμονίες. Όταν τελείωσε σε βάθος χρόνου συμπληρώσαμε κάποιες δεύτερες φωνές, εγώ και ο Ethan.
Αγγελική, θα ήθελα ένα μικρό βιογραφικό σου
 |
| Στο Piraeus Academy |
Το ζήτημα ίσως είναι απλά γονιδιακό, προέρχομαι από παππού τενόρο της Λυρικής σκηνής, γιαγιά καλλίφωνη και ας μην το ακολούθησε το «επάγγελμα» και μπαμπά μουσικό, ήμουν από μικρή μέσα σε συναυλίες και στούντιο. Ξεκίνησα με πιάνο και κιθάρα σε Ωδείο και έπειτα τραγούδι. Από την μονωδία, το 2001, με τον αγαπημένο μου κο Βασίλη Τσιριγώτη και έπειτα στο σύγχρονο τραγούδι. Μπάντες πολλές και διάφορες. Η πιο σημαντική που ξεκίνησα να αποκτώ εμπειρία και κράτησε σχεδόν 10 χρόνια ήταν οι Seven (μέλη των σημερινών Homo Sapiens). Έκανα κάποια lives με τους Folder και συμμετείχα στο δίσκο του Λάκη Χαλκιόπουλου. Λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων, απείχα κάποια χρόνια από τα μουσικά δρώμενα. Όμως το 2015 γνώρισα τους Random Play (μετονομαστήκαμε σε Bad Apes & the Princess Chimp) και ξεκινήσαμε να παίζουμε μαζί, ενώ παράλληλα ξεκίνησα και συμμετοχές σε jam nights, όπου και διεύρυνα τον κύκλο μου και γνώρισα πολλούς και αξιόλογους μουσικούς. Από εκεί, προέκυψε η συμμετοχή μου στο δίσκο Vital Path PATH των Πάνου και Πέτρου Παπαπέτρου, η συμμετοχή μου στα αφιερώματα στο Κύτταρο για τον Gary Moore με τους Remember Lizzy και με την Vicky Bee και τους BluEmerald & αντίστοιχα το αφιέρωμα στον DIO με τους Rock n’ Roll Children (σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη). Tέλος, γνώρισα τον Σπύρο Φουσέκη, ο οποίος με μέλη των Flying Mercury έφτιαξαν τους Destiny Calls (τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας τα ήξερα ήδη) και μπήκα σαν τελευταία «πινελιά»! Και ό,τι έρθει, ευχαρίστως να έρθει ….
Αγγελική, πως είναι να τραγουδάς μπροστά από 4 μαντραχαλάδες;
Η ερώτηση είναι πολύ αστεία και μου άρεσε πολύ! Είμαι μαμά τριών αγοριών(σ.σ. δεν θέλω να ξέρω τι θα γίνεται σπίτι!), οπότε έχω μάθει στα δύσκολα! Η μπάντα μου με «αγκάλιασε» από την πρώτη στιγμή και τα παιδιά, μου έδειξαν εμπιστοσύνη. Με βοήθησαν πολύ να εκφραστώ και να σταθώ σαν ισότιμο μέλος της μπάντας. Περνάμε καλά και αυτό βγαίνει προς τα έξω, έχουμε κοινό στόχο και σεβασμό μεταξύ μας. Οπότε, τι καλύτερο από το να τραγουδάω με 4 μαντράχαλους και ειδικά με τους συγκεκριμένους ??!
Σε μια εποχή που η ψηφιακή λογική έχει επικρατήσει, κυκλοφορήσατε το άλμπουμ σας και σε cd
Λουκάς: Θα μπορούσε να μας χαρακτηρίσει κάποιος σαν ρομαντικούς και μπορεί να έχει και δίκιο, αλλά η αλήθεια είναι ότι η φυσική ύπαρξη ενός cd είναι κάτι που ο κάθε καλλιτέχνης θέλει να έχει για την μουσική του, το καμάρι, την έκφραση του, τα συναισθήματα του σε αυτό το πλαστικό κουτάκι. Για να το πάμε ακόμα ποιο μακριά, είναι στο μυαλό μας και η κοπή βινυλίων σε περιορισμένα αντίτυπα. Πολλοί είναι οι φίλοι που μας το ζήτησαν. Οι μέχρι τώρα πωλήσεις του cd έδειξαν ότι τελικά ήταν σωστή η επιλογή μας να προχωρήσουμε σε αυτή την κίνηση. Επιπλέον πρόσφατα υπήρξε επαφή για διανομή του cd στο εξωτερικό.
Από πού μπορεί κάποιος/α να παραγγείλει το cd;
 |
| Οι Destiny Calls παίζουν στις 13 Ιουνίου 2025 στο Holywood |
Λουκάς: Αυτή τη στιγμή το cd μπορεί κάποιος να το προμηθευτεί στέλνοντας μήνυμα στην σελίδα της μπάντας στο Facebook ή εναλλακτικά στο email της μπάντας destinycalls2025@gmail.com
Την άλλη Κυριακή: Τα Καλύτερα New Wave Άλμπουμ της δεκαετίας του 80.
Ερωτήσεις: Αλέξανδρος Ριχάρδος
1/6/25
Δημοσίευση σχολίου