5 ολόκληρα χρόνια μετά την κυκλοφορία του καλού αλλά «λίγου» (σ.σ. καθότι μονό) Kaizoku-Ban, οι Γερμανοί Accept κυκλοφορούν το δεύτερο χορταστικό αυτή τη φορά 2πλό live άλμπουμ τους με τίτλο Staying a Life(1990) που τότε(!) αλλά και στα μετέπειτα χρόνια, ένιωσα ότι πέρασε χωρίς να εισπράξει την απαιτούμενη προσοχή. Κρίνοντας από τη χρονολογία κυκλοφορίας του (1990), μάλλον βγήκε για να κρατήσει το όνομα του συγκροτήματος ζωντανό αφού το αποτυχημένο πείραμα του Eat the Heat με τραγουδιστή τον David Reece δεν έκανε γκέλα και το ενδιαφέρον για το συγκρότημα ατόνισε. Ηχογραφημένο στην Osaka, το 1985, αλλά κυκλοφόρησε 5 χρόνια αργότερα(!), το Staying A life συλλαμβάνει το συγκρότημα σε πολύ καλή φόρμα και κατά κύριο λόγο εστιάζω στον Udo που είναι ο μηχανοδηγός της ατμομηχανής και άξιους συνεργάτες του τους Wolf Hoffman και Jorg Fischer στις κιθάρες, Peter Baltes στο μπάσο και Stefan Kaufman ντραμς. Αναμενόμενη αρχή με το θεριζοαλωνιστικό Metal Heart (all time metal classic) με το απαραίτητο Fur Elize του Beethoven στο σόλο τουHoffman, οδηγεί σε μια σειρά πρώτης κατηγορίας τραγουδιών τους (Breaker, Screaming for a love bite, Living for tonight, Princess of the Dawn και Neon Knights), υποχρεώνοντας με να βάζω ξανά και ξανά τη βελόνα του πικ απ. Οι χορδές του μπάσου του Baltes πάλλονται και μπαίνει αργά και βασανιστικά το Head over Heels με τη γρεσαρισμένη φωνή του Udo να ερμηνεύει το κομμάτι. Ένα σόλο κιθάρας, μάς οδηγεί στο Restless and Wild το οποίο ακούγεται όπως ακριβώς θέλουμε, αρχέγονο και πρωτόλειο. All time classic! Love Child, London Leatherboys, οδηγούν τον ακροατή στο τελευταίο τραγούδι που είναι ο ύμνος Balls to the Wall, αφήνοντας απόλυτα ικανοποιημένο τον ακροατή.
Το Staying A Life δεν διεκδικεί δάφνες του Καλύτερου Heavy Live άλμπουμ, αλλά είναι απόλυτα αντιπροσωπευτικό τόσο του ήχου τους όσο και της εποχής του. Ταπεινή μου γνώμη, πληρέστερο και καλύτερου Kaizoku-Ban.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
26/12/24
Δημοσίευση σχολίου