ROCK INCIDENT 285: ΟΙ CRAMPS ΠΑΙΖΟΥΝ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΩΝΑΖΟΥΝ…FUCK YOU!

Στο εξωτερικό είναι αρκετά σύνηθες, καταξιωμένοι καλλιτέχνες να παίζουν σε φυλακές. Το 2003 οι Metallica έπαιξαν στο San Quentin  όπου βιντεοσκόπησαν το video του St. Anger και προσέφεραν το ποσό των $10.000 για τον εκσυγχρονισμό του γηπέδου μπάσκετ της φυλακής, ο Johnny Cash, έπαιξε κι αυτός το 1957 στο Huntsville State Prison του Texas, ενώ το 1968 έπαιξε στο Fοlsom Prison και κυκλοφόρησε και το live άλμπουμ At Folsom Prison. To 1976 οι Sex Pistols έπαιξαν μπροστά σε 500 φυλακισμένους στο  Chelmsford Top Security Prison και το 1990 κυκλοφόρησε και το CD αλλά ήταν κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος του overdubbed και με κακό ήχο. Ο Μεγάλος Frank Sinatra και οι Basie Band έπαιξαν το 1965 μπροστά σε 3.000 γυναίκες κρατούμενες στο Lorton Reformatory, το 1972 ο  B.B. King έπαιξε στο Sing Sing κι ο Carlos Santana στο San Quentin το 1988. Τις παρά πάνω αναφορές τις διαβάσατε γιατί στις 13 Ιουνίου 1978, οι Cramps ταξίδεψαν 3.000 μίλια από την Νέα Υόρκης μέχρι την Νάπα της Καλιφόρνια για να παίξουν σε ένα ψυχιατρείο. Το συγκρότημα έπαιζε μπροστά σε λίγους σκληροπυρηνικούς θαυμαστές, περίπου 100 ασθενείς και μερικά μέλη του προσωπικού του νοσοκομείου που ήταν οι μόνοι μάρτυρες σε ένα μια από τις πιο  θρυλικές punk συναυλίες. Η ιδέα της πρόσκλησης ανήκε στον Burt Swain που πριν καταλήξει στους Cramps και στους Mutants, είχε στείλει πρόσκληση και σε άλλα punk συγκροτήματα αλλά, όλοι ήταν επιφυλακτικοί.
Ο Swain πίστευε ότι η συναυλία θα προσέφερε μια σημαντική εμπειρία στους ασθενείς και θα εξελισσόταν σε μια παραγωγική μορφή θεραπείας – προσφέροντας αγαλλίαση, κοινωνία, απόδραση και αίσθηση κανονικότητας. Η συναυλία αποτυπώθηκε σε ταινία, αλλά παρακολούθησε επίσης ο συγγραφέας  Howie Klein, ο οποίος έγραψε κριτική της συναυλίας στο τεύχος Ιουλίου 1978 του New York Rocker, γράφοντας «Κοινό και συγκρότημα ήταν μαζί και όλοι συμμετείχαν. Ήταν ακριβώς όπως έπρεπε». Καθώς η συναυλία διεξαγόταν σε ένα νοσοκομείο για άτομα με ψυχικά προβλήματα, η ατμόσφαιρα ήταν προφανώς μια έντονη αντίθεση με αυτή που συναντούσατε συνήθως σε μια punk συναυλία». Η πιο αξιοσημείωτη απόκλιση, πρέπει να ειπωθεί, ήταν η απαγόρευση της κατανάλωσης αλκοόλ και του καπνίσματος. Η φωτογράφος Ruby Ray ήταν παρών εκείνο το βράδυ. αφηγείται: «Δεν θέλαμε να μας διώξουν! Οι Mutants ήταν γνωστό ότι ήταν ένα άγριο συγκρότημα και δεν είχαμε συνηθίσει να τους βλέπουμε να παίζουν στο φως της ημέρας, οπότε ξεκίνησε περίεργα. Έπρεπε να δώσουμε στους ασθενείς την ευκαιρία να το καταλάβουν και να ελέγξουν τους εαυτούς τους. θυμηθείτε, οι περισσότεροι μισούσαν το πανκ τότε». H κιθαρίστρια Poison Ivy θυμάται εκείνη τη συναυλία με αγάπη και αφηγείται μια συγκινητική συνάντηση που είχε με έναν ασθενή. «Ένας τύπος με καουμπόικο καπέλο είπε ότι ήταν στον παράδεισο γιατί νόμιζε ότι όσο ήταν στη Napa, δεν θα άκουγε punk.

 «Είμαστε οι Cramps, και είμαστε από τη Νέα Υόρκη, και οδηγήσαμε 3.000 μίλια για να παίξουμε για εσάς», λέει ο Lux Interior για να του απαντήσει κάποια από τους ασθενείς  «Fuck you!» ο οποίος απάντησε «Κάποιος μου είπε ότι είστε τρελοί, αλλά δεν είμαι τόσο σίγουρος γι' αυτό. Φαίνεται να είσαι εντάξει για μένα». Δείτε το video, με τη συναυλία να ξεκινάει μετά το 1.05. Η εικόνα είναι μαυρόασπρη από VHS κι ο ήχος σχετικά καλός. Η κεντρική φωτογραφίαπροέρχεται από τη βιντεοκασέτα που είχε κυκλοφορήσει.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

22/5/24

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος