ΟΙ GREEKS ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ


Ο χρόνος γυρνάει στις αρχές της δεκαετίας του 60, στη Θεσσαλονίκη και σ΄ένα από τα πιο γνωστά τρίο, τους Τρίο Μορένο. Ο ένας από τους τρεις του Τρίο Μορένο, ήταν ο αργότερα λαικός τραγουδιστής Γιάννης Καλατζής με τις μεγάλες επιτυχίες Κυρά – Γιώργαινα, Επιπόλαιος, Δελφινάκι, ο Γιώργος είναι πονηρός κ.α. Όταν έκαναν το μπαμ οι Beatles στην Μ.Βρετανία αλλά και σε όλο τον κόσμο, πολλοί από τους μουσικούς που έπαιζαν σε τρίο, όπως οι 2 μουσικοί που έμειναν στου Τρίο Μορένο, άλλαξαν τη μορφή τους και  σχημάτισαν συγκροτήματα (σ.σ. τότε τα έλεγαν και ορχήστρες). Στη Θεσσαλονίκη, το πρώτο συγκρότημα τύπου Beatles ή αν θέλετε Rolling Stones, ήταν οι Κομήτες για να ακολουθήσουν οι Dreamers που έφτιαξε ο Άλκης Κακαλιάγκος (αργότερα στους Olympians) και σταδιακά να πετάγονται συνέχεια καινούργια ονόματα. Είναι η εποχή που το ιταλικό (κυρίως) αλλά και γαλλικό τραγούδι, κατακτούν τη νεολαία με τα αγγλοαμερικάνικα ονόματα να ακολουθούν.   
Τότε τέσσερεις φίλοι, οι Κώστας Τραπεζανίδης τραγούδι, Στέλιος, Σωτήρης και Γιάννης Αραμπατζής, από τους Τρίο Μορένο(τα επίθετα των άλλων 2 δεν είναι γνωστά), σχημάτισαν τους Spiders κι αφού αποφάσισαν να κάνουν μια περιοδεία στην Ελλάδα, επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη, τουλάχιστον 20 κιλά ελαφρύτεροι (!) από την αφαγία, με τους γονείς του Γιάννη Αραμπατζή να μην μπορούν να τον αναγνωρίσουν! Τότε ο Άλκης Κακαλιάγκος (αρμόνιο), ο Τόνης Στρατής (τραγούδι), ο Σωτήρης Νάτρας (σαξόφωνο) και ο Χρήστος Τσιότρας (κιθάρα) έφτιαχναν ορχήστρα αλλά τους έλειπε ο ντράμερ και όταν συνάντησαν τον Γιάννη Αραμπατζή τυχαία στην Καμάρα, τού πρότειναν να γίνει ντράμερ τους και αποδέχτηκε.  Έτσι γεννήθηκαν οι VIP’s (Very Important Persons) που δεν ηχογράφησαν δίσκο, αλλά έπαιζαν σε χοροεσπερίδες και το 1965 κέρδισαν το πρώτο βραβείο στον ετήσιο διαγωνισμό συγκροτημάτων της Θεσσαλονίκης. Όταν το συγκρότημα διαλύθηκε, ο Τώνης Στρατής κατέβηκε στην Αθήνα να βρει την τύχη του διότι ήδη είχε πάρει στο Φεστιβάλ τραγουδιού της Θεσσαλονίκης το πρώτο βραβείο με το τραγούδι «Το καλοκαίρι εκείνο». Ο κιθαρίστας Χρήστος Τσιότρας διορίστηκε στο Υπουργείο Γεωργίας καθ΄ ότι γεωπόνος και ο Σωτήρης Νάτρας (σαξόφωνο) πήγε και αυτός στην Αθήνα για να ενταχθεί στους Sounds, μαζί με την Τάμμυ. Η συνέχεια βρίσκει τον Γιάννη Αραμπατζή να παίζει με τους με τους Άλκη Κακαλιάγκο και  Κώστα Τσωτοδήμο (Τρομπέτα/Βιμπραφόν) ως τρίο στην «Κουίντα», στην παραλία της Καλαμαριάς, στο ύψος της σημερινής μαρίνας. Έτσι άρχισαν οι ζυμώσεις και ο Άλκης Κακαλιάγκος πήγε στους Olympians, μαζί με τον Πασχάλη (φωνή), Κούλη (κιθάρα), Βαγγέλη (σαξόφωνο) και Ιάκωβο (ντραμς) ενώ ο Αραμπατζής συνέχισε με τους Greeks σαν …πιανίστας, γιατί είχε φύγει ο δικός τους. Αντίστοιχα βέβαια εάν τους έφευγε ο κιθαρίστας ή ο μπασίστας ή ο ντράμερ πάλι εμένα θα παίρνανε!
Από εδώ και πέρα, αρχίζει η ιστορία των Greeks, που αποτελούσαν οι Γιώργος Γκότσης (σαξόφωνο), Βλαδίμηρος Τσώκος (κιθάρα), Λάκης Κούντος (μπάσο), Μπάμπης Σαραγιώτης ( ντραμς) και Γιάννης Αραμπατζής αρμόνιο. Παίζανε στο Arigato στο Καραμπουρνάκι ως τις δώδεκα ξένα τραγούδια και μετά έπαιρνε ο Βλαδίμηρος το μπουζούκι και γινότανε χαμός διότι ήτανε η πρώτη φορά που σε ένα club όπως το Arigato ακούγονταν και λαικά. Κάποιο μεσημέρι, όπως κάναμε πρόβα στο club ήρθε ένα νεαρός, γύρω στα 22 με μια κοπέλα γύρω στα 19 και μας είπε ότι αυτή είναι η αδελφή του και τραγουδάει ξένα τραγούδια. Ήταν ωραία κοπέλα, την βάλαμε να τραγουδήσει και μας είπε το τραγούδι της Nancy Sinatra “This boots are made for walking” και μας άρεσε πολύ οπότε μιλήσαμε στο αφεντικό και την προσέλαβε. Αυτή λοιπόν η κοπέλα ήταν η μετέπειτα γνωστή λαική τραγουδίστρια Λιζέττα Νικολάου. Κάπως έτσι την άκουσε ο Γιάννης Μαρκόπουλος και την πήρε στην Αθήνα. Γεγονός είναι ότι η γνωστή λαική φωνή Λιζέττα Νικολάου, άρχισε την καριέρα της με τους Greeks, τραγουδώντας αμερικάνικα τραγούδια.


Οι Greeks δούλεψαν στις «Κούνιες» στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης ενώ συμμετείχαν στην ελληνική ταινία «Ο ανακατωσούρας», ερμηνεύοντας το “I Remember only you”, με τις σκηνές να έχουν τραβηχτεί μέσα στο club «Κούνιες», την ώρα που το συγκρότημα έπαιζε, σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου και με πρωταγωνιστές τον Ντίνο Ηλιόπουλο, Νίκο Σταυρίδη, Γκέλη Μαυροπούλου, Μαρίνα Κρεββατά και τον Κούλη Στολίγκα. Ηχογράφησαν 3 μικρούς δίσκους, σε μουσική και στίχους του Γιάννη Αραμπατζή, εκτός του “Let’s dance China” που βασιζότανε σε μια δημοφιλή κινέζικη μελωδία της εποχής. Οι τίτλοι των άλλων τραγουδιών ήταν “I Remember only you”/Dive Andare”, “Η μπαλάντα ενός μικρού»/”Birthday”, «Λένα»/ “Let’s dance China”. Και οι τρεις μικροί δίσκοι είχαν κυκλοφορήσει από την δισκογραφική εταιρεία Βέντετα που ειδικευόταν στο λαικό  τραγούδι, αλλά ενδιαφερόταν να εντάξει και pop συγκροτήματα. Οι 3 μικροί δίσκοι που κυκλοφόρησαν, τυπώθηκαν και τα 6 τραγούδια (2 τραγούδια κάθε μικρός δίσκος) σε ένα EP και το συγκρότημα διαλύθηκε το 1968.
O Αραμπατζής συνέχισε σαν επαγγελματίας μουσικός, ο σαξοφωνίστας Γιάννης Γκότσης, δίδαξε στο Ωδείο της Θεσσαλονίκης, οι Τσιώκας (κιθάρα) και Μπορουτζής (πρώτος σαξοφωνίστας), πήγαν στην Αμερική και Καναδά, αντίστοιχα, ο ντράμερ Μπάμπης Σαρηγιώτης προσελήφθηκε στο δημόσιο κι ο μπασίστας Λάκης Κούντος έγινε έμπορος ηλεκτρικών ειδών στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Η βάση του κειμένου, προέρχεται από βιογραφικές σημειώσεις του Γιάννη Αραμπατζή που έφυγε από τη ζωή τον Απρίλιο του 2023. 

Προσαρμογή: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

2/5/23
 

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου