THREE DOG NIGHT: ΕΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ, ΤΡΕΙΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ

Οι περισσότεροι από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες των 60’s γνώρισαν επιτυχία τραγουδώντας δικές τους συνθέσεις. Από τους Beatles και τους Rolling Stones έως τους The Who και τους The Doors, οι πωλήσεις εκατομμυρίων δίσκων αφορούσαν τραγούδια, που είχαν την υπογραφή των καλλιτεχνών που τα ερμήνευαν. Βέβαια υπήρχαν και οι εξαιρέσεις όπως ο Joe Cocker, οι The Monkees, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος των καλλιτεχνών της Motown. Μία χαρακτηριστική εξαίρεση ήταν και οι Three Dog Night, ένα συγκρότημα που έμεινε στην ιστορία για την ικανότητα των μελών του να επιλέγουν, να προσαρμόζουν στο στυλ τους και να κάνουν επιτυχίες τραγούδια που δεν είχαν συνθέσει οι ίδιοι.
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΤΥΧΙΩΝ
Σχηματίστηκαν στο Los Angeles των ΗΠΑ το 1967, από τρεις τραγουδιστές: Danny Hutton, Cory Wells, και  Chuck Negron. Ξεκίνησαν ως Redwood και συνεργάστηκαν με τον Brian Wilson στο διάστημα που οι Beach Boys ηχογραφούσαν το άλμπουμ Wild Honey. To 1968 προσλαμβάνουν τους Jimmy Greenspoon (πλήκτρα), Joe Schermie (μπάσο), Michael Allsup (κιθάρα) και  Floyd Sneed (ντραμς) κι αποφασίζουν να  αλλάξουν  το όνομα του συγκροτήματος σε Three Dog Night που ήταν ιδέα της ηθοποιού June Fairchild, που ήταν φίλη του Danny Hutton. Η Fairchild είχε διαβάσει ένα άρθρο για τους Αβορίγινες της Αυστραλίας και τη σχέση τους με τα σκυλιά τους, τα dingo. Οι Αβορίγινες μια κρύα νύχτα συνηθίζουν να κοιμούνται σε μια τρύπα στο έδαφος αγκαλιά με ένα dingo, σε μια πιο κρύα νύχτα με δύο dingo και τη νύχτα που η παγωνιά είναι αβάσταχτη με τρία dingo, άρα αυτή είναι μια…Three Dog Night!  Την “πατρότητα” του ονόματος διεκδικεί ο συνθέτης και παραγωγός Van Dyke Parks. Ο Parks (που υπήρξε στενός συνεργάτης του Wilson) έχει δηλώσει δική του ήταν η ιδέα, καθώς η Fairchild ήταν εντελώς άσχετη με την ανθρωπολογία.
Με το νέο τους όνομα κάνουν, το 1968, το επίσημο ντεμπούτο τους στη σκηνή του Whisky a Go Go,σε ένα πάρτι που διοργανώνει η εταιρεία τους Dunhill Records. Δεν έχουν ολοκληρώσει το πρώτο τους άλμπουμ και η αποθέωση που γνωρίζουν από το κοινό (στο οποίο βρίσκονταν αρκετοί μουσικοκριτικοί) τούς δίνει δύναμη να προχωρήσουν.

Τον Οκτώβριο του 1968 κυκλοφορεί το άλμπουμ Three Dog Night (γνωστό και ως One με τις κριτικές να είναι άκρως θετικές και η επιτυχία μεγάλη καθώς τρία τραγούδια φιγουράρουν στις ψηλές θέσεις των charts: "One"(σύνθεση του Harry Nilsson), "Try A Little Tenderness", και "Nobody". Τον Ιούνιο του 1969 κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο Suitable for Framing όπου τρία τραγούδια του γνωρίζουν επιτυχία, τα "Easy to Be Hard", "Eli's Coming" και "Celebrate" καθώς και το κομμάτι “Lady Samantha” του σχετικά άγνωστου (μέχρι τότε) ντουέτου Elton John-Bernie Taupin. Στο εσώφυλλο του δίσκου, οι Three Dog Night ποζάρουν, έχοντας  έντονο μακιγιάζ,  με το γυναικείο συγκρότημα  The GTOs. Αν και έχουν ηχογραφήσει μόλις δυο studio albums η εταιρεία τούς πείθει να κυκλοφορήσουν ένα live. Εκείνη την εποχή ανοίγουν τις συναυλίες των Steppenwolf , που επίσης ανήκουν στο δυναμικό της Dunhill. Ηχογραφείται η συναυλία τους  στο Forum του Los Angeles, μπροστά σε 18.000 θεατές, που θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο του 1969 με τον τίτλο: Three Dog Night was Captured Live at the Forum. Ιδιαίτερα προκλητικό θα ήταν το εξώφυλλο του επόμενου album τους, του It Ain't Easy (1970), που αρχικά σκοπεύουν να το ονομάσουν The Wizards of Orange . Επιλέγουν να εμφανιστούν γυμνοί στο εξώφυλλο, με έντονο πορτοκαλί μακιγιάζ. Με την εταιρεία τους να απορρίπτει την ιδέα και να επιλέγει μια παλιότερη φωτογραφία τους. Η θαυμάσια εκτέλεση στο κομμάτι του Randy Newman  'Mama Told Me Not to Come' φτάνει στο No1, ενώ ξεχωρίζουν και τα κομμάτια “Good feeling” και “Out in the country”. Λίγους μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο του 1970, κυκλοφορεί το νέο του album με τίτλο Naturally, που περιέχει τη μεγαλύτερη επιτυχία τους το “Joy to the world” και το έξοχο “Liar” μια σύνθεση του μεγάλου Russ Ballard. Την εποχή που το “Joy to the world” φτάνει στο No1 κυκλοφορεί η συλλογή Golden biscuits, με τις μεγάλες επιτυχίες των τεσσάρων πρώτων albums. Πάλι η εταιρεία θα απορρίψει την αρχική τους ιδέα να ονομαστεί το album Dog style, αλλά θα υιοθετήσει το «κομμένο» πορτοκαλί εξώφυλλο του It Ain't Easy σε κάποιες εκδόσεις του. Βρίσκονται στο απόγειο της καριέρας τους και θεωρούνται (μαζί με τους Grand Funk) οι καλύτερες live μπάντες για το καλοκαίρι του 1971. Συνεχίζοντας τη συνήθειά τους να κυκλοφορούν κάθε έξι μήνες νέο album ηχογραφούν το Harmony  που θα βρεθεί στις προθήκες των δισκοπωλείων τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Ο δρόμος των επιτυχιών είναι ακόμη ανοικτός καθώς το "Never Been to Spain" (μια σύνθεση του Hoyt Axton)και το "An Old Fashioned Love Song" (του Paul Williams)θα προστεθούν στον ήδη μακρύ κατάλογο των τραγουδιών τους που μπαίνουν στο top 10. Τον Μάρτιο του 1972 κυκλοφορεί το όγδοο album τους Seven Separate Fools, που θεωρείται το τελευταίο αξιόλογο που κυκλοφόρησαν. Στην αυθεντική του έκδοση περιείχε επτά μεγάλες κάρτες (12 ίντσες μήκος). Εδώ το κομμάτι που ξεχωρίζει είναι το "Black and White", με έντονο αντιρατσιστικό μήνυμα, που φτάνει στο Νο 1.
Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΛΥΣΗ


Το 1973 είναι η χρονιά που ξεκινά η κάθετη πτώση των Three Dog Night. Ο Danny Hutton αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας (ίκτερο)που έχουν τη ρίζα τους στη χρήση ουσιών. Το συγκρότημα προσλαμβάνει μία επαγγελματία νοσοκόμα που του χορηγεί βιταμίνη Β12 σε καθημερινή βάση. Η σύνθεση του γκρουπ μεταβάλλεται διαρκώς με συνεχείς αποχωρήσεις μελών και ξεσπά έντονη δικαστική διαμάχη με την εταιρεία που είχε αναλάβει το ρόλο manager του γκρουπ μέχρι το 1972. Τα σημάδια της παρακμής είναι εμφανέστατα σε μια σειρά από μέτρια έως απογοητευτικά albums που κυκλοφορούν τα επόμενα χρόνια: Cyan (1973), Hard Labor(1974) και  Coming Down Your Way (1975). Ο Hutton έχει ελάχιστη συμμετοχή και όταν αποφασίζει να εμφανιστεί στις ηχογραφήσεις, η παρουσία του είναι προβληματική καθώς χρειάζεται πολλή ώρα για να ερμηνεύσει έστω κι ένα τραγούδι.  Ο Cory Wells, απογοητευμένος  από τη συχνή απουσία του, αποφασίζει να τον απομακρύνει από το συγκρότημα και να προσλάβει στη θέση του τον Jay Gruska. Το 1975, λίγες ώρες πριν ξεκινήσει η περιοδεία τους, συλλαμβάνεται ο Chuck Negron με ποσότητα ναρκωτικών, αλλά θα αφεθεί ελεύθερος με εγγύηση 10.000 δολλαρίων. Οι πωλήσεις του τελευταίου τους album A American pastime (1976) είναι απογοητευτικές.  Ακόμη και σε αυτά τα μέτρια albums ο ακροατής συναντά αξιόλογα τραγούδια όπως τα: "Til The World Ends” (το τελευταίο κομμάτι τους που μπήκε στο Top 40) και "Everybody's a Masterpiece". Στις 26/7/1976 δίνουν την τελευταία τους συναυλία στο Greek Theatre του Los Angeles και στη συνέχεια διαλύονται.


Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
Οι Three Dog Night επανασυνδέονται με όλα τα βασικά τους μέλη το 1981 και το 1983 κυκλοφορούν το EP It's a Jungle, αλλά η εταιρεία τους  χρεοκοπεί  και το EP περνά απαρατήρητο. Στα επόμενα χρόνια εξακολουθούν να είναι ενεργοί κάνοντας περιοδείες, χωρίς να ηχογραφούν νέο υλικό. Τον Μάρτιο του 2002 φεύγει από τη ζωή ο αυθεντικός μπασίστας του γκρουπ Joe Schermie και τον Μάιο του ίδιου έτους κυκλοφορεί το Three Dog Night with The London Symphony Orchestra με δύο καινούργια τραγούδια, τα "Overground" and "Sault Ste. Marie". Τον ίδιο μήνα κυκλοφορεί σε DVD μια παλιότερη εμφάνισή τους του 2000 με τίτλο Three Dog Night Live With the Tennessee Symphony Orchestra. Τον Οκτώβριο του 2015 πεθαίνει, στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη, ο Cory Wells και το 2019 ανακοινώνεται ότι το ηχογραφημένο υλικό τους καταστράφηκε στη μεγάλη φωτιά που ξέσπασε στα Universal Studios Hollywood το 2008. Σήμερα παραμένουν ενεργοί με τον Danny Hutton να ηγείται του γκρουπ, ενώ ο Chuck Negron συνεχίζει την μοναχική του πορεία στη μουσική.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Οι Three Dog Night, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα της εποχής τους, κατάφεραν να γνωρίσουν τεράστια επιτυχία με 21 τραγούδια στο Top 40 (τρία στο No1) και πωλήσεις που ξεπερνούν τα 50.000.000. Το σημαντικό είναι ότι κατέκτησαν την κορυφή διατηρώντας στο ακέραιο το στυλ τους, όντας ευέλικτοι και εύστοχοι στις επιλογές των συνθετών με τους οποίους συνεργάστηκαν, καθώς οι ίδιοι δεν έγραψαν καμιά από τις μεγάλες επιτυχίες τους.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
• Three dog night (One)   [1968]
• Suitable for framing [1969]
• It ain’t easy [1970]
• Naturally [1970]
• Harmony [1971]
 

ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ  

 3/5/21

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment
  1. Πρωτοάκουσα τους Three Dog Night στο Mama Told Me Not to Come, που έκανε μεγάλη επιτυχία τότε. Σήμερα έμαθα για πρώτη φορά ότι ήταν του Randy Newman! Ευχαριστώ!
    Η μεγάλη τους επιτυχία πάντως, το Joy to the World, γράφτηκε γι' αυτούς και μόνο! Δεν ξέρω αν είχε κυκλοφορήσει το σχετικό άλμπουμ στην Ελλάδα. Εγώ είχα το 45άρι (όπως και οι φίλοι μου), το οποίο το κουβαλούσα σε κάθε πάρτι. Ομολογώ ότι δεν άκουσα ποτέ ξανά για τους Three Dog Night από τότε, οπότε βρήκα το άρθρο πολύ ενδιαφέρον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή