ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ- ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΧΥΜΑ: Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙ

Ένα στοιχείο που κάνει τον Διονύση Σαββόπουλο να ξεχωρίζει, είναι η γλαφυρότητά και η αμεσότητά του. Και δίπλα σε αυτήν, η μ-ο-ν-α-δ-ι-κ-ή ικανότητά του να περιγράφει και να κρατά τον ακροατή, εν προκειμένω αναγνώστη, σε εγρήγορση. Αυτά είναι 2 από τα σημαντικά στοιχεία της αυτοβιογραφίας του «Γιατί τα Χρόνια Τρέχουν Χύμα», που ξεκινά με μια περιήγηση στα παιδικά του χρόνια για να φθάσω στη σελίδα 70 όπου ξεκινά το μουσικό ταξίδι με την περιγραφή το πώς γράφτηκαν οι «Μάγοι», «το Μπουλούκι» και η «Ζωζώ». Η εφηβεία μου ξεκίνησε! Από εδώ και πέρα, σε κάθε σελίδα του βιβλίου, ξεδιπλώνεται ένας χείμαρρος αναβίωσης εκείνης της εποχής: πως αποκαλούσαν τον Σταύρο Ξαρχάκο, η γνωριμία του με τους Γιάννη Μαρκόπουλο, Φόντα Λάδη, Μάνο Λοϊζο, η απόρριψή του από τους τεχνικούς της Columbia(!), η κυκλοφορία του πρώτου μικρού του δίσκου, τα θερμά λόγια με τα οποία αναφέρεται στη σύζυγό του Άσπα »ήταν τόσο όμορφη που το βράδυ φωσφόριζε», γενικά για την οικογένεια του μιλάει με θερμά λόγια, τη συναυλία του στα Ανάβρυτα, Καλύτερα με τους καουμπόηδες στην Πλατεία Βικτωρίας, παρά με τα κοτόπουλα στην Κηφισιά κι ένα σωρό ατελείωτες ιστορίες, άλλες ευχάριστες, άλλες σκωπτικές. Δεν διστάζει να γράψει με σκληρές λέξεις για τον ίδιο, αναφερόμενος στα σφάλματά του, για όσα μετανιώνει, για τα οποία θα ήθελε να γυρίσει πίσω τον χρόνο. Μοναδικό μου παράπονο, θα ήθελα να επεκτεινόταν λίγο παραπάνω στις ηχογραφήσεις των δίσκων του καθώς θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχουν πολλές ιστορίες, τόσο πίσω από τα τραγούδια όσο κι από τις ηχογραφήσεις τους.  Σας προτείνω να το διαβάσετε έχοντας στο μυαλό σας τον τόνο ομιλίας του συγγραφέα. 

Οι 335 σελίδες του βιβλίου είναι γραμμένες σε πολυτονικό. Εκδ. Πατάκη, Εξώφυλλο Αλέξης Κυριτσόπουλος, Συντονισμός Ελένη Καλέση, Υπευθ. Έκδοσης Ελένη Κεχαγιόγλου    

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

30/1/25     


 

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου