Μπορεί το καινούργιο άλμπουμ των Blues Wire να μην κρύβει εκπλήξεις, αλλά έχει εκείνα τα συστατικά που ψάχνουν να ακούσουν οι blues ακροατές. Καλό παίξιμο, καλή παραγωγή (ο δίσκος ηχογραφήθηκε μέσα σε 3 απογεύματα, συνολικής διάρκειας 20 ωρών, με τη μίξη!!!), εκφραστική η ερμηνεία του Ζάϊκου και η γνωστή ποιότητα που ξεχωρίζει το θεσσαλονικιώτιμο συγκρότημα τα τελευταία 35 χρόνια. Ο τίτλος του δίσκου, Ongoing, δεν είναι τυχαίος, αφού υποδηλώνει ότι το συγκρότημα βρίσκεται σε εξέλιξη κι όπως μου είπε ο Ηλίας Ζάϊκος, τούς ενέπνευσε η φωτογραφία του Βασίλη Αρτικού (στο εξώφυλλο, πάνω δεξιά) όπου απεικονίζει έναν εργάτη σε αλυκές που πάει στη δουλειά του. «Ongoing στη δουλειά αυτός, ongoing κι εμείς!». Από τα 12 κομμάτια του άλμπουμ, το 1 είναι σύνθεση του Ζάϊκου, με τα υπόλοιπα 11 να είναι παλαιότερα όπως τα Nobody’s fault but mine(W.Johnson), Down in the bottom (Dixon), Burried alive in the Blues (Nick Gravenites) και το Prisoners of the Blues (B.Branch) που κλείνει το άλμπουμ μελαγχολικά. «Η επιλογή έγινε από όλους μαζί. Καταγράψαμε μερικά κομμάτια που παίζαμε ανά χρονικά διαστήματα και τα ηχογραφήσαμε μέσα σε 3 απογεύματα. Συνολικά δεν ξεπεράσαμε τις 20 ώρες μαζί με τη μίξη!
Γενικά οι ηχογραφήσεις και οι ώρες στο studio είναι μια πικρή ιστορία. Μόνο στο Fence (2001) είχαμε άνεση χρόνου. Στο Ongoing, ηχογραφήσαμε live στο studio. Μπήκαμε, παίξαμε, μιξάραμε χωρίς διορθώσεις…..». Το μόνο παράπονο που έχω από το Ongoing είναι ότι θα ήθελα μια διασκευή rock, αφού το δείγμα γραφής τους στο παρελθόν με το Locomotive Breath (Jethro Tull) ήταν τόσο καλό.
8/10
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
12/6/24
Δημοσίευση σχολίου