Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΚΑΙΦΥΛΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΟΥ


Εδώ, μέσα απ’ τη στήλη του ελληνικού ροκ, λέγαμε τις προάλλες για το συγκρότημα Ανάκαρα και την πρώτη τους δισκογραφική παρουσία, το άλμπουμ Ωτοστόπ, στο οποίο συνυπήρχαν με το Θανάση Γκαϊφύλια. Μάλιστα, ήταν ο Γκαϊφύλιας ο βασικός συντελεστής του άλμπουμ, αφού οι «Ανάκαρα» συμμετείχαν με 4 τραγούδια, ενώ εκείνος με 8. Ποιος είναι όμως ο Γκαϊφύλιας και πώς προέκυψε αυτή η «μοιρασιά»;
Ο Θανάσης Γκαϊφύλιας λοιπόν, είναι τραγουδοποιός, που γεννήθηκε στο Σουφλί, στις 25-10-1947, εν μέσω βομβαρδισμών του Εμφυλίου. Ο ίδιος διακωμωδεί έμμετρα τους κανονιοβολισμούς της γέννησής του:
Τη νύχτα που τη μάνα μου την έπιασαν οι πόνοι,
χαμός γινόταν στο βουνό, βαρούσε το κανόνι.
Ποιός πρίγκιπας γεννήθηκε ρωτούσαν οι γειτόνοι
και ο παππούς μου έλεγε «έχω και άλλο εγγόνι».
Η άφιξή μου έγινε υπόθεση μεγάλη
κι οι πιο παλιοί σχολίαζαν κουνώντας το κεφάλι,
για δες καιρό που διάλεξε και ήρθε το σκασμένο,
μα φαίνεται της μοίρας του πως ήτανε γραμμένο...
Σαν άνοιξα τα μάτια μου (που είναι και ωραία)
και ρώτησα πού βρέθηκα και ποιούς θα ‘χω παρέα,
με χάιδεψε η μάνα μου και δάκρυσε η μαία.
ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΗΡΘΕΣ ΟΠΟΥ ΑΝΘΕΙ ΦΑΙΔΡΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΕΑ.
Το 1953, η οικογένεια Γκαϊφύλια υποχρεώνεται να μετακομίσει στην Κομοτηνή.
Εκεί, ο Θανάσης έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τη μουσική, στην αρχή μέσω
της Δημοτικής Φιλαρμονικής και στη συνέχεια χάρη σε μια κιθάρα που αγόρασαν οι
γονείς του απ’ τη ΔΕΘ. «Την έφεραν για τον αδερφό μου», λέει σε μια συνέντευξή
του ο Θανάσης, «ο οποίος δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και έτσι την πήρα εγώ
και άρχισα να τη γρατζουνάω. Τα πρώτα ακόρντα μού τα έδειξε ένας φίλος μου και
στη συνέχεια ο δάσκαλος της μουσικής. Αν και δίδασκε μόνο πνευστά, δέχτηκε να
μου δείξει και μερικά πράγματα γύρω από την κιθάρα. Αλλά θα έλεγα, πως είμαι
κυρίως αυτοδίδακτος!». Η μουσική που ακούει, προέρχεται από το κρατικό
ραδιόφωνο, ειδικά από τις εκπομπές που παρουσίαζαν καθημερινά η Music Box, η

Minos, η Columbia και η Lyra. «Κάθε απόγευμα», θυμάται ο Γκαϊφύλιας,
«παρουσίαζαν όλα τα νέα τραγούδια σε πρώτη μετάδοση και εμείς ακούγαμε με
θρησκευτική ευλάβεια ό,τι πιο συγκλονιστικό είχε βγει από τη λαϊκή μουσική, το
έντεχνο τραγούδι... Αυτό που με γοήτευε όμως ήταν τονέο κύμα γιατί βασιζόταν
στην κιθάρα. Άκουγα τα τραγούδια και τα μάθαινα. Και όταν ήρθε ο Σαββόπουλος
με το Φορτηγό, άλλαξε για πάντα το τοπίο. Έβαλε τις βάσεις για την ελληνική rock
σκηνή». Έχοντας λοιπόν αυτά τα ακούσματα και αυτές τις επιρροές, ο Θανάσης
Γκαϊφύλιας κατεβαίνει στην Αθήνα, το 1968, και παρουσιάζει τα πρώτα τραγούδια
που είχε γράψει στον Αλέκο Πατσιφά, της εταιρίας Lyra. Εκείνος ενθουσιάζεται και
του γράφει το πρώτο του 45άρι, που περιέχει 4 τραγούδια του και έχει για τίτλο το
όνομά του. Η φήμη του Γκαϊφύλια απλώθηκε αμέσως και σύντομα βρέθηκε να
τραγουδάει σε διάσημα στέκια της εποχής (στο Μεταξύ μας, στο Κύτταρο, στο
Ροντέο, …) και να μοιράζεται τη σκηνή με μεγάλους καλλιτέχνες, όπως το Νίκο
Ξυλούρη, το Γιώργο Ζωγράφο, τη Μαρίζα Κωχ, τη Μαρία Δημητριάδη, τη Δέσποινα
Γλέζου, και πολλούς άλλους.



Το 1971, έρχεται πια η στιγμή να μπει στο στούντιο για το πρώτο του άλμπουμ. Τότε
όμως, έρχεται αντιμέτωπος με τη χουντική λογοκρισία: Από τα 12 τραγούδια που
είχε ετοιμάσει, του επιτρέπουν να κυκλοφορήσει μόνο τα 3 («Αν είχα δύο ανάσες»,
«Πάρε με ταξιδιώτη», «Βουνίσιο και θαλασσινό»). Ξαφνικά, δεν υπήρχε υλικό για
να συμπληρωθεί ο δίσκος! Και έτσι, θέλοντας και μη, προέκυψε ο δίσκος
«Ωτοστόπ», στη μορφή που τον ξέρουμε. «Πήρα δύο τραγούδια του Δημήτρη
Ψαριανού», λέει ο Γκαϊφύλιας, «ένα του Γιώργου Κοντογιώργου, ο οποίος έκανε και
την ενορχήστρωση, δύο παραδοσιακά και τέσσερα τραγούδια τα Ανάκαρα...

δηλαδή η συνύπαρξή μας ήταν μια ευτυχής συνύπαρξη ανάγκης. Στην
ηχογράφηση με συνοδεύουν οι Socrates και τα εκπληκτικά σόλα του Γιάννη
Σπάθα».

Όλα αυτά τα λογοκριμένα τραγούδια θα συμπεριληφθούν αργότερα στο δεύτερο
άλμπουμ του, την Ατέλειωτη Εκδρομή, που κυκλοφόρησε το 1975 από τη Minos.


Πρόκειται για έναν δίσκο-σταθμό για την ελληνική δισκογραφία, όπου, μεταξύ
άλλων, ο Γκαϊφύλιας μελοποιεί υπέροχα τη φημισμένη «Πρέβεζα», το ποίημα του
Κώστα Καρυωτάκη. Εκείνη την εποχή κάνει ακόμα ορισμένους δίσκους 45 στροφών,
ενώ συμμετέχει και σε δισκογραφικές δουλειές άλλων δημιουργών (Λίνος Κόκοτος,
Μαρίζα Κωχ, κ.ά.). Και ενώ όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά, το 1977 ο Θανάσης
Γκαϊφύλιας εγκαταλείπει έξαφνα τη δισκογραφία και τη νύχτα της Αθήνας και
γυρίζει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, μην αντέχοντας την εμπορευματοποίηση του
στρατευμένου και του αντάρτικου τραγουδιού, που τότε, στην εποχή της
αντιπολίτευσης, ισοπέδωνε κάθε άλλη καλλιτεχνική προσπάθεια.
Πίσω στην
Κομοτηνή, δεν σταμάτησε να ασχολείται με τη μουσική. Το 1977 άνοιξε ένα
δισκοπωλείο – βιβλιοπωλείο, που το ονόμασε «Κύτταρο», το οποίο αποτέλεσε μια
ηλιαχτίδα πολιτισμού για όλη τη Θράκη. Το 1985 κυκλοφορεί τον τρίτο προσωπικό
του δίσκο, το «Φύλλο Πορείας», στον οποίο συμμετέχει και η σύζυγός του Λία
Τζιαμπάζη. Στη συνέχεια, κάνει δύο επιτυχημένους προσωπικούς δίσκους, το
«Βραδιάζει» (1991) και το «Stavento» (1999), καθώς και το περίφημο «Επί Πτυχίω»(1996), με τραγούδια που ερμήνευσαν και έγραψαν παλιοί φοιτητές του
Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.

Εκτός από τα παραπάνω, γράφει μουσικές
και τραγούδια για θεατρικές παραστάσεις του ΔΗ. ΠΕ. ΘΕ. Κομοτηνής, ενώ
συμμετείχε καθοριστικά στην προσπάθεια αναστήλωσης και επαναλειτουργίας του
Αρχαίου Θεάτρου της Μαρώνειας.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Θανάση Γκαϊφύλια εδώ: https://theovaf.blogspot.com/2011/02/blog-post.html

 

ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ

2/11/22

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου