Μπορεί η πρώτη Blues περίοδος των Fleetwood Mac να μην ήταν είναι τόσο μεγάλη και εμπορικά πετυχημένη όσο η τρίτη (1975-1987) αλλά σίγουρα προσέφερε στο χώρο του blues μια σειρά καταπληκτικών κομματιών αλλά και άλμπουμ. Κι όλα αυτά, με την σφραγίδα της ιδιοφυίας του Perter Green κι ένα από τα κομμάτια που συνέβαλαν στην εξέλιξη του βρετανικού blues ήταν και το "Oh Well"( Νο2 Μ.Βρετανία, Νο 55 Αμερική) που ηχογράφησαν το 1969, σύνθεση του σπουδαίου κιθαρίστα και τραγουδιστή Peter Green. Εκείνη την εποχή, τα τραγούδια δεν ήταν απαραίτητο να συμπεριληφθούν στο άλμπουμ κι αυτή την τύχη είχε και το "Oh Well" που αρχικά κυκλοφόρησε σαν μικρός δίσκος και τελικά συμπεριλήφθηκε στις μεταγενέστερες εκδόσεις του άλμπουμ Then Play On όπως συνέβη και στην ελληνική εκτύπωση του δίσκου, το 1970!
Το "Oh Well" χωρίζεται σε 2 μέρη, στο "Part 1" που ήταν το ηλεκτρικό, διάρκειας 2:19 και το instrumental, διάρκειας 5:39)το οποίο συνέθεσε Peter Green παίζοντας σε μια ισπανική κιθάρα Ramirez, την οποία αγόρασε αφού άκουσε κάποιο τραγούδι στο ραδιόφωνο που βασιζόταν στον ήχο της. Χαρακτηριστικό είναι ότι το πρώτο μέρος part1 που είναι ηλεκτρικό και έκανε επιτυχία, ο Green ήθελε να το αποσύρει καθώς δεν του άρεσε καθόλου!
Το πρώτο riff ανήκει στον Green κι ακολουθεί ο Danny Kirwan και οι John McVie μπάσο και Mick Fleetwood,cowbell/ντραμς. Στο"Part 2" πιάνο παίζει ο Jeremy Spencer και τσέλο, κιθάρα ο Green. Το video που αξίζει να παρακολουθήσετε, προέρχεται από εμφάνισή τους στο BBC και στην εξαιρετικά δημοφιλή νεανική εκπομπή Top of the Pops όπου βασικός κανόνας ήταν όλοι οι καλλιτέχνες να παίζουν full playback (σ.σ. η μόνη εξαίρεση έγινε στους Iron Maiden!). Σύμφωνα με τον ντράμερ Mick Fleetwood, το συγκρότημα ήταν στενοχωρημένο που θα υποδυόντουσαν ότι θα έπαιζαν γιατί όπως λέει χαρακτηριστικά «κάθε συναυλία τους ήταν για αυτούς ένα σχολείο που μάθαιναν. Είμαστε ένα blues συγκρότημα και θέλαμε να παίζουμε διαρκώς live”. O Fleetwood ήξερε ότι ο κάμερα θα εστίαζε στα χτυπήματά του στα ντραμς κι αυτό τον άγχωνε γιατί δεν είχε ξανά παίξει full playback και φοβόταν ότι θα ήταν άρυθμος, Έτσι πήρε μαζί του ένα κασετόφωνο (σ.σ. πρέπει να ήταν από τα πρώτα που είχαν κυκλοφορήσει) κι άκουγε διαρκώς το κομμάτι για να βρει τα χτυπήματά του. Όπως θα δείτε κι από το video, πράγματι ο σκηνοθέτης εστίασε στο χτύπημά του το οποίο ήταν απόλυτα συγχρονισμένο!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
16/4/22
Δημοσίευση σχολίου