AXE - OFFERING (1982 ): ΑΠΟ ΤΟ JACKSONVILLE ΣΤΟ... ΠΟΥΘΕΝΑ Ή ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ;

 

Οι Axe (αρχικά Alien) ξεπήδησαν από το Jacksonville της Florida, μια περιοχή που είχε ήδη δώσει στον κόσμο της rock τους Molly Hatchet,  Lynyrd Skynyrd, Allman Brothers Band, 38 Special κ.α. Σχηματίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’70 από τον κιθαρίστα και τραγουδιστή Bobby Barth, έχοντας τις ρίζες τους στο προηγούμενο του σχήμα, τους Babyface. Ήδη μέχρι το 1982 οι Axe είχαν  κυκλοφορήσει δύο πολύ αξιόλογα άλμπουμ, το ομώνυμο Axe(1979) και Living on the edge(1980), με μέτριες παραγωγές αλλά πολύ αξιόλογες συνθέσεις σε ένα ύφος που συνδύαζε αρκετά στοιχεία του Αμερικάνικου rock, από βαθιές southern επιρροές, αλλά κυρίως μελωδικό guitar-driven hard rock. Έχοντας προσθέσει δεύτερο κιθαρίστα στην μπάντα ήταν έτοιμοι για το αποφασιστικό βήμα τους. Το 1982 πλέον, η μπάντα αποτελείτο από τους Bobby Barth κιθαρα, φωνητικά, Michael Osbourne κιθάρα, φωνητικά, Wayne Haner - μπάσο, Edgar Riley, Jr. -πλήκτρα και Teddy Mueller στα ντραμς. Το τρίτο τους δίσκο τον περίμεναν πολλοί για να δουν αν θα καταφέρουν να ξεχωρίσουν στην αμερικανική σκηνή. Και πράγματι, το 1982 κυκλοφόρησαν το Offering, που έμελλε να γίνει το πιο γνωστό και αγαπημένο τους άλμπουμ. Με το Offering οι Axe θα μπουν  σε μια κατηγορία περίπου cult Αμερικάνικων σχημάτων, που όποιος τους ακούει τους γουστάρει πολύ, αλλά στην εποχή τους δεν γνώρισαν την απαιτούμενη επιτυχία. Έτσι, με τα χρόνια, δημιούργησαν ένα cult status και όνομα ως μια μπάντα που θα «μπορούσε», αλλά ποτέ δεν τα κατάφερε. Αντίστοιχες περιπτώσεις όπως  οι αντίστοιχες  πχ,  των Giuffria, Joshua, Burning Starr, Hawk, Shock Paris, Razormaid  κλπ.
 

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ OFFERING
Η παραγωγή του άλμπουμ έγινε από τον  Al Nalli, (Blackfoot, Lynyrd Skynyrd κ.α. Ιδρυτικό στέλεχος της Atco Records) ο οποίος κατάφερε να συλλάβει την ακατέργαστη ενέργεια και δύναμη του συγκροτήματος στο Bee Jay Recording Studio του Ορλάντο της Φλόριντα. Έδωσε χώρο στην έκφραση της μουσικής, πάντρεψε άψογα τον επιθετικό ήχο του διδύμου Barth/Osbourne στις κιθάρες, όπου χρειάζονταν τα πλήκτρα πήραν  τον ρόλο που τους αναλογούσε, και έχτισε τις μελωδικές συνθέσεις τους με τέτοιο τρόπο  έτσι ώστε να έχουν την επιθετικότητα αλλά και την εμπορική χροιά που έπρεπε ώστε να  διατηρήσει τις ισορροπίες. Το αποτέλεσμα ήταν ένας στιβαρός  ήχος, δυνατός, άμεσος, κοφτερός, εκφραστικός πολύ και πιο αστραφτερός  σε σχέση με το  κλασικό hard rock των δύο πρώτων δίσκων.

Η αρχή έγινε με το single Rock ’n’ Roll Party in the Streets, που εξελίχθηκε σε μακράν το μεγαλύτερο hit της μπάντας. Έπαιξε αρκετά στο αμερικανικό ραδιόφωνο και στο MTV, καθιερώνοντας τους Axe ως ανερχόμενη δύναμη. Ένα τραγούδι-γιορτή, με riff που καρφώνεται στο μυαλό και ρεφρέν που σε κάνει να θέλεις να το τραγουδήσεις αμέσως. Από εκεί και πέρα, το άλμπουμ είναι γεμάτο εκπλήξεις για τον ανυποψίαστο ακροατή. Steal another fantasy, Holdin' On η μελωδική hard rock πλευρά τους με κάποιες AOR πινελιές, που δείχνει την πιο “ραδιοφωνική” προσέγγιση τους, χωρίς όμως να θυσιάζουν τίποτα. Το Now or never είναι  ο πιο μεγάλος και απόλυτα χαμένος ύμνος των FM ever, μια φανταστική σύνθεση, πολύ μελωδική, που σε αρπάζει από τα μούτρα με το ρεφρεν, αλλά και με την ιστορία της. To Burn the city down βαρύ, δυναμικό, στα όρια του metal δεν χαρίζει τίποτα, ένας cult ύμνος. Η διασκευή στο I’ve got the fire των Montrose είναι άψογη και πολύ δυναμική. Το Silent soldiers είναι ένας δραματικός metal ύμνος των 80s, με επικό και ατμοσφαιρικό ήχο και το θαυμάσιο Jenifer είναι βασισμένο και αυτό στην αληθινή ιστορία μιας porno star. Ο Barth έγραψε το τραγούδι και αστειευόμενος πάντα έλεγε, ότι κάπου κάποτε θα το άκουγε η Jenifer και θα έρχονταν σε επαφή μαζί του. Κάτι που όμως δεν έγινε ποτέ… 
Οι Axe κράτησαν τις μελωδίες (στις οποίες σε κάθε άλμπουμ τους είχαν τρομακτική έφεση και ικανότητα) και τα πιασάρικα ρεφρέν, αλλά πρόσθεσαν επιθετικότητα  στις κιθάρες και ενέργεια που έδινε την αίσθηση πως θα μπορούσαν να κάνουν το μεγάλο βήμα.  Όμως όπως και άλλες μπάντες εκείνων των χρόνων δεν μπόρεσαν να ανέβουν το σκαλί.  Το Offering πούλησε αρκετά καλά, δίνοντας στους Axe την ευκαιρία να περιοδεύσουν με μεγάλες μπάντες όπως οι Ozzy Osbourne, Judas Priest και Scorpions. Φαινόταν πως η καριέρα τους ήταν έτοιμη να εκτοξευθεί. Όμως η μοίρα είχε άλλα σχέδια. Το 1984, και αφού είχαν κυκλοφορήσει ακόμα ένα πολύ καλό άλμπουμ το Nemesis την προηγούμενη χρονιά, ο Michael Osbourne θα σκοτωθεί σε αυτοκινητικό δυστύχημα και ο Bobby Barth θα τραυματιστεί σοβαρά περνώντας πολλούς μήνες στο νοσοκομείο. Τα γεγονότα  αυτά τσάκισαν το συγκρότημα και επί της ουσίας το διέλυσαν. Παρά τις προσπάθειες του Barth να συνεχίσει με νέες μορφές των Axe, το momentum είχε χαθεί οριστικά για αυτούς. 

Το Offering όμως είναι ένα υπέροχο άλμπουμ που τα έχει όλα. Είναι ένα από αυτά τα άλμπουμ που σε κάνουν να αισθανθείς και να μυρίσεις την νύχτα της μεγαλούπολης, να νιώσεις τον ηλεκτρισμό  των υπογείων live club,  τον ιδρώτα, τις περιπέτειες και τα χαμένα όνειρα των μουσικών που το συνέθεσαν αφού τα πιο πολλά τραγούδια του είναι αυτοβιογραφικά, ή βασισμένα στην καθημερινότητα.  Είναι θεαματικό, επιβλητικό και γεμάτο μουσική ισχύ. Οι Axe ήταν ένα μεγάλο χαμένο στοίχημα του Αμερικάνικου ονείρου. Σήμερα, θεωρείται το αποκορύφωμα της δισκογραφίας τους και ένα “κρυφό διαμάντι” των ’80s. Ο ήχος του αποτυπώνει μια μπάντα που βρέθηκε στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή, με το ταλέντο και την ενέργεια να πετύχει. Μπορεί να μην έγιναν ποτέ μεγάλοι σταρ, αλλά με τραγούδια σαν το Rock ’n’ roll party in the streets, Now or never,  Burn the city down, και το πομπώδες Silent soldiers άφησαν πίσω τους μια παρακαταθήκη που συναρπάζει ακόμα. Απέδειξαν ότι το αμερικανικό hard rock μπορούσε να είναι ταυτόχρονα σκληρό και μελωδικό, γιορτινό και δραματικό, εμπορικό και αυθεντικό. Και παρόλα αυτά, να μην σε οδηγήσει στην επιτυχία… 

 

 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΕΙΡΗΝΑΚΗΣ

8/10/25 

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος