Με το Smells like teen spirit οι Nirvana, καταξιώθηκαν σαν ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα, όχι μόνο της γενιάς τους αλλά ολόκληρης της μουσικής, παίρνοντας στην πλάτη τους το μουσικό κίνημα του grunge! Ακούγοντας το δεύτερο άλμπουμ τους
Nevermind, αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε τραγούδια, μελωδίες και ήχους που δεν ήταν τόσο απλοί όσο ακουγόντουσαν με την πρώτη φορά. Κι επειδή η κιθάρα είναι το βασικό όργανο, σταδιακά αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι ο
Kurt Cobain δεν ήταν ένας απλά καλός κιθαρίστας, άλλα έδωσε μεγάλη προσοχή έδωσε στον ήχο της κιθάρας του, διατηρώντας τον ήχο του μπάσου με την αρμονική υποστήριξη στα σόλο του, όπου συχνά συνδύαζε κύρια και ρυθμικά μέρη. Ο Cobain έμαθε να παίζει κιθάρα όταν ο θείος του έδωσε μια μεταχειρισμένη, δώρο για τα 14α γενέθλιά του
και μέσα σε οκτώ χρόνια, την είχε «κατακτήσει», σε βαθμό που το παίξιμό του ήταν βασικό χαρακτηριστικό του νέου μουσικού είδους που ερχόταν. Και αναφέρομαι στο grunge, όρο τον οποίο ο Cobain απεχθανόταν, έχοντας μεγαλώσει με τα αμερικάνικα punk συγκροτήματα,
νιώθοντας περιφρόνηση για τα hair metal συγκροτήματα και τον ήχο τους. Το πρώτο άλμπουμ τους
Bleach(1989) έδειχνε ότι οι Nirvana ήταν ένα συγκρότημα με δυνατότητες, αλλά δεν τα έχει καταφέρει, ακόμα! Και πρώτο και καλύτερο το About a Girl, που το ανακαλύψαμε ΟΛΟΙ κατόπιν εορτής, με την κιθάρα του να έχει τη σωστή δόση παραμόρφωσης και να σιγοντάρει(!) τους στίχους. Ο Cobain δούλεψε στο studio, τοποθετώντας διάφορoυς παραμορφωτές στην κιθάρα Univox Hi-Flier, παίζοντας με ενισχυτή Randall και πετάλια τα πεντάλ DS-1 και DS-2 Boss, σύμφωνα με τον πρώην ντράμερ των Nirvana, Chad Channing (παίζει στο Bleach). Η Univox Hi-Flier ήταν μια σχετικά φθηνή κιθάρα κι ακόμα φθηνότερη αν την αγοράσετε μεταχειρισμένη και εύκολη στη χρήση της για αριστερόχειρες μουσικούς όπως ο Cobain. Το παράδοξο ήταν ότι έσπαζε πολλές κιθάρες επάνω στη σκήνη, με τον ιδιοκτήτη του καταστήματος στην Takoma όπου σύχναζε ο Cobain, να λέει: «Του πουλήσαμε πολλές κιθάρες, με μέσο όρο 100 $ την κάθε μια, μέσα σε 5 χρόνια». Όσο προχωρούσε σαν συνθέτης, δούλευε περισσότερο τις μελωδίες και τις δομές των τραγουδιών, βασιζόμενος στην κιθάρα και στο μπάσο. Η ιστορία έδειξε ότι ο Krist Novoselic ήταν ένας υποτιμημένος μπασίστας, κάτι που φαίνεται σε όλα τα τραγούδια τους. Για να ξανά γυρίσω στον ήχο του Cobain, o ήχος της παρείχε το riff και το μελωδικό κομμάτι του ρυθμού όπως στο όμορφο Come as You Are. Στις ηχογραφήσεις του
Nevermind, έπαιξε με Stratocaster αλλά και με Jaguar του 1965 με Pickups DiMarzio και μια Competition Mustang του 1969 που ήταν η αγαπημένη του. Ο παραγωγός Butch Vig προτίμησε να αποφεύγει τα πετάλια, αλλά του είπε να χρησιμοποιήσει το Boss DS-1 του, το οποίο ο Cobain θεώρησε βασικό μέρος του ήχου του, καθώς και ένα πεντάλ Electro-Harmonix Big Muff,
Όλα τα παραπάνω, που πολλοί τα θεωρούν εκ του περισσού, δείχνουν ότι ο Cobain δεν ήταν ένας οργισμένος τύπος που κυκλοφορούσε αχτένιστος με λεκιασμένη ζακέτα(!) αλλά έψαχνε τον ήχο του, έχοντας κατανοήσει ότι χρειαζόταν μια δική του μουσική-ηχητική ταυτότητα που θα έκανε τον ήχο του, ελκυστικό. Μπορεί να μην ήταν κιθαρίστας επιπέδου Eric Clapton ή Jeff Beck, αλλά δούλεψε πάνω στην κιθάρα του κι αυτό φάνηκε. Και με βάση τις καλές του συνθέσεις, το πέτυχε.
Στα ακουστικά τραγούδια του, χρησιμοποίησε μια 12χορδη ακουσική Stella, παίζοντας εμπνευσμένος από τον Lead Belly, ο οποίος ήταν ένας από τους ήρωες της μουσικής του. Mάλιστα στο ΜTV Unplugged, παίζει τη σύνθεσή του Where Did You Sleep Last Night, αλλά ελάχιστοι το μνημονεύουν! (Με πληροφορίες από τη Wikipedia).
Α.Ρ.
9/4/24
About
Αλέξανδρος Ριχάρδος
Δημοσίευση σχολίου