Από το The Warning του 1984 μέχρι το Hear in the new frontier του 1997, οι Queenrsyche μας παρουσίασαν μέσα από μια σειρά άλμπουμ μια μοναδικά εντυπωσιακή, εξελικτική και ανοδική πορεία μέσα από την οποία βήμα προς βήμα καθιερώθηκαν ως μία από τις σπουδαιότερες prog/metal μπάντες με κύριο χαρακτηριστικό την διαφορετικότητα και την πρόοδο τους από δίσκο σε δίσκο. Περιλαμβάνω εδώ και το Hear in the new frontier γιατί σε σχέση με τα προηγούμενα άλμπουμ τους ήταν και αυτό διαφορετικό από το προηγούμενο και το δέχομαι ως ακόμα ένα μουσικό τους βήμα, αλλά οκ, μέχρι εκεί! Το Empire ήταν το τέταρτο τους εγχείρημα και μέχρι τότε μουσικά ήταν ότι πιο προσιτό και εύπεπτο είχαν δημιουργήσει, χωρίς αυτό να σημαίνει πως μιλάμε για μια απλοϊκή δουλειά. Μέχρι σήμερα αποτελεί την πιο μελωδική στιγμή της μπάντας, ήταν μια πιο εμπορική προσέγγιση σαφώς σε όλα τα επίπεδα, μια προσπάθεια να ακουστεί η μπάντα πιο «γήινη» θα έλεγα και λιγότερο «δύσκολη» στο ευρύ κοινό. Ο τρόπος όμως που το έκαναν δεν ήταν ούτε απότομος, ούτε εκκωφαντικός, ήταν πολύ εκλεκτυσμένος θα έλεγα.. Όσοι παρακολουθούσαμε την μπάντα τότε, ήμασταν σίγουροι ότι η επόμενη δουλειά τους θα ήταν διαφορετική από το Operation: Mindcrime οπότε και όλοι ήταν προϊδεασμένοι όχι για το τι θα ήταν το επόμενο βήμα τους, αλλά για το ότι δεν θα έπρεπε να περιμένουμε κάτι που να μοιάζει στο προηγούμενο. Αυτό είναι συναρπαστικό όταν το καταφέρνει μια μπάντα! Να γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων για το πως θα ακούγεται η επόμενη δουλειά της και να μην μπορεί κανείς να προβλέψει. Σε αυτό όλοι βγάζουμε το καπέλο στην προσπάθεια τους εκείνων των χρόνων. Έτσι όταν έφτασε στις προθήκες των δισκοπωλείων το Empire κανείς δεν γκρίνιαζε ή χαλάστηκε με την πιο μελωδική προσέγγιση της μπάντας διότι οι Queensryche ήταν εκεί, ακόμα και με διαφορετικό πρόσωπο με μια ακόμα διαφορετική ακροβατική μουσική πρόταση, η οποία ήταν καλοδεχούμενη αφού διατηρούσε το στοιχείο και της διαφορετικότητας και της προόδου αλλά και της αυθεντικότητας. Στοιχεία που πάλι τους ανέβαζαν ξανά επίπεδο σε ότι δημιουργούσαν! Μα τη φανταστική πορεία από το US power του The warning, στο εκκωφαντικά προοδευτικό και φασαριόζικο Rage for order, μετά στο εσωστρεφικό και ψυχωτικό prog metal του Operation Mindcrime και από εκεί στο μελωδικό prog/art metal του Empire για να μην προσθέσουμε το και το Promise land που θα ακολουθούσε!
Τι δημιουργική πορεία! Πάμε πίσω στο “Empire” όμως. Οι κακές οι γλώσσες λένε πως το όλο εγχείρημα ήταν ένα “Chris DeGarmo's project”, και αυτό ως ένα σημείο δεν είναι ψέμα, καθώς ο κιθαρίστας δεν ήθελε ακόμα ένα concept άλμπουμ. Από την άλλη δεν είναι ιδιαίτερα κακό το ότι ο DeGarmo έχει σχεδόν εξ’ ολοκλήρου τον έλεγχο των συνθέσεων και από τις 11 συνθέσεις της βασικής έκδοσης σε μόνο δυο δεν υπάρχει το όνομα του, οι οποίες είναι και αυτές που θα φέρουν έστω και λίγο στο μυαλό το ύφος του Operation.., δηλαδή το Resistance και το ομώνυμο τραγούδι, τα οποία φυσικά και αυτά είναι θαυμάσια. Τώρα 24 χρόνια από την κυκλοφορία του, όλοι το έχετε ακούσει και νομίζω πως δεν υπάρχει περίπτωση να μην αναπολείτε την περίοδο που κυκλοφορούσαν άλμπουμ τα οποία περιείχαν τραγούδια όπως τα Best I Can, Silent Lucidity, Jet City woman, Another Rainy Night, Resistance, Anybody Listening?, Hand on Heart (το πιο αδικημένο το φτωχό..), αλλά και τα μετέπειτα bonus στις επανεκδόσεις. Για τέτοια ποιότητα μιλάμε! Τι; Είναι εμπορικό; Ναι! Και; Τι; Να σημειώσουμε εδώ ότι η επιτυχία του Empire, έγινε τριπλά πλατινένιο, πουλώντας πάνω από 3.000.000 αντίτυπα μόνο στην Αμερική φτάνοντας μέχρι το Νo 7 του Billboard, είχε ως αποτέλεσμα να συμπαρασύρει και τα προηγούμενα τους άλμπουμ σε πωλήσεις και ειδικά το Operation Mindcrime το οποίο γνώρισε την επιτυχία και την αναγνώριση σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό μετα την κυκλοφορία του Empire και δεν είναι τυχαίο ότι τότε έγιναν και οι μεγάλες περιοδείες της μπάντας όπου έπαιζαν καθ ολοκληρία το Operation...
Η ποιότητα του Empire αλλά και γενικά της μπάντας μέχρι τα τέλη των 90s είναι αυτή που τους επιτρέπει μέχρι και σήμερα και παρά την καταστροφική τους μετέπειτα δισκογραφία, τις παλινωδίες, τις αλλαγές μελών, τις διαμάχες και όλα αυτά τα άσχημα μεταξύ τους, να καταφέρνουν να διατηρούν ένα σοβαρό μερίδιο του κοινού τους ακόμα, τόσο ως μπάντα όσο και να επιτρέπουν στον Tate να κάνει περιοδείες με υλικό εκείνης της εποχής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΕΙΡΝΑΚΗΣ
22/3/24
Ακούστε κάθε Κυριακή στις 19.30 την εκόμπή του Δημήτρη Σειρηνάκη από το www.rockhard.gr
Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟ EMPIRE
Πόσα συγκροτήματα έχουν πετύχει το back to back, δηλαδή μετά από ένα πολύ πετυχημένο άλμπουμ, να ακολουθήσει ένα δεύτερο, εξ ίσου πετυχημένο; Λίγα έως ελάχιστα κι ένα από αυτά είναι και οι Queensryche με τα Operation Mindcrime και Empire που είναι το αγαπημένο μου άλμπουμ από τη δισκογραφία τους. Μακριά από τα φανταστικά και τεχνο-παρανοϊκά θέματα του παρελθόντος, το Empire αντιμετωπίζει κοινωνικά καθημερινά θέματα, αφήνοντας ανεξίτηλα το σημάδι στο metal των 90’s.
Δημοσίευση σχολίου