BILLY JOEL-KOHUERT: "ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΚΑΝΕΙ"

 

Το 1986 με τις επερχόμενες αλλαγές στη Σοβιετική Ένωση να μην είναι ακόμα ορατές, μια χαραμάδα για τη δυτική μουσική, εν προκειμένω το rock, ανοίγει με την πρόσκληση του by Billy Joel για 6 συναυλίες, 3 στη Μόσχα και 3 στο  Λένινγκραντ. Ο Joel σε ένδειξη εμπιστοσύνης, πήρε μαζί του και την οικογένεια του, την πανέμορφη γυναίκα του Christie Brinkley και την μόλις 2 ετών κόρη του Alexa Ray Joe. Η πρώτη συναυλία δόθηκε στις 26 Ιουλίου 1987 στο Olimpiyskiy Stadium της Μόσχας για να ξεκινήσουν μια «περιοδεία» έξι παραστάσεων, καθιστώντας τον πρώτο καλλιτέχνη από τη Δύση που έκανε μια ολοκληρωμένη σκηνική παραγωγή πίσω από το ονομαζόμενο Iron Curtain ή καλύτερα Ανατολική Ευρώπη. Με τρεις συναυλίες, στη Μόσχα και το Λένινγκραντ (τώρα Αγία Πετρούπολη), ο Billy Joel χωρίς να το καταλάβει, έβαλε στην άκρη τη διεθνή διπλωματία, κάνοντας χιλιάδες ανθρώπους που ΔΕΝ γνώριζαν ούτε τα τραγούδια του ούτε κι αυτόν, να χορεύουν και κυρίως να χαμογελούν (δείτε τα video).  "Χαίρομαι που κάναμε αυτό το ταξίδι" έλεγε στους δημοσιογράφους στην επιστροφή και είμαι πολύ περήφανος γιατί νομίζω ότι βοηθήσαμε να ανοίξει λίγο η πόρτα επικοινωνίας των λαών».
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
O Billy Joel είχε εκδηλώσει την επιθυμία να πάει στη Σοβιετική Ένωση το 1979, μετά από συναυλία στην Αβάνα της Κούβας. «Σκέφτηκα,αν μπορώ να το κάνω αυτό στην Αβάνα, γιατί να μην το κάνω στη Μόσχα;» εξήγησε στους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια μιας από τις πολλές συνεντεύξεις Τύπου που έδωσε στη Μόσχα. Αλλά αισθάνθηκε σίγουρος για το αν ήθελε να παίξει εκεί, αμέσως μετά τη γέννηση της κόρης, Alexa Ray Joel. «Σκέφτηκα: «Σε τι κόσμο θέλω να μεγαλώσει Σε μια στιγμή θα με ρωτήσει "Τι έκανες στον Ψυχρό Πόλεμο, μπαμπά; Κι έτσι αποφάσισα να κάνω αυτές τις συναυλίες».


Ο Joel επέμεινε ότι η πολιτική δεν ήταν το επίκεντρο της επίσκεψής του αλλά πήγε στη Σοβιετική Ένωση σε ένα πλαίσιο πολιτιστικής ανταλλαγής.  "Αυτή δεν είναι κάποια μεγάλη αποστολή ειρήνης αλλά μια αποστολή μετάδοσης μουσικής. Εγώ απλά κάνω μια συναυλία, παίζω μουσική για αυτούς τους ανθρώπους, αν συμβεί κάτι μετά από αυτό, θα είναι υπέροχο." Η ιδέα για τις σοβιετικές ιδέες, έγινε πραγματικότητα το φθινόπωρο του 1986, ενώ έκανε πρόβες για περιοδεία για το νέο του άλμπουμ The Bridge«Ας κάνουμε κάτι που δεν έχουμε ξανακάνει» είπε ο υπεύθυνος παραγωγής Steve Cohen. Και το έκαναν. Δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά που οι σοβιετικοί πολίτες θα έβλεπαν ένα rock star και θα άκουγαν τη μουσική του αφού το 1979 είχε περιοδεύσει ο Elton John με τον Ry Cooder όπως και οi John Denver, Pat Metheny κ.α. Ας μην κάνουμε καταγραφή όσων star της μουσικής είχαν παίξει πριν από αυτόν στη Σοβιετική Ένωση, εξ άλλου δεν είναι αυτό το θέμα του άρθρου! Επειδή τότε οι επισκέψεις ξένων καλλιτεχνών για συναυλίες δεν ήταν εφικτές, παρά μόνο μετά από άδεια των επίσημων αρχών, η επίσκεψη του Joel κατέστη δυνατή με τη Συμφωνία για τις Επαφές και τις Ανταλλαγές σε Επιστημονικούς, Εκπαιδευτικούς και Πολιτιστικούς Τομείς, που υπεγράφη από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ronald Reagan και Mikhail Gorbachev στη  Σύνοδο Κορυφής της Γενεύης το 1985. Η συνοδεία του Joel θα ξεπερνούσε τους 160 ανθρώπους(!)και θα κόστιζε περίπου 2.000.000 δολάρια με την ελπίδα ο δίσκος και το ντοκιμαντέρ (που τότε κυκλοφόρησε σε βιντεοκασέτα), θα μείωναν τα κόστη.
Το παράδοξο ήταν ότι οι σοβιετικοί δεν ήταν πρόθυμοι να βάλουν καρέκλες στους χώρους, παρά μόνο 1.000 και η παραγωγή έφερε 600 από το Λονδίνο!
Στους συναυλιακούς χώρους υπήρχε η απαραίτητη παρουσία στρατού με τον κόσμο να δείχνει τον ενθουσιασμό του με κάθε τρόπο και να προσπαθεί να ανέβει επάνω στη σκηνή, όπου ο Billy Joel όπως θα δείτε κι από τα video, έδινε τον καλύτερο εαυτό του, τρέχοντας, πηδώντας, πέφτοντας κάτω κι ένα σωρό «κόλπα», δείγμα ότι την «είχε βρει». Σχεδόν κάθε τραγούδι το προανήγγειλε στα αγγλικά με την απαραίτητη ερμηνεία στα ρώσικα (ο διερμηνέας ήταν επί σκηνής).  


O BILLY JOEL ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Το άλμπουμ με αποσπάσματα από τις συναυλίες κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1987 (Νο 38 Αμερική, Νο 92 Μ.Βρετανία), εξώφυλλο  και ένθετα είναι στα χρώματα της Σοβιετικής σημαίας, κατακόκκινα. Τα τραγούδια, οι στίχοι και γενικά το στυλ του Billy Joel δεν είναι και τοι πιο εύπεπτο rock.Σίγουρα η μουσική των Uriah Heep στις συναυλίες του 1987 ήταν πολύ πιο προσιτή από αυτή του Billy Joel, που βασίζεται πολύ στους στίχους. Ο ίδιος ήταν εκρηκτικός σε τραγούδια όπως "Only the Good Die Young", "Uptown Girl", ‘Stiletto”,  "Prelude/Angry Young Man" κ.α, ενώ ακόμα και στα δύσκολα (αλλά πολύ όμορφα)  "Honesty", "Goodnight Saigon" και "Allentown", βγάζει τον καλύτερο εαυτό του. nΚαθ΄λολου τυχαίο που κλείνει με τα “Back in the USSR” (Beatles) και «The Times they are A changing”” (Dylan). Δισκογραφικά, το Kohuert, δεν προσέθεσε τίποτε ιδιαίτερο στη δισκογραφία του, πέραν του ότι ήταν το 2ο live άλμπουμ του, το οποίο όπως διαβάσατε δεν σημείωσε κάποια ιδιαίτερη επιτυχία. Ουσιαστικά όμως,  ήταν ένα σημαντικό βήμα στην καριέρα του που κάθε καλλιτέχνης ήθελε να κάνει εκείνη την εποχή, να παίξει σε μια «απαγορευμένη» χώρα.

    
TRIVIA

  • Kohuept σημαίνει κοντσέρτο.
  •  Η οικογένεια Joel έγινε φίλοι με έναν κλόουν ονόματι Viktor Razinov, τον οποίο ο Joel αναφέρει στο τραγούδι "Leningrad" στο άλμπουμ του 1989, Storm Front. Ο Τζόελ επισκέφτηκε επίσης τον τάφο του, του αμφιλεγόμενου Σοβιετικού τραγουδιστή και τραγουδοποιού Vladimir Vysotsky που πέθανε το 1980. Ο Joel αφιέρωσε τις συναυλίες του στον Βισότσκι και έβαλε όλα τα λουλούδια που πετάχτηκαν στη συναυλίες σκηνή στη Μόσχα στον τάφο του. «Πήγα στον τάφο του... και οι ουρές που περίμεναν ήταν μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες  του Λένιν», είπε ο Joel. "Ρώτησα, "Γιατί αυτός είναι τόσο αγαπητός;" Ο κόσμος είπε ότι ήταν επειδή ήταν ειλικρινής, επειδή έλεγε την αλήθεια... και μπήκε σε μπελάδες γι' αυτό». Η μητέρα του Vysotsky, Nina, παρακολούθησε την πρώτη συναυλία του.

ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΜΕΤΑ
Το 1989 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Storm Front.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

1/12/22

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου