Ένα από τα αγαπημένα θέματα των rock συζητήσεων είναι «ποιος είναι ο καλύτερος ντράμερ». Οι γνώμες πολλές, όσοι και οι …υποψήφιοι: Ian Paice, John Bonham, Keith Moon, Neil Peart, Stewart Copeland (Police), Bill Bruford και πολλοί άλλοι. Όλοι ικανοί, σπουδαίοι και εφευρετικοί στο παίξιμό τους. Υπάρχει ένας ακόμα που μπαίνει στη λίστα των Καλύτερων κι είναι ο ντράμερ Cream και Blind Faith, o Peter Edward Baker, γνωστός με το όνομα Ginger Baker που είχε γεννηθεί στο Lewisham του Λονδίνου το 1939 κι έφυγε από τη ζωή τον Οκτώβριο του 2019. Στην αρχή της δεκαετίας του 60 τον βρίσκουμε να παίζει για τους Blues Incorporated κι αμέσως μετά έγινε μέλος των Graham Bond Organisation, όπου γνώρισε το Σκοτσέζο μπασίστα Jack Bruce. Αυτή η γνωριμία, έμελλε να καθορίσει το μέλλον τους. Το 1966, σχημάτισε τους Cream μαζί με τους Bruce και Eric Clapton, δημιουργώντας έτσι ένα από τα κορυφαία σχήματα του blues rock που το ταξίδι τους διήρκεσε μόνο 2 χρόνια. Η διάλυση των Cream, τον έφερε στους Blind Faith, με τους οποίους ηχογράφησε μόνο ένα άλμπουμ, αλλά τι άλμπουμ! Για να επανέλθω στο ακαδημαϊκό ερώτημα στο ποιο να είναι το καλύτερο solo ντραμ στην ιστορία της μουσικής, σας παραθέτω ένα ακουστικό δείγμα από συναυλία των Blind Faith το 1969 στο Gothenburg της Σουηδίας, όπου ο μεγάλος Ginger Baker κατά τη διάρκεια του τραγουδιού “Toad”, παίζει ένα σόλο που δεν ξετυλίγει απλά το ταλέντο του αλλά και την τεχνική του σε ένα απίστευτο κρεσέντο. Προσέξτε ότι δεν είναι ένα απλό live video αλλά ένα ντοκιμαντέρ βασισμένο στο παίξιμό του. Για την ιστορία, μετά τους Blind Faith, o Ginger Baker έπαιξε με τους Gary Moore, Masters of Reality, Ginger Baker Air Force, Public Image Ltd, Hawkwind κ.α.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
25/8/21
Δημοσίευση σχολίου