URIAH HEEP – HIGH AND MIGHTY (1976): ΜΕ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ!

Το High and Mighty είναι το δεύτερο άλμπουμ των Uriah Heep που παρουσιάζεται από τη στήλη Σήραγγα του Χρόνου, μετά το Abominog. Σύντομα στη στήλη θα ακολουθήσουν οι παρουσιάσεις των  Demons and Wizards και Magician’s Birthray. Για να διαβάσετε τις παλαιότερες αναρτήσεις στη στήλη, πατήστε την ετικέτα Σήραγγα του Χρόνου ή γράψτε  το όνομα του συγκροτήματος και το δίσκο που σας ενδιαφέρει στην Αναζήτηση, πάνω δεξιά στην πρώτη σελίδα του site.
Όσο κι αν ψάξετε, δεν θα βρείτε το High and Mighty σε καμία λίστα με τα καλύτερα άλμπουμ του 1976. Επίσης κανένα τραγούδι του δεν θα το βρείτε στους καταλόγους των singles επιτυχιών και το χειρότερο από όλα ακόμα και το συγκρότημα ελάχιστες έως καμία φορά θυμάται κάποιο από τα καλά τραγούδια του για να τα συμπεριλάβει στο set list των συναυλιών! Τότε θα αναρωτηθείτε, γιατί επέλεξα αυτό το άλμπουμ για να παρουσιάσω από τη στήλη Σήραγγα του Χρόνου; Για τον απλό λόγο ότι σαν πιστός fan του συγκροτήματος, το έχω εκτιμήσει πολύ περισσότερο από τους ίδιους! Κυρίως όμως την αξία των τραγουδιών του ένα προς ένα. Βρισκόμαστε στο 1976 και το συγκρότημα ετοιμάζει το διάδοχο του καλού του άλμπουμ Return to Fantasy(1975) το πρώτο με τον John Wetton στο μπάσο που απλά έπαιξε τα μέρη του χωρίς να έχει προλάβει να προσφέρει συνθετικά. Όμως τα προβλήματα με το χαρισματικό τραγουδιστή David Byron έχουν ξεκινήσει, προβλήματα που γίνονται ορατά στο High and Mighty αφού μετά την περιοδεία του αποφασίσει να φύγει από το σπουδαίο συγκρότημα.



Το άλμπουμ ανοίγει με το  «One Way or Another", το μοναδικό single του δίσκου που όμως εμπορικά απέτυχε. Καλό κομμάτι, προσπαθεί να πιάσει από τα μούτρα τον ακροατή αλλά τα καταφέρνει έως ένα σημείο. Η συνεισφορά του Wetton είναι φανερή στα τρία επόμενα τραγούδια που ακολουθούν, τα πανέμορφα  "Misty Eyes", “Footprints in the snow”και "Weep in Silence", το ένα καλύτερο από το άλλο. Κι η συνεισφορά του γίνεται έντονη με τις γλυκιές μελωδίες που προσφέρει, τόσο συνθετικά όσο και φωνητικά. Θα σταθώ στο "Midnight", ένα δύσκολο κομμάτι με πολύ καλή κιθάρα από τον Mick Box, τον αφανή ήρωα τόσων και τόσων τραγουδιών τους. Όμως το “Midnight” δεν χαρακτηρίζεται μόνο από την παρουσία του Mick Box αλλά κι από τη δραματική ερμηνεία του David Byron που λες και ήξερε ότι ήταν ο τελευταίος δίσκος του με τους Uriah Heep και έβαλε τον καλύτερο εαυτό του. Το High and Mighty απέτυχε εμπορικά γιατί δεν είχε αυτό που θέλει η δισκογραφία, ένα δυνατό τραγούδι που θα παιχτεί από το ραδιόφωνο. Μας αρέσει δεν μας αρέσει, αυτοί είναι οι νόμοι της αγοράς. Κι όταν δεν τους ακολουθούμε, υφιστάμεθα τις παρενέργειες. Τα δύο bonus racks, το ακυκλοφόρητο “Name of the Game» και «Sundown» είναι μέσα στο πνεύμα των τραγουδιών του άλμπουμ (μελωδίες,φωνητικά) με το “Name of the Game» να αδικήθηκε που δεν συμπεριλήφθηκε στην αρχική έκδοση του βινύλιου.
       
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
O Byron έφυγε για να ακολουθήσει προσωπική καριέρα. Ο Wetton πήγε στους Roxy Music καις τη θέση τους ήλθαν ο John Lawton από τους Lucifer’s Friend κι ο μπασίστας Trevor Bolder από το συγκρότημα του David Bowie τους Spiders of Mars. Με σύνθεση Lawton, Box, Kerslake, Hensley και Bolder ηχογράφησαν το 1977 το άλμπουμ Firefly.
 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
16/4/21/


 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΣΙΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ HIGH AND MIGHTY
 


Το High and Mighty είναι το ένατο και τελευταίο studio album των Uriah Heep στο οποίο ακούμε τη μαγευτική φωνή του singer - performer David Byron, ο οποίοs αποχώρησε-απολύθηκε(!) λόγω προβλημάτων με το αλκοόλ, και εξ αιτίαs και τηs αντιπαράθεσηs με το μπασίστα John Wetton. τον αντικατέστησε για τουs τρειs επόμενουs δίσκουs ο John Lawton. Είναι έναs πολύ καλόs δίσκοs στο επίπεδο του classic-progressive rock ύφοs του συγκροτήματοs, ο οποίοs (κακώs) δεν έτυχε τηs καλλιτεχνικήs και εμπορικήs αναγνώρισηs που του άξιζε! και μόνο τιs κομματάρεs, "Weep in silence", "Footprints in the snow" και "One way or another" να διαλέξειs αρκεί για να κατατάξουμε το δίσκο ωs ένα μουσικό σύνολο με άρτιο και αξιοπρεπέs αποτέλεσμα. Κατά τη γνώμη μου είναι λάθοs να αξιολογούμε και να κρίνουμε το συμβατικό και αναμενόμενο, αλλά πρέπει να μαs κινεί το ενδιαφέρον το δημιουργικό απρόβλεπτο τηs έμπνευσηs και τηs φαντασίαs του καλλιτέχνη!




 

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου