 |
| Ο Peter Green είναι στο μέσον. |
Σε εποχές αντίξοες, έκτισαν τις βάσεις για την επόμενη γενιά και δημιούργησαν τους πρώτους πυλώνες του βρετανικού blues. Ένα από τα συγκροτήματα που ξεπετάχτηκε και μάλιστα με πολλή φόρα ήταν οι Fleetwood Mac, των οποίων η ιστορία είναι τεράστια, ειδικά στα χρόνια μετά το 1975 όμως εμείς στη συγκεκριμένη ανάρτηση θα θυμηθούμε το blues ξεκίνημά τους.
Οι Fleetwood Mac σχηματίστηκαν το 1967 στο Λονδίνο από τους κιθαρίστες Peter Green και Jeremy Spencer και τον ντράμερ Mick Fleetwood. Στη θέση του μπασίστα πήραν τον John McVie (από τους John Mayall and the Bluesbreakers). Το όνομα του Peter Green ήταν ήδη πολύ γνωστό στους underground κύκλους τόσο του Blues ακροατηρίου όσο και των μουσικών δημοσιογράφων από τη συμμετοχή του στους John Mayall and the Bluesbreakers, όπου είχε αντικαταστήσει τον Eric Clapton! Με τους Bluesbreakers, o Green ηχογράφησε το άλμπουμ A Hard Road (1967), ένα από τα λαμπρότερα δείγματα του βρετανικού blues. Εκείνη την εποχή ο Green έπαιζε σε 2 συγκροτήματα, τους Peter B’s Looners και τους Shotgun Express απ’ όπου πέρασε κι ο Rod Stewart σαν τραγουδιστής.
Η εκτίμηση του John Mayall προς το παίξιμο του Peter Green ήταν τέτοια που παρότι ο Green για να αντικατασταθεί από τον Eric Clapton, ο Mayall του προσέφερε δωρεάν χρόνο για να ηχογραφήσουν 5 τραγούδια!
Μετά την κυκλοφορία του Mr. Wonderful, ο Green προσέθεσε στο σχήμα κι έναν άλλο κιθαρίστα, τον 28χρονο Danny Kirwan από τους Boilerhouse. Με τον Kirwan στο σχήμα οι Fleetwood Mac κυκλοφορούν το single, "Albatross" που θεωρείται από πολλούς το καλύτερο τραγούδι στην ιστορία του βρετανικού blues. Λίγο αργότερα κυκλοφόρησαν το άλμπουμ The Pious Bird of Good Omen (Νο 16 Μ.Βρετανία) που είναι συλλογή και περιλαμβάνει και τα Black Magic Woman, Need your love so bad, Albatross, Stop Messin' Round κ.α. Ειδικά η δεκαετία του ’60 χαρακτηρίστηκε από την κυκλοφορία των singles (μικροί δίσκοι 45 στροφών) που δεν ήταν απαραίτητο να συμπεριλαμβάνονται και στα άλμπουμ των καλλιτεχνών. Τα όνομα και η φήμη τους εξαπλώνεται στην Αμερική και το 1969 παίζουν με τους Willie Dixon, Buddy Guy και Otis Spann, ενώ λίγο αργότερα κυκλοφορούν ακόμα ένα single, το Man of the World.
Το 1969 κυκλοφορούν το καλύτερο άλμπουμ κατά τη γνώμη του γράφοντος, το εξαιρετικό Then Play On (No 6 M.Βρετανία) με το καταπληκτικό Oh Well, Rattlesnake Shake και Coming Your Way.
Το 1970 ο Peter Green διαγνώστηκε με πρόβλημα σχιζοφρένειας για να κάνει με τους Fleetwood Mac την τελευταία δισκογραφική εμφάνισή του με το εξαιρετικό The Green Manalish (το οποίο έγινε γνωστό στη διασκευή των Judas Priest) με τον Green να βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση και να επιμένει όλα τα μέλη του συγκροτήματος να δώσουν τα χρήματα από τις πωλήσεις του τραγουδιού σε φιλανθρωπικά ιδρύματα. Οι υπόλοιποι δεν συμφώνησαν κι ο Green αποχώρησε. Την τελευταία συναυλία του με το συγκρότημα την έδωσε στις 20 Μαϊου 1970 στην Βοστώνη, η οποία αρχικά κυκλοφόρησε σαν bootleg με τίτλο Live in Boston κι αργότερα επίσημα σε τριπλό cd.
Τέλος εποχής για το μεγάλο συγκρότημα και τέλος εποχής για το βρετανικό blues. Για τα επόμενα 5 χρόνια οι Fleetwood Mac θα συνεχίσουν με κιθαρίστες τους Jeremy Spencer και Danny Kirwan με την προσθήκη της McVie (άλλαξε το όνομά της κι από Christine Perfect έγινε Christine McVie αφού παντρεύτηκε τον μπασίστα John McVie). To 1970 κυκλοφόρησαν το πρώτο άλμπουμ χωρίς τον Peter Green που ήταν το Kiln House (No 39 M.Βρετανία) με τους 2 προαναφερθέντες κιθαρίστες να δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στο rock και λιγότερο στο blues. H ιστορία τους συνέχισε χωρίς σημαντικά άλμπουμ και με τον Peter Green να στοιχειώνει τόσο το συγκρότημα όσο και τους ακροατές του Blues. Το μοναδικό παίξιμό του συνεχίστηκε με την κυκλοφορία του 1ου προσωπικού του άλμπουμ The End of the Game (1970). Αλλά τη δική του καριέρα θα την εξετάσουμε σε μια επόμενη ανάρτηση.
 |
| Ακούγεται απίστευτο αλλά οταν ο Peter Green έπαιζε στους John Mayall and the Bluesbreakers οι fans έγραφαν αυτό το σύνθημα στον τοίχους των clubs!!! |
- O αρχικός ντράμερ των Fleetwood Mac ήταν ο Aysley Dunbar, όμως μετά την αποχώρησή του από τους Bluesbreakers, o Green ρώτησε τον Mayall αν συμφωνεί να ανταλλάξουν ντράμερς! Δηλαδή να πάρει τον Mick Fleetwood που τον ήξερε και να του δώσει τον Dunbar!
- Το όνομα Fleetwood Mac το επέλεξε ο Peter Green και είναι ένας συνδυασμός των επιθέτων των Mick Fleetwood και John McVie για να τους τιμήσει επειδή τους θεωρούσε καλούς μουσικούς.
- Στην Αμερική το άλμπουμ Mr. Wonderful κυκλοφόρησε με τίτλο English Rose.
- Το κανονικό όνομα του Peter Green είναι Peter Allen Greenbaum.
- Η αρχική αγγλική έκδοση του Then play On δεν περιελάβανε το Oh Well.
Μη σας προκαλεί εντύπωση το …πλήθος προτεινομένων δίσκων. Η ποιότητα των Fleetwood Mac, ειδικά στην πρώτη περίοδό του, ήταν κάτι παραπάνω από πολύ καλή και αξίζει να συμπεριλάβουμε σχεδόν όλες τις κυκλοφορίες τους!
Fleetwood Mac (1968)
Mr. Wonderful (1969)
Then paly on (1969)
Live in Boston (1985)
Δημοσίευση σχολίου