Πριν σας αναφέρω το περιστατικό, επιτρέψτε μου να σας θυμίσω με λίγα λόγια ποια είναι (κι όχι ήταν) η Αρλέτα.
Πέθανε σε ηλικία 72 ετών μετά από εγκεφαλική αιμορραγία η Νικολέτα Τσάπρα ή Αρλέτα όπως την ξέραμε. Γεννημένη στα Εξάρχεια, που αποκαλούσε πατρίδα της, τα τελευταία χρόνια ζούσε στην Κυψέλη. Από τις 11 Φεβρουαρίου 2008 είχε πάθει εγκεφαλική αιμορραγία κι είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στο νοσοκομείο του Βόλου. Παρά την κρισιμότητα της κατάστασής της είχε καταφέρει να αναρρώσει.
Είχε σπουδάσει ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και τη δισκογραφική καριέρα της καριέρα τη ξεκίνησε την δεκαετία του 1960.
Συνεργάστηκε με αρκετούς συνθέτες, όπως Γιάννης Σπανός, Μάνος Χατζιδάκις και Μίκης Θεοδωράκης κι αναδείχθηκε σαν μια από τις καλύτερες εκπροσώπους του Νέου Κύματος. Το 1966 κυκλοφόρησε από την Lyra το άλμπουμ της «Τραγουδά η Αρλέτα», όπου αργότερα λογοκρίθηκε από τη χούντα κι αφαιρέθηκαν τα τραγούδια "Λιβάδι" και "Κάποιες Νύχτες" κι αντικαταστάθηκαν από δύο άλλα! Έως και το 1984, που κυκλοφόρησε το «Περίπου», η Αρλέτα κυκλοφόρησε πολλούς προσωπικούς δίσκους κι είχε συμμετοχές σε δίσκους συνθετών, κάτι που συνηθίζεται στην ελληνική δισκογραφία έως και τη δεκαετία του ’80. Για να καταλήξω σε αυτό το μικρό κι εύχομαι περιεκτικό βιογραφικό σημείωμά μου για την Αρλέτα, σας υπενθυμίζω μερικές επιτυχίες της, ορισμένες αυτών, αξεπέραστες: "Μια Φορά Θυμάμαι", "Τα Μικρά Παιδιά", "Το Λέει Και Το Τραγούδι", "Ο Λύκος", "Το Τραγούδι Της Δραχμής", "Καφενείο", "Σερενάτα", "Έρχεται Κρύο", "Τσάι Γιασεμιού", "Τα Ήσυχα Βράδυα", "Batida de Coco", "Μπαρ το Ναυάγιο", "Λεωφορείο το 2".
Το 1985, μόλις είχα τελειώσει το στρατιωτικό μου, και εργαζόμουν ως υπεύθυνος τύπου (τότε κυκλοφορούσαν περιοδικά κι εφημερίδες) στη δισκογραφική εταιρεία CBS (νυν Sony).
Η εταιρεία τότε έκανε προσπάθειες για να μπει στο ελληνικό ρεπερτόριο και εν μέρει το είχε πετύχει αλλά με καλλιτέχνες που έκαναν επιτυχία στο λαϊκό ρεπερτόριο, όπως Λευτέρης Πανατζής, Άντζελα Δημητρίου, Γιώργος Γερολυμάτος, Άγγελος Διονυσίου κ.α. Γερά ονόματα στο λαϊκό τραγούδι, καλές πωλήσεις με μηδενική όμως απήχηση στους παραγωγούς της ΕΡΤ.
Υπεύθυνη του ελληνικού ρεπερτορίου της CBS ήταν η Λιάνα Σωτηράκου, η οποία αντιμετώπιζε μεγάλες δυσκολίες, έως ανυπέρβλητες με τους παραγωγούς της ΕΡΤ, καθώς η ΕΡΤ έπαιζε ΜΟΝΟ έντεχνο και τα πέριξ αυτού! Δεν είχε σημασία αν ο κόσμος έξω από τη Λ. Μεσογείων άκουγε κι άλλα είδη,τα έκανε επιτυχίες (τραγούδια που δεν ακούστηκαν πότε από τις συχνότητες της), οι καλλιτέχνες κέρδιζαν χρυσούς δίσκους (50.000 πωλήσεις τότε, νούμερο μεγάλο), η ΕΡΤ αμετακίνητη!
Η CBS είχε τότε το Θάνο Μικρούτσικο (μετέπειτα Υπουργό Πολιτισμού κι αδελφό του Ανδρέα) που είχε κυκλοφορήσει μια σειρά πολύ καλών δίσκων χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία (Αραπιά για Λίγο Πάψε να Χτυπάς με το Σπαθί, Ιχνογραφία / Ο Γέρος της Αλεξάνδρειας) αλλά και τον πρώην τραγουδιστή των Πελόμα Μποκιού, Βλάσση Μπονάτσο που είχε κυκλοφορήσει ένα καλό άλμπουμ που πέρασε απαρατήρητο σε μουσική του Θάνου Μικρούτσικου, το "Αυτά τα Βράδια".
Αμετακίνητη όμως κι η Λιάνα Σωτηράκου, που σε κάθε κυκλοφορία μας λαϊκού καλλιτέχνη, γέμιζε σακούλες με δίσκους και τους μοίραζε σε ΟΛΟΥΣ τους παραγωγούς της ΕΡΤ, οι οποίοι ευγενικά τον έπαιρναν και πάντα της έλεγαν ότι δεν χρειάζεται να τους πηγαίνει τέτοιου είδους κυκλοφορίες αφού ποτέ δεν θα τους παίξουν!
Σε μια από αυτές τις φορές, η κυκλοφορία μας ήταν 2, 3 καινούργιοι λαϊκοί δίσκοι κι επειδή ήταν μόνη της, ζήτησε να τη βοηθήσουμε, τόσο ο γράφων όσο κι ο συνάδελφος Δημήτρης Γιαρμεντίτης υπεύθυνος για το promotion στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση επίσης στο ξένο τμήμα της εταιρείας.
Ανεβαίνουμε στην ΕΡΤ με τις τσάντες στα χέρια, τσάντες γεμάτες δίσκους βινυλίου, αλλά και τσάντες με χοντρό πλαστικό στο σημείο που τις κρατάς με αποτέλεσμα οι παλάμες με τη βοήθεια του βάρους να πονούν!
Μπροστά η Λιάνα πίσω εμείς, αρχίσαμε το μοίρασμα στα γραφεία των παραγωγών, οι οποίοι της έλεγαν ότι «ξέρεις Λιάνα μου, δεν παίζουμε τέτοια πράγματα». Να υπενθυμίσω στους νεότερους ότι τότε δεν υπήρχε η λεγόμενη «ελεύθερη ραδιοφωνία» ή καλύτερα οι δημοτικοί κι ιδιωτικοί ραδιοσταθμοί και τα λαϊκά τραγούδια ακουγόντουσαν από τα AM και λιγότερο τα FM από τους ερασιτεχνικούς, οι οποίοι καταδιώκονταν αλύπητα από την αστυνομία! Με επιμονή η Λιάνα τους άφηνε το δίσκο κρατώντας την επαφή και κάνοντας τη δουλειά της. Αφού είχαμε γυρίσει τη μισή ΕΡΤ κουβαλώντας (σιγά σιγά οι σακούλες είχαν ελαφρύνει κι οι παλάμες πόναγαν λιγότερο), συναντάμε σε έναν από τους διαδρόμους την Αρλέτα η οποία μόλις είχε δώσει συνέντευξη κι είχε βγει από το studio.
Η Λιάνα ξεκινά μια τυπική συζήτηση του τύπου «τι κάνεις κλπ» και καταλήγει στην ερώτηση «πότε θα βγει ο νέος σου δίσκος». Κι η Αρλέτα με εκείνη την ήρεμη κι ευγενική φωνή της απαντά» δεν έχω πιά συμβόλαιο, η Lyra δεν το ανανέωσε». «Δεν έρχεσαι από το γραφείο μου στη CBS να τα πούμε;” της απαντά η Λιάνα.
Η Αρλέτα ήρθε, έφερε μαζί της μια κασέτα με τραγούδια που είχε ήδη ξεκινήσει να ηχογραφεί σε μουσική Λάκη Παπαδόπουλου και στίχους Μαριανίνας Κριεζή. Μετά από μια σειρά συναντήσεων, υπέγραψε στη CBS και μέσα στο 1985 κυκλοφόρησε το άλμπουμ της «Τσάι Γιασεμιού». Αυτό ήταν! Ξαφνικά όλοι οι παραγωγοί της ΕΡΤ άρχισαν να καλούν τη Λιάνα στο τηλέφωνο για να παίξουν το δίσκο, για συνεντεύξεις κι η CBS από την ανυποληψία πέρασε στην αξιοπιστία. Αν και το άλμπουμ ήταν πολύ καλό, τα πρώτα χρόνια κυκλοφορίας του δεν ξεπέρασε τις 15.000 πωλήσεις, νούμερο που αυξήθηκε με τα χρόνια, τις ανατυπώσεις και την κυκλοφορία του σε cd.
Ένας (καλός) δίσκος ήταν αρκετός για να γίνει μια πραγματική επανατοποθέτηση της εταιρείας στην αγορά και φυσικά η συνέχεια ήταν ανάλογη. Οι λαϊκοί καλλιτέχνες της εταιρείας εξακολούθησαν να κυκλοφορούν τους δίσκους τους κι η ΕΡΤ να μη τους παίζει και στο δυναμικό της CBS υπέγραψαν ο Νίκος Καρβέλας, ο Ανδρέας Μικρούτσικος, ο Αντώνης Βαρδής, η Σοφία Βόσσου κι ο Θοδωρής Αναστασίου κυκλοφορώντας καλούς δίσκους.
Στη συνέχεια άλλαξαν πολλά τόσο στο ραδιόφωνο όσο και στην αντιμετώπιση του ελληνικού ρεπερτορίου κι η πορεία της CBS ήταν ανοδική.
Στη μνήμη της Αρλέτας.
Δημοσίευση σχολίου