ΤΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΑ HARD ROCK TRIO
Ακούω και ξανά ακούω τα άλμπουμ των Cream και κάθε φορά ανακαλύπτω κάτι που μου είχε ξεφύγει! Πραγματικά Cream-Κρέμα, οι Eric Clapton, Jack Bruce και Ginger Baker να και είχαν πολλές εντάσεις στις μεταξύ τους σχέσεις, κυκλοφόρησαν 4 studio άλμπουμ. Κρίμα γιατί ο περισσότερος κόσμος περιορίζεται στα "Sunshine of Your Love" και "White Room", αγνοώντας ένα συγκρότημα που έβαλε τις βάσεις του hard rock blues.
Με το που ξεκίνησαν, έκαναν αισθητή την παρουσία τους κι ας μην είχαν κάποια επιτυχία. Όλα τα άλμπουμ τους είχαν αυτό τον ξεχωριστό ήχο που έκανε το «δολοφονικό τρίο» από το Τέξας να ξεχωρίσει. Ο Blues Rock ήχος των ZZ Top με τους μαέστρους Billy Gibbons, Dusty Hill και Frank Beard να κουμαντάρουν καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον τον ήχο που σε κάθε άλμπουμ τους εξέλισσαν και έκαναν ακόμα πιο προσιτό στον πλατύ κοινό . Κι αν καθιερώθηκαν τη δεκαετία του 70, η επόμενη δεκαετία τους μετέτρεψε σε super stars με το δέσιμο των συνθεσάιζερ με τον ήχο τους στο ιστορικό από κάθε πλευρά (ποιότητας, επιτυχίας, εμπορικότητας Eliminator(1983) ακόμα και σήμερα προκαλεί….Άσε που έγιναν MTV stars, με τις γενειάδες τους να μετατρέπονται σε πολιτιστικές… εικόνες. Η mainstream επιτυχία συνεχίστηκε με το Afterburner (1985) για να επιστρέψουν στον κλασικό blues ήχο τους.
Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να γράψω για τους Jimi Hendrix Experience. Θα περιοριστώ στα ονόματα των Noel Redding μπάσο και Mitch Mitchell ντραμς, στα 3 άλμπουμ που ηχογράφησαν μαζί (Are You Experienced -1967, Axis: Bold as Love -1967 και Electric Ladyland-1968) και δεν θα ξεχάσω το …άλλο τρίο του, τους Band of Gypsies, με Billy Cox μπάσο και Buddy Miles ντραμς. Για τους κολοσσούς γράφεις λίγα λόγια και καλά!
Οι Rush πρέπει να είναι από τα ελάχιστα συγκροτήματα στην ιστορία της μουσικής που χαίρει τόσο μεγάλου σεβασμού από τους fans. Τους ανακάλυψα το 1975 ακούγοντας το Bastille Day, από την εκπομπή του Γιάννη Πετρίδη στο Α!Πρόγραμμα της ΕΡΑ και από το 1981 και μετά άρχισαν μια σταδιακή επέλαση, με τις συνθέσεις τους να ξεφεύγουν από το hard rock και να αποκτούν μια απαράμιλλη συνθετική διάσταση, με έντονη πολυπλοκότητα και έντονο προσωπικό ύφος. Οι τρεις Καναδοί, Geddy Lee, Alex Lifeson και Neil Peart, δεν νοιάστηκαν ποτέ για την κυκλοφορία κάποιου single που θα τους έβαζε στα ραδιοφωνικά Airplay, αντίθετα αφοσιωμένοι στη δημιουργία ενός ξεχωριστού και συναρπαστικού υλικού, με τους fans τους να είναι απόλυτα αφοσιωμένοι.
Οι ρίζες των Taste χάνονται κάπου στο 1966 όταν σχηματίστηκαν στο Cork και το 1969 κυκλοφόρησαν το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ τους με σύνθεση Άγιος Rory Gallagher κιθάρα/τραγούδι, Richard McCracken μπάσο και John Wilson ντραμς για να έχουμε κι ένα δεύτερο άλμπουμ το 1970 με τίτλο On the Boards. Δίσκοι που άφησαν πίσω τους διαμάντια σαν τα Blister on the Moon, Sugar Mama και Born on the Wrong Side of Time Catfish και What’s going on, παραμένουν δείγματα γραφής για το ταλέντο και τη συνέχεια της προσωπικής καριέρας του Άγιου Rory.
Αν υπήρχε ο περιορισμός μόνο «πετυχημένα τρίο» τότε οι Budgie δεν θα είχαν θέση σε αυτό το κείμενο. Μπορεί εμπορικά να μην έχουν να επιδείξουν περγαμηνές αλλά τουλάχιστον ποιοτικά, το τρίο από το Κάρντιφ της Ουαλίας, οι Burke Shelley τραγούδι/μπάσο, Tony Bourge κιθάρα/τραγούδι και Ray Phillips ντραμς, μπορούν να…κοιμούνται ήσυχοι τη νύχτα, ότι πίσω τους άφησαν μια καλή κληρονομιάon (σ.σ. ας είναι καλά οι Metallica που διασκεύασαν το Breadfan).
Ένα τρίο βόμβα, σκάει μύτη στα μουσικά δρώμενα της Αγγλίας τοπ 1977, προκαλώντας σεισμό. Είναι οι Motorhead (Ian "Lemmy" Kilmister, Lucas Fox και Larry Willis)που σύντομα αποχωρούν και αντικαθιστούνται από τους "Fast" Eddie Clarke και Phil "Philthy Animal" Taylor. Μια αλλαγή που τους έδωσε τεράστια δύναμη, με αποτέλσμα το πρώτο-ομώνυμο άλμπουμ με σήμα τη σκυλοκεφαλή να φθάσει έως τοΝο43 του Βρετανικού chart. Τα Bomber, Ovrerkill, No sleep till Hammersmith και Iron Fist, αποτελούν την ιστορική κληρονομία ενός heavy power trio με απίστευτη ενέργεια και ισοπεδωτικές εμφανίσεις. Συνέχισαν σαν τρίο έως το 1983, σαν τετράδα έως το 1995 και ξανά ως τρίο έως το θάνατο της αγέρωχης ιστορικής μορφής του to 2015. H περίοδος 77-82 είναι ανεπανάληπτη κι έχει το σεβασμό ολόκληρης της heavy κοινότητας. Ε.Κ.
Οι δύο πρώην Mountain, Leslie West κιθάρα/τραγούδι και Corky Laing ντραμς, μαζί με την απόλυτη προσαρμογή του φοβερού μπασίστα,τραγουδιστή Jack Bruce πρώην στυλοβάτη των Cream, σχημάτισαν τους West Bruce and Laing και κυκλοφόρησαν 2 studio άλμπουμ κι ένα live. Το πρώτο ε-ξ-α-ι-ρ-ε-τ-ι-κ-ό Why Dontcha (1972) αποτελεί την επιτομή του λεγόμενου hard rock blues.Κι αυτό το ομότιτλο τραγούδι θα με στοιχειώνει σε όλη μου τη ζωή.
Οι Venom χρειάζονται ιδιαίτερη μνεία, αφού οι κ.κ. Conrad "Cronos" Lant, Jeffrey και Mantas" Dunn, ανακάλυψαν το black metal. Αδιάψευστη απόδειξη τα άλμπουμ τους Welcome to Hell(1981) και Black Metal (1982).
Η καλύτερη rhythm section του rock έως εκείνη την εποχή, οι Tim Bogert μπάσο, τραγούδι και Carmine Appice ντραμς, τραγούδι, έχοντας φτιάξει όνομα και ήχο παίζοντας στους Vanilla Fudge και Cactus, συνεταιρίζονται(!) με τον Jeff Beck (Yardbirds, Jeff Beck Group) και ηχογραφούν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας του 70, κάτω από το όνομα Beck Bogert and Appice. Ένα άλμπουμ που συνδύαζε υψηλής τεχνικής παίξιμο, εξαιρετικό παίξιμό τους αλλά και μοναδική ενορχήστρωση, πουφαίνεται στη δουλειά που έκαναν στις 2 διασκευές του άλμπουμ και συγκεκριμένα στο Superstition του Steve Wonder και στο πιο άγνωστο I m so proud του μεγάλου soul δημιουργού Curtis Mayfield. Εκείνο που γίνεται αμέσως διακριτό, είναι το νωχελικό αλλά υψηλής ποιότητας παίξιμο του Jeff Beck που για πολλούς ήταν και το καλύτερό του. Δυστυχώς, αυτός ο μεγάλος κιθαρίστας δεν μπόρεσε να λειτουργήσει σε περιβάλλον συγκροτήματος γι αυτό και η καριέρα του δεν ήταν αυτή που θα έπρεπε.
Μετά από μια μεγάλη καριέρα στους Procol Harum (σ.σ. ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ήταν μέλος τους), ο Άγγλος κιθαρίστας Robin Trower, αποφασίζει να κυκλοφορήσει το πρώτο προσωπικό άλμπουμ Twice Removed from Yesterday(1973) με συνοδοιπόρους τους James Dewar μπάσο/τραγούδι και Reg Isidore ντραμς. Στην μακροχρόνια καριέρα του, πρόσφατα κυκλοφόρησε το άλμπουμ Joyful Sky(2023), ο Trower σχεδόν σε όλα τα άλμπουμ του, διατήρησε το χαρακτήρα του power trio. Και δικαιώθηκε!
Για 5 άλμπουμ ή αν προτιμάτε για 4 χρόνια, οι Grand Funk ήταν ένα σκληροδεμένο τρίο (Mark Farner, τραγούδι, κιθάρα, πλήκτρα, Mel Schacher μπάσο και Don Brewer ντραμς, φωνή) που δίσκο με δίσκο έκτισε ένα μεγάλο όνομα. Από το 1973 και την κυκλοφορία του We’re An American Band, πρόσθεσαν τον οργανίστα Craig Frost (πρώην Silver Bullet Band) κάνοντας τον ήχο τους πιο πλούσιο. Τους αγαπάμε με όποια σύνθεση κι αν τους ακούσουμε.
Χρειάστηκαν να περάσουν 5 ολόκληρα χρόνια για να δουν οι Thin Lizzy ένα δίσκο τους στο Βρετανικό chart (έστω και στο Νο60 με το Fighting). H παρέα που είχε ξεκινήσει το 1969 από το Δουβλίνο με κιθαρίστα τον Eric Bell και τους Philip Lynott και Brian Downey, είχε κυκλοφορήσει 4 άλμπουμ σαν τρίο, αλλά δεν είχε κουνηθεί φύλο. Το 1973 ο Eric Bell κούνησε μαντήλι και οι Scott Gorham και Brian Robertson, άλλαξαν τον ήχo τους. Το ξεκίνημα των Blue Cheer, χάνεται μέσα στη δεκαετία του 60 και στις γειτονιές του San Francisco όταν οι Dickie Peterson, Paul Whaley και Leigh Stephens ήταν πολύ μπροστά από την εποχή τους, παίζοντας ένα επικίνδυνο κοκτέιλ ψυχεδέλειας και blues rock, βάζοντας τις βάσεις για ένα είδος μουσικής που οι κατά πολύ νεότεροι θα ονόμαζαν heavy metal. Όσοι έχετε ακούσει τη διασκευή τους στο κλασικό Summertime Blues του Eddie Cochran, θα έχετε καταλάβει. Τα πρώτα 2 άλμπουμ τους, Vincebus Eruptum και Outsideinside, και τα 2 κυκλοφόρησαν το 1968, είναι υποδειγματικά του ήχου τους.
Το rockabilly έχει ένα ξεχωριστό εκπρόσωπο σε αυτό το αφιέρωμα, με την παρουσία των Stray Cats, που μπορεί να σχηματίστηκαν το 1979, αλλά για ολόκληρη τη δεκαετία του 80, παρέμειναν στην επικαιρότητα. Αιτία, το πηγαίο κι αυθεντικό ύφος τους. Για όσους δεν τους ξέρουν, ευκαιρία να ακούσουν το Stray Cat Strut.
ΤΑ PROGRESSIVE TRIO
Οι Genesis είναι ένα από τα ιστορικότερα κι εμβληματικότερα, συγκροτήματα του progressive rock. Ξεκίνησαν το 1969, σαν 5άδα, με τον τραγουδιστή Peter Gabriel να αποχωρεί το 1975και σαν συνεχίζουν σαν κουαρτέτο. Το 1977 αποχώρησε ο κιθαρίστας Steve Hackett και συνέχισαν σαν τρίο (Phil Collins, Mike Rutherford και Tony Banks). To 1978 κυκλοφόρησαν το And then they were three, οριοθετώντας τη νέα εποχή τους για να συνεχίζουν με μια υπέρ-πετυχημένη καριέρα. Το Μάρτιο του 1996, ο Phil Collinsαποχωρεί, με τους Rutherford και Banks να προσλαμβάνουν τον σχετικά άγνωστο Ray Wilson από τους Stiltskin. Η αποτυχία του μοναδικού άλμπουμ που ηχογράφησαν μαζί του, έφερε τη διάλυση και την επανασύνδεση της χαρισματικής τριάδας (Collins, Rutherford, Banks) για την Turn it on Again tour 2006-2007, που δεν πέρασε ποτέ από τη χώρα μας. Ε.Κ . Ο ευφυής Keith Emerson από τους Nice, o μελωδικός Greg Lake από τους King Crimson κι ο πολύ καλός ντράμερ Carl Palmer από τους Atomic Rooster, σχημάτισαν τους Emerson Lake and Palmer, ένα από τα καλύτερα prog trio, που άφησαν πίσω τους χαρισματικά άλμπουμ, που με τη σειρά τους χαρακτήρισαν τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 70. Ο συνδυασμός στοιχείων jazz, με τη συνοδεία συμφωνικής μουσικής, έντονης χρήσης Hammond, συνθεσάιζερ Moog και του πιάνου από τον Emerson και διασκευές κλασικής μουσικής, τους έκανε να ξεχωρίσουν σαν ένα από τα σημαντικότερα progressive συγκροτήματα όλων των εποχών.
Τώρα αν οι Police είναι punk είναι άλλο θέμα, αλλά τότε, το 1977 έτσι πλασαρίστηκαν. Παρουσιάζοντας ένα πρωτότυπο ήχο, συνδυάζοντας rock, reggae (που τότε ακουγόταν πολύ στην Μ.Βρετανία) και punk, κυκλοφόρησαν μια σειρά άλμπουμ που κάθε τραγούδι τους είχε πολύ ενδιαφέρον, πριν αλλάξουν το στυλ τους σε πιο εμπορικές φόρμες. Με τη φωνή του Sting να ξεχωρίζει εύκολα, τα τύμπανα του Stewart Copeland να ρολάρουν και την κιθάρα του Andy Summers να παίζει ορισμένα riffs κιθάρας (σχεδόν όλα τα τραγούδια ήταν συνθέσεις του Sting), οι Police καθιερώθηκαν σαν ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα εκείνης της εποχής. Απόλυτα δικαιολογημένα.
ΟΙ Αμερικάνοι Hüsker Dü δημιουργήθηκαν το στη Minnesota το 1979, δηλαδή ανήκουν στο post punk κίνημα. Με κυρίαρχη προσωπικότητα αυτήν του Bob Mould, εξελίχθηκαν σε ένα alternative rock συγκρότημα με fans που φθάνουν έως τις ημέρες μας! Μην ψάχνετε να βρείτε πόσους χρυσούς και πλατινένιους δίσκους έχουν, γιατί δεν είχαν κανένα. Εκείνο που κατάφεραν ήταν να επηρεάσουν συγκροτήματα όπως Nirvana, Pixies αλλά και Green Day, κάτι που έχουν παραδεχτεί τα μέλη των συγκροτημάτων. Για πολλούς οι Husker Du είναι οι νονοί του alternative rock και οι αγαπημένοι των σκληροπυρηνικών κολεγιακών rock σταθμών. Κυκλοφόρησαν έξι στούντιο άλμπουμ πριν διαλύσουν το 1987, αλλά η επιρροή τους συνεχίζει να είναι μεγάλη ακόμα και σήμερα!
Γνωστοί και μη εξαιρετέοι οι Nirvana που ο μύθος τους ξεπέρασε τη μουσική τους. Οι κοινωνικές αλλαγές που είχαν αρχίσει να διαφαίνονται στην αρχή της δεκαετίας του 90, μετέτρεψαν τη μουσική τους αλλά ακόμα κι αυτό το όνομά τους σε πολιτιστικό κίνημα. Το Seattle μετατράπηκε σε ορμητήριο για νέες μπάντες που συνδύαζαν στοιχεία πανκ με heavy metal για να καταλήξουν σε αυτό που ονομάστηκε grunge. Το δεύτερο άλμπουμ τους Nevermind(1991) αντιπροσώπευσε τη σεισμική αλλαγή στο rock, αναδεικνύοντας τους σαν ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα στον κόσμο. Άσε που ήταν πολύ καλό!
Οι Blink-182 δεν είναι τόσο γνωστοί στη χώρα μας όσο την Αμερική. Το τραγούδι που τους έκανε γνωστούς ήταν το Dammit(1997) κι ακολούθησε μια καλή πορεία προς την κορυφή, συνδυαζόμενη με πλατινένια άλμπουμ, τεράστιες περιοδείες και heavy airplay στο MTV. Η αίσθηση του χιούμορ τους αλλά και η συμπεριφορά τους στόχευαν την αμερικάνικη νεολαία και ξαφνικά οι Blink -182 εξελίχθηκαν σε τραγουδοποιούς. Το τελευταίο άλμπουμ τους One More Time..(2023) πήγε Νο1 στην Αμερική!
Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 70 βρίσκουμε τις ρίζες των Jam (Paul Weller,
Bruce Foxton και Rick Buckler) αλλά μόλις το 1977 κυκλοφόρησαν το πρώτο πολύ καλό άλμπουμ τους In the City σε παραγωγή του Vic Coppersmith-Heaven που λίγα χρόνια αργότερα έκανε παραγωγή στο μοναδικό άλμπουμ των Plaza. Με το κίνημα του punk να σαρώνει τα πάντα, ο ήχος των Jam βασίστηκε σε μια ποικιλία από στιλιστικές επιρροές όπως πανκ και new wave, beat της δε
καετίας του 1960 αλλά και soul R&B με τους απανταχού mods να βρίσκουν ένα μουσικό στήριγμα.
Οι Melvins έχουν τον άτυπο τίτλο ενός από τα πιο επιδραστικά και δημιουργικά underground συγκροτήματα. Η βάση τους είναι ο τραγουδιστής-κιθαρίστας Buzz Osbourne(αυτός με το φοβερό μαλλί!) κι ο ντράμερ Dale Crover που ήταν οι ακρογωνιαίοι λίθοι του γκρουπ από το 1984, έχοντας συνεργαστεί με πάνω από δώδεκα διαφορετικούς μπασίστες! Ίσως γι αυτό το συγκρότημα εξερεύνησε μια ποικιλία μουσικής. Τελευταίο άλμπουμ τους το Bad Mood Rising (2022).
Οι Primus είναι ένα συγκρότημα που κανείς δεν μπορεί να τους κατατάξει σε μια μουσική κατηγορία. Τι είναι metal, post punk ή μήπως (παρατραβηγμένο)Prog rock; Γεγονός είναι ότι από την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ τους Frizzle Fry(1990) έως και σήμερα, οι Primus αδιαφορούν για τις ταυτότητες που θέλουμε να βάζουμε και θεωρούνται σαν βασική επιρροή των συγκροτημάτων του nu metal. Αν ψάχνεται να ακούσετε κάποιο δίσκο τους, σας προτείνω τα Sailing the Seas of Cheese(1991) και Pork Soda(1993), με την άχρηστη πληροφορία της ημέρας, ότι ο μπασίστας Les Claypool έφθασε προ των πυλών του να γίνει μέλος των Metallica, αντικαθιστώντας τον θανόντα Cliff Burton. Πραγματικό Supergroup οι Them Crooked Vultures (Josh Homme από τους Eagles of Death Metal, John Paul Jones από τους Led Zeppelin Dave Grohl στην παλιά του τέχνη-κόσκινο στα ντραμς από τους Nirvana και Foo Fighters) ηχογράφησαν ένα μοναδικό δίσκο, το ομώνυμο(2009), αφήνοντας πολλές ελπίδες για μια ακόμα καλύτερη συνέχεια, που δεν ήλθε ποτέ.
Οι Green Day ανήκουν στη σύγχρονη γενιά των αμερικάνικων punk(;) rock συγκροτημάτων. Το άλμπουμ Dookie(1994, Dookie σημαίνει διάρροια) ήταν αυτό που τους έκανε γνωστούς και βέβαια τραγούδια σαν τα "Basket Case" και "When I Come Around". Οι πιο…φρέσκιοι fans τους, τους έμαθαν με το φορτισμένο συναισθηματικά "Wake Me Up When September Ends". Η προσωπικότητα του κιθαρίστα/τραγουδιστή Billie Joe Armstrong επισκιάζει τους πάντες.
Τριάντα χρόνια άκρως πετυχημένης συνύπαρξης των Matt Bellamy, Chris Wolstenholme και Dominic Howard, κλείνουν φέτος για το alternative/progressive/electric pop-rock trio (σ.σ. ναι, όλα αυτά!) των Muse. Όσο δύσκολο κι αν ακούγεται, συνδύασαν τα παραπάνω είδη, δημιουργώντας μια σειρά διαχρονικών τραγουδιών, με κύρια χαρακτηριστικά τον ατμοσφαιρικό ήχο και τη μελωδικά θλιμμένη φωνή του Marr Bellamy, γεμίζοντας arenas, φεστιβάλ και συναυλίες τους. Ε.Κ.
Μπορεί η έννοια Power Trio να θεωρείται αποκλειστική υπόθεση των Blues rock και hard rock σχημάτων, αλλά υπάρχουν 2 άκρως πρωτοποριακά trio που συνδύασαν την hip hop, tap και Hard rockγ. Πρόκειται για τους Beastie Boys και Run DMCπου τη δεκαετία του 80 έγραψαν σπουδαία ιστορία. Και να ξεκινήσουμε με τρεις ανήσυχους πιτσιρικάδες (AD Rock, Adam "MCA" Yauch και Mike D) από τη Ν. Υόρκη, που το 1981 σχημάτισαν τους Beastie Boys. To 1986 βλέπουν το πρώτο άλμπουμ τους License to Kill να σκαρφαλώνει στοΝο1 του Billboard, με το Fight for you right to party με το σόλο του Kerry King των Slayer και την παραγωγή του Rick Rubin να τους ανοίγουν το δρόμο. Τα 7 άλμπουμ τους έχουν ξεπεράσει τα 20.000.000 αντίτυπα (πολλά εξ αυτών και στη χώρα μας), μπαίνουν με το σπαθί τους στο Rock’n'Roll Hall of Fame, αλλά ο θάνατος του Adam Youch σημαίνει το τέλος τους.
THE FOLK TRIOS
Σε μια εποχή που η αμερικανική κοινωνία είχε έλθει σε ευθεία ρήξη με τον πόλεμο του Vietnam, στα κολλέγια και πανεπιστήμια αναδείχθηκε η μπαλάντα που συχνά συνδιάστηκε με τον αντιπολεμικό στίχο αλλά και πολλά κοινωνικά θέματα. Οι Crosby Stills and Nash σχηματίστηκαν το 1968, από τον David Crosby πρώην Byrds, Stephen Stills πρώην Buffalo Springfield και τον μοναδικό Άγγλο της παρέας τον Graham Nash, πρώην Hollies, κυκλοφόρησαν το 1969 τον πρώτο δίσκο με τίτλο τα ονόματά τους και το ίδιο καλοκαίρι εμφανίστηκαν στο Woodstock. Η αμερικάνικη μπαλάντα είχε βρει ένα εξαιρετικό εκφραστή! Αργότερα στην παρέα προστέθηκε κι ένας άλλος πρώην Buffalo Springfield, ο Καναδός Neil Young και συνέχισαν σαν Crosby, Stills, Nash & Young, αφήνοντας πίσω τους καταπληκτικά κομμάτια. Πάντως σαν τρίο-Crosby Stills and Nash ηχογράφησαν 5 άλμπουμ, όλα υπέροχα δείγματα φωνητικής και στιχουργίας. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι άξιοι συνεχιστές τους, οι America που σχηματίστηκαν στις αρχές του 1970 στο Λονδίνο, από τους 18χρονους Dewey Bunnell και Gerry Beckley και τον 20χρονο Dan Peek (έφυγε από τη ζωή το 2011). Παρά το γεγονός όμως, ότι το πεδίο δράσης του γκρουπ είναι η Αγγλία, το γκρουπ είναι αμερικάνικο αφού και τα τρία μέλη του είναι γιοί Αμερικανών αξιωματικών της Αεροπορίας, που υπηρετούσαν εκείνη την εποχή στο Λονδίνο. Τα A Horse with No Name, Ι need you, Sister Golden Hair Sandman και τόσα άλλα, σημάδεψαν τα πάρτι μας και οι γλυκές μελωδίες και φωνές του, αντηχούν ακόμα στα αυτιά μου.
Αναπόσπαστο μέρος της αμερικάνικης Folk σκηνής της δεκαετίας του 1960 αποτελούν οι Peter Paul and Mary. Οι αρμονίες και οι ποιητικοί στίχοι τους, βρήκαν άμεση ανταπόκριση στο κοινό κι επιτυχίες σαν τα "Lemon Tree", "If I Had a Hammer (The Hammer Song)", Puff, the Magic Dragon"και "Leaving on a Jet Plane" έχουν μείνει αθάνατες κι όσο κι αν το ύφος τους μοιάζει αφελές, άγγιξαν σημαντικά θέματα όπως τα πολιτικά δικαιώματα και τα αντιπολεμικά κινήματα. Διαλύθηκαν το 1970 με κάθε μέλος ακολούθησε μια σόλο καριέρα. Επανενώθηκαν πολλές φορές τα επόμενα χρόνια με την Mary Travers να φεύγει από τη ζωή το 2009.
OLD DAYS OF ROCK’N’ROLL
Ποιος θα ασχοληθεί σήμερα με τους Crickets και τον Buddy Holly; Στην αυθεντική σύνθεσή τους, τον μεγάλο Buddy Holly, πλαισίωναν οι Jerry Allison και Joe B. Mauldin, με την εκκίνησή τους να γίνεται το 1957 στο Lubbock του Τέξας το 1957 και τα τραγούδια τους "That'll Be the Day" και "Oh, Boy!" να ακούγονται σε όλα τα juke boxes. Το συγκρότημα ήταν επίσης συνυφασμένο με την προσωπική καριέρα του Buddy Holly (πραγματικό όνομα Charles Holley) με τους Allison και Mauldin να συνθέτουν τη μεγάλη επιτυχία του "Peggy Sue"(1957). Ο Holly σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα το 1959 με τους Crickets να επιστρέφουν με διάφορα lineup αλλά κανένα σαν το πρώτο κι αυθεντικό.
Ποιο rock’n’roll; Οι Andrews Sisters(LaVerne Andrews, Maxene Andrews και Patricia Marie Andrews, έχουν φύγει κι οι 3 από τη ζωή), «έδρασαν» τη δεκαετία του 40, αφήνοντας πίσω τους δεκάδες επιτυχίες, τραγουδώντας swing και boogie-woogie κι επηρεάζοντας με το φωνητικό τρόπο τους φωνές σαν αυτές των Patti Page, Bette Midler και Christina Aguilera.
ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΗΣ SOUL
Οι Supremes (Diana Ross, Florence Ballard και Mary Wilson) ήταν ένα από τα καλύτερα φωνητικά συγκροτήματα όλων των εποχών και η μεγάλες επιτυχίες τους, έβαλαν τις βάσεις για να γίνει κολοσσός η Motown Records. Με την ασύγκριτη Diana Ross να πρωτοστατεί, το φωνητικό τρίο απέκτησε παγκόσμια φήμη με επιτυχίες όπως «Where Did Our Love Go», «Baby Love», «Come See About Me» και «Stop! In the Name of Love», για να αναφέρω μερικές από τις πολλές επιτυχίες τους. Το 1969 η Diana Ross αποχώρησε για να ακολουθήσει πετυχημένη προσωπική καριέρα, με τις Supremes να κατατάσσονται μεταξύ των πιο δημοφιλών φωνητικών συγκροτημάτων.
Οι Veronica Bennett (μετέπειτα σύζυγος του Phil Spector), η αδελφή της Estelle Bennett και η ξαδέλφη τους Nedra Talle, σχημάτισαν τις Darling Sisters όπου η γνωριμία τους με τον Phil Spector το 1963, τις οδηγεί στο να αλλάξουν το όνομά τους σε Ronettes. Αν σαν όνομα δεν σας λένε τίποτε, τότε οι επιτυχίες τους Be My Baby(Νο2), Baby, I Love You, (The Best Part of) Breakin' Upκαι Walking in the Rain, ίσως σας χτυπήσουν κάποιο καμπανάκι. Κυκλοφόρησαν ένα και μοναδικό άλμπουμ, το Presenting the Fabulous Ronettes Featuring Veronica. Την αμερικανική περιοδεία του 1964 άνοιξαν οι Rolling Stones, ενώ οι ίδιες ήταν το support συγκρότημα στην περιοδεία των Beatles το 1966!
Τέλος, οι Bee Gees δεν θα μπορούσαν να λείπουν από αυτό το αφιέρωμα, έστω και να μουσικά δεν ταιριάζουν. Η ελληνική πραγματικότητα, θέλει τρία αδέλφια να ανοίγουν ταβέρνα ή ψησταριά αλλά στην Αυστραλία σχηματίζουν συγκρότημα και κατακτούν τον κόσμο (σ.σ. προτιμώ την ταβέρνα!). Από το 1958(!) τα αδέλφια Barry, Maurice και Robin Gibb είχαν σκοπό να φτιάξουν ένα συγκρότημα, για να κυκλοφορήσουν το 1965 τον πρώτο δίσκο τους. Τραγούδια τους σαν τα New York Mining Disaster 1941, Massachusetts (σ.σ. να θυμίσω στους μεγαλύτερους, τι γινόταν με την προφορά αυτού του τραγουδιού), "Don't Forget to Remember" , "Lonely Days", μας οδήγησαν σιγά σιγά σε ένα πιο χορευτικό τέμπο για να καταλήξουμε στις τεράστιες disco επιτυχίες, Nights on Broadway, You Should Be Dancing, Tragedy, Stayin Alive και τόσα άλλα, που έντυσαν με τις άψογες μελωδίες τους και την ολόσωστη χρήση vibrato και falsetto. Από τα 4 αδέλφια (υπήρχε κι ο Andy Gibb που έφυγε το 1988 σε ηλικία 30 ετών), ζει μόνο ο μεγαλύτερος Barry (78 χρόνων). E.K.
ΤΡΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΙΝΕ …ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Να ξεκινήσουμε με τους Aphrodite's Child και να συνεχίσουμε με τους Vavoura Band, Socrates Drank the Conium (στα πρώτα 3 άλμπουμ και μετά στα 2 τελευταία), Plaza που ήταν οι Socrates με άλλο όνομα, Ημισκούμπρια και να τελειώσουμε με τους Blues Wire.
Την επόμενη Κυριακή: Τα glam συγκροτήματα και η εξέλιξή τους (David Bowie, Elton John, T.Rex, Slade, Sweet, Tigertailz, Poison, New York Dolls, Hanoi Rocks, Wild Machine κ.α.).
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ/ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΚΟΛΙΟΣ
21/1/24
Δημοσίευση σχολίου