FM - TOUGH IT OUT (1989): ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥ A.O.R.

 

Για τον Θεό!... Ποιο συγκρότημα θα είχε ποτέ το θράσος να ονομάζεται FM σε μία εποχή που η εν λόγω ραδιοφωνική συχνότητα αποτελούσε το "Κολοσσαίο" στο οποίο κονταροχτυπιόντουσαν μελωδικά μεγαθήρια Αμερικανικών προδιαγραφών και να κατάγεται μάλιστα και από την χώρα που γεννήθηκε το N.W.O.B.H.M.; Υποθέτω κάποιοι που θα πίστευαν πως "οι Άγγλοι το κάνουν καλύτερα"! Για τον Steve Overland και την παρέα του τα FM ήταν ο φυσικός τους χώρος και με ένα δίσκο σαν το Tough it out του 1989 αναθεωρείς πολλά πράγματα που τα έχεις δεδομένα, ξεχνώντας να αλλάξεις σταθμό.... χμ.... δίσκο στο πικ απ.
Το παιχνίδι είχε κερδηθεί από καιρό, για να ακριβολογούμε από τις αρχές της δεκαετίας του ογδόντα. Η Αστερόεσσα κυμάτιζε στην κορυφή του βουνού που ονομαζόταν A.O.R.και τα Αμερικανικά συγκροτήματα είχαν κάθε λόγο να "κοκορεύονται" για την κατάκτηση ενός τόσο σπουδαίου στρατηγικού μουσικού σημείου. Σε ένα τέτοιο παιχνίδι, το 1986, μία αναιδεστάτη βρετανική μπάντα με το "προκλητικό" όνομα FM και με ένα ασύλληπτο δίσκο - αριστούργημα ονόματι Indiscreet θα βάλει σε προβληματισμό τα "Αμερικανάκια" αμφισβητώντας την πρωτοκαθεδρία τους. Τρία χρόνια αργότερα το Tough it out θα είναι γροθιά στο στομάχι του Θείου Σαμ και αιτία για να μετακινηθεί η πλάστιγγα αν όχι προς την άλλη μεριά του Ατλαντικού, τουλάχιστον σε μία θέση που πλησιάζει στην απόλυτη ισορροπία. Στο δεύτερο studio άλμπουμ η πρόοδος είναι μεγάλη για το συγκρότημα σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Στον συγγραφικό τομέα τα πράγματα είναι σταθερά αφού οι FM μας προσέφεραν κλασάτο A.O.R. από την πρώτη κιόλας μέρα. Όσων όμως εστιάζουμε στους περαιτέρω διακανονισμούς του δίσκου ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με μία ακουστική εξτραβαγκάνζα που περιλαμβάνει βαρύτερες κιθάρες, ογκωδέστερα τύμπανα και έντονες φωνητικές ερμηνείες. Μέρος ευθύνης φυσικά για αυτή την εξέλιξη επιρρίπτεται στον Neil Kernon, έναν σπουδαίο παραγωγό με δείγμα του έργου του να φέρουν οι Queensryche και οι Dokken μεταξύ άλλων. Οι FM μέχρι και το 1989 ήταν κάπως οικογενειακή υπόθεση θα λέγαμε. Ο λόγος ήταν η συνύπαρξη δύο αδελφών στο συγκρότημα, του Steve και του Chris Overland. Ο Chris είναι ο αρμόδιος για τις εκρηκτικές κιθάρες που ακούμε στο "Tough it out", δυστυχώς όμως λίγο μετά την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ θα αποχωρήσει για να αντικατασταθεί από τον Andy Barnett.


Ο Steve από την άλλη, έμελλε να γίνει μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες φωνές του melodic rock.
"Ο Άγγλος Michael Bolton" ή "η A. O. R. εκδοχή του Paul Rodgers", όπως και να το θέσουμε το σίγουρο είναι ότι ο Steve Overland έχει για πάντα μία θέση στο Πάνθεον των μεγάλων φωνών της μελωδικής σκηνής!
Η πεντάδα των FM συμπληρώνεται, όπως και στο "Indiscreet", από τα ίδια πρόσωπα: Didge Digital (πλήκτρα), Merv Goldsworthy ( ex-Samson, μπάσο) και Pete Jupp (τύμπανα). Ένα όμως πολύ δυνατό όνομα της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας προστίθεται στα credits μερικών τραγουδιών του δίσκου. Πρόκειται για τον Desmond Child! Τα αδέρφια Overland πήγαν στην Αμερική με σκοπό να γράψουν με τον Desmond Child και επέστρεψαν πίσω στην Αγγλία με τα έπη Bad luck και Burning my heart down.
Με το Indiscreet το σκηνικό στήθηκε. Με το Tough it out το Αμερικανικό όνειρο έγινε συνώνυμο του "fish'n' chips" και του τσαγιού αφού η μουσική των FM είναι ισάξια με αυτή των Journey, των Foreigner και των Survivor. Το Tough it out διατηρεί τον ενθουσιασμό του πρώτου δίσκου και τροφοδοτεί με την ενέργειά του και την κορυφαία παραγωγή του την διαπίστωση πως έχουμε να κάνουμε με ένα από τα σπουδαιότερα A. O. R. αλμπουμς που κυκλοφόρησαν ποτέ.
Επιθυμείτε "κλαμπίστικους" ύμνους; Ακούστε το ομότιτλο ξεσηκωτικό τραγούδι που ανοίγει τον δίσκο, το βαθιά επηρεασμένο από Def Leppard κομμάτι Don't stop, το κολλητικό Bad luck, τα τσαχπίνικα Burning my heart down και Obsession και έχετε την απάντηση.
Θέλετε να προβληματιστείτε όσων αφορά του ποιός το λέει καλύτερα; Οι FM διασκευάζουν το Someday των Judithe και Robin Randall και θέτουν την απορία.... FM, Mark Free ή Aircraft;
Ή μήπως έχετε ανάγκη να χαλαρώσετε, να καρφώσετε το βλέμμα στο ταβάνι και να αφήσετε το μυαλό να σας ταξιδέψει στο χρόνο; Απλά εμπιστευτείτε την A. O. R. μαγεία των Everytime I think of you, The dream that died, Can you hear me calling? και Does it feel like love και τα υπόλοιπα θα είναι μία φυσική συνέπεια.


Ότι αρχίζει όμως ωραία πρέπει να τελειώνει εξίσου όμορφα. Μην ξεχνάμε πως βρισκόμαστε στο ογδόντα που σίγουρα τα πράγματα δεν είναι ιδανικά διατηρείται όμως μία ανάλαφρη τοποθέτηση για το δώρο που λέγεται ζωή μέσα από ένα αισιόδοξο πρίσμα πάντοτε. Οι FM δεν θα χαλάσουν την συνταγή! Feels so good για το κλείσιμο.
Ολοκληρώνοντας την ακρόαση και την παρουσίαση αυτού του δίσκου, αφήνοντας στην άκρη πωλήσεις και νούμερο, με μοναδικό αισθητήριο όργανο την καρδιά καταλαβαίνουμε ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα συνηθισμένο άλμπουμ. Παρά την ηφαιστειακή έκρηξη από πλήκτρα ή τις ασύλληπτες ερμηνείες το "Tough it out" είναι κάτι περισσότερο και από αυτά. Αν επιλέξετε να ακολουθήσετε ένα δρόμο που δεν έχει επιστροφή, μουσικά πάντα, το Tough it out έχει την δυνατότητα να χαλκευσει νέα δεσμά με το A. O. R.! Σε αντίθετη περίπτωση, αποφύγετε το!
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

27/1/21

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment
  1. Αναμφιβολα καλος δισκος(με οχι ωραιο εξωφυλο ) , εχω την αισθηση οτι οι FM εχασαν για λιγο το τρενο του Champions Leaque ,η ισως τους ελειπε το 'κατι ' και ετσι ναι μεν ειναι μια αγαπημενη στους περισσοτερους μπαντα ,αλλα ενα σκαλοπατι πιο κατω απο τα ιερα τερατα .

    Θεωρω οτι περασαν στο ευρυ κοινο μετα την εξαπλωση του youtube οπου και χιλιοανεβαστηκαν ειτε σε συλλογες ειτε σε μεμονομενα κομματια ,οποτε και ασχοληθηκαν ολοι μαζι τους .

    Ολες αυτες οι αναφορες αυτων δισκων , απο την μια με κανουν χαρουμενο (οι περισσοτεροι εχουν ηδη αναφερθει σε αλλα σημεια του διαδικτιου σε αντιστοιχα αφιερωματα ) απο την αλλη αισθανομαι καπως παραξενα , σαν να κανουμε φιεστα για το πρωταθλημα της Αεκ του 78 ,επειδη δεν ειχαμε την ευκαιρια να κανουμε τοτε .

    Οπως και να εχει και οι Fx δικαιουνται αναφορας στην στηλη σιγουρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι εγω ρε παιδια μαζι σας, δεν θα ελεγα οτι αξιζουν τοσο διθυραμβικη κριτικη (εχοντας κιολας ζησει την εποχη). Υπηρχε σαν γκρουπ και τιποτα παραπανω, Τα τραγουδια που τους εδωσε ο Desmond Child μαλλον τα ειχε στο σκουπιδοντενεκε κατω απο το γραφειο του (μαζι με το συμβολαιο συνεργασιας με τον Σακη Ρουβα και την Αννα Βισση). Ανοστα και αδιαφορα οπως ολα των FM. Απο την αλλη, φυσικα να παρουσιαστει μια μπαντα τετοιου βελινεκους σαν αρθρο, αλλα με εξεπληξε ο τονος ενθουσιασμου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Desmond Child έχει συνεισφορά μόνο στο "Bad Luck".Το άλμπουμ έχει άλλα 10 τραγούδια.
      Επίσης,πως γίνεται να τους αναγνωρίζεις σαν "μπάντα τέτοιου βεληνεκούς" και από την άλλη να χαρακτηρίζεις τα τραγούδια τους "άνοστα και αδιάφορα";
      Το ότι δεν σου αρέσουν ΕΣΕΝΑ οι FM,δεν σημαίνει ότι δεν αξίζουν κιόλας.Εντάξει δεν έχουν πουλήσει και τα εκατομμύρια των Journey.Αλλά στην χώρα τους έκαναν κάποια επιτυχία.Πόσα άλλα συγκροτήματα AOR/Melodic ξέρεις που έκαναν "κάτι παραπάνω" το 1989;
      Εκφράζεσαι ισοπεδωτικά.

      Διαγραφή
    2. Kαθε αλλο, δεν ισοπεδωσα τους FM. Εξου και το σχολιο μου περι βεληνεκους. Εκτιμω και σεβομαι καθε ονομα που προσπαθουσε να παιξει την μουσικη του τοτε.Εγραψα την προσωπικη μου γνωμη για το γκρουπ.Σχολιο εκανα στον χωρο για σχολια κατω απο το αρθρο.Δεν εγραψα εγω καποιο αρθρο.Τελος, απο τον χωρο του AOR το 1989 εβγαλαν ανωτερα singles, το κατι παραπανω που λες(δεν τα αναφερω αλλα ειναι προς διαθεση σου οποτε θελεις) οι εξης: Tangier, Tom Petty, Henry Lee Summer, Mike & the Mechanics, 38 Special, Traveling Wilburys, Jackson Browne, Eddie Money, Stevie Nicks, Cult, Billy Squire, Bob Mould, Cher, David Crosby, Pete Townsed, Roy Orbison, Doobie Brothers, Eric Clapton, Richard Marx, Don Henley, Michael Penn, Alanah Myles, Bonnie Raitt, Neil Young, Michael Bolton, Phil Collins, Van Morrison, Billy Joel, John Mellencamp, Bad English και δεκαδες αλλα, hard rock ομως, που δεν βαζω στη λιστα.Μετα ερχονται οι FM. (για μενα παντα).

      Διαγραφή
    3. ok...τι να πω...πάλι καλα που δεν εβαλες Πινκ Φλουντ και Iron Maiden μέσα,AOR παίζουν περίπου οι μισοί και φυσικά κάποιοι που προέρχονται από άλλους χώρους όπου πέτυχαν εμπορικά και κυκλοφόρησαν κάτι πιο "ραδιοφωνικό" το '89.Τωρα μου λες για David Crosby,Tom Petty,Travelling Wiilburys, Phil Collins,Clapton,Orbinson,Van Morrison...αναγνωρίζουμε δηλαδή την παρουσία αυτών στο AOR αλλά όχι των FM..;
      Δεν μιλάμε για ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ εβγαλαν σινγκλ το '89.Και δεν είπα ότι οι FM είναι πιο πετυχημένοι ή γνωστοί από τον Richard Marx ή τον Michael Bolton.
      Επίσης το "ανώτερα σινγκλς" είναι η αποψη σου και προς συζητηση φυσικά.Απο την στιγμή που είναι η προσωπική αποψη σου,και όχι μία αυταποδεικτη και αξιωματική αληθεια,την ακούω.

      Διαγραφή
  3. Tους FM τους θαυμαζω ηχητικα , ενορχηστρωτικα , σαν φωνη ,παιξιματα αλλα σαν 'βαρος ' κομματιων θεωρω δεν ειχαν την τυχη ισως να γραψουν η να τους δωσουν ( αυτο που τους εδωσε ο Desmond μοιαζει με αλλα 10 του ιδιου ) κατι τοσο σημαντικο . Γιαυτο και θεωρω εμειναν σαν μια ωραια μπαντα για τους 'μερακληδες ' του ειδους και οχι κατι παραπανω . Οπως εχω αναφερει παλι δεν μιλαμε για αξια μουσικων ,αλλα για αποτελεσμα και μονο . Γιατι ολοι αυτοι ειναι μουσικαρες , ειτε λεγονται toto ειτε fm με το δικο του στυλ ο καθενας στο σημειο αυτο συγκριση δεν υπαρχει . Συγκριση υπαρχει μονο στα κομματια .

    Μια παρατηρηση για την 'διθυραμβικη ΄κριτικη του κειμενου θεωρω αναφερεται πιο πολυ στα 'γυρω γυρω ' παρα στην μουσικη .Μοιαζει δηλαδη καποιες φορες το κειμενο (οχι μονο στην συγκεκριμενη αναφορα ) σαν να προκειται για εκθεση ιδεων που πρεπει σωνει και καλα να αποδειξει οτι διαθετει μια 'γλαφυρη εκφραστικοτητα' ,που ομως επειδη δεν ΄χτυπαει ' στην μουσικη αυτη καθευατη λειτουργει στην δικη μου οπτικη σαν 'πλατιασμος ΄. (κοιτα ποιος μιλαει ) .

    Επανερχομενους στους FM ενας απο τους λογους που καποιοι μπορει να τους βλεπουν ως 'Θεους ' ειναι οτι πιθανων λογω ηλικιας , δεν προλαβαν 'ζωντανα' την κυκλοφορια των 'μεγαλων ' αλμπουμ ,οποτε επεσαν στο ειδος απευθειας σε καποια ονοματα . Οποτε ειναι πολυ πιθανων να εμαθαν το ειδος απο group σαν τους Fm . Αρα ειναι φυσιολογικο να τους θεωρουν τοσο σημαντικους .

    ΑπάντησηΔιαγραφή