Μη μου πείτε ότι υπήρχε άνθρωπος που γνώριζε την ύπαρξη του Graham Bonnet πριν τον ακούσουμε να τραγουδάει στο ένα και μοναδικό άλμπουμ που ηχογράφησε με τους Rainbow; Στην καλύτερη περίπτωση, να τον ήξεραν οι λεγόμενοι chartάκηδε(sic) της δεκαετίας του ’80 που ασχολιόντουσαν με τα charts Μ.Βρετανίας και Αμερικής κι αυτό λόγω του συγκροτήματος που τραγούδαγε το 1969, τους Marbles και τη μοναδική επιτυχία τους "Only One Woman" (Νο5 Μ.Βρετανία). Από εκεί και πέρα είναι καλά ο Ritchie Blackmore που έδιωξε(!) τον Ronnie James Dio για να κάνει τον ήχο των Rainbow πιο pop και να προσλάβει τον Bonnet. Έως τότε, ο Άγγλος την καταγωγή Graham Bonnet είχε κυκλοφορήσει ένα προσωπικό άλμπουμ με τίτλο το όνομά του (1977)…και τίποτε το ιδιαίτερο.
Το Line up(1981, No 62 M.Βρετανία) ηχογραφήθηκε μετά την απομάκρυνσή του από τους Rainbow, αλλά έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα ήθελαν να ακούσουν οι fans εποχής του Down to Earth αλλά και που χαρακτήρισαν τη δεκαετία του 80, ειδικά στα πρώτα χρόνια της.
Light rock ήχος, καλά φωνητικά (σ.σ. εδώ που τα λέμε ο Bonnet είναι φωνάρα), εύκολα 4λεπτα ανέμελα τραγούδια…Το Line Up ξεκινά με το Night Games (No 6 Μ.Βρετανία) που το ερμηνεύει άψογα, κομμένο ραμμένο για τη φωνή του και αυτό βοηθά όλο το άλμπουμ να σηκωθεί. Τα υπόλοιπα 5 κομμάτια της Α πλευράς του δίσκου, μού θυμίζουν έντονα…Rainbow, με πρώτο το “Out of Water” που αν είχε συμπεριληφθεί στο Down to Earth με την κιθάρα του Μαυροφορεμένου θα ήταν από τα δυνατά τραγούδια του! Η Β πλευρά είναι πιο pop rock, με τα “Liar” και “S.O.S”, και τα δύο συνθέσεις του Russ Ballard που συμμετέχει στο δίσκο, να ξεχωρίζουν εύκολα. Βλέπετε πως επιτυχία του “Since you been gone”, σύνθεση του Russ Ballard που έως τότε δεν τον ξέραμε, μπορεί να διαμορφώσει όχι μόνο ένα δίσκο (Down to Earth), αλλά και μια ολόκληρη εποχή. Το άλμπουμ κλείνει με 2 διασκευές, που δεν είναι οι μοναδικές του άλμπουμ. Το “Be my Baby’, πρώτη εκτέλεση από τις Ronettes το 1963 και το δεύτερο το γνωστό από τη σίγουρα πολύ καλύτερη διασκευή των Uriah Heep, "That's the Way That It Is". Και τα δύο συμπαθητικά και δεν προσφέρουν τίποτε στη γενική εικόνα του άλμπουμ που οι καλές του στιγμές είναι τα “Liar”, “Night Games”, «S.O.S.» και «Out of Water” που εύκολα χαρακτηρίζονται πρώιμα A.O.R. διαμαντάκια. Ειδική αναφορά θα πρέπει να γίνει στους συμμετέχοντες στο άλμπουμ, που όλοι είναι ένας κι ένας: Micky Moody κιθάρα (Whitesnake), Francis Rossi κιθάρα, πλήκτρα (Status Quo), Russ Ballard κιθάρα, Rick Parfitt κιθάρα (Status Quo), Neil Murray μπάσο (Whitesnake), Jon Lord πλήκτρα (Τιτανοτεράστιοι), Cozy Powell ντραμς (Rainbow), Mel Collins σαξόφωνο (Camel, King Crimson).
ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΜΕΤΑ
Το 1982 τον βρίσκουμε τραγουδιστή στους Michael Schenker Group να ηχογραφηθεί κι εκεί ένα και μοναδικό άλμπουμ, το Assault Attack.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
9/9/20
Δημοσίευση σχολίου