PRAYING MANTIS 2/3/19 CROW CLUB. O ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙ

Θα ξεκινήσω με δυο εξομολογήσεις! Πρώτον, οι Praying Mantis είναι μια μπάντα την οποία κυριολεκτικά λατρεύω ιδιαίτερα στη A.O.R.  εποχή της. Δεύτερον, πηγαίνοντας στο συγκεκριμένο live, δίχως έχοντας κατορθώσει να τους δω τις τρεις  προηγούμενες φορές που είχαν έρθει πάλι στην χώρα μας, θεωρούσα ότι θα ακούσω ολόκληρο το "Time tells no lies", το ντεμπούτο τους και μερικά τραγούδια από το "Gravity", την τελευταία δισκογραφική τους δουλειά. Αμ δε!...... Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
  Στο Crow Club μαζί με τον φίλο-αδελφό Παναγιώτη Γκιλλανίδη φτάσαμε περίπου στις 20:40. Ο κόσμος δεν ήταν ακόμα αρκετός αλλά με το πέρασμα της ώρας άρχισε να προσέρχεται μέχρι και την στιγμή της εμφάνισης των Praying Mantis όπου και γέμισε. Το όλο πρόγραμμα της εκδήλωσης τηρήθηκε απόλυτα σύμφωνα με την αρχική ανακοίνωση. Έτσι, το live άνοιξαν οι Heavenblack οι οποίοι ζέσταναν την ατμόσφαιρα με τον hard n heavy ηχο τους. Τα τραγούδια που ακούστηκαν ήταν τα εξής: Unbound, 17teen, Holy diver (διασκευή στους Dio), Everdream, Breathing the fire.
Την σκυτάλη στην συνεχεία την πήραν οι Reload οι οποίοι μετά από ένα διάστημα αποχής τριών χρόνων απέδειξαν πως επανήλθαν δυναμικά, με πολύ όρεξη, φυσικά ταλέντο και ωραίες ερμηνείες τραγουδιών. Στα 45 λεπτά που βρίσκονταν πάνω στην σκηνή ο κόσμος από κάτω τους χειροκρότησε ένθερμα ακούγοντας τα: Intro,Give Into The Night ,Comeback, A Candle In The Night, Hard Rock Gods (το καινούριο lyric video ),Prince Of Steel, Fight, Angel, Superhero.

 Η ώρα σήμανε 22:45 και οι τεράστιοι Praying Mantis ήταν στην σκηνή με μια σύνθεση που αποτελούταν από τους: Tino Troy (κιθάρα/τραγούδι), Chris Troy (μπάσο/τραγούδι), Andy Burgess (κιθάρα/τραγούδι), Hans Int Zandt (ντραμς) και την φωνάρα(!!!) John Cuijpers ο οποίος γιόρτασε και τα γενέθλια του μαζί μας. Με πολύ λίγα λόγια θα σας πω, πώς αισθάνθηκα πολύ τυχερός που βρέθηκα σε ένα από τα καλυτέρα, τίμια live των τελευταίων χρόνων! Με πολύ κέφι και με μια επιλογή τραγουδιών που κάλυψε το μεγαλύτερο μέρος της δισκογραφίας τους, μάς εκτόξευσαν στον μελωδικό παράδεισο. Down to earth τύποι όλοι τους, έδειξαν πως γουστάρουν πραγματικά αυτό που κάνουν γι' αυτό και το feedback του κοινού ήταν πολύ εκδηλωτικό και αντάξιο της μουσικής τους προσφοράς. Ακόμα και αν δεν έπαιξαν το Best years, ενα κομμάτι που επιθυμούσαν οι περισσότεροι και που υποσχεθήκαν πως θα επιστρέψουν πάλι παίζοντας και το συγκεκριμένο τραγούδι, οι ύμνοι(!) που ακουστήκαν την δεδομένη βραδιά μας ξεσήκωσαν όλους και μάς έκαναν το έκτο μέλος των Mantis! Captured City, Panic in the Streets, Praying Mantis,Highway, Keep It Alive, Mantis Anthem, A Cry for the New World (χαμος!), Turn the Tide , Ain't No Love, Fight for Your Honour, Letting Go (αναπάντεχο!!!), Dream On (για ερωτευμένους!), Lovers to the Grave, Time Slipping Away (!!!), Turn the Tables (υπερκομματάρα!!!), Children of the Earth (έπος!).
Για το Encore κράτησαν τα Simple man (Lynard Skynard)και  Don't believe a word (Thin Lizzy).
  Έχοντας ακόμα τον απόηχο του παραπάνω setlist στα αυτιά και στην καρδία μου ένα πράγμα μπορώ να πω με σιγουριά: Οι Mantis έκαναν μια κορυφαία εμφάνιση που θα μείνει στη μνήμη μου μέχρι την επομένη τους, η όποια ευελπιστώ να γίνει το συντομότερο!
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
5/3/19
Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment
  1. πολυ γερη μπαντα , που αν δεν ειχαν ξεκινησει ως MWOBHM πιθανων θα ειχαν και αλλο διαμετρημα σημερα .

    γραφαν τα τριποδα στον εξωστη ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή