Σχηματίστηκαν το 1966 στο Cork και τα αρχικά μέλη τους ήταν οι Eric Kitteringham μπάσο, Norman Damery ντραμς κι ο Άγιος Rory Gallagher κιθάρα/τραγούδι. Σύμφωνα με την παράδοση εκείνης της εποχής, πέρασαν από τα clubs του Αμβούργου πριν καταλήξουν να γίνουν House band του ξενοδοχείου Maritime στο Μπέλφαστ. Το 1968 βρίσκει το συγκρότημα να περιοδεύει στην Μ.Βρετανία με τον Richard McCracken στο μπάσο και τον John Wilson στα ντραμς και φυσικά τον Rory Gallagher κιθάρα/τραγούδι για να καταλήξουν στο Λονδίνο όπου υπέγραψαν στην Polydor. Τη μεγάλη ώθηση στην καριέρα τους ήλθαν να δώσουν οι εμφανίσεις που έκαναν ανοίγοντας τις συναυλίες της αποχαιρετιστήρια περιοδείας των Cream. Η Polydor πίστεψε στον ταλέντο τους και επένδυσε επάνω τους χρηματοδοτώντας την πρώτη περιοδεία τους στην Αμερική και Καναδά ανοίγοντας για τους Blind Faith. Ήταν Απρίλιος του 1969 όταν κυκλοφόρησαν το πρώτο άλμπουμ τους με τίτλο Taste με το “Blister on the Moon” να ανοίγει το άλμπουμ και να γνωρίζει στον κόσμο ένα καινούργιο μεγάλο όνομα στο χώρο του blues rock. Κομμάτια σαν τα “ Sugar Mama” και "Born on the Wrong Side of Time" και "Catfish" γρήγορα ανακαλύφθηκαν από τους rοck fans της εποχής κι έγιναν κλασικά. Το καταπληκτικό όμως είναι ότι τα τραγούδια τους παραμένουν κλασικά και στην εποχή μας, 50 χρόνια σχεδόν μετά. Το 1970 κυκλοφόρησαν το δεύτερο studio άλμπουμ τους με τίτλο On the Boards, το οποίο είχε αρκετή δόση jazz κυρίως χάρις στο σαξόφωνο του Gallagher. To άλμπουμ ανοίγει με το “What’s going on” που μαζί με το “Blister on the Moon” είναι τα πιο γνωστά τραγούδια των Taste. Το 1970 ήταν μια πολύ καλή χρονιά για τους Taste αφού έπαιξαν στο Marquee club (ιστορικό club του Λονδίνου όπου έπαιξαν ΟΛΟΙ οι μεγάλοι της δεκαετίας του ’70) εκει μεταξύ του κοινού ήταν κι ο John Lennon όπου όταν τον άκουσε να παίζει είπε σε ένα δημοσιογράφο της αγγλικής μουσικής εφημερίδας New Musical Express (NME) “Ο τύπος είναι φοβερός»!
 |
| Έπρεπε να περάσουν 20 χρόνια από το θάνατό του για να τον κάνει το περιοδικόBlues, εξώφυλλο! |
Αν και ο κόσμος ευχαριστήθηκε με την εμφάνισή τους, για το ίδιο το συγκρότημα η όλη εμφάνισή τους στο Isle Of Wight δεν πήγε καθόλου καλά. Μια νύχτα πριν την εμφάνισή τους, τους άνοιξαν το φορτηγάκι κι έκλεψαν τα πετάλι της ντραμς, δημιουργώντας μεγάλη αναστάτωση στο συγκρότημα που δεν είχε χρήματα να τα αντικαταστήσει κι έπαιξαν με δανεική πεταλιέρα.
Το συγκρότημα διαλύθηκε το 1971 χωρίς να ανακοινωθούν οι λόγο, με πιο πιθανή αιτία τις κακές σχέσεις μεταξύ Άγιου Gallagher και των άλλων δύο μελών καθώς οι Richard McCracken και John Wilson, που ήταν μέλη της τελευταίας περιόδου του συγκροτήματος, ζήτησαν να συμμετάσχουν στο συνθετικό μέρος των τραγουδιών ισότιμα με τον Gallagher. Η τελευταία εμφάνισή τους έγινε την Πρωτοχρονιά του 1971 στο Μπέλφαστ , μια νύχτα μάλλον συνηθισμένη για τους ιρλανδούς αφού με βάση τη συνήθεια της εποχής και των πράξεων του I.R.A, κι άλλων οργανώσεων, ένα αυτοκίνητο γεμάτο εκρηκτικά ανατινάχτηκε στην πόλη σκοτώνοντας και πανικοβάλλοντας τους ανθρώπους. Αμέσως μετά ο Άγιος Rory Gallagher άρχισε να δουλεύει την προσωπική του καριέρα ενώ οι Wilson and McCracken σχημάτισαν τους Stud μαζί με τον Jim Cregan και John Weider και οι δύο πρώην Family. Σαν Stud ηχογράφησαν 2 studio άλμπουμ κι ένα live. Δεν γνώρισαν καμία επιτυχία στην πατρίδα τους παρά μόνο στη Γερμανία!
Μπορεί οι Taste να κυκλοφόρησαν μόνο 2 studio άλμπουμ αλλά η κληρονομιά τους είναι μεγάλη. Κι αν κι ο Gallagher ποτέ(!) δεν έπαιζε στις live εμφανίσεις της προσωπικής του καριέρας τραγούδια από το ρεπερτόριο τους (σ.σ. σίγουρα θα έπρεπε), ο πρωτόλειος ήχος τους είναι πρωτοποριακός και σίγουρα δεν εκτιμήθηκε όσο θα έπρεπε στην εποχή του. Τώρα βέβαια θα μου πείτε, γιατί να εκτιμηθούν οι Taste όταν δεν εκτιμήθηκε καν ο άγιος Rory, τουλάχιστον στην Μ.Βρετανία.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 και μόλις ο Άγιος Gallagher είχε υπογράψει με την Chrysalis Rec., ο manager των Taste, Eddie Kennedy κυκλοφόρησε στην Αμερική ένα άλμπουμ με demos των Taste από την εποχή που έπαιξαν στο Μπέλφαστ και στο εξώφυλλο είχε τον Rory. Αμέσως ο Donal του έκανε μήνυση κι ακολούθησε τη δικαστική οδό με αποτέλεσμα να χαθούν πολλά λεφτά στους δικηγόρους. Η δισκογραφική εταιρεία προτίμησε να πτωχεύσει παρά να πληρώσει ενώ ο Kennedy αρνιόταν να αποδώσει διακιώματα στον Gallagher που τελικά δεν πήρε ούτε μια λίρα από τις πωλήσεις των δίσκων των Taste από τα μέσα της δεκαετίας του ’70.
TRIVIA
- Συμπωματικά οι Taste είχαν ανοίξει τις περιοδείες των Cream και Blind Faith όπου και στα δύο συγκροτήματα έπαιζαν οι Clapton και Ginger Baker!
- Κυκλοφόρησαν 7(!) singles αλλά κανένα δεν γνώρισε επιτυχία.
- Στο ξενοδοχείο Maritime έπαιξαν με επιτυχία και οι Van Morrison and Them.
- Μπορεί ο Άγιος Rory Gallagher να μην έπαιξε πεισματικά κανένα τραγούδι τους στα live της μεγάλης προσωπικής του καριέρας αλλά σύμφωνα με τον αδελφό του Donal, εκτιμούσε πολύ τα δύο studio άλμπουμ τους.
- Όταν οι Cream τελείωσαν την αποχαιρετιστήρια περιοδεία τους στην Αμερική, ο manager των Taste. Eddie Kennedy πρότεινε στον Gallagher να γίνει μέλος τους αντικαθιστώντας τον Eric Clapton. O Gallagher ούτε που το συζήτησε!
- Πριν γίνουν μέλη των Taste, οι Eric Kitteringham και Norman Damery ήταν μέλη των Axillis που ήταν η ιρλανδική απάντηση στους Beatles (ή τουλάχιστον έτσι νόμιζαν!)
Taste (1969)
On the Boards (1970)ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Δημοσίευση σχολίου