O Rockmachine.gr ήταν στην πρώτη ακρόαση του καινούργιου άλμπουμ των Innerwish, που θα κυκλοφορήσει τον Μάρτιο. Ο Ηλίας Περογαμβρος, ήταν εκεί, το άκουσε και γράφει...
Μετρούν ήδη 20 χρόνια ιστορίας και συγκαταλλέγονται χωρίς αμφιβολία ανάμεσα στις σημαντικότερες heavy metal μπάντες που έχει να παρουσιάσει η χώρα μας. «Γεννημένοι» πάνω στο απώγειο του ευρωπαϊκού power metal, το 1995, με 4 ποιοτικότατους δίσκους στο ενεργητικό τους και διεθνείς εμφανίσεις δίπλα σε ονόματα όπως οι Helloween, οι Judas Priest και οι Rhapsody, μετά από χρόνια σκληρής δουλειάς, οι Innerwish δικαιούνται να θεωρούνται πλέον ένα διεθνώς αναγνωρισμένο συγκρότημα. Ο Rockmachine.gr ήταν παρών στην επαγγελματικότατη, για τα ελληνικά δεδομένα, παρουσίαση του album στα Devasoundz Studios, όπου και έγιναν και οι ηχογραφήσεις. Μετά από ένα πολύ ζεστό meet-and-greet με την μπάντα, μαζί με πολυάριθμους συναδέλφους του μουσικού Τύπου από όλη την Ελλάδα, μεταφερθήκαμε στα ενδότερα του studio, όπου και ο Θύμιος Κρίκος, ιδρυτής, κιθαρίστας και παραγωγός των Innerwish, μας προλόγισε τη δουλειά και τους συντελεστές της, μεταξύ των οποίων και μερικοί εκ των μεγαλύτερων παραγωγών και artwork designers της Ευρώπης.
Περνώντας στο καθαρά μουσικό κομμάτι, αυτή είναι σαφώς η αρτιότερη κυκλοφορία των Innerwish και για αυτό, παρότι το πέμπτο, πιθανώς αποτελεί και το ομότιτλο album τους. Ενώ μουσικά η μπάντα τιμά το παρελθόν της και στοιχεία που χαρακτήριζαν πάντα τις συνθέσεις της, όπως τα μεστά riffs και οι αρμονίες που ισορροπούν μεταξύ Δύσης και Ανατολής, αυτό που εντυπωσιάζει από τα πρώτα δευτερόλεπτα είναι η μοντέρνα, βαριά και δυναμική παραγωγή. Τις κιθαριστικά βασισμένες συνθέσεις πλαισιώνει σε αρκετά κομμάτια η ουσιαστική χρήση της καλοδουλεμένης χορωδίας των Voice Box της χαρισματικής Μαργαρίτας Παπαδημητρίου (που σε ορισμένα σημεία θα θέλαμε να έχει έναν λίγο πιο δυναμικό ρόλο στην τελική μίξη), χωρίς ποτέ όμως να αποπροσανατολίζεται το αυτί από τον γνήσιο Innerwish ήχο. Εδώ δεν μιλάμε για πειραματισμούς, εντυπωσιασμούς και 15 εναλλαγές τόνων και ρυθμών ανά κομμάτι, αλλά ένα συγκρότημα που τιμά τον ήχο του και τις επιρροές του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και με την αρτιότερη σύνθεση που είχε ποτέ. Συνολικά ο ήχος στηρίζεται στην μεγάλη των Τευτόνων power metal σχολή πηγαίνοντάς την σε αρκετά σημεία ένα βήμα παραπέρα, την ίδια εποχή που οι ίδιοι οι δημιουργοί του συγκεκριμένου ήχου αδυνατούν. Το γεγονός αυτό, σε ένα είδος που εδώ και χρόνια έχει κορεστεί, είναι αναζωογονητικό και ελπιδοφόρο. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η Ευρώπη βρίσκει στους Innerwish τους άξιους συνεχιστές των Masterplan και η συνεισφορά του νέου τραγουδιστή, Γιώργου Εικοσιπεντάκη, και του drummer Φραγκίσκου Σαμοΐλη (ο τελευταίος και με τον μεγαλύτερο στιχουργικό ρόλο στον δίσκο), συνεισφέρει σε αυτό. Κομμάτια όπως τα “Roll the dice”, “Zero ground”, “Needles in my mind”, και ειδικά τα προσωπικά αγαπημένα του γράφοντος, “Rain of a thousand years” και το επικό “Tame the seven seas” έχουν όλα τα συστατικά καλοδουλεμένων heavy/power ύμνων, με αξιομνημόνευτες, αλλά ποτέ απλοϊκές μελωδίες, και στιβαρό rhythm section με μια παραγωγή που φέρνει τον κλασικό power ήχο στο 2016. Πάνω από 70 λεπτά χορταστικού, μοντέρνου, αλλά ταυτόχρονα ρομαντικά κλασικού heavy/power metal που υψώνουν για άλλη μία φορά τους Innerwish στην πρώτη γραμμή της ελληνικής σκηνής, (και) αυτή τη φορά χαρίζοντάς τους όλα τα προσόντα να αποκτήσουν μόνιμη ευρωπαϊκή υπόσταση. Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι το άλμπουμ θα κυκλοφορήσει και σε βινύλιο, αλλά και σε κασέτα (sic!), σε περιορισμένα αντίτυπα. Οι εποχές που αναφερόμασταν στην ελληνική σκηνή ως “underground”, με τέτοιες κυκλοφορίες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Well done
Δημοσίευση σχολίου