Η αξέχαστη εμφάνιση των Beatles, τον Φεβρουάριο του 1964, στο περίφημο Ed Sullivan Show στη Νέα Υόρκη και η απίστευτη ανταπόκριση του αμερικάνικου κοινού, προξένησαν το φαινόμενο της «Βρετανικής Εισβολής» (British Invasion), ενός κατακλυσμού, δηλαδή, των αμερικάνικων charts από βρετανικά ποπ/ροκ γκρουπ, όπως οι Rolling Stones, οι Who, οι Animals, οι Kinks και τόσοι άλλοι. Δεν ήταν όμως μόνο οι ΗΠΑ, που δέχτηκαν αυτή την ειρηνική «εισβολή». Οι Rokes, για τους οποίους θα σας μιλήσουμε σήμερα, εισέβαλαν … στην Ιταλία! Με μεγάλη επιτυχία, μάλιστα!
Το συγκρότημα των Rokes πρωτάρχισε να παίρνει σάρκα και οστά το 1963, κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας στην Ιταλία του Colin Hicks (αδελφού του σπουδαίου Tommy Steele, του πρώτου Εγγλέζου rock ‘n’ roller). Οι τέσσερεις Βρετανοί μουσικοί που συνόδευαν τον Hicks σ’ αυτή την περιοδεία, δηλαδή οι Shel Shapiro (κιθάρα, φωνή), Johnny Charlton (κιθάρα, φωνή), Bobby Posner (μπάσο, φωνή) και Roger Shepstone (ντραμς, φωνή) αποφάσισαν να σχηματίσουν ένα γκρουπ, που το ονόμασαν The Cabin Boys. Αμέσως κέντρισαν το ενδιαφέρον ενός Ιταλού παραγωγού, ο οποίος τους έπεισε να απομακρυνθούν από τον Colin Hicks και να αλλάξουν το όνομά τους σε The Rokes. Η πρώτη τους δουλειά στην Ιταλία, με το καινούργιο τους όνομα, ήταν να συνοδεύουν την (μετέπειτα δημοφιλέστατη) τραγουδίστρια Rita Pavone, σύντομα όμως υπέγραψαν δικό τους συμβόλαιο με την RCA και μπήκαν στο στούντιο για την πρώτη τους ηχογράφηση. Το ντεμπούτο δισκάκι 45 στροφών, που κυκλοφόρησε το 1964, μια διασκευή του “Shake, Rattle and Roll”, δεν πήγε και τόσο καλά, οπότε αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν το δεύτερο σινγκλ τους στα Ιταλικά, όμως ούτε αυτό είχε επιτυχία. Από τότε πάντως, αποφάσισαν να γράφουν τα τραγούδια τους στα ιταλικά για την τοπική αγορά και στη συνέχεια να τα κυκλοφορούν στα αγγλικά για τον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθώντας αυτή τη συνταγή, είδαν επιτέλους, το 1965, δύο τραγούδια τους να χτυπάνε θέση 12 και 11 στο ιταλικό chart. Ενθαρρυμένοι απ’ αυτή την επιτυχία, βγάζουν το ντεμπούτο άλμπουμ τους και, λίγο αργότερα, το 1966, δύο ακόμα επιτυχημένα σινγκλ, το “Che Colp Abbiamo Noi” και το “E La Pioggia Che Va”.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Το πιο επιτυχημένο τους τραγούδι, όμως, έμελλε να κυκλοφορήσει αμέσως μετά! Συνθέτης του ο Shel Shapiro και ο ιταλικός του τίτλος: “Piangi Con Me” (Κλάψε Μαζί Μου). Το τραγούδι αναφέρεται σε ένα κορίτσι, που έχει πολλά βάσανα και ο τραγουδιστής της προσφέρει παρηγοριά. Όπως είπαμε, λοιπόν, ότι το είχαν συνήθειο, κυκλοφόρησαν το τραγούδι και στα αγγλικά, με τίτλο “Let’s Live for Today”, χωρίς όμως επιτυχία. Το ίδιο και η εκτέλεση των Λονδρέζων Living Daylights, δεν κατόρθωσε να γίνει αισθητή στην αγγλική αγορά. Δεν συνέβη όμως το ίδιο στις Ηνωμένες Πολιτείες! Εκεί, η παραγωγή των P.F. Sloan και Steve Barri και η πιο δραματική και προκλητική εκτέλεση του τραγουδιού από τους Grass Roots, έδωσαν στο τραγούδι φτερά για να πετάξει στις πρώτες θέσεις των charts, κάνοντας πωλήσεις πάνω από δύο εκατομμύρια και για να αναδειχθεί σε ένα από τα δημοφιλέστερα singles της εποχής! Οι αγγλικοί στίχοι του τραγουδιού, που γράφτηκαν από τον Michael Julien, κατορθώνουν να εκφράσουν στην κυριολεξία της την ηθική των Hippies, αφού αναφέρονται στην αναζήτηση της αγάπης -και όχι του χρήματος- σαν στόχο ύπαρξης και παρακινούν τους νέους να απολαύσουν τις χαρές της ζωής τώρα που μπορούν. Με άλλα λόγια, όπως λέει και ο τίτλος, να ζήσουν για το σήμερα!
Να πούμε εδώ με την ευκαιρία, ότι οι Grass Roots δημιουργήθηκαν ad hoc από τους παραγωγούς στο στούντιο, μόνο και μόνο για να ηχογραφήσουν το τραγούδι, ύστερα όμως από την τεράστια επιτυχία, μονιμοποιήθηκαν σαν σχήμα. Ο τραγουδιστής τους, ο Rob Grill, είναι αυτός που τραγούδησε το “Rock Sugar” (1979) και σας τον είχαμε παρουσιάσει εδώ.
Δυστυχώς για τους Rokes, η αμερικάνικη επιτυχία του τραγουδιού δεν τους απέφερε κανένα κέρδος από τις πωλήσεις, αλλά ούτε καν δεν τους ξεκόλλησε από την αφάνεια στην αμερικάνικη αγορά, παρόλες τις προσπάθειές τους με αγγλικό στίχο. Παρέμειναν αυτό που πάντα ήταν: ένα δημοφιλέστατο «ιταλικό» γκρουπ, που συνέχισε να παράγει επιτυχίες, καθ’ όλη τη δεκαετία του ’60. Επιτυχίες που γίνονταν, παρεμπιπτόντως, πολύ δημοφιλείς και στην Ελλάδα, όπως το “Eccola di nuovo" (και το flip side του "Ricordo quando ero bambino") (1967) ή το "Lascia l'ultimo ballo per me" (1968).
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Το καλοκαίρι του 1970, οι Rokes, διαπιστώνοντας ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις νέες μουσικές απαιτήσεις του κοινού, διαλύθηκαν. Από τα μέλη τους, μόνον ο Shapiro παρέμεινε στο χώρο της μουσικής. Ίδρυσε μάλιστα και δισκογραφική εταιρία, με έδρα το Μιλάνο. Οι υπόλοιποι δεν ξανασχολήθηκαν με τη μουσική βιομηχανία.
ΚΑΙ ΛΙΓΗ ΛΟΓΟΚΛΟΠΗ
Αυτό που έκανε το “Piangi con me” να ξεχωρίζει από τα τόσα και τόσα ιταλικά τραγούδια, ήταν το ρεφρέν του! Συγκεκριμένα, το σημείο που το γκρουπ τραγουδάει τον «διεθνή» στίχο “Sha la la la la”, προσδίδοντάς του έτσι μια οικουμενικότητα, δίνοντας δηλαδή τη δυνατότητα να το τραγουδήσει ο καθένας. Ε, αυτό ακριβώς το “Sha la la la la” ΔΕΝ είναι δικό τους! Προέρχεται από την επιτυχία των Drifters, με τίτλο “I Count the Tears” (1960), που είχαν γράψει ο Doc Pomus και ο Mort Schuman. Παρόλο όμως που ο Doc Pomus εξαγριώθηκε από την απροσχημάτιστη κλεψιά, δεν κατέφυγε ποτέ σε νομικές διεκδικήσεις.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
1965 - The Rokes
1966 - The Rokes vol. 2
1966 - Che mondo strano
ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ
26/12/22
Δημοσίευση σχολίου