Την Marianne Faithfull όλοι οι 60αρηδες, την έχουμε στο μυαλό σαν την κοπέλα του Mick Jagger την τετραετία 1966-1970 και πολύ λιγότερο όπως θα ήθελε εκείνη, σαν ηθοποιό και τραγουδίστρια. Γεννημένη το Σεπτέμβριο του 1946 (σήμερα είναι 77 ετών) στο Hampstead του Λονδίνου με αριστοκρατική καταγωγή από την πλευρά της μητέρας της Eva που ήταν κόρη του Αυστρουγγαρού ευγενή Artur Wolfgang, Ritter von Sacher-Masoch (1875–1953) με την μητέρα της να φέρει το πλήρες όνομα Eva von Sacher-Masoch, Βαρονέσσα Erisso, η 18χρονη και πολύ όμορφη Marianne μπαίνει στη show biz όταν τη γνώρισε ο manager των Rolling Stones σε ένα πάρτυ τους! Πιο ενδιαφέρον όμως είναι ο τρόπος που τη γνώρισε οι Mick Jagger που εντυπωσιασμένος από την ομορφιά της, έριξε ένα ποτήρι σαμπάνια επάνω της και μετά …τη γνώρισε! Η Faithfull ήταν στο πάρτι συνοδευόμενη από τον μέλλοντα σύζυγό της, γκαλερίστα John Dunbar με τον οποίο ο γάμος τους κράτησε έως το 1965, σχεδόν ένα χρόνο, αφήνοντας πίσω του ένα γιό, τον Nicholas. Έχοντας πια σχέση με τον Jagger, τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς κυκλοφόρησε την ίδια ημέρα, 2 εντελώς διαφορετικά άλμπουμ! Μπορεί στο σχετικό ρεκόρ να μνημονεύονται οι Guns and Roses αλλά μουσικά ήταν στο ίδιο ύφος. Στην περίπτωση της Faithfull, τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά αφού η ίδια ήθελε να κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ με φολκ τραγούδια (σ.σ. ήταν τα μόδας τότε) αλλά η εταιρείας Decca Records επέμενε για άλμπουμ με pop τραγούδια. Κι έτσι την ίδια ημέρα, 15 Απριλίου 1965, κυκλοφόρησε Come My Way (Νο12 Μ.Βρετανία) με folk τραγούδια και το Marianne Faithfull(Νο15 Μ.Βρετανία, Νο 12 Αμερική) με pop τραγούδια κα ι μεταξύ αυτών τη σύνθεση των Andrew Oldham/Mick Jagger και Keith Richards, “As Tears go by” που έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία της. Αυτά τα 2 άλμπουμ είναι η μοναδική περίπτωση στη δισκογραφία που την ίδια ημέρα, η ίδια καλλιτέχνης κυκλοφορεί 2 εντελώς διαφορετικά άλμπουμ!
Η σχέση της με τον Jagger τη φέρνει στο studio για να κάνει φωνητικά στα “You can’t always get what you want" και "Dear Doctor» ενώ ο εθισμός της με την κοκαΐνη είναι πλέον δεδομένος. Το "Sister Morphine" αποτελεί αντικείμενο δικαστικής διαμάχης αφού αρχικά σαν συνσυνθέτες παρουσιαζόντουσαν μόνο οι κλασικοί Jagger/Richrads με την Faithfull να ζητά το μερίδιό της σε μια δύσκολη εποχή που ήταν άστεγή και εθισμένη στην ηρωϊνη. Τελικά κέρδισε τη δίκη και της αποδόθηκαν τα δικαιώματα της! Το 1968 εμφανίστηκε στο The Rolling Stones Rock and Roll Circus, ερμηνεύοντας το "Something Better" σε ένα πολύ εντυπωσιακό γύρισμα.
Όμως δεν είναι μόνο τα έστω λίγα τραγούδια που συνσυνέθεσε για τους Rolling Stones αλλά και για πόσα «ήταν υπεύθυνη» και γράφτηκαν για αυτήν! Τα "Sympathy for the Devil" (η Faithfull είχε δώσει στον Jaggere το βιβλίο του Mikhail Bulgakov The Master and Margarita), το "You Can't Always Get What You Want"(συμμετέχει ως συνσυθέτης) αλλά και τα "Wild Horses"και "I Got the Blues".Λίγα αλλά σημαντικά! Αλλά και σε τραγούδια των Beatles έκανε δεύτερα φωνητικά όπως στο “All you need is love’. «Ήμουν ώρες στο studio με τους Beatles γιατί ο John Dunbar (σ.σ. ο σύζυγός της)ήξερε τον Lennon και είχα γνωρίσει τον Paul McCartney χωρίς να έχω σχέση μαζί του. Μάλιστα η Jane Asher (σ.σ. η τότε σύντροφός του) με είχε παρεξηγήσει.
Στην καθημερινή ζωή της γνωρίζεται με το ζευγάρι Brian Jones και Anita Pallenberg (πριν τα φτιάξει με τον Richards) και μετακομίζει με το μωρό της σπίτι τους. Οι κακές παρέες φέρνουν και κακιές συνήθειες και η μαριχουάνα μπαίνει στη ζωή της, ενώ ο Jagger είναι ο μόνιμος συνοδός της. «Το κακό με τους Jagger και Richards ήταν ότι δεν έδιναν τραγούδια τους σε άλλους. Ήμουν πολύ τυχερή που μού έδωσαν το “As Tears Go by”λέει. Το καλοκαίρι του 1966 κάνει φωνητικά στο τραγούδι των Beatles, "Yellow Submarine" και κυκλοφορεί το άλμπουμ της Νorth Country Maid με την συμμετοχή του Mick Taylor και του ηχολήπτη Gus Dudgeon (είχε κάνει ηχοληψία και στα πρώτα 2 άλμπουμ της), μετέπειτα παραγωγού του Elton John) και το 1967 το τελευταίο προσωπικό άλμπουμ της για τη δεκαετία του 60, το Love in a Mist με το επόμενο άλμπουμ της να κυκλοφιρεί 9 χρόνια αργότερα. Θα το συναντήσουμε πιο κάτω! Με την ίδια βουτηγμένη στην κοκαΐνη και την ηρωίνη, κάνει μια αποβολή σε ένα έμβρυο από τη σχέσητης με τον Jagger για να διαλυθεί η σχέση της (σ.σ. όχι λόγω της αποβολής) το 1970 και να τα φτιάξει με τον Αγγλοιρανό
"Paddy" Rossmore (το πλήρες όνομά του είναι William Warner Westenra, 7th Baron Rossmore), αλλά χάνει ότι σημαντικότερο είχε στη ζωή της, την επιμέλεια του γιού της λόγω του εθισμού της στα ναρκωτικά και την καριέρα της στο μηδέν. Κατέληξε να κοιμάται στα στενά του Soho με τους φίλους της να τη βοηθούν να κάνει αποτοξίνωση αλλά με όλες τις προσπάθειες να αποβαίνουν άκαρπες! Σε ένα δρόμο του Soho τη συνάντησε ο παραγωγός Mike Leander που έκανε μεγάλη προσπάθεια να την επαναφέρει. Μαζί ηχογράφησαν το άλμπουμ Rich Kid Blues(1971) που κυκλοφόρησε μόλις το …1985.
Η Faithfull υποστηρίζει ότι ο σύντροφος της και έμπορος ναρκωτικών Jean de Breteuil έδωσε στον Morrison ηρωίνη που ήταν πολύ δυνατή γι’ αυτόν, με αποτέλεσμα ο τραγουδιστής να πεθάνει: «Πήγε να δει τον Jim Morrison και τον σκότωσε. Εννοώ, είμαι σίγουρη ότι ήταν ατύχημα. Ο κακομοίρης. Τα ναρκωτικά ήταν πολύ δυνατά και πέθανε. Και δεν ήξερα τίποτα γι’ αυτό. Τέλος πάντων. Όσοι συνδέονται με το θάνατο αυτού του ταλαίπωρου άντρα είναι πλέον νεκροί. Εκτός από μένα.» δήλωσε σε συνέντευξή της η τραγουδίστρια. (ο Jean de Breteuil πέθανε λίγο μετά τον Morrison, επίσης από ναρκωτικά!).
Ο χρόνος κυλάει, όλα προχωρούν με την Faithfull να παραμένει εθισμένη και με καριέρα στο απόλυτο μηδέν. Και δεν φθάνουν όλα αυτά, παθαίνει και λαρυγγίτιδα για να καταφέρει το 19745 να κυκλοφορήσει το άλμπουμ Dreamin' My Dreams (Νο1 στην Ιρλανδία!) με τον Ben Brierly των Vibrators να είναι ο νέος της σύντροφος. H γνωριμία της με την Henrietta Moraes (μοντέλο) τη σώζει αφού μένουν μαζί σε ένα διαμέρισμα στο Regent Park.
Οι περιπέτειές της με τα ναρκωτικά δεν έχουν τέλος αφού το 1979 τη συλλαμβάνουν στη Νορβηγία για κατοχή μαριχουάνας αλλά καταφέρνει να επανέλθει δισκογραφικά με ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της, το Broken English (1979, Νο57 Μ.Βρετανία, Νο 82 Αμερική), που μουσικά ήταν ένας συνδυασμός 70’s και (λίγο) new wave. Το demo που είχε ετοιμάσει, ικανοποιεί τον Chris Blackwell που την υπογράφει στην Island Records με τους Steve Winwood (πλήκτρα), Barry Reynolds κιθάρα (πρώην Blodwyn Pig), Darryl Way (Curved Air), βιολί, Terry Stannard session ντράμερ και Morris Pert (Brand X) περκάσιονς, να την συνοδεύουν.
Ολική επαναφορά για την καριέρα της αφού η μέχρι χθες ξεχασμένη κι από το Θεό Faithfull, πούλησε 1.000.000 αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Θα μείνω σε ορισμένα τραγούδια όπως το ομώνυμο που είναι εμπνευσμένο από τη ζωή της Ulrike Meinhof της ομάδας Baader-Meinhof, το "The Ballad of Lucy Jordan" που κυκλοφόρησε και σε μικρό δίσκο, ερμηνεύτηκε αρχικά από τους Dr. Hook and the Medicine Show και μιλάει για τη μελαγχολική ιστορία μιας απογοητευμένης νοικοκυράς της μεσαίας τάξης κα ιμε την ερμηνεία της ακούστηκε στα soundtrack των ταινιών Montenegro (1981) και Thelma & Louise (1991). Τέλος, η διασκευή της στο "Working Class Hero" του John Lennon (σ.σ. το ερμηνεύει πολύ καλά) ηχογραφήθηκε ως φόρος τιμής στους Mick Jagger, Keith Richards, David Bowie, Iggy Pop και Lennon.
ΠΗΡΕ ΦΟΡΑ…
Μετά το πετυχημένο Broken English, η ξεχασμένη, άστεγη, εθισμένη και πολλά άλλα Faithfull,μετακομίζει στη Ν. Υόρκη και κυκλοφορεί το άλμπουμ Dangerous Acquaintances(No45 UK. No 104 U.K.) ενώ ακόμα μάχεται με τον εθισμό της που της δημιουργεί πολλά προβλήματα όχι μόνο υγείας αλλά και συμπεριφοράς. Ηχητικά στο Dangerous Acquaintances επιχειρεί να επανέλθει στο σύγχρονο ήχο, βγάζοντας 2πολύ καλά τραγούδια, τα “Sweetheart” και “So Sad” με τον Steve Winwood να είναι και πάλι μαζί της στα πλήκτρα. Παρ όλα τα σοβαρά προβλήματά της εξακολουθεί να κυκλοφορεί άλμπουμ σε πιο τακτά διαστήματα όπως A Child's Adventure (1983), Rich Kid Blues (1985) και Strange Weather (1987). Στα προσωπικά της, το 1988 παντρεύτηκε τον ηθοποιό Giorgio Della Terza, αλλά χώρισαν το 1991.
Τον Ιούλιο του 1990 τη βρίσκουμε να ερμηνεύει το ρόλο της μητέρας του Pink στη rock opera The Wall του Roger Waters όπως παρουσιάστηκε στο Βερολίνο, κάνοντας μια δυνατή προσπάθεια να ξεφύγει από την τετριμμένη πορεία της καριέρας μιας τραγουδίστριας για να οδηγηθεί στην πολύ καλή επιλογή συνεργασίας με τον Angelo Badalamenti συνθέτη του Twin Peaks στο άλμπουμ της A Secret Life (1995), ένα άλμπουμ εντελώς διαφορετικό απ ότι είχε κάνει έως τότε, με συνθέσεις jazz/blues, που της ταίριαζε.
Από το A Secret Life (1995) και μετά ακολουθεί μια σταθερή δισκογραφική πορεία, κυκλοφορώντας δίσκους σε τακτά διαστήματα με πιο πρόσφατο το She Walks in Beauty (2021).
Και δεν της έφταναν όλες οι παραπάνω περιπέτειες, το Σεπτέμβριο του 2006, διέκοψε την περιοδεία της αφού διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού για να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στη Γαλλία αλλά δεν χρειάστηκε περαιτέρω θεραπεία, επειδή ο όγκος ήταν σε πολύ πρώιμο στάδιο. Τον επόμενο χρόνο διαγνώστηκε από ηπατίτιδα, αλλά όπως είπε είχε διαγνωστεί για πρώτη φορά με την πάθηση 12 χρόνια πριν. Το Μαΐου του 2014, βρίσκεται στη Ρόδο όπου υπέστη κάταγμα στο ισχίο και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση. Μετά από όλα αυτά, προσελήφθηκε κι από τον COVID19 αλλά τον ξεπέρασε!
LIVE KAI GREATEST HITS
H Marianne Faithfull έχει 3 live, τα Blazing Away (1990), 20th Century Blues (1996) που είναι πολύ καλά και ατμοσφαιρικά και το No Exit(2016). Από τα σχετικά λίγα (8 όλα κι όλα) Greatest Hits, επιλέξτε μεταξύ των Faithfull: A Collection of Her Best Recordings(1994), A Perfect Stranger: The Island Anthology(1998) και The Best of Marianne Faithfull (2001)
H MARIANNE FAITHFULL KAI OI METALLICA
Το 1997 με έκπληξη ακούμε τη βραχνή φωνή της να κάνει φωνητικά στο «Memory Remains" των Metallica. Μη νομίστε ότι όλοι ήξεραν ποια ήταν η Marianne Faithfull, παρά μ όνο οι παλαιότεροι κι αυτοί, αν τη θυμόντουσαν. Τη θυμήθηκε όμως James Hetfield που του άρεσε η βραχνιά, ξεριζωμένη φωνή της για να κάνει φωνητικά στο κομμάτι. Και τα έκανε και του έδωσε χρώμα! Διαβάζοντας τους στίχους του τραγουδιού, μιλούν για την ιστορία μιας παλαιάς τραγουδίστριας που τρελαίνεται επειδή έχασε τη φήμη της!!!!
H MARIANNE FAITHFULL ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Στις 14 Φεβρουαρίου του 2000 εμφανίστηκε στο Μέγαρο Μουσικής απ΄όπου μπορείτε να δείτε την ιδιόχειρη αφιέρωσή της
Το 2008 στο γεμάτο Παλλάς έχοντας μαζί της το μόνιμο κιθαρίστα Barry Reynolds (κιθάρα) και τους Joe Cang (κρουστά και μπάσο) και Daniel Mintseris (πιάνο, εκκλησιαστικό όργανο και πλήκτρα) σε μια μάλλον βαριά ερμηνεία. Την επομένη, στις 14 Μαρτίου 2008 εμφανίστηκε στη Θεσσαλονίκη στο Βελλίδιο.
Στις 7 Ιουνίου 2011 ξανά εμφανίστηκε σε ένα μισογεμάτο στο Λυκαβηττό σε μια πολύ καλή συναυλία από την οποία έχω κρατήσει μόνο τον πρόλογο του As tears go by":
"Τώρα θα παίξουμε το καταραμένο τραγούδι που τα άρχισε όλα".
Η αλήθεια είναι ότι γνωρίζουμε την Faithfull περισσότερο σαν τραγουδίστρια παρά σαν ηθοποιό. Βέβαια, αν δεν τα είχε φτιάξει με τον Jagger ίσως να μην την γνωρίζαμε καθόλου! Κι όμως έχει μια ενδιαφέρουσα παρουσία στον κινηματογράφο, θέατρο και τηλεόραση, με την πρώτη εμφάνισή της να γίνεται το 1967 στο θεατρικό έργο του Τσέχωφ, Οι Τρεις Αδελφές, δίπλα στην Glenda Jackson. Ακολούθησε η εμφάνισή της στο έργο I'll Never Forget What's'isname(1967) δίπλα στους Olive Reed και Orson Welles,στη γαλλική τηλεοπτική παραγωγή Anna, ερμηνεύοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Anna Karina, για να ακολουθήσουν οι ταινίες La Motocyclette (αγγλικός τίτλος The Girl on a Motorcycle ) με τον Alain Delon, Lucifer Rising (1969)όπου τη μουσική έγραψε ο Jimmy Page, Ophelia, στα θεατρικά Early Morning, The Collector, Mad Dog, A Patriot for Me κ.α.
Και στην τηλεόραση είχε πολλές εμφανίσεις σε σειρές που δεν έχουν παιχτεί στη χώρα μας, ενώ τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιήθηκε περισσότερο στον κινηματογράφο, παίζοντας στις ταινίες Paris, je t'aime, Marie Antoinette, Faces in the Crowd, Belle du Seigneur και Dune (2021) που ήταν και η τελευταία εμφάνισή της.
Αξίζει να αναφερθώ στην ταινία Irina Palm (2007) της οποίας το σενάριο (σ.σ. δεν έχω δει την ταινία), θυμίζει γυμνασιακό ανέκδοτο της δεκαετίας του 70! Η Marianne Faithfull, υποδύεται μια 60χρονη που χρειάζεται απεγνωσμένα χρήματα για το κόστος του ταξιδιού στην Αυστραλία για μια ειδική ιατρική περίθαλψη του αγαπημένου της, άρρωστου εγγονού. Μετά από πολλές ανεπιτυχείς προσπάθειες να βρει δουλειά, περιπλανιέται στους δρόμους του Soho και το μάτι της πέφτει σε μια αφίσα καταστήματος που ονομάζεται Sexy World που γράφει: «Ζητείται οικοδέσποινα». Μπαίνει να ρωτήσει κι ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού, της εξηγεί ότι η «οικοδέσποινα» είναι ένας ευφημισμός για την «πόρνη» και η δουλειά που έχει γι 'αυτήν είναι μια δουλειά για την οποία η ηλικία και το να είναι οπτικά ελκυστικό δεν είναι σημαντικά: ο πελάτης βάζει το πουλί του σε μια τρύπα σε έναν τοίχο (glory hole) και εκείνη, από την άλλη πλευρά, του τον παίζει!! Η…..συνάδελφός της, Louise τής δείχνει πώς να το κάνει(!) και μετά τον πρώτο δισταγμό, αναπτύσσει γρήγορα καλές δεξιότητες. Ωστόσο, κρατά κρυφή τη δουλειά της από φίλους και συγγενείς, κάτι που οδηγεί σε άβολες καταστάσεις.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Δεν ξέρω αν θα μιλάγαμε για αυτήν σήμερα αν σε εκείνο το πάρτι του 1964 δεν είχε γνωρίσει τον Mick Jagger. Θα είχε παντρευτεί τον John Dunbar, θα είχε χωρίσει και θα είχε κάνει τις κοσμικές επαφές της. Ως εκεί. Δεν θα τραγουδούσε το »As tears go by", θα είχε μια καριέρα pop τραγουδίστριας, σίγουρα δεν θα «έπεφτε» τόσο βαθιά στα ναρκωτικά και σίγουρα δεν θα ζούσε την κατάντια της άστεγης και το χειρότερο δεν θα της έπαιρναν το γιό! Βέβαια όλα αυτά είναι υποθετικά. Σε εκείνο που θα σταθώ είναι, ότι κατάφερε μέσα από δύσκολες καταστάσεις να σταθεί στα πόδια της και να κάνει μια καλή καριέρα, περισσότερο στο τραγούδι παρά στον κινηματογράφο.
TRIVIA
To 1985 κι ενώ είναι ακόμα παντρεμένη με τον Brierly, τα φτιάχνει με τον Howard Tose ο οποίος είχε διαγνωστεί ως ψυχικά ασθενής κι εξαρτώμενος από τα ναρκωτικά. Λίγο αργότερά αφού τα έφτιαξαν ο Tose πήδηξε από το παράθυρο του 14ου όρόφου του διαμερίσματος που έμενε κι αυτοκτόνησε. Η Faithfull τον αποχαιρέτησε γράφοντας στο οπισθόφυλλο του άλμπουμ της Strange Weather τις λέξεις "To Howard Tose with love and thanks".
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
4/9/22
Την άλλη Κυριακή: Gary Moore Rockin' the Years 1978-1989
Δημοσίευση σχολίου