JUDAS PRIEST- BRITISH STEEL(1980): POUNDING THE WORLD LIKE A BATTERING RAM

Το 1980 ήταν μια πολύ σημαντική χρονιά για την εξέλιξη του heavy metal. Όχι μόνο γιατί εμφανίστηκε το κίνημα του NWOBHM αλλά γιατί κυκλοφόρησαν ένα σωρό καλά hard/heavy άλμπουμ. Κι ένα από αυτά ήταν το British Steel των Judas Priest(1980 Νο4 Μ.Βρετανία,Νο 34 Αμερική) που διαδέχτηκε το Killing Machine (1978) και έδειξε το δρόμο, τόσο στους Judas Priest όσο και στα υπόλοιπα συγκροτήματα.  Ηχογραφημένο στο Tittenhurst Park, που ήταν το σπίτι/studio του Ringo Starr με παραγωγό τον Άγγλο Tom Allom και με ντράμερ τον φρέσκο Dave Holland (πρώην Trapeze/Finders Keepers), η παρέα των Halford, Tipton, Hill και Downing δεν φανταζόταν ότι θα άφηνε παρακαταθήκη ένα από τα σημαντικότερα heavy άλμπουμ όλων των εποχών. Κι όλα αυτά σε μια εποχή που το new wave και η reggae κέρδιζε την βρετανική νεολαία και τα μουσικά έντυπα δεν πολυασχολιόντουσαν με συγκροτήματα του ύφους τους. Η καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται και το "Breaking the Law"που ανοίγει το άλμπουμ είναι ότι καλύτερο είχαν βγάλει έως εκείνη τη στιγμή. Οι στίχοι του μιλούν για τις υποσχέσεις που δίνονται στους νέους και δεν εκπληρώνονται γι αυτό και υπάρχει οργή και αγανάκτηση εκ μέρους τους. 

ΤΑ ΗΧΗΤΙΚΑ ΕΦΕ  

Πέραν του πιασάρικου ρεφρέν, πολύ ενδιαφέρον έχει η ιστορία με τα ηχητικά εφέ που ακούγονται (σπασμένα τζάμια, σειρήνα περιπολικού ήχος μαστίγιου(!) που δημιουργήθηκαν από την εφευρετικότητα του παραγωγού αλλά και των ίδιων. Ο ήχος των σπασμένων τζαμιών προέρχεται από μπουκάλια μπύρας και γάλακτος (σ.σ. τότε χρησιμοποιούσαν γυάλινα μπουκάλια για το γάλα) που έσπασαν στο πάτωμα, ο ήχος της σειρήνα περιπολικού προέρχεται από την κιθάρα του Tipton, και μετά από επεξεργασία από τον Allom, οι κεραυνοί στην αρχή του “Metal Gods”, προέχεται από μια πόρτα που έκλειναν με δύναμη και ο ήχος του μαστίγιου στο “Metal Gods” ΔΕΝ προέρχεται από το μαστίγιο που χρησιμοποιούσε ο Halford γιατί δεν έβγαλε τον ήχο που ήθελαν αλλά από μια χορδή κιθάρας!!!


Τότε, το 1980 δεν υπήρχαν sound effects και όλα προερχόντουσαν από την εφευρετικότητα των ηχοληπτών/παραγωγών/καλλιτεχνών. Λίγο πριν τα μέσα της δεκαετίας του 80 παρουσιάστηκαν τα πρώτα εφέ σε δίσκους βινυλίου μετά σε cd και τώρα είναι αναρίθμητα στο διαδίκτυο. Αιώνιος λάτρης του συγκεκριμένου τραγουδιού, ο υπογράφων δεν το έχει βαρεθεί ποτέ και θεωρεί ότι η καλύτερη live ηχογράφησή του ΔΕΝ είναι των Judas Priest αλλά του Halford στο Live Insurrection (2001).Το "Rapid Fire” ποτέ δεν ήταν πρωτοκλασάτο αλλά άνετα βρίσκουμε thrash metal στοιχεία ενώ για τον metal ύμνο “Metal Gods” δεν χρειάζονται ιδιαίτερα σχόλια αλλά σίγουρα είναι ένας; heavy ύμνος που εξακολουθεί να προσηλυτίζει νέους στο heavy metal. Από τα αγαπημένα μου τραγούδια του δίσκου ήταν και είναι το “United” που ποτέ δεν εισέπραξε τη δημοφιλία (σ.σ ποτέ δεν μου άρεσε αυτή η λέξη) που του άξιζε. Θα μείνω στους στίχους του, που έχουν κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο μιλώντας για τις σχέσεις πολιτών και κράτους. Από τα all time hits, το Living after Midnight”σύνθεση των Tipton Halford και Downing ήταν το πρώτο single που κυκλοφόρησαν και οι στίχοι του μιλούν για το ρέμπελο πνεύμα, ένα θέμα που εκείνη την εποχή ήταν πολύ διαδεδομένο στα rock τραγούδια. Η ιδέα του τίτλου προήλθε από την…κιθάρα του Glenn Tipton που ξύπνησε τον Rob Halford, την εποχή που το συγκρότημα έμενε στο Tittenhurst Park. Ο Halford κατέβηκε τις σκάλες και παραπονέθηκε ότι παίζει δυνατά και τον ξύπνησε: ‘Hey,come on. It’s gone midnight’ και σχολίασε την μεταμεσονύκτια παρουσία του Tipton λέγοντας "really living after midnight". O Tipton βρήκε το σχόλιό του πολύ έξυπνο και το κράτησε στο μυαλό του για να το βάλει σε κάποιο στίχο τραγουδιού. Από την άλλη πλευρά ο Halford λέει: “Ήταν 4 τη νύχτα και δουλεύαμε όλο το πρωινό, ήμουν πολύ κουρασμένος’.
Living after midnight, rockin' to the dawn/
Lovin' 'til the morning, then I'm gone, I'm gone



Για το τέλος, άφησα το «Rage” με τη reggae εισαγωγή (είπαμε, εκείνη την εποχή η reggae είχε αρχίσει να κατακτά τη βρετανική νεολαία) που εξελίσσεται σε ένα δυνατό riff με ένα ακόμα καλύτερο σόλο από τον Tipton  και το χωρίς ρεφραίν “Steeler” που τότε ήταν από τα αγαπημένα μου τραγούδια του δίσκου (κι εξακολουθεί να είναι).
TRIVIA

  • Το άλμπουμ έχει επανεκδοθεί πολλές φορές με σημαντικότερη αυτή του 2010 όπου ήταν η 30η επέτειος που κυκλοφόρησε σε DVD/CD με συναυλία τους του 2009 από το Seminole Hard Rock Arena στη Φλόριδα. Το εξώφυλλο της 30th Anniversary Edition ήταν ελαφρά διαφοροποιημένο.
  • To Tittenhurst Park ήταν το σπίτι του Ringo Starr που διέθετε ένα πλήρως εξοπλισμένο studio. Αρχικός ιδιοκτήτης του ήταν ο….John Lennon κι είναι το σπίτι που γυρίστηκε το video του “Imagine”. O Ringo δεν κατοικούσε σε αυτό λόγω της μεγάλης φορολογίας κι έτσι οι Judas Priest έμειναν εκεί για 6 εβδομάδες!

ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ
Σχεδιάστηκε από τον Roslav Szaybo, που εργαζόταν στο art department της CBS Λονδίνου.
Από την αρχή το συγκρότημα ήθελε το εξώφυλλο να είναι σκοτεινό και σε συνδυασμό με τα εργοστάσια χάλυβα που υπήρχαν στο Sheffiled (το συγκρότημα κατάγεται από το Birmingham) και την παρατηρητικότητα του Halford που είδε ότι οι λεπίδες της Gillette γραφούν ‘Sheffield Steel’. Έτσι, σε συνάντηση που είχαν με τον Szaybo, προχώρησαν στην υλοποίησή του. «Όταν είδαμε την μακέτα με τη λεπίδα ανάμεσα στα δάκτυλα, καταλάβαμε ότι ήταν αυτό που θέλαμε. Ήταν πολύ Βρετανικό, ήταν ένα εξώφυλλο που πραγματικά ταίριαζε στη μουσική μας" είπε ο KK Downing. Τέλος, ο Glenn Tipton είπε ότι σε πολλές χώρες το εξώφυλλο πέρασε από λογοκρισία, γιατί δημιουργήθηκε η ιδέα ότι μπορούσε να οδηγήσει σε τάσεις αυτοκτονίας ή τραυματισμού. Σύμφωνα με το βιβλίο μυθολογία του Heavy Metal, το εξώφυλλο αυτό που έδωσε την ιδέα στον Dinebag, να φοράει ένα κρεμαστό με λεπίδες! Πάντως η λεπίδα στο εξώφυλλο δεν τους βρήκε όλους σύμφωνους καθώς τα ξυραφάκια ήταν σύμβολο των punkers! Η ιδέα να δοθεί ο τίτλος British Steel ήταν το μπασίστα Ian Hill προς τιμήν των εργατών στα εργοστάσια σιδήρου και χάλυβα!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

22/7/22

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΥΜΕΛΙΑΔΗΣ ΓΙΑ ΤΟ BRITISH STEEL

Το οπισθόφυλλο

 Το British Steel είναι ένα από τα πιο εμβληματικά albums στην ιστορία του Heavy Metal, καθώς το οριοθέτησε και το καθόρισε όσο ελάχιστα άλλα, από ηχητικής, εικαστικής κι αισθητικής πλευράς. Τα πάντα γύρω από αυτό το album είναι 100% heavy metal: από το «αιχμηρό» εξώφυλλο και την ισοπεδωτική παραγωγή του Tom Allom (πολύ θα ήθελα να υπήρχαν reaction videos ανθρώπων από εκείνη την εποχή, που θα άκουγαν για πρώτη φορά αυτόν τον ήχο/ οδοστρωτήρα!), μέχρι τις φωτογραφίες του εσώφυλλου και τους στίχους, δεν είναι καθόλου υπερβολή να πει κάποιος ότι ένα σημαντικό μέρος του 80’s metal βασίστηκε πάνω του, με τις εκατοντάδες μπάντες που ξεπετάχτηκαν στις αρχές της δεκαετίας, να επηρεάζονται σε τεράστιο βαθμό από αυτό. Σαν album, τοποθετείται στην κορυφή των albums των Judas Priest (μαζί με τουλάχιστον 3-4 ακόμα!), ενώ τα πολλά classics του (Breaking The Law”, “Metal Gods”, “United”, Living After Midnight”, “United”, “Rapid Fire”) εξακολουθούν να ακούγονται συχνά-πυκνά στα live τους και να λατρεύονται από τον κόσμο, πράγμα που δείχνει και τη διαχρονική αξία τους. Τέλος, ήταν αυτό που «άνοιξε» για τα καλά τις πόρτες τις Αμερικάνικης αγοράς για τη μπάντα, για να έρθει το “Screaming For Vengeance, δύο χρόνια αργότερα και να κάνει τους Judas Priest, superstars!

Ο Δημήτρης Συμελιάδης είναι συνεργάτης του Metal Hammer

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου