IRON MAIDEN-KILLERS: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ DI' ANNO

 

Όταν αγοράζαμε το Killers (Νο 12 Μ.Βρετανία, Νο 78 Αμερική), δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι είχε ξεκινήσει μια μεγάλη σχέση με ένα συγκρότημα που θα κράταγε τα πρωτεία στο heavy metal. Είχε προηγηθεί το ομώνυμο πρώτο άλμπουμ, που έφθανε να μας αφυπνίσει ότι κάτι συμβαίνει εδώ. Κι αυτό το «συμβαίνει εδώ» ήταν πολύ μεγάλο. Τεράστιο. Με ένα χρόνο σχεδόν  διαφορά από την κυκλοφορία του πρώτου ομώνυμου άλμπουμ (Απρίλιος 1980, Φεβρουαρίος 1981) και με το NWOBHM στα πολύ επάνω του, οι Iron Maiden μπαίνουν στο Battery Studio και με παραγωγό τον καθ όλα αξιοσέβαστο Martin Birch, ηχογραφεί τα καινούργια τραγούδια του. Ο  Rod Smallwood (σ.σ. αλλοίμονο αν δεν ξέρετε ποιος είναι ο κύριος) δεν θα επιτρέψει να επαναληφθούν τα μικρολάθη του πρώτου δίσκου, απολύοντας τον  Dennis Stratton και φέροντας τον Adrian Smith από τους άγνωστους Urchin. Κατά τα άλλα, ήταν οι ίδιοι: Paul Di'Anno, Steve Harris, David Murray (οι δύο κιθαρίστες πήγαιναν στο ίδιο σχολείο!) και Clive Burr με τον μπασίστα Steve Harris να έχει πάρει τα ηνία του συγκροτήματος, κάτι που είχε φανεί κι από τον πρώτο δίσκο. Και η περιπέτεια των Iron Maiden αρχίζει να παίρνει σάρκα κι οστά.  Λίγο πριν ξεκινήσουν οι ηχογραφήσεις των καινούργιων τραγουδιών τους, κυκλοφορούν το single, "Women in Uniform"(1980, No 35 Μ.Βρετανία) για το οποίο γύρισαν κι ένα video το οποίο ήταν το δεύτερο στην ιστορία της Βρετανικής Μουσικής Βιομηχανίας!(πρώτο ήταν το “Bohemian Rhapsody»). Με υλικό που το περισσότερο τουλάχιστον προυπήρχε από το πρώτο άλμπουμ, με λίγες μόνο νέες προσθήκες, το Killers ξεχωρίζει για τον καλύτερο ήχο του (Martin Birch γαρ), με το συγκρότημα να αναδεικνύει τις παιχτικές δυνατότητές του, που είναι γεμάτες ενέργεια. Το κιθαριστικό δίδυμο των Adrian Smith και Dave Murray που στο μέλλον θα λάμψει, εδώ βάζει τις βάσεις για την υλοποίηση μιας εκ των μεγαλύτερων κιθαριστικών επιθέσεων που γνώρισε το heavy metal!  
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Πρώτο κομμάτι το "The Ides of March" που είναι σχεδόν ίδιο με το "Thunderburst" των Samson από το άλμπουμ τους Head On(1980). Και υπάρχει εξήγηση αφού οι Samson το έχουν ηχογραφήσει instrumental όπου το όνομα του μπασίστα των Iron Maiden, Steve Harris εμφανίζεται σαν συνσυνθέτη! Το "Thunderburst" αποτέλεσε τη βάση για το "The Ides of March" των Iron Maiden και συνθετικά χρεώνεται εξ ολοκλήρου σε αυτόν, αγνοώντας τα μέλη των Samson, Paul Samson, Aylmer, Thunderstick ακόμα και τον Bruce Dickinson που τότε δεν ήταν ακόμα μέλος των Iron Maiden και τα ονόματά τους είχαν γραφτεί σαν συνσυνθέτες στο "Thunderburst"!  Το "The Ides of March" λειτουργεί σαν intro στο "Wrathchild", που  είναι μια αρκετά παλαιότερη συνθεσή τους που είχε ηχογραφηθεί για τη συλλογή Metal for Muthas και ανδιαμφισβήτητα ένα από τα καλύτερα του άλμπουμ αλλά και του συγκροτήματος. Σήμερα μπορεί να ακούγεται σαν ένα καλό κομμάτι αλλά τότε αυτή την μικρή εισαγωγή του μπάσου δεν θυμάμαι πόσες φορε ςτην άκουσα και ξανά άκουσα!  Και αυτός ο τρόπος που φτύνει τη λέξη "Wrathchild" ο DiAnno είναι τόσο… όμορφος. Τρίτο τραγούδι του Killers το  "Murders in the Rue Morgue" με τη τόσο μελωδική εισαγωγή και τους στίχους να βασίζονται στην ομότιτλη ιστορία Edgar Allan Poe που όπως και το "Prodigal Son" που δεν ταιριάζει στο γενικό ύφος, είχαν γραφτεί πριν από τις ηχογραφήσεις του πρώτου άλμπουμ αλλά δεν είχαν ηχογραφηθεί επαγγελματικά. Θα μείνω λίγο ακόμα στο "Murders in the Rue Morgue" που το παίξιμο των Murray και Smith κοπιαρίστηκε από τόσους και τόσους κιθαρίστες αλλά και στην γεμάτη από απειλές… ερμηνεία του DiuAnno που σε αυτό το άλμπουμ έδωσε τον καλύτερο εαυτό του. Χωρίς καμία αμφιβολία, το καλύτερο τραγούδι του δίσκου είναι το ομώνυμο, σύνθεση των Harris και Di’Anno, το οποίο τυγχάνει να είναι και το αγαπημένο μου της μπάντας. Αξεπέραστο! Το “Purgatory” με το πιασάρικο ρεφρέν, κυκλοφόρησε και σαν single, σύμφωνα με μεταγενέστερη συνέντευξη του ντράμερ Nicko McBrain (σ.σ. που ΔΕΝ παίζει στο δίσκο), βασίζεται σε ένα παλαιότερο τραγούδι τους με τίτλο "Floating", του οποίου το "Purgatory" είναι μια πιο γρήγορη αναδιάταξη κι εξελίχθηκε στο λιγότερο επιτυχημένο single τους, αποτυγχάνοντας να μπει στο Top 50 του βρετανικού charts, αλλά λίγη σημασία έχει.


ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Με το Killers ξεκινά η καλύτερη περίδος του συγκροτήματος που κρατάει έως και τo 1992 και το Fear of the Dark. Μια περίοδος, που ξεδιπλώνονται δίσκο με δίσκο, οι αρετές ενός τεράστιου συγκροτήματος. Έχω διαβάσει πολλά σχόλια για τον DiAnno του τύπου «οι φιλοδοξίες του συγκροτήματος, δεν μπορούσαν να αναρριχιθούν μέσα από τη φωνή του». Απόψεις. Όλα αυτά, λέγονται και γράφονται εκ των υστέρων. Τότε, παραμιλούσαμε κι ούτε μας είχε περάσει από το μυαλό για αλλαγή τραγουδιστή. Και όσο κι αν δεν μου αρέσει να μιλώ με υποθέσεις, αν ο DiAnno δεν είχε πάρει το λάθος δρόμο, ακόμα θα ήταν μαζί τους. Αλλά όλα αυτά είναι υποθέσεις.  Εξ άλλου, ένας λόγος που μου αρέσει το Killers είναι η ωμότητά του και σε αυτή, ενεργότατο ρόλο παίζει η ερμηνεία του.     
TRIVIA
Εκτός από τον Adrian Smith, για τη θέση του Stratton, έπαιξε με αρκετές πiθανότητς και το όνομα του Phil Collen, τότε κιθαρίστα των Girl και μετέπετειτα Def Leppard.  
Η κυκλοφορία του Killers, συνδυάστηκε με περιοδεία 125 ημέρων(!) σε Ευρώπη, Αμερική (ήταν η πρώτη περιοδεία τους εκεί), Ιαπωνία και Αυστραλία και οι συνολικές πωλήσεις του ξεπέρασαν το 1.000.000 αντίτυπα. Στη Βρετανική περιοδεία support ήταν οι Γάλλοι Trust (σ.σ. ποτέ δεν μου άρεσαν) όπου ντράμερ ήταν ο Nicko McBrain, μετέπειτα ντράμερ των Iron Maiden. Κάποια προβλήματα στη φωνή του DiAnno, τους υποχρέωσαν να ακυρώσουν 10 εμφανίσεις τους. Οι τελευταίες εμφανίσεις μαζί του έγιναν κατά τη διάρκεια της Σκανδιναυικής περιοδείας, στη Κοπενγχάγη στις 10Σεπτεμβρίου 1981.  
•    Το “Killers”, είναι το μόνο άλμπουμ τους που περιέχει  δύο ορχηστρικά τραγούδια, τα “The ides of March” και “Genghis Khan”.
•    Μην φανταστείτε ότι πήρε καλές κριτικές από τις μουσικές εφημερίδες και περιοδικά.  Το βρετανικό μουσικό εβδομαδιαίο περιοδικό “Sounds”, το χαρακτήρισε σαν «κακότροπο άλμπουμ»  δίνοντας του μόνο ένα αστέρι, με τον κριτικό Robbi Miller να το θεωρεί «περισσότερο αποτυχία παρά θρίαμβο». Οι κριτικές έπαιζαν πολύ σημανυτικό ρόλο στην εμπεροιική επιτυχία τοιυ άλμποιυμ, για αυτό και σταμάτησε στο Νο12 όταν το πρώτο άλμπουμ είχε φτάσει στο Νο. 4!
. Στην αρχική κυκλοφορία του άλμπουμ, δεν είχε συμπεριληφθεί το "Twilight Zone", το οποίο  προστέθηκε στην επόμενη εκτύπωση του άλμπουμ.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Ένα χρόνο αργότερα (1982) με παραγωγό και πάλι τον Martin Birch ηχογραφούν το καλύτερο για πολλούς άλμπουμ τους The Number of the Beast και το πρώτο με τον Bruce Dickioson, που είχε πάρει τη θέση του DiAnno.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

25/2/22
 
Ο ΜΑΡΚΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ KILLERS



Το “Killers” σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής για τους Iron Maiden. Είναι η τελευταία προσπάθεια σύνδεσής τους με το New Wave Of British Heavy Metal. Και παρά το γεγονός ότι είναι ένα 100% πιο επαγγελματικό album σε σχέση με το ομώνυμο ντεμπούτο τους, το χαρακτηρίζει ακόμα ο ρομαντισμός και η αθωότητα εκείνης της εποχής. Και αυτή η αίσθηση είναι που το καθιστά, μέχρι και σήμερα, ως το αγαπημένο studio album μεγάλης μερίδας οπαδών των Iron Maiden. Πλέον όμως το συγκρότημα από το East End του Λονδίνου βρίσκεται μπροστά σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι. Ένας νέος κόσμος ανοίγεται μπροστά τους και οι αποφάσεις πρέπει να είναι τολμηρές.
Ο Μάρκος Σακελλαρίου είναι συνεργάτης του περιοδικού Metal Hammer

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου